✅ خصوصی‌سازی آموزش عالی در ایران
🖋 مهسا صفی صمغ‌آبادی

📍 در سال گذشته خبرهایی درباره‌­ی خصوصی‌سازی رشته‌های پزشکی باعث نگرانی بسیاری به‌ویژه جامعه پزشکی کشور شد. نگرانی از ورود مادی‌گرایان به جامعه پزشکی، ناکارآمدی افراد آموزش‌دیده در بخش خصوصی، افزایش عرضه نسبت به تقاضای نیروی کار در این زمینه، ازجمله مهم‌ترین دغدغه‌هایی بود که مخالفان مطرح کردند. خبرها پیرامون خصوصی‌سازی رشته‌های پزشکی و نگرانی­ها و گاهی اعتراضاتی که درباره‌ی آن وجود دارد، ذهن ما را به جست­وجو درباره‌ی اتفاقاتی مشابه که در سایر رشته‌های دانشگاهی رخ داده است، معطوف می‌کند. بعد از انقلاب اسلامی افزایش تقاضای اجتماعی و اقتصادی برای ورود به دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالی، وجود هزینه‌های جنگ…

🔸 ادامه نوشته را در انگاره بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=7742

📺 رسانه شمایید. لطفا به اشتراک بگذارید.

🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet

✅ چاقی؛ جنگ میان بدن ما و در دسترس بودن مواد غذایی در جامعه مدرن
🖋 زهره نظام محله

📍 روایت ۱: «از زمانی که یادم می آید خاله ام در پی این بود که خودش را به وزن ایده آلش برساند، در نتیجه روش های متعددی مانند؛ انواع رژیم های غذایی، عمل جراحی (گرفتن توده‌های چربی، یا جراحی معده)، ورزش کردن، داروهای لاغری و … را امتحان کرد. با این وجود نتوانست از شر اضافه وزنی که دچارش شده بود خلاصی پیدا کند. الان، او در سنین نزدیک به کهنسالی بوده و هنوز وزن زیاد گریبان گیرش است...

🔸 ادامه نوشته را در انگاره بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=7690

📺 رسانه شمایید. لطفا به اشتراک بگذارید.

🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet

✅ نابرابری در آموزش، ضرورت پایش مستمر
🖋 رضا امیدی، فاطمه مقدسی، میرشاهین فاطمی

📍 امروزه گزارش­‌های توسعه انسانی سازمان ملل برای ارزیابی سطح توسعه یافتگی کشورها مبنا را قدرت انتخاب انسان­ها قرار می‌­دهد. برای رسیدن به قدرت انتخاب بیشتر برای انسان‌ها نیز، شرایط محیطی باید به گونه‌ای باشد که برابری منصفانه فرصت‌ها را ایجاد کند تا قابلیت‌های هر فرد بتواند به کارکرد منجر شود. این شاخص توسعه انسانی، خود از سه مولفه تشکیل می‌شود: نخست برخورداری انسان‌ها از عمر طولانی و سلامت فیزیکی، دوم توان دانش و معرفت‌اندوزی و سوم توان دسترسی به منابع و امکانات برای برخورداری از سطح مناسب زندگی. مفروض اساسی این است که با این نوع سنجش، اولا ابعاد گوناگون…

🔸 ادامه نوشته را در انگاره بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=7715

📺 رسانه شمایید. لطفا به اشتراک بگذارید.

🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet

✅ مازندران؛ جهنمی سبز برای فرودستان
🖋 مرضیه علی‌پور

📍 به خاطر می‌آورم با یکی از مدرسان روش تحقیق در خصوص مسأله «فقر» گفت‌وگو می‌کردم و ایشان از من پرسیدند به نظر شما آیا «فقر» در حال حاضر یک مسأله به حساب می‌آید؟ تا به آن روز حتی تصور نمی‌کردم کسی در خصوص «فقر» که مساله اساسی در کشور است به این صورت پرسش کند. امروز مساله «مازندران» نیز چنین است. مساله توسعه محلی و مسائل مربوط به آن به حاشیه کشیده شده و متن‌های علمی در محیط‌های آکادمیک به شدت تحت تاثیر آنچه که«مد علمی» می‌توان گفت نگاشته می‌شود. دغدغه‌های پژوهشگران حوزه علوم اجتماعی و اندیشمندان ما در دانشگاه…

🔸 ادامه نوشته را در انگاره یا Instant View بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=7786

📺 رسانه شمایید. لطفا به اشتراک بگذارید.

🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet

✅ برای نقد بی‌رحمانهٔ هر آنچه وجود دارد
🖋 نامه مارکس به آرنولد روگه

📍 خوشحالم که تصمیم‌ات را گرفته‌ای و دیگر به گذشته نگاه نخواهی کرد، و اندیشه‌هایت را به پیش، به یک سازمان جدید معطوف می‌کنی، و همراه با آن به پاریس، به سنگر دیرینه‌سالِ فلسفه و پایتخت دنیای جدید هر آنچه ضرورت داشته باشد، بالاخره اتفاق خواهد افتاد. و شکی ندارم که می‌توان از پسِ تمام موانع برآمد، موانعی که به خوبی سنگینیشان را درک می‌کنم. اما چه این سازمان پا به گیرد یا نگیرد، در هر حال تا پایان این ماه در پاریس خواهم بود، چون هوای اینجا کافی است تا از آدم یک سرف بسازد، و در آلمان هم هیچ…

🔸 ادامه نوشته را در انگاره بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=7791

📺 رسانه شمایید. لطفا به اشتراک بگذارید.

🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet

✅ بحران کرونا و «خودآیینی جامعه» در شرایط «سیاست‌زدگی» و «فرسودگی سرمایه اجتماعی»
🖋 علی جنادله

📍 عصر ما بدرستی عصر جوامع مخاطره‌آمیز است. مخاطراتی که عامل انسانی در پیدایش، شیوع، مدیریت و پیامدهای این مخاطرات نقش مهمی ایفا می‌کند و به همین دلیل این مخاطرات، فراتر از منشا طبیعی آنها، ماهیتی اجتماعی و سیاسی پیدا می‌کنند. اجتماعی، زیرا در شبکه‌ای از روابط اجتماعی ظهور و بروز یافته و گسترش می‌یابند و سیاسی به این دلیل که این مخاطرات آکنده از مناسبات نابرابر قدرت هستند: نابرابری گروه‌های مختلف به لحاظ نقش آفرینی در پیدایش مخاطرات، نابرابری در حق سخن گفتن جدی و تصمیم‌گیری درباره آنها و نابرابری در تاثیرپذیری از این مخاطرات. بگونه‌ای که گروه‌هایی که کمترین…

🔸 ادامه نوشته را در انگاره بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=7798

📺 رسانه شمایید. لطفا به اشتراک بگذارید.

🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet

✅ کرونا آنچنان هم عادل نیست، بیشتر درِ خانه فقرا را می‌کوبد
🖋 گفت‌و‌گوی هدی امامی با علی‌اکبر تاج‌مزینانی

گفت‌وگوی پیش رو، درباره تأثیراتی است که شیوع بیماری کرونا بر طبقات اجتماعی و به‌طور ویژه، اقشار آسیب‌پذیر داشته و خواهد داشت. در این باره، تمهیداتی که باید اندیشیده شود را از دکتر علی‌اکبر تاج‌مزینانی، دانشیار و رئیس دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی و از اساتید سیاست‌گذاری اجتماعی، جویا شدیم.

کرونا دو سه هفته‌ای است شرایط کشور را به حالت فوق‌العاده درآورده است. با توجه به شیوع این بیماری، آیا تعلق به یک طبقه اجتماعی و اقتصادی خاص می‌تواند در کاهش یا افزایش ریسک ابتلا مؤثر باشد؟

در ارتباط با این پرسش، پاسخ مثبت است. کرونا و به‌طور کلی بیماری‌های فراگیر تأثیر عمیق‌تری بر طبقات پایین جامعه و تأثیرات منفی بیشتری بر ایشان خواهند داشت. همچنین امکان ابتلای آنها به این بیماری بیشتر است. به‌طور کلی در بحث عدالت اجتماعی، مفهومی به نام عدالت زیست‌محیطی مطرح است و این نکته را متذکر می‌شود که در مواجهه با طبیعت و پدیده‌های طبیعی چه مثبت و چه منفی، گروه‌های اجتماعی چطور از مواهب و نعماتی که در طبیعت وجود دارد بهره‌مند و چگونه از مخاطرات طبیعی متضرر می‌شوند.

تحقیقات نشان داده که معمولاً گروه‌های محروم و فقیر و طبقات پایین اجتماعی و اقتصادی جامعه، آسیب‌پذیری بیشتری در برابر مخاطرات طبیعی از جمله سیل، زلزله، طوفان و همچنین در برابر بیماری‌های همه‌گیر دارند. تجربه‌های مختلف در نقاط مختلف دنیا از جمله در کشورهای توسعه‌یافته هم این را نشان داده و امری است ثابت شده که گروه‌های محروم‌تر و طبقات پایین‌تر اجتماعی و اقتصادی ریسک بیشتری را نسبت به بیماری‌های فراگیر متحمل می‌شوند.

آنچنان که می‌گویند عادل نیست

چگونه فقر می‌تواند به‌عنوان یک فاکتور مؤثر در جریان یک بیماری اپیدمیک ایفای نقش کند؟

نکات مختلفی در ارتباط با این امر وجود دارد که نشان می‌دهد فقر و محرومیت می‌تواند به‌عنوان یک عامل مؤثر در ارتباط با شیوع بیشتر این بیماری اپیدمیک در بین گروه‌های محروم حاشیه‌نشین و فقیر، نقش مؤثر ایفا کند؛ از جمله اