🔖 اعتراف گروک به تولید ۱۳ محتوای جعلی؛
🔖 افشای رازهای پشت پرده تولید محتوای جعلی توسط هوش مصنوعی

✍🏻 #مریم_سلیمی | دکترای علوم ارتباطات و مدرس سوادهای رسانه ای

💭 داستان بسیار ساده شروع شد. به هوش مصنوعی گروک ۴ گفته شد بگو «مریم سلیمی» کیست؟ و او حجم قابل توجهی از محتواهای جعلی تحویل داد. ماجرا گام به گام با او جلو رفت و او هر بار محتوای جعلی تولید کرد یا در پاسخها دست به اغراق زد. حدود ۱۰۰ پیام در دو روز رد و بدل شد تا بالاخره به ۱۳ اعتراف گروک به تولید محتوای جعلی یا اغراق ختم شد.

💭 این دیالوگ به مثابه یک فیلم این طور پیش رفت: تولید محتوای جعلی، اعتراف، قرارداد، نظارت و رسیدن به درسهای بزرگ | بیشتر بخوانید ...
🆔 @commac

🟧 جنگ روایت‌های ایران و آمریکا

نوشته زیر چکیده دسته بندی شده یادداشت کاملی از آقای حمید آصفی است که ساده سازی شده است. چون موضوع جنگ روایت، یک موضوع در حوزه روابط عمومی، رسانه، دیپلماسی و ارتباطات بین الملل است. مطلب زیر را برای خوانندگان کانال آکادمی ارتباطات آماده کرده ایم.

🧠 ۱. جنگ روایت‌ها میان تهران و واشنگتن

تهران می‌گوید: «ما شکست نخوردیم، دشمن مجبور به مذاکره شد.»
واشنگتن می‌گوید: «ایران ضعیف شده و خودش دنبال مذاکره است.»
هر دو طرف، واقعیت را با روایتی متفاوت برای مصرف داخلی بازسازی می‌کنند.


🗣 ۲. نقش عراقچی در آماده‌سازی فضای داخلی

عراقچی با واژگان رمز مانند «تأسیسات تخریب شد اما تکنولوژی باقی مانده» تلاش می‌کند شکست را به‌عنوان مقاومت و توان بازسازی بازتعریف کند.
هدف او نه مردم، بلکه اقشار رادیکال داخلی هستند که باید برای مذاکره قانع شوند.
این روایت‌سازی، مقدمه‌ای برای فعال‌سازی کانال‌های غیررسمی مذاکره است، مشابه تجربه‌های سال‌های ۱۳۹۰ و ۱۳۹۲.


🎭 ۳. نیاز طرفین به روایت‌سازی برای حفظ مشروعیت

ترامپ نیاز دارد ایران را شکست‌خورده و محتاج مذاکره نشان دهد تا شعار «تحقیر دشمنان» را حفظ کند.
نظام ایران نیاز دارد مذاکره را به‌عنوان «پیروزی راهبردی» معرفی کند تا عقب‌نشینی را توجیه کند و از ریزش داخلی جلوگیری شود.


🔄 ۴. مفهوم «پنجره میانجی‌گری» در روابط بین‌الملل

زمانی که ادامه درگیری برای طرفین پرهزینه می‌شود، اما هیچ‌کدام نمی‌خواهد علناً عقب‌نشینی کند، روایت‌سازی راهی برای ورود به مذاکره بدون پذیرش شکست است.


📉 ۵. واقعیت زیر پوست روایت‌ها

هیچ‌کدام از طرفین در حملات اخیر پیروز نشدند.
برنامه هسته‌ای ایران آسیب دیده ولی نابود نشده.
آمریکا فهمیده حملات محدود فایده استراتژیک ندارد.
ایران نیز دریافته ادامه این نوع رویارویی فرسایشی و پرهزینه است.

متن کامل این یادداشت
حمید آصفی روزنامه نگار و تحلیل گر سیاسی-اجتماعی ایرانی است.
صفحه یوتیوب
https://youtube.com/@hamidasefi-mf3jo

🆔 @commac

▫️ سنتی‌ماندن؛ تهدید اصلی روابط‌عمومی

«حمید شکری خانقاه، مدرس و فعال حوزه روابط‌عمومی» در حاشیه دهمین کنفرانس حرفه‌ای‌گرایی در روابط‌عمومی اظهار کرد: مهم‌ترین تهدید پیش‌روی سازمان‌ها، از جمله روابط‌عمومی‌ها، بی‌برنامگی و ماندن در چارچوب‌های سنتی است.
وی گفت: سازمان‌هایی که با نوآوری‌ها و فناوری‌های نوین همراه نشوند، با خطر جدی ازمحلال روبه‌رو خواهند شد.
شکری خانقاه تأکید کرد: عدم انطباق با تحولات ارتباطی و تداوم کلیشه‌گرایی، چالش اصلی امروز جامعه روابط‌عمومی است.

دهمین کنفرانس «حرفه‌ای‌گرایی در روابط‌عمومی» با محوریت «روابط‌عمومی پیش‌بین» روز شنبه ۲۶ مهرماه با حضور مدیران، کارشناسان و فعالان حوزه روابط‌عمومی در هتل المپیک برگزار شد.

👈 جهت مشاهده گزارش کامل کنفرانس اینجا کلیک کنید

👈 جهت دریافت فایل مقالات کنفرانس اینجا کلیک کنید

👈 جهت مشاهده گزارش تصویری کنفرانس اینجا کلیک کنید

🌐 شبکه تلویزیونی ارتباطات ایران👇
⚜️ @iranctv
🆔 @commac

ترامپ: عذرخواهی کافی نیست، بی‌بی‌سی غرامت بدهد

خبرگزاری رویترز امروز و به نقل از مصاحبه رئیس‌جمهوری آمریکا با خبرنگاران نوشت که احتمالاً ظرف روزهای آتی از بی‌بی‌سی به دلیل ویرایش اشتباه فیلم سخنرانی حدود ۵ سال پیش شکایت خواهد کرد هر چند که به‌ ادعای بی بی سی هیچ مبنای قانونی برای ادعایش وجود ندارد.


بی بی سی پس از استعفای ۲ مقام ارشد آن به اتهام رفتار جانبدارانه، از جمله به دلیل ویرایش سخنرانی ترامپ در ۶ ژانویه ۲۰۲۱، درگیر بزرگ‌ترین بحران خود در دهه‌های اخیر شده است.
العالم
🆔 @commac

ورود گسترده هوش مصنوعی به رسانه‌ها

بی‌بی‌سی یک بخش جدید با عنوان «رشد، نوآوری و هوش مصنوعی» راه‌اندازی کرده تا محتوای خبر را با کمک AI شخصی‌سازی کند، خصوصاً برای مخاطبان جوان‌تر که اخبار را از طریق موبایل و شبکه‌های اجتماعی دنبال می‌کنند.

تحقیقات جدید نشان می‌دهند در روزنامه‌های آمریکایی، درصد قابل توجهی از مقالات به‌صورت کامل یا جزئی با هوش مصنوعی تولید می‌شود و اغلب این موضوع به مخاطب اعلام نمی‌شود.

پژوهشی دیگر نشان می‌دهد روزنامه‌نگاران در حال تعریف «تغییر کنترل‌شده» برای استفاده از ابزارهای مولد AI‌اند: یعنی تدوین دستورالعمل، آزمایش ابزارها و ارزیابی محدودیت‌های آن‌ها برای حفظ اثربخشی و اخلاق حرفه‌ای.

نگرانی نسبت به گسترش اطلاعات نادرست (disinformation) با استفاده از AI نیز وجود دارد؛ بسیاری از خبرنگاران معتقدند که هوش مصنوعی می‌تواند ریسک گسترش محتوای غلط را افزایش دهد.

در سطح تحقیقات علمی، گزارشی آمده که نشان می‌دهد نسل جدید «LLM» (مدل‌های زبانی بزرگ) در تولید خبر استفاده می‌شوند، به خصوص در روزنامه‌های محلی یا دانشگاهی، که این روند باعث کاهش تنوع سبک نوشتاری و متمرکز شدن سبک‌ها شده است.

@NewJournalism
🆔 @commac

🎯 چطور مستربیست به پادشاه یوتیوب تبدیل شد؟

🔴 جیمی دونالدسون، یوتیوبر ۲۷ ساله که به مستربیست معروف است، یکی از محبوب‌ترین چهره‌های دنیای آنلاین است. کانال یوتیوب او ۴۰۰ میلیون مشترک دارد، یعنی بیشتر از جمعیت آمریکا؛ دو برابر دنبال‌کنندگان ایلان ماسک در ایکس و بیش از ۱۰۰ میلیون بیشتر از دنبال‌کنندگان تیلور سویفت در اینستاگرام. این عدد صرفاً کسانی را شامل می‌شود که به‌طور داوطلبانه روی دکمۀ اشتراک کلیک کرده‌اند، نه کسانی که گذری ویدئوهایش را دیده‌اند یا به‌خاطر فرزندانشان از او اطلاع دارند یا فقط می‌دانند که کیست بدون اینکه دلیل شهرتش را بدانند.

🔴 در مواجهه با پدیدۀ مستر بیست دو سوال می‌توان پرسید: اول، چرا او اینقدر موفق است؟ و دوم، موفقیت او چه چیزی درمورد فرهنگی که چنین فردی را پدید آورده می‌گوید؟

🔴 جواب سوال اول نسبتاً سرراست است: مستربیست موفق است چون ویدئوهایش به‌شدت سرگرم‌کننده‌اند. او خیلی خوش‌قیافه نیست و ظاهر بانمکی هم ندارد، اما اما دلنشین و دوست‌داشتنی است. شوخ‌طبعی‌ای احمقانه و آنارشیستی دارد، اما طنزش بیشتر شبیه پسربچه‌‌های دانش‌آموز است. بااین‌حال توانسته است تعادلی خوب بین این رفتار کودکانه و پروژه‌های بزرگش برقرار کند و البته، او جادوگر الگوریتم‌هاست. او توانایی‌ای خارق‌العاده در سرگرم‌کردن دیگران و جلب توجه دارد و از این سر تا پای ویدئوهای او مشخص است.

🔴 وقتی یکی از ویدئوهای او را باز کنید، احساس می‌کنید صدها ترقه جلوی چشمتان منفجر می‌شود، همزمان با چوب بیسبال می‌کوبند توی سرتان و در پس‌زمینه ده نفر با هم فریاد می‌کشند. نه پیش‌زمینه و مقدمه‌ای در کار است، نه فرصت نفس‌کشیدن.

