ابزارهایی مورد استفاده در اعمال ارتوپدی به شرح زیر است:
✓بنت: نوعى الويتور بالا آورنده و کنار زننده استخوانی است که به کمک آن میتوان استخوان را از بافت اطرافش جدا کرده و بالا آورد.

✓کورت: برای تراشیدن بافتهای نرم و شخت مثل استخوان مورد استفاده قرار می گیرد. کورت ها در سایزها و اشکال مختلفی موجود هستند.
✓ چاقوی آمپوتاسیون (Amputation knife) بریدن استخوان در جراحی‌های قطع عضو
✓ استخوان‌بر (Bone cutter)
✓ چکش: معمولاً به همراه استئوتوم برای نشانه گذاری یا ایجاد برش در استخوان استفاده می شود.
✓ رانژور (Rongeur): وسیله ای برای جدا کردن بافت‌های استخوانی است و یا قسمت هایی که ما بین دو لایه جوش خورده استخوان گیر کرده است.
✓ استئوتوم: برای تراشیدن و نشانه گذاری استخوان مورد استفاده قرار می‌گیرد.
✓ پریوست: وسیله‌ای برای جدا کردن لایه اولیه استخوان (پریوست) و بافت‌های اطراف استخوان
✓ اره آمپوتاسیون
✓ سوهان
✓ پین بر (pin cutter): به منظور قطع سیم‌ها، پین‌ها و نخ‌های فلزی به کار می‌رود. در اندازه‌های مختلف کوچک و بزرگ موجود است.
✓ دریل
✓ پین
✓ رتراکتور Gelpi
✓ هوک استخوانی ابزاریست برای بالا نگه داشتن و یا جدا کردن یک بافت از محل مورد نظر
✓ اکارتور چنگکی اسرائیلی: این رترکتور کنار زننده چربی‌های زیر جلد و عضلات میانی هستند که به خاطر داشتن لبه‌های بلند.

✓ اکارتور ریچاردسون
✓ رتراکتور Travers
✓ رتراکتور خودنگهدار Beckman: دارای بازوهای لولایی با نوک های پره ای است که برای نگه داشتن عضله و بافت استفاده می شود.این ابزار برای برداشتن لایه مهره در طی روش لامینکتومی برای اکسپوز دادن و دسترسی بهتر حراح و دید بهتر ایده آل هستند

✓ (Bone reduction)دارای بازوهای لولایی با نوک های پره ای است که برای نگه داشتن عضله و بافت استفاده می شود.این ابزار برای برداشتن لایه مهره در طی روش لامینکتومی برای اکسپوز دادن و دسترسی بهتر حراح و دید بهتر ایده آل هستند

✓ Bone trap
وسیله ای برای جمع‌آوری قطعات و براده‌های استخوانی حاصل از دریل کردن به کار می‌رود.
✓ Depth gauge
ابزاری برای اندازه‌گیری دقیق عمق سوراخ ایجاد شده در استخوان است. این اندازه‌گیری به جراح کمک می‌کند تا پیچ با طول مناسب را برای تثبیت شکستگی یا ایمپلنت انتخاب کند
✓ریمر برای گشاد کردن و شکل دادن به کانال داخلی استخوان‌های بلند

پیچ‌ها

Cortical
✓همان‌طور که از نام این نوع پیچ پیداست، بیشتر برای بخش‌های متراکم استخوانی مثل دیافیز استخوان‌های بلند استفاده می‌شود.
✓ فاصله رزوه‌ها در این نوع پیچ خیلی کم است و ارتفاع رزوه‌ها کوتاه است.

Cancellous
✓فاصله دنده همان‌طور که از نامگذاری این نوع پیچ پیداست، بیشتر از cortical است. ✓ این نوع پیچ بیشتر در استخوان‌های اسفنجی مثل بخش اپی‌فیز استخوان‌های بلند کاربرد دارد.
✓ فاصله رزوه‌ها در این نوع پیچ از نوع cortical بیشتر است و ارتفاع رزوه‌ها بلندتر است.
✓ استحکام پیچ‌های cortical در استخوان به دلیل فاصله رزوه‌ای کمتر نسبت به پیچ‌های cancellous بیشتر است.

Malleolar
✓ این پیچ در شکستگی قوزک‌های با قسمت دیستال استخوان بازو و تروکانتر کوچک استخوان ران کاربرد دارد.
✓ این پیچ برخلاف پیچ‌های cortical و cancellous، به دلیل نوک تیزتری که دارد، گاهی نیاز به دریل کردن ندارد که به آنها Self tap گفته می‌شود.

Cannulated
✓ برخلاف سایر پیچ‌ها، توخالی هستند و بیشتر در شکستگی‌های متافیز استخوان‌های بلند و گردن فمور می‌توان از آنها استفاده نمود.

پیچ کورتیکال بهترین نوع در ثبات و استحکام در استخوان به حساب می‌آید.

پلاک LCDCP همانند پلاک DCP است اما لبه های آنها به دلیل پستی بلندی تماس کمتری با سطحاستخوان دارد و فشار کمتری به عروق پریوست سطح استخوان وارد نموده و در نتیجه خونریزی نیز بهتر خواهد بود
پلاک LCP لاکینگ پلیت هایی هستند که بیشتر در موارد استئوپورز استفاده میشود. در این نوع پلاک ها پیچ علاوه بر استخوان روی پلاک هم فیکس میشود
پلاک Sherman این پلاک قابل انعطاف است و می تواند متناسب با برآمدگی های استخوانی روی آن قرار بگیرد
علاوه بر پلاک های فوق پلاک هایی در اشکال مختلف نیز موجودند که متناسب با برآمدگی های استخوانی انتخاب میشوند. این نوع از پلاک ها در شکستگی های انتهای پروگزیمال و دیستال استخوانهای بلند کاربرد دارد
پین میله فلزی نازکی است که در شکستگی های خفیف استخوانی یا جدا شدن قطعه ای از استخوان کاربرد دارد. از پین در تراکشن استخوانی نیز بهره می برند
Nail
میله فلزی در اشکال مختلف است که درون ضخامت استخوان و کانال استخوانی قرار می گیرد و باعث ثابت شدن قطعه شکسته شده میشود.
Nail نوعی Intramedullary nail (IMN( که به آن کونچر نیز گویند کونچر در شکستگی های استخوان بلند مثل فمور، تیبیا و هومروس کاربرد دارد