با واژهٔ حریم خصوصی غریبه نیستیم. مدافع‌های زیادی داره، اهمیت و نیازش هنوز برای عموم روشن نیست، و از دید بسیاری برابره با پنهان‌کردن چیزهای بد. جوامع و حکومت‌های مدرن مدام درتلاشن این تصویر دورازحقیقت رو در ذهن افراد نهادینه کنن. اینجا لازمه از خودتون بپرسید چرا.

این فهرست برای اون دسته از افراده که به اهمیت موضوع واقفن و دوست دارن آگاهانه‌تر، با دغدغهٔ کمتر نسبت به نقض حریم خصوصی و آزادی‌شون، در عصر دیجیتال زندگی کنن.

این مطلب ابتدا در قالب رشته‌توئیت در توئیتر منتشر شده و حالا به‌صورت پی‌دی‌اف قابل‌دسترسه.

لینک‌های مرتبط
📥 دریافت فایل در کانال تلگرام
📥 دریافت فایل از سایت آرشیو
📖 رمزنگاری کلید عمومی RSA
📖 تاریخچه و راهنمای جامع PGP
📖 فایرفاکس: حریم خصوصی، ابزارها، و ترفندها
📖 معرفی ProtonMail: حریم خصوصی و امنیت

📟 Saeid’s Den | #Learning

بازی Before Your Eyes یک سفر و روایت احساسی منحصربه‌فرد رو ارائه می‌ده اما با یک روش بسیار خلاقانه. هر لحظه و خاطره‌ای که می‌بینید، هرچقدر زیبا و دوست‌داشتنی یا دردناک و غم‌انگیز، با پلک‌زدن در دنیای واقعی ازش عبور خواهید کرد و هرگز دوباره تکرار نخواهد شد. بازی از وب‌کم برای تشخیص پلک‌های شما استفاده می‌کنه.

صحبت‌های استیون فریدریک، یکی از بازیگرهای این اثر، درمورد داستان و تکنولوژی بازی شنیدنیه.

لینک‌های مرتبط
🔗 خرید بازی در استیم
📖 راهنمای جامع خرید بازی در استیم
‏📼 The Game That Won’t Let You See All of It

📟 Saeid’s Den | #Gaming

با علاقهٔ بی‌انتهای من به تصاویر، به‌ویژه اون‌هایی که از کیفیت بالای بصری برخوردارن، منطقی بود که به سمت آرت بوک‌ها سوق پیدا کنم. درواقع، همیشه عاشق چنین کتاب‌هایی بوده‌م، اما امکان تهیه یا پیداکردنشون وجود نداشته—تا همین اواخر. جلوتر بیشتر به این موضوع خواهم پرداخت، اما ابتدا کمی مقدمه.

در نگاه به گذشته، فکر می‌کنم جرقهٔ این مسیر از جایی خورد که تصمیم گرفتم خاطره‌انگیزترین بازی‌های دو دههٔ اخیر رو مرور کنم. در ابتدا یک کنجکاوی ساده بود و بس. می‌خواستم ببینم بهترین بازی‌های سال ۲۰۱۱ کدوم‌هان. اما مثل هر چیز دیگه‌ای، وقتی به این کنجکاوی پروبال دادم، از دلش یک پروژهٔ جذاب و بزرگ‌تر دراومد که نتیجه‌ش نه‌تنها دلنشین بلکه بسیار آموزنده بود.

هدف حالا این بود که یک کلاژ از هر سال بسازم و کمی راجع به هرکدوم بنویسم. این پروژه، که انجامش یک هفته زمان برد، چالش‌های سخت اما شیرینی به‌همراه داشت، ازجمله یافتن یا، در مواردی، بازسازی تصویر جلد بعضی بازی‌های قدیمی. برای من که عاشق کار با تصاویرم و می‌تونم ساعت‌ها در فتوشاپ وقت بگذرونم، با پلی‌لیست موردعلاقه‌م در پس‌زمینه، اون یک هفته خیلی زود گذشت.

📟 Saeid’s Den | #Diary

(رفتن به متن قبل)

بعد از پایان و مرتب‌سازی، متن و تصاویر پروژهٔ Memorable Video Games رو در گیت‌هاب منتشر کردم. می‌تونید مثل یک مقالهٔ کوتاه اینجا مطالعه‌ش کنید، یا مثل یک مجله فقط تصاویرش رو ورق بزنید. فایل پی‌دی‌اف کامل رو می‌تونید اینجا پیدا کنید. حجمش کمی بالاست، اما کیفیت به کمیت ترجیح داده شده.