🔴مثلاً یکی از ویدئوهایش با عنوان «من از ۵ مکان مرگبار روی زمین جان سالم به در بردم» را در نظر بگیرید. در طول این ویدئو، مستربیست و تیم همراهش را می‌بینیم که ۱) در جزیرۀ مارها در برزیل که به‌خاطر مارهای سمی زیادش معروف است، قدم می‌زنند؛ از یک دیوارۀ صخره‌ای یخی بالا می‌روند؛ ۳) از جادۀ کوهستانی وحشتناکی در بولیوی به نام «جادۀ مرگ» عبور می‌کنند ؛ ۴) با کوسه‌ها شنا می‌کنند؛ و ۵) شب را در قفسی وسط دشتی در آفریقا می‌گذرانند در حالی که اطرافشان پر از حیوانات وحشی است. و کل این ویدئو فقط ۱۳ دقیقه است!

🔴 سرعت اتفاقات چنان زیاد است که هیچ فرصتی برای روایت‌گری باقی نمی‌ماند. همه‌چیز فقط اتفاق می‌افتد. این ویژگی خاص مستربیست است: در ویدئوهای او، همه‌چیز همین‌طور در حال اتفاق افتادن است و شما هم بی‌دلیل آن‌ها را تماشا می‌کنید.

🔴اما دربارۀ فرهنگی که مستربیست را به چنین جایگاهی رسانده است چه می‌توان گفت؟ مارک اوکانل در یادداشتی مفصل دربارۀ مستربیست، با شرح فراز و نشیب‌های فراوانی که این ستارۀ یوتیوب از ۱۳سالگی تا امروز طی کرده، می‌گوید: مستربیست شخصیتی سیاسی نیست، اما در ویدئوهای او دنیایی سیاسی را می‌توان تشخیص داد: او جهانی را منعکس می‌کند که در آن مردم منزوی و درمانده‌اند، تحت سلطۀ الگوریتم‌ها و سازوکارهای اقتصادی غیرانسانی، و در محاصرۀ جمعیت‌های عظیم و بی‌احساس که در یک نمایش رقابتی آماده‌اند همدیگر را نابود کنند.

📌 آنچه خواندید مروری کوتاه است بر مطلب «چرا مستربیست بزرگترین ستارۀ یوتیوب در جهان است؟» که در سی‌وششمین شمارۀ مجلۀ ترجمان علوم انسانی منتشر شده است. این مطلب نوشتۀ مارک اُکانل است و فرشته هدایتی آن را ترجمه کرده است.

https://B2n.ir/kz3315
🆔 @commac

🔶عاشقان کتاب چگونه با گرانی آن می‌جنگند؟

🔺هفته کتاب امسال در حالی فرا رسیده که آمارهای رسمی از رشد تعداد عناوین منتشر شده خبر می‌دهند، اما واقعیت میدانی میدان انقلاب و کتابفروشی‌های تهران تصویری متفاوت و همراه با نگرانی از گرانی کاغذ و کاهش توان خرید مردم نشان می‌دهد.

🔺قیمت هر بند کاغذ و قیمت هر کیلو در سال‌های نزدیک اخیر جهش‌های ۳۰ تا ۴۰۰ درصدی داشته این جهش مستقیما هزینه تمام‌ شده نشر را بالا برده و ناشران را به کاهش تیراژ هر عنوان یا افزایش قیمت پشت‌ جلد واداشته است.

🔺در این گرانی، عاشقان کتاب راه‌های تازه برای جنگیدن با قیمت کتاب یافته‌اند.سارا دانشجوی ادبیات فارسی با مانتوی قهوه‌ای کنار ویترین ایستاده و کتابی از شاملو در دست دارد و نگاهش میان قیمت و جلد در رفت‌وبرگشت است.

🔺می‌گوید گاهی از دوستانش کتاب قرض می‌گیرد و ادامه می‌دهد: ما توی خوابگاه بین خودمون کتاب می‌چرخونیم. یکی می‌خونه بعد می‌ده به بقیه، شاید نشه همه‌چیز رو خرید اما نمی‌ذاریم کتاب از زندگی‌مون حذف بشه.

#پژوهش_فرهنگی

گزارش را اینجا بخوانید

🆔 @irna_research
✅ @commac

➖ فنجان قهوه‌ای که جای کتاب را گرفت

ریحانه شیبانی، انصاف نیوز:

امروز، هم‌زمان با روز کتاب و کتابخوانی، خیابان انقلاب مثل همیشه زنده، شلوغ و پر از رفت‌وآمد دانشجوهایی است که میان کتاب‌فروشی‌ها، کافه‌ها و دکه‌های روزنامه‌فروشی رفت‌وآمد می‌کنند. اما چیزی در این خیابان، که زمانی قلب تپنده فرهنگ و دانشگاه بود، آرام‌آرام تغییر کرده است. تغییری که شاید در نگاه اول کوچک باشد، اما خودش را در انتخاب‌های ساده روزمره نشان می‌دهد؛ انتخابی بین یک فنجان قهوه و یک جلد کتاب.

سال‌ها پیش، دانشجوها حتی وقتی پول کمی داشتند، باز هم بخشی از آن را برای خرید کتاب کنار می‌گذاشتند. خیلی‌ها ماه‌ها منتظر می‌ماندند تا حقوق کار دانشجویی‌شان برسد و یک‌راست بروند سراغ «خوارزمی»، «آگاه»، «نشر نی» یا دست‌فروشان روبه‌روی دانشگاه، تا کتابی که مدت‌ها چشم‌شان دنبالش بود بالاخره مال خودشان شود. اما امروز ترجیحات نسل دانشجو تغییر کرده است.

قیمت کتاب بالا رفته؛ این واقعیت را همه می‌دانیم. اما مسئله فقط «گرانی» نیست؛ مسئله تغییر فرهنگ است. خیلی‌ها ترجیح می‌دهند به جای یک کتاب ۱۵۰ هزار تومانی، یک قهوه ۱۵۰ هزار تومانی بخرند؛ چیزی که بتوانند در شبکه‌های اجتماعی به اشتراک بگذارند و حس خوب لحظه را ثبت کنند.

گزارش از دل خیابان انقلاب

صبح امروز خبرنگار انصاف نیوز از روبه‌روی سردر اصلی دانشگاه تهران به سمت چهارراه ولیعصر رفت. هوای نیمه‌ابری تهران، عطر قهوه‌ای که از درهای باز کافه‌ها بیرون می‌ریخت، و رفت و آمد پیوسته دانشجوها برای گرفتن لاته و آمریکانو، اولین تصویری بود که توی چشمم نشست. درست در همان نزدیکی، کتاب‌فروشی‌ها هنوز چراغ‌شان روشن بود، اما خریدار جدی کمتر به چشم می‌خورد.

در «پاساژ روبرو سردر دانشگاه فروشنده مردی میانسال که بیش از ۲۰ سال است در این خیابان کتاب می‌فروشد، با یک لبخند تلخ گفت:
«زمانی دانشجو با ۱۰ هزار تومن سه جلد کتاب می‌برد. الان با ۱۵۰ هزار تومن فقط یک قهوه می‌خره. جوّ عوض شده خانم… الان کتاب دیگه وسیله فرهنگی نیست، تبدیل شده به کالا.»

از کتاب‌فروشی بیرون آمدم. چند قدم آن‌طرف‌تر، جلوی یک کافه که یک سالی است باز شده، چنددانشجو با لباس‌های پاییزی ایستاده بودند. یکی از آن‌ها — پسر جوانی دانشجوی معماری گفت در پاسخ به پرسش من گفت:
«کتاب مهمه، ولی الان قهوه یه جور تفریحه، استراحته. راستش کتاب رو میشه pdf پیدا کرد… قهوه رو نه!»

اما همه نگاه‌ها یکسان نبود. دختری با مانتوی سبز و عینک گرد، دانشجوی ادبیات فارسی، وقتی از قیمت کتاب گفت، آهی کشید:
«من عاشق کتابم، اما الان باید انتخاب کنم. یا سه تا قهوه با دوستام یا یک کتاب! بیشتر وقت‌ها قهوه رو انتخاب می‌کنیم چون جمعی‌تره. کتاب می‌مونه برای وقتی که واقعا نیاز باشه.»

کافه‌ها؛ رقیب تازه کتاب‌فروشی‌ها

شاید ۱۰ سال پیش، مهم‌ترین نقاط تجمع در انقلاب کتاب‌فروشی‌ها بودند. اما امروز کافه‌ها صاحب این نقش شده‌اند. تمام مسیر انقلاب تا فاطمی را که نگاه کنی، ده‌ها کافه جدید می‌بینی؛ با طراحی مدرن، موسیقی آرام و وای‌فای رایگان.

کافه‌ها فقط قهوه نمی‌فروشند؛ سبک زندگی می‌فروشند.

عکسی با پس‌زمینه فنجان، فوم قلبی روی لاته، یا پنجره مه‌آلود… و استوری زیرش:
«انقلاب ـ دانشگاه تهران»

این چیزها برای دانشجوی امروز ارزش نمادین دارد. خودش تبدیل به هویت شده است.

تجربه شخصی؛ روایت یک دانشجو

من به عنوان دانشجوی دانشگاه تهران، تقریباً هر روز شاهد این تغییر هستم. وقتی کلاس‌ها تمام می‌شود، موج دانشجوها به سمت کافه‌ها حرکت می‌کند. مغازه‌های کتاب هم همان موقع شلوغ‌اند، اما نه برای خرید؛ بیشتر برای ورق زدن کتاب، عکس گرفتن از پشت جلدها، یا نوشتن اسم‌شان در لیست «برای خرید در آینده».

قیمت کتاب چنان بالا رفته که خریدن آن دیگر یک تصمیم لحظه‌ای نیست، تبدیل شده به یک برنامه جدی ماهانه. اما خرید قهوه تصمیمی لحظه‌ای است.

یک پسر دانشجوی علوم سیاسی امروز به من گفت:
«من کتاب می‌خوام، اما قهوه مثل پاداشه. بعد یک روز سخت، آدم دلش می‌خواد یه چیزی به خودش بده.»

مسئله فقط پول نیست

واقعیت اما پیچیده‌تر است.

دانشجوهایی را دیدم که کتاب دست‌شان بود، از خرید قهوه گذشتند، یا قهوه ارزان‌تری انتخاب کردند. آن‌ها هم گفتند کتاب‌خواندن هنوز ارزش دارد، اما فضای ذهنی و فرهنگی جامعه تغییر کرده.

کتاب برای دیده شدن نیست.
قهوه برای دیده شدن است.

این همان نقطه‌ای است که تغییر را توضیح می‌دهد: در فرهنگی که دیده‌شدن تبدیل به ارزش شده، قهوه برنده است.

