🦴 استخوان زند زبرین (Radius):

مثل استخوان Ulan دارای دو سر و یک تنه است و به صورت موازی با Ulna و در کنار آن در ساعد امتداد می‌یابد.

☑️انتهای فوقانی:
▫️سر(head) استخوان رادیوس حالت گرد و مدور دارد و پایینِ سر ، بخشی نازک هست که به آن گردن(neck) می گویند.
▪️پایینتر از neck of Radius ، برجستگی و زائده ای به نام radial tuberosity که تاندون عضله‌ی biceps به آن می چسبد.
▫️بالای بخش head این استخوان که فرورفتگی دارد با بخش capitulum بازو مفصل تشکیل می دهد و بخشی از مفصل آرنج را تشکیل می‌دهد .
💠استخوان Radius مثل استخوان UIna سه سطح و سه کناره دارد.
🟡کناره ها عبارتند از :
anterior-posterior-medial

🟠سطوح عبارتند از :
anterior-posterior-lateral
(به همه این سطوح عضلات اتصال دارند.)

✅قطر تنه رادیوس همچنان که به سمت دیستال حرکت می کنیم، افزایش می یابد.
✅در قسمت میانی سطح لترال یک ضخیم شدگی کوچک برای اتصال عضله pronator teres وجود دارد.

🔴انتهای پایینی استخوان Radius :
🔺از انتهای بالایی بزرگتر و جلوی آن گود و صاف است.
🔺قسمتِ پشتیِ انتهای پایینی، فرورفتگی و برجستگی‌هایی دارد. برجسته ترین قسمت که در پشت استخوان Radius هست ، تکمه ای به نام dorsal (lister) tubercle می باشد. این تکمه روی پوست قابل تشخیص است به این صورت که پشت دست ، بین انگشت ۲ و ۳ را تا قسمت مچ ادامه می‌دهیم تا به استخوان Radius برسیم.
🔺در استخوان Radius در سمت medial انتهای پایینی یک Ulnar notch داریم که با Ulna مفصل distal radioulnar را تشکیل میدهد.
🔺سمتِ lateral انتهای پایینِ استخوان Radius ، ساختاری به نام زائده نیزه ای هست ( که استخوان UIna هم شبیه آنرا داشت).
🔺برای تشخیص این زائده ، روی پوست دست باید سمت lateral مچ دست را لمس کنیم تا پیدا شود.
🔺سطح دیستال رادیوس دو رویه مفصلی دارد، یکی برای مفصل شدن با استخوان اسکافوئید و دیگری برای مفصل شدن با استخوان لونیت که هر دو جزو استخوانهای مچ دست می باشند. این مفاصل بخشی از مفصل مچ دست را تشکیل می دهد.

✳️زائده نیزه ای استخوان Radius از Ulna پایین‌تر است در نتیجه :« دامنه حرکت adduction در مچ دست از دامنه حرکت abduction آن بیشتر است، (چرا که زائده نیزه ای Radius از UIna پایین تر است و آزادی حرکت کمتری به مچ میدهد.)
#منبع-آناتومی-اطلس

🟧استخوان های کارپال (استخوان های مچ)
🟥استخوانهای مچ ، ۸ استخوان با اشکال نامنظم می باشند که در دو ردیف پروگزیمال و دیستال  قرار گرفته اند.

🔶ردیف پروگزیمال :
Scaphoid-Luante-Triquetral-Pisiform
             مدیال➖➖➖➖➖لترال  

🔶ردیف دیستال :  
Trapezium-Trapezoid-Capitate-Hamate
             مدیال➖➖➖➖➖➖لترال

🔺کپیتیت : بزرگترین استخوان مچ دست
🔺پیزیفورم : کوچکترین استخوان مچ دست
پیزیفورم ، جزء استخوان های کنجدی (sesamoid) بوده و لابه‌لای تاندون عضلات است. این استخوان کوچکترین استخوان مچ دست است و تنها از سطح anterior قابل مشاهده است و در جلو استخوانِ triquetral قرار داشته و با آن مفصل می شود.(قسمت خیلی کمی از آن از سطح پشتی قابل مشاهده است.)
🔺جلوی استخوان Hamate یک زائده استخوانی به نام hook وجود دارد که از سطح anterior دیده می شود. hook استخوان Hamate و Pisiform از روی پوست قابل لمس هستند .

🔸این هشت استخوان به نحوی قرار گرفته اند که یک تحدب به سمت پشت و یک ناودان یا فرورفتگی به سمت جلو ایجاد کرده اند که به این فرورفتگی ناودان مچ دستی یا carpal sulcus می گویند.
🔸این ناودان توسط نواری به نام flexor retinaculum به یک تونل به نام تونل مچ دستی یا carpal tunel تبدیل میشود. این تونل ، وظیفه عبور دادن تاندون ها و اعصاب را دارد.

🔻در ردیف پروگزیمال اسکافوئید و لونیت به منظور تشکیل مفصل مچ با استخوان رادیوس مفصلی می شوند که به عنوان مفصل رادیوکارپال نیز شناخته می شود.
🔻هیچ کدام از استخوان های مچ دست مستقیماً با ulna مفصل نمی شوند. بلکه تنها استخوان triquetrum ، به واسطه‌ی صفحه مفصلی که زیر سر ulna می باشد با سر استخوان ulna به صورت غیر مستقیم مفصل می شود.
🔻 در ردیف دیستال، همه استخوان های کارپال با استخوان های متاکارپ مفصل می شوند.

Bone Holding Clamps
استخوان گیر فرگوسن ،وربروگ و لومن و.. برای گرفتن و نگهداری استخوان حین عمل استفاده می شود.