درضمن، کنجکاوم بدونم سال موردعلاقهٔ شما در صنعت بازی چه سالیه و چرا. اگه کاربر توئیتر هستید، می‌تونید با کوت‌کردن این توئیت نظرتون رو برام بنویسید.

دو ماه بعد، وقتی بعد از سالیان طولانی به یک پلی‌استیشن ۴ دست پیدا کردم، دنیای جدیدی به روم باز شد. حالا می‌تونستم بازی‌ای رو که هشت سال براش صبر کرده بودم برای اولین‌بار تجربه کنم—The Last of Us. وقتی Memorable Video Games رو درست می‌کردم، توجهم رو جلب کرده بود، در کلاژ سال ۲۰۱۳، اما هرگز تصور نمی‌کردم این‌قدر زود ملاقاتش کنم. حسی که داشتم ترکیبی از اشتیاق فراوان و کمی استرس بود.

یک بار در توصیف بازی‌ها برای دوستی نوشتم:

I owe a large part of my imagination to video games. They have made me smarter beyond question. There are just so many things you learn through them. If you are anything like me and you thirst for knowledge, then I say video games are the best medium. With films, you are the audience; you watch and listen, and that is about all you can do. You have no say in how the story progresses. With music, again, you are only a listener. With art in general, you are an observer. The work may influence you, but it is never the other way around.

With video games, you are transported into a new world, filled with possibilities—endless. You will not believe how immersive some video games are. You get to watch, listen, and act now that you are a player. You get to push the story forward, and it is a different kind of pleasure.

تجربه و پایان The Last of Us Remastered چنان تأثیرگذار بود که فکر نمی‌کنم هرگز بتونم عمق و اهمیت این اتفاق رو به‌طورکامل توصیف کنم. تنها کاری که ازم ساخته‌ست اینه که تلاش کنم تلاشم رو ثبت کنم. دو ماه ازش می‌گذره، و من همچنان بهش فکر می‌کنم، مرورش می‌کنم، درموردش می‌خونم، و هنوز از شاهکاربودنش شگفت‌زده می‌شم. اون بود که باعث شد بگم، «من باید آرت بوک این اثر رو داشته باشم!» پس، از بهترین دوستم خواستم زحمت تهیه‌ش رو بکشه.

کتاب‌ها خیلی سریع‌تر از انتظارم به دستم رسیدن، و این من رو خیلی خوشحال کرد. این شعف زمانی به اوج خودش رسید که بالاخره تصمیم گرفتم برای خوندن The Art of The Last of Us آماده‌م.

. . . و بی‌نظیر بود.

درنهایت، با خودم فکر کردم افراد دیگه هم باید بتونن—اگه خواستن—چنین حسی رو تجربه کنن. تصمیم گرفتم نسخهٔ دیجیتال کتاب رو پیدا کنم و به‌اشتراک بذارم. همین من رو در مسیر بسیار جالبی قرار داد—که مفصل در رشته‌ای در توئیتر مستندش کردم—و حالا کانال تلگرام Artfelt Diaries رو به آرت بوک‌ها و کمیک‌های باکیفیت اختصاص داده‌م.

شرح‌دادن حس و اشتیاقم نسبت به یک اتفاق و توصیف عمق تأثیرگذاری‌اش برای دیگری همیشه سخت‌ترین کار برای من بوده، اما می‌تونم از مسیر جدیدم، که حاصل اون اتفاقه، صحبت کنم، و امید داشته باشم درک بشم.

📟 Saeid’s Den | #Diary

Memorable Video Games (2000–2021)

لینک‌ها
📥 دریافت فایل در کانال تلگرام
📖 مطالعهٔ مطلب ضمیمه در گیت‌هاب

📝 Artfelt Diaries | #Misc

‏Dune بی‌نظیر بود—فراتر از انتظارم.

همه‌چیز در حسی که از یک اثر می‌گیری خلاصه می‌شه. یکی لذت می‌بره، یکی ممکنه نه، اما—حداقل، من فکر نمی‌کنم—حس هیچ دو نفری دقیقاً مثل هم باشه. هرکس جهان رو طبق تجربه‌های قبلی و منحصربه‌فرد خودش می‌بینه و می‌سنجه. اینه که طعم زندگی رو برای هرکدوم از ما متفاوت می‌کنه.