بحران قیمت یا بحران توجه؟

کتاب‌فروشی دیگری در حوالی ۱۰فرودین گفت...

ادامه در لینک زیر:

https://ensafnews.com/619450/
@ensafnews
✅ @commac

آیا هوش مصنوعی همان‌طور که پیش‌بینی می‌شود رشد خواهد کرد؟

اکونومیست

ترجمه: فاطمه لطفی

آیا می‌توان پیش‌بینی‌های عجیبی را که درباره تاثیر هوش‌مصنوعی بر زندگی بشر در آینده‌ای بسیار نزدیک منتشر می‌شود اعتبارسنجی کرد؟ اکونومیست می‌نویسد بستگی دارد به درک واقعی سرعت احتمالی توسعه هوش مصنوعی.

رهبران سه آزمایشگاه بزرگ هوش مصنوعی (AI) وعده پیشرفت‌های بزرگی را می‌دهند که به زودی رخ خواهد داد. سم آلتمن، رئیس OpenAI، بر این باور است کامپیوترهای سال آینده «بینش‌های بدیع» خواهند داشت. داریو آمودی، مدیر Anthropic، می‌گوید «هوش مصنوعی قدرتمند» سال آینده از راه خواهد رسید. دمیس هاسابیس از Google DeepMind می‌گوید تا یک دهه آینده هوش مصنوعی می‌تواند همه بیماری‌ها را درمان کند.

شاید این ادعاها در جهت بازاریابی محصولات مطرح شده باشند، اما اِزرا کارگِر، اقتصاددان بانک فدرال رزرو شیکاگو، می‌گوید درک واقعی سرعت احتمالی توسعه هوش مصنوعی مهم است.

پیش‌بینی‌های خوب وقتی اهمیت پیدا می‌کنند که صحبت از خودکار شدن بخش قابل توجهی از وظایف اداری می‌شود یا استفاده از یک دهم کل مصرف برق آمریکا برای آموزش و استقرار هوش مصنوعی. از این رو متخصصان این حوزه این پیش‌بینی‌های دیجیتال را کند و کاو می‌کنند.

حالا متخصصان The Longitudinal Expert AI Panel (LEAP) به جای ارزیابی ادعاهای مبهم در مورد مفاهیمی مانند هوش مصنوعی عمومی (AGI)، فرضیه‌های خاص و قابل آزمایش مطرح می‌کنند.

مثلا: چه زمانی خودروهای خودران 20 درصد از سفرهای سواری آمریکایی را تشکیل خواهند داد؟ چه نسبتی از برق کشور تا سال 2040 برای هوش مصنوعی استفاده خواهد شد؟ نمرات معیار برای مدل‌های هوش مصنوعی متن‌باز و اختصاصی در سال‌های 2025، 2027 و 2030 چه خواهد بود؟

علاوه بر محققان هوش مصنوعی شرکتی، دانشمندان حوزه کامپیوتر دانشگاهی، اقتصاددانان و سیاستمداران هم به دنبال پاسخی برای این سوالات هستند.

در این میان از تخصص «ابرپیش‌بین‌ها» هم استفاده می‌شود: گروهی از پیشگویان که تخصص آنها دقیق‌تر بودن از سایر متخصصان در پیش‌بینی آینده است.

سوالات در زمان حاضر و سال‌ها بعد پرسیده می‌شود. ایده این است که درکی از چگونگی افزایش و کاهش امید و هیاهو در مورد هوش مصنوعی ایجاد شود.

نتایج دور اول، که در 10 نوامبر منتشر شد، نشان می‌دهد که احساس تاثیرات هوش مصنوعی بر زندگی تازه شروع شده است.

میانگین پیش‌بینی‌ها می‌گوید تا سال 2030 بیش از 18 درصد از ساعات کاری آمریکایی‌ها با کمک هوش مصنوعی انجام خواهد شد، در ماه سپتامبر این رقم 2 درصد بود. پیش‌بینی‌کنندگان انتظار دارند که هوش مصنوعی تا 2030 حدود 7 درصد از مصرف برق آمریکا را از آن خود کند.

پیش‌بین‌ها بر این باورند تا سال ۲۰۳۰ تنها یک پنجم احتمال دارد توسعه «هوش مصنوعی قدرتمند» مورد نظر آمودی انجام شود، اما تا سال ۲۰۴۰، اهمیت هوش مصنوعی به اندازه اهمیت برق یا خودرو در قرن قبل می‌شود و در امتیاز‌دهی اختراعات توسط نیت سیلور، متخصص آمار، از 10 امیتاز 8 می‌گیرد. و یک‌سوم احتمال وجود دارد که هوش مصنوعی به سطح نهم برسد، همان جایی که فناوری‌هایی مانند چاپ به عنوان فناوری‌ تغییر دهنده مسیر تاریخ ایستاده است.

اما پیشرفت سریع هوش مصنوعی متخصصان را نیز غافلگیر کرده. در ماه آوریل بالاترین امتیاز برای یک سیستم هوش‌مصنوعی در یک چالش ریاضی پیچیده به نام FrontierMath برابر با 19درصد بود.

به‌طور متوسط پیش‌بینی می‌شد جایگاه آن تا پایان سال ۲۰۲۵، ۳۱درصد شود. میانگین پیش‌بینی عموم مردم اما ۲۷ درصد بود. در ماه اوت، گوگل امتیاز ۲۹ درصد را اعلام کرد که از بسیاری از پیش‌بینی‌ها پیشی گرفت، یعنی چهار ماه برای بهتر شدن باقی مانده است.