استخوان‌گیر وربروگ:
(وبروخ،وربروگی،verbrugge)
این نوع استخوان‌گیر از جنس استیل مقاوم و ضدزنگ و چندبار مصرفه و داخل اتوکلا استریل میشودکاربرد این وسیله درعمل های ارتوپدی هستش و برای نگه داشتن و فیکس کردن پلیت استخوانی در هر طرف استخوان یا قطعه شکسته استخوانی در شکستگی ها استفاده می شود
این وسیله با توجه به نوع جراحی و سن بیمار سایزهای مختلفی داره و در ست های ارتوپدی به صورت زوج(۲عدد)موجوده و به صورت تکی و جدا هم پک می‌شود.

ابزارهایی مورد استفاده در اعمال ارتوپدی به شرح زیر است:
✓بنت: نوعى الويتور بالا آورنده و کنار زننده استخوانی است که به کمک آن میتوان استخوان را از بافت اطرافش جدا کرده و بالا آورد.

✓کورت: برای تراشیدن بافتهای نرم و شخت مثل استخوان مورد استفاده قرار می گیرد. کورت ها در سایزها و اشکال مختلفی موجود هستند.
✓ چاقوی آمپوتاسیون (Amputation knife) بریدن استخوان در جراحی‌های قطع عضو
✓ استخوان‌بر (Bone cutter)
✓ چکش: معمولاً به همراه استئوتوم برای نشانه گذاری یا ایجاد برش در استخوان استفاده می شود.
✓ رانژور (Rongeur): وسیله ای برای جدا کردن بافت‌های استخوانی است و یا قسمت هایی که ما بین دو لایه جوش خورده استخوان گیر کرده است.
✓ استئوتوم: برای تراشیدن و نشانه گذاری استخوان مورد استفاده قرار می‌گیرد.
✓ پریوست: وسیله‌ای برای جدا کردن لایه اولیه استخوان (پریوست) و بافت‌های اطراف استخوان
✓ اره آمپوتاسیون
✓ سوهان
✓ پین بر (pin cutter): به منظور قطع سیم‌ها، پین‌ها و نخ‌های فلزی به کار می‌رود. در اندازه‌های مختلف کوچک و بزرگ موجود است.
✓ دریل
✓ پین
✓ رتراکتور Gelpi
✓ هوک استخوانی ابزاریست برای بالا نگه داشتن و یا جدا کردن یک بافت از محل مورد نظر
✓ اکارتور چنگکی اسرائیلی: این رترکتور کنار زننده چربی‌های زیر جلد و عضلات میانی هستند که به خاطر داشتن لبه‌های بلند.

✓ اکارتور ریچاردسون
✓ رتراکتور Travers
✓ رتراکتور خودنگهدار Beckman: دارای بازوهای لولایی با نوک های پره ای است که برای نگه داشتن عضله و بافت استفاده می شود.این ابزار برای برداشتن لایه مهره در طی روش لامینکتومی برای اکسپوز دادن و دسترسی بهتر حراح و دید بهتر ایده آل هستند

✓ (Bone reduction)دارای بازوهای لولایی با نوک های پره ای است که برای نگه داشتن عضله و بافت استفاده می شود.این ابزار برای برداشتن لایه مهره در طی روش لامینکتومی برای اکسپوز دادن و دسترسی بهتر حراح و دید بهتر ایده آل هستند

✓ Bone trap
وسیله ای برای جمع‌آوری قطعات و براده‌های استخوانی حاصل از دریل کردن به کار می‌رود.
✓ Depth gauge
ابزاری برای اندازه‌گیری دقیق عمق سوراخ ایجاد شده در استخوان است. این اندازه‌گیری به جراح کمک می‌کند تا پیچ با طول مناسب را برای تثبیت شکستگی یا ایمپلنت انتخاب کند
✓ریمر برای گشاد کردن و شکل دادن به کانال داخلی استخوان‌های بلند

پیچ‌ها

Cortical
✓همان‌طور که از نام این نوع پیچ پیداست، بیشتر برای بخش‌های متراکم استخوانی مثل دیافیز استخوان‌های بلند استفاده می‌شود.
✓ فاصله رزوه‌ها در این نوع پیچ خیلی کم است و ارتفاع رزوه‌ها کوتاه است.

Cancellous
✓فاصله دنده همان‌طور که از نامگذاری این نوع پیچ پیداست، بیشتر از cortical است. ✓ این نوع پیچ بیشتر در استخوان‌های اسفنجی مثل بخش اپی‌فیز استخوان‌های بلند کاربرد دارد.
✓ فاصله رزوه‌ها در این نوع پیچ از نوع cortical بیشتر است و ارتفاع رزوه‌ها بلندتر است.
✓ استحکام پیچ‌های cortical در استخوان به دلیل فاصله رزوه‌ای کمتر نسبت به پیچ‌های cancellous بیشتر است.

Malleolar
✓ این پیچ در شکستگی قوزک‌های با قسمت دیستال استخوان بازو و تروکانتر کوچک استخوان ران کاربرد دارد.
✓ این پیچ برخلاف پیچ‌های cortical و cancellous، به دلیل نوک تیزتری که دارد، گاهی نیاز به دریل کردن ندارد که به آنها Self tap گفته می‌شود.

Cannulated
✓ برخلاف سایر پیچ‌ها، توخالی هستند و بیشتر در شکستگی‌های متافیز استخوان‌های بلند و گردن فمور می‌توان از آنها استفاده نمود.

پیچ کورتیکال بهترین نوع در ثبات و استحکام در استخوان به حساب می‌آید.