صادق هدایت در زنده‌به‌گور توصیف قابل‌تأملی داره: «هر کسی مطابق افکار خودش دیگری را قضاوت می‌کند.» این دیگری می‌تونه جهان مقابل من باشه و قضاوت نحوهٔ تعاملم با اون جهان. حسی که ازش صحبت می‌کنم، علاوه‌بر تأثیرپذیری از تصاویر و صداها، به محیط و زمانی بستگی داره که در اون تصمیم می‌گیری چیزی رو تجربه کنی. حداقل، این موضوع در تجربه‌های من همیشه صادق بوده.

بخش بزرگی از حس فوق‌العاده‌ای که از Dune گرفتم مدیون موسیقی هانس زیمر و مهارت باورنکردنی‌شه. نمی‌تونم تصور کنم اگه نبود، اثر نهایی چقدر متفاوت می‌شد. حالا بی‌صبرانه منتظر دستیابی به کتاب The Art and Soul of Dune هستم. آلبوم زیر به‌منظور شنیدن همراه با کتاب گزینش و منتشر شده. پیشنهادش می‌کنم.

لینک‌ها
🎧 شنیدن در تلگرام | اسپاتیفای

📟 Saeid’s Den | #Music #Dune

اگه تا پیش از این اشتیاق خاصی برای دیدن The Batman نداشتم، بعد از شنیدن این قطعه از مایکل جاکینو، آهنگساز فیلم، انگیزه‌م رو پیدا کردم. موسیقی برای من یکی از مهم‌ترین فاکتورها در انتخاب و ارتباط‌گرفتن با یک اثره.

جاکینو آثار فوق‌العاده‌ای در کارنامه‌ش داره، ازجمله Up و Ratatouille و حتی اولین Call of Duty. وقتی مت ریوز، کارگردان بتمن، روی یک زانو خم شد و از جاکینو خواست موسیقی فیلم رو بسازه و او پذیرفت، به نظرم یکی از زیباترین صحنه‌ها بود. اینجا ببینید.

با دو ساعت و پنجاه و پنج دقیقه (با لحاظ تیتراژ پایانی)، بتمن یکی از طولانی‌ترین فیلم‌های ابرقهرمانی خواهد بود. فیلم در ۴ مارس ۲۰۲۲ (۱۳ اسفند ۱۴۰۰) در سینماها اکران و چهل و پنج روز بعد، در ۱۸ آوریل (۲۹ فروردین ۱۴۰۱)، در اچ‌بی‌او مکس منتشر خواهد شد.

لینک‌ها
🎧 شنیدن در تلگرام | اسپاتیفای

📟 Saeid’s Den | #Music

پی‌نوشت
حین نوشتن متن بالا، وقتی خواستم به recency bias ارجاع بدم، ازاونجایی‌که خط مربوطه با یک نویسهٔ لاتین شروع می‌شه، تلگرام به‌طورخودکار چینش متن رو چپ‌به‌راست درنظر می‌گیره. به‌طبع، من این رو نمی‌خواستم. به مثال زیر توجه کنید.

متن
Text

چی می‌شد اگه نویسه‌ای داشتیم که راست‌به‌چپ بود، مثل نیم‌فاصله دیده نمی‌شد، و اون رو به اول خط اضافه می‌کردیم؟ عالی می‌شد، نه؟ با یک جستجوی ساده و سریع به Right-to-Left Mark (به‌اختصار RLM) رسیدم، و دقیقاً همون چیزی بود که دنبالش بودم. این نویسه در یونیکد ۱٫۱ در ژوئن ۱۹۹۳ تأیید و منتشر شده. اگه مثل من باشید، می‌رید و نگاهی هم تاریخچهٔ نسخه‌های یونیکد می‌اندازید. یک کنجکاوی به‌ظاهر کم‌اهمیت می‌تونه کلی فرصت یادگیری ایجاد کنه.

اگه از نسخهٔ دسکتاپ تلگرام استفاده می‌کنید، با راست‌کلیک‌کردن در فیلد متن و رفتن روی Insert Unicode control character به‌راحتی می‌تونید نویسهٔ موردنظر رو پیدا کنید. در بین اون‌ها، نیم‌فاصله رو هم با نام کوتاه‌شدهٔ ZWNJ خواهید یافت.

📟 Saeid’s Den | #Digression

وب، دیپ وب (یا وب عمیق)، و دارک وب (یا وب تاریک) مفاهیم جالبی‌ان که شاید خیلی از ما روشون دقیق نشده‌ایم. به تفاوتشون فکر می‌کردم، و فکر کردم قراردادن منابعی برای آشنایی اولیه می‌تونه مفید باشه.

پیشنهاد می‌کنم با پادکست چنل‌بی و داستان جذاب «سیلک رود» شروع کنید. در همین رابطه، مستند Deep Web به سرگذشت راس البریکت و سیلک رود می‌پردازه. مستند دیدنی‌ایه، با روایت کیانو ریوز.

همچنین، اگه به آشنایی با نرم‌افزار Tor—که ابزاری برای دستیابی به وب عمیق و وب تاریکه—علاقه داشتید، آموزش تصویری‌اش رو اینجا قرار دادم.

منابع خوندنی
🗞 مجلهٔ قرمز
‏ 🔖 Medium (انگلیسی)

منابع شنیدنی
🎧 چنل‌بی
📻 رادیوگیک

منابع دیدنی
‏▶️ Computerphile (انگلیسی)

‏🖼 Deep Wave Data Dark Web Daemons

📟 Saeid’s Den | #Learning

تریلر رسمی BioShock Infinite

لینک‌ها
▶️ مشاهده در یوتیوب

پی‌نوشت
ازاونجایی‌که محدودیت تلگرام اجازه نمی‌ده کپشن پست‌های حاوی مدیا از تعداد مشخصی نویسه گذر کنه و با توجه به طولانی‌بودن متن، اون رو در پست بعد ارسال کردم—اینجا.

📟 Saeid’s Den | #Gaming

آیا فقط منم . . .

هر زمان به این فکر می‌کنم که «آیا فقط منم که . . .»، سریع به خودم پاسخ می‌دم، «قطعاً نه. از بین حدود هشت میلیارد انسان، محاله من تنها نفر باشم.» همیشه از بررسی و تحلیل مسیرهایی که من رو به نقطهٔ مشخصی رسونده‌ن لذت می‌برم. در این مورد خاص، که قراره جلوتر ازش مثال بزنم، به موسیقی‌ای رسیدم که پیش‌زمینه و سیر رسیدن بهش اون رو بیش‌ازپیش برای من به‌یادموندنی کرد.

پای قسمتی از برنامهٔ IGN Unfiltered بودم، که در اون با یک نویسنده و طراح روایت* به نام جو فیلدر† مصاحبه می‌شد. مصاحبه‌ها و به‌طورکلی آثار مستند برای من بسیار جذابن چون طی اون‌ها به جزئیات دست‌اول و گاهاً کمترشنیده‌شده‌ای می‌رسم. برای من که چند سال از صنعت بازی دور بوده‌م و دوست دارم بدونم در دوران غیبتم چه گذشته، مجموعهٔ Unfiltered جذابیت دوچندانی داره.

فیلدر یکی از نویسندگان BioShock Infinite بود—عنوانی که سال ۲۰۱۳ عرضه و با استقبال فوق‌العاده‌ای روبه‌رو شد به‌طوری‌که میانگین امتیازهای دریافتی‌اش از معتبرترین رسانه‌های جهان امروز نود و چهار از ۱۰۰ است. برخلاف تصور اولیه‌م، مصاحبهٔ مورداشاره اولین مواجههٔ من با او نبود. مدت‌ها قبل، زمانی که درمورد Control تحقیق می‌کردم و دوست داشتم نقطهٔ آغازش رو درک کنم، خیلی اتفاقی فیلدر رو در ویدئویی از نمایشگاه E3 سال ۲۰۱۸ دیده بودم. در اون لحظه، اما، ایده‌ای نداشتم کیه.

حین مصاحبه، فیلدر به صداپیشگان BioShock Infinite اشاره کرد، و در بین اون‌ها نام آشنای تروی بِیکر‡ باعث شد ویدئو رو متوقف و تریلر بازی رو جستجو کنم. Infinite رو در سال‌های دور، حوالی عرضه‌ش، کوتاه تجربه کرده بودم، و تا الآن نمی‌دونستم صداپیشه‌ش کیه. بعد از تجربهٔ The Last of Us و اجرای بی‌نظیر بیکر بود که باهاش آشنا می‌شدم.