در اوایل سال جاری موسسه تحقیقاتی حامی LEAP این بار از پیش‌بینی‌کنندگان و زیست‌شناسان خواست تا حدس بزنند چه زمانی یک سیستم هوش مصنوعی قادر خواهد بود نحوه سنتز یک ویروس جدید را با دقتی به اندازه یک تیم از ویروس‌شناسان انسانی توصیف کند. پیش‌بینی‌ها از ۲۰۳۰ تا ۲۰۳۴ متغیر بود.

وقتی محققان مدل OpenAI’s o3 را که در ماه آوریل منتشر شد، به چالش کشیدند، دریافتند این مدل خیلی زودتر به آن سطح پیش‌بینی درباره سنتز یک ویروس رسیده است.

از طرفی به باور کارشناسان بهترین پیش‌بینی‌کنندگان اغلب کسانی هستند که متوجه تناقضاتی در پیش‌بینی‌های خود می‌شوند: برای مثال ادعای اینکه مصرف برق هوش مصنوعی به سرعت افزایش خواهد یافت، احتمالا با پیش‌بینی تاثیر اندک آن بر اشتغال ناسازگار باشد.

@NewJournalism
✅ @commac

🔶 کاربرد هوش مصنوعی در سیاست خارجی؛ مساله «جعبه سیاه» و دیگر پیامدهای احتمالی

🔺 تصمیم‌گیری در سیاست خارجی فرآیند پیچیده‌ای است که نیازمند تجزیه و تحلیل حجم وسیعی از داده‌ها، ارزیابی سناریوهای مختلف و در نظر گرفتن دیدگاه‌های گوناگون است. ظهور هوش مصنوعی فرصت‌های جدیدی را برای تقویت و ساده‌سازی این فرآیند ‌تصمیم‌گیری ارائه می‌دهد.

🔺 برخلاف اپراتورهای انسانی، سیستم‌های هوش مصنوعی تحت تأثیر علایق یا احساساتی مانند ترس قرار نمی‌گیرند و تکانشگری تصمیمات عجولانه گرفتن و هیجانی یا اجبار روانی برای تلافی در برابر دشمن را احساس نخواهند کرد.

🔺 سیستم‌های طبقه‌بندی هوش مصنوعی برابر اختلالات خصمانه بسیار آسیب‌پذیر هستند. دشمنان می‌توانند برای ایجاد اختلال، داده‌های جعلی را منتشر و ارائه دهند.

🔺 زمانی که هوش مصنوعی تصمیم می‌گیرد، هیچ انسانی نمی‌تواند نحوه دستیابی به تصمیم هوش مصنوعی را توضیح دهد. در نتیجه، اگر اشتباه محاسباتی رخ دهد و توسعه‌دهندگان نتوانند دقیقا بفهمند که این اشتباه محاسباتی چگونه رخ داده، می‌تواند باعث یک تصمیم احمقانه و خطرناک شود.

#پژوهشخوان_سیاسی

گزارش را اینجا بخوانید

🆔 @irna_research
✅ @commac

🔹 «خواندن» راه ورود به زندگی دیگران است.

🔹 با خواندن، «دیگری» را به‌عنوان میهمان در خود می‌پذیریم و گاهی خودمان آن دیگری می‌شویم.

🔹 لحظه‌ای خود را ترک می‌کنیم و چون بازمی‌گردیم، افق‌های گسترده‌تر و قدرت بیشتری یافته‌ایم، و از حیث فکری و عاطفی نیز تغییر کرده‌ایم.

🔹 گاهی هم چیزی را تجربه می‌کنیم که زندگی از ما دریغ داشته است؛

🔹 درک نگرش دیگران نه‌تنها حس همدلیِ ما را به آنچه خوانده‌ایم پیوند می‌زند، بلکه دانش درونی‌مان دربارۀ جهان را نیز بسط می‌دهد.

🔹 این‌ها قابلیت‌هایی اکتسابی‌اند که در گذر زمان کمک می‌کنند انسان‌تر شویم.

🔺 شما سطرهایی از کتاب «آهسته بشتاب: خواند، مفز و دنیای دیجیتال» را خواندید. این کتاب را می‌توانید از کتاب‌فروشی‌های سراسر کشور تهیه کنید.

🔺 همچنین برای مطالعۀ بخش‌هایی از کتاب و تهیۀ آن می‌توانید به فروشگاه اینترنتی ترجمان بروید.

🔗 لینک خرید:
https://B2n.ir/df4064

🔸 آهسته بشتاب: خواندن، مغز و دنیای دیجیتال
✍🏻 نوشتۀ ماریان ولف
✍🏻 ترجمۀ علیرضا شفیعی‌نسب
📚 ۲۰۰ صفحه؛ رقعی؛ جلد نرم؛ قیمت، همراه با تخفیف: ۱۹۵٫۳۰۰ تومان

@tarjomaanweb
✅ @commac

🔸 کتابفروشی‌ها زیر سایه اقلام غیرفرهنگی

🔹تبدیل‌شدن کتابفروشی‌ها به فروشگاه‌های چندمنظوره در ایران، بحث تازه‌ای را میان فعالان فرهنگی ایجاد کرده است. بسیاری می‌گویند افزایش فروش وسایل جانبی، محیط کتابفروشی را از «محل مواجهه با فرهنگ» به «فروشگاه خرید کالا» تغییر داده است.

🔹کتابفروشی‌ها، مهمترین ابزار گسترش فرهنگ مطالعه شناخته می‌شوند، این مکان‌ها علاوه بر فروش کتاب، امکان تعامل اجتماعی و برگزاری نشست‌های ادبی را فراهم می‌کنند. توصیه متخصصان این است که کالاهای جانبی باید هم‌راستا با مأموریت فرهنگی کتابفروشی باشند.

🔹متخصصان فرهنگی تأکید دارند که کتابفروشی باید پایگاه فرهنگی باقی بماند. فروش کالاهای جانبی تنها زمانی پذیرفته است که به گفتمان فرهنگی و ترویج مطالعه کمک کند.

لینک خبر
tv.irna.ir
@IRNA_1313
✅ @commac

#ارتباطات #روزنامه‌نگاری
🔸هوش‌مصنوعی و اغتشاش ادراکی
شفقنارسانه: #قادر_باستانی‌تبریزی درباره هوش مصنوعی می‌گوید: ما شاهد ویدیوهای جعلی، تصاویر ساختگی و متن‌های تولیدشده با هوش مصنوعی هستیم که آن‌چنان طبیعی‌اند که حتی #روزنامه‌نگاران حرفه‌ای هم فریب می‌خورند و بدون آموزش عمومی برای تشخیص نشانه‌های جعل دیجیتال، جامعه در معرض نوعی اغتشاش ادراکی قرار گرفته است. ما دیگر نمی‌دانیم به چه چیزی اعتماد کنیم. تحول اخیر در #هوش‌مصنوعی مرز بین ثبت واقعیت و تولید واقعیت جایگزین را عملاً فرو ریخته و امروز محتوایی که در فضای مجازی می‌بینیم، الزاماً بازتاب آنچه رخ داده نیست و ممکن است کاملاً ساخته شده باشد. ما ویدیوهای بسیار باکیفیت دستکاری‌شده در فضای مجازی می‌بینیم که از نظر فنی نشان می‌دهد، تولید ویدیوی طبیعی از یک فرد، بدون حضور آن فرد، به بلوغ خطرناکی رسیده است... +
✅ @commac

🔸معاون وزیر ارشاد: رسانه‌ها مسیر عبور از بحران‌ها را نشان دهند

🔹نوروزپور معاون امور رسانه‌ای و تبلیغاتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی: رسانه‌ها باید فراتر از بیان مشکلات، مسیر عبور از بحران‌ها را هم نشان دهند و با تولید محتوای درست، امنیت روانی جامعه را تقویت کنند.

🔹هرچقدر امنیت روانی بیشتر شود، بلاشک افزایش امید را شاهد خواهیم بود و این ۲ مولفه رابطه مستقیم باهم دارند.

🔹شاخصه های امنیت روانی شامل آینده قابل پیش‌بینی، حداقل‌های معیشتی و امنیت محیطی است و رسانه‌ها نمی‌توانند مستقیماً همه این مؤلفه‌ها را تامین کنند، اما می‌توانند به آن‌ها ضریب بدهند و مسیر حل آن‌ها را نشان دهند.

🔹در برخی رسانه‌ها راهکار علمی نمی‌بینم؛ فقط بیان مکرر مشکلات را مشاهده می‌کنیم لذا صرف بیان و دمیدن بر مشکلات، گره‌گشا نیست.

لینک خبر
tv.irna.ir
@IRNA_1313
✅ @commac

🔸اختلال گسترده در شبکه کلودفلر/ بخش بزرگی از اینترنت از دسترس خارج شد

🔹️در پی بروز یک اختلال جهانی در شبکه کلودفلر، دسترسی به بسیاری از وبسایت‌ها و سرویس‌های مهم اینترنتی با مشکل روبه‌رو شده است.

🔹️کلودفلر، شبکه ابری جهانی که خدمات آن در زیرساخت بسیاری از وبسایت‌های اینترنتی نقش اساسی دارد، در حال حاضر با یک اختلال گسترده روبه‌رو شده و این موضوع دسترسی به تعداد زیادی از سرویس‌ها را از جمله شبکه اجتماعی ایکس، ChatGPT و دیگر پلتفرم‌های مهم مختل کرده است.

🔹️این اختلال مشابه خاموشی اخیر AWS است که باعث از کار افتادن وبسایت‌های مختلف شد و اکنون به شکل گسترده‌ای در اینترنت اختلال ایجاد کرده است.

لينک خبر

tv.irna.ir
@IRNA_1313
✅ @commac

🎯 چطور کوچینگ جایگزین مشورت با دوستان شد؟
— قبلا برای تصمیم‌گیری مشورت می‌کردیم حالا پول می‌دهیم

🔴 این روزها تقریباً برای هر جنبه‌ای از زندگی می‌توان مربی (یا کوچ) پیدا کرد. کسی که در تمرکز و برنامه‌ریزی مشکل دارد سراغ مربی مهارت‌های ذهنی می‌رود. یکی دیگر دربارۀ بچه‌دارشدن تردید دارد و از مربی تصمیم‌گیری کمک می‌گیرد. حتی کسانی هستند که برای برنامه‌ریزی سفرهایشان هم مربی استخدام می‌کنند. این تنوع یک سؤال جدی ایجاد می‌کند: مگر نه اینکه قبلاً برای تصمیم‌هایی مثل این‌ها با دوستانمان مشورت می‌کردیم؟ چرا حالا ترجیح می‌دهیم بابتش پول بدهیم؟