“The details allude me now . . . but the details wouldn’t change a goddamn thing.” —Booker DeWitt

این اولین‌بار بود که تریلر رو می‌دیدم، و به‌شدت چسبید، به‌ویژه موسیقی‌اش. این اون چیزی بود که در ابتدا می‌خواستم بهش اشاره کنم. پس، یافتمش، شنیدمش، و حالا قراره اینجا به‌اشتراک بذارمش. نسخهٔ صوتی‌ای که اینجا خواهید شنید، همانند آلبوم موسیقی Dune، با فرمت **FLAC و حجمی نزدیک به سی مگابایته—بدون فشرده‌سازی. ازاین‌پس، اگه بتونم، موسیقی‌ها رو با کیفیت اصلی‌شون به‌اشتراک می‌ذارم، علاوه‌براینکه اطلاعات فایل‌هاشون دقیقه.

بعد از انتشار تریلر، آهنگ Beast از گروه راک آمریکایی نیکو وگا†† به شهرت بسیاری دست پیدا کرد. پیشنهاد می‌کنم بشنوید.

لینک‌ها
🎧 شنیدن در تلگرام | اسپاتیفای
▶️ شناخته‌شده‌ترین صدا در دنیای بازی‌ها
‏▶️ افراد پشت شخصیت‌های بوکر و الیزابت
📖 دریافت کتاب The Art of BioShock Infinite

پانوشت‌ها
‏* Narrative designer
‏† Joe Fielder
‏‡ Troy Baker
‏** Free Lossless Audio Codec
‏†† Nico Vega

📟 Saeid’s Den | #Gaming #Music

هنوز که هنوزه این اپ می‌تونه با قابلیت‌هاش من رو شگفت‌زده کنه. به‌تازگی با این امکان آشنا شدم، و بسیار جذاب بود.

اگه یک فایل صوتی دارید و می‌خواید به نقطهٔ مشخصی ازش اشاره کنید، کافیه ثانیه، دقیقه، و در مواردی ساعت رو در پاسخ مستقیم به پیام حاوی فایل بنویسید. افراد با زدن روی متن حاوی زمان خودکار به نقطهٔ موردنظر می‌رن.

دست‌مریزاد، تلگرام.

لینک‌ها
🎧 شنیدن در تلگرام | اسپاتیفای

📟 Saeid’s Den | #Tips

با دِلِینی بِیلی* به‌صورت اتفاقی آشنا شدم. جوون و تازه‌کاره اما سرشار از استعداد، با صدایی فوق‌العاده دلنشین. موسیقی‌اش رو لطیف توصیف می‌کنم، آرامش‌بخش. j’s lullaby برای همیشه به یکی از قطعه‌های موردعلاقه‌م تبدیل شد.

لینک‌ها
🎧 شنیدن در تلگرام | اسپاتیفای
🎧 شنیدن در یوتیوب
🎹 پلی‌لیست لوفای

‏* Delaney Bailey

📟 Saeid’s Den | #Music

The truth bore heavy on his soul. He had always known.

Now left with only sorrow and despair, he wished he could have shared her pain. He wished he could have taken away part of her suffering, kept her fears close to his heart. Wishing was all he had left now—that and the wound.

📟 Saeid’s Den | #OfaBitterSoul

ربات‌ها نمی‌گریند

حس عجیبیه وقتی چیزی رو اتفاقی پیدا می‌کنی، به‌خصوص در اینترنت که کم‌وبیش بی‌انتهاست، و می‌دونی قراره تأثیرگذار باشه. موسیقی، برای من، همیشه این قدرت رو درون خودش داشته.

وقتی در گوگل به‌دنبال تصویری برای مطلب دیپ وب بودم، اتفاقی به آلبوم Deep Wave Data Dark Web Daemons از Trevor Something برخوردم—در اون زمان فردی ناشناس و بی‌چهره که با موسیقی‌اش ارتباط گرفتم. ذهن‌های خلاق جذابن. برای من، حتی از اون جذاب‌تر مسیریه که به یافتن این منبع ختم شد، و مستندسازی و نوشتن درموردش باعث می‌شه اطمینان حاصل کنم در خاطره‌م خواهد موند.

بعد از بررسی ۱۴۹ آهنگی که این هنرمند تا این لحظه در صفحهٔ Bandcamp خودش منتشر کرده، دوازده‌تا رو بیشتر دوست داشتم و گلچین کردم. اینجا بشنوید.

📟 Saeid’s Den | #Music

Among the crowd were some friendly faces. Some looked dangerous even. None looked innocent.

I looked at everyone in sight as we sat on the mosaic floor, trying to picture their past, ambitions, wondering if they were as nervous as I was.

As we were getting on the bus, almost everyone’s family was there, waiting to say goodbye to their sons, brothers, and husbands—except ours. We had said our farewells.

📟 Saeid’s Den | #OfaBitterSoul