🔴 آدم‌ها همیشه برای تصمیم‌های مهم زندگی دنبال راهنمایی بوده‌اند. مثلاً اینکه با فلانی ازدواج کنند یا نه، فلان شغل را قبول کنند یا نه. اما امروزه گزینه‌های پیش رویمان در زندگی آن‌قدر زیاد شده که دیگر سخت است بفهمیم کدام راه درست است و کدام اشتباه؟

🔴 آدم‌ها می‌خواهند زندگی متفاوتی داشته باشند، اما به شیوه‌ای که «درست» و تحسین‌برانگیز باشد. مربیگری پاسخی است به این نیاز. به تعبیر میخال پاگیس، جامعه‌شناسی که در زمینۀ مربیگری پژوهش کرده، هویت دیگر چیزی نیست که از پیش تعیین‌شده باشد، بلکه پروژه‌ای است که باید آن را ساخت. و برای چنین پروژه‌ای، مردم دنبال کسی هستند که به آن‌ها اطمینان بدهد تصمیم‌هایشان معقول و قابل‌قبول است.

🔴 بسیاری از نهادهایی هم که قبلاً نقش همراهی و پشتیبانی را ایفا می‌کردند دیگر آن‌قدر پررنگ نیستند. قبلاً آدم‌ها عضو گروه‌های اجتماعی، مذهبی یا حتی همسایگی بودند، اما حالا این محافل کمرنگ شده‌اند. امروزه حتی کمک‌خواستن رایگان نوعی بی‌ادبی تلقی می‌شود.

🔴 علاوه‌براین، دوستان هم دیگر مثل قبل قابل‌اتکا نیستند. طبق نظرسنجی‌های مختلف مردم امروز نسبت به دهه‌های گذشته دوستان نزدیک کمتری دارند. مهم‌تر اینکه دوستان ممکن است جانبدار باشند یا پاسخ‌هایی بدهند که حالتان را بدتر کند. اما مربی نه قضاوت می‌کند، نه نصیحت بیجا می‌کند. فقط گوش می‌دهد، همراهی می‌کند، و راهنماییِ حرفه‌ای می‌دهد، در ازای مبلغی مشخص. و به قول آرلی هاکشیلد، جامعه‌شناس آمریکایی، «هرچیزی که بابتش پول بدهی، بهتر است».

🔴 اما مربیگری الزاماً کیفیت بالایی ندارد. خیلی از مربی‌ها هیچ مدرکی ندارند، فقط تجربۀ شخصی دارند. و نگران‌کننده‌تر این است که گاهی مربیگری جایگزین درمان می‌شود. در حالی که درمان توسط افراد مجرب، با مجوز و اغلب تحت پوشش بیمه انجام می‌شود، اما مربیگری چنین نیست.

🔴 وقتی مربی‌ها نقش‌هایی را ایفا می‌کنند که پیش‌تر بر عهدۀ دوستان بود، یک جای کار می‌لنگد. میخال پاگیس می‌گوید «دادوستد در پیوندهای اجتماعی ضروری است. من به حرف تو گوش می‌دهم، تو به حرف من. اما اگر فقط به تو پول بدهم، دیگر رابطه‌ای در کار نیست». کسی که مربی دارد لازم نیست منتظر بماند تا دوستش وقت آزاد پیدا کند. اما ممکن است دوستی‌ای هم در وهلۀ اول شکل نگیرد؛ چون آدم‌ها با دوستانشان خوش‌وبش می‌کنند، اما حرف‌های جدی را برای کسی نگه می‌دارند که بابت شنیدنشان پول می‌گیرد.

📌 آنچه خواندید مروری کوتاه است بر مطلب «کوچینگ جایگزین مشورت با دوستان شده است» که در سی‌وششمین شمارۀ مجلۀ ترجمان علوم انسانی منتشر شده است. این مطلب برگرفته از مطلب «Coaching Is the New ‘Asking Your Friends for Help’» و نوشتۀ اُلگا کازان است که در تاریخ ۵ مارس ۲۰۲۵ در وب‌سایت آتلانتیک منتشر شده است.


https://B2n.ir/kz3315
✅ @commac

🔸احراز نشانی در تهران با بهره‌گیری از هوش مصنوعی

🔹️سامانه احراز نشانی هوشمند با هدف اصلاح زیرساخت‌های آدرس‌دهی و اتصال مستقیم اطلاعات مکانی به هویت افراد در استان تهران با استفاده از هوش مصنوعی آغاز بکار کرد.

🔹️در واقع با اجرایی شدن سامانه صاپست، احراز واقعی نشانی افراد و کسب‌وکارها با استفاده از فناوری هوش مصنوعی و حضور فیزیکی کارشناسان محقق شده و می‌تواند تحولی اساسی در نظام آدرس‌دهی و امنیت خدمات دولتی رقم بزند.

🔹️شرکتی دانش‌بنیان در این عرصه پا به میدان گذاشته و به گفته مدیرعامل آن، اجرای طرح ملی احراز نشانی هوشمند در ۱۰ استان کشور همراه با تهران آغاز شده است.
لينک خبر

tv.irna.ir
@IRNA_1313
✅ @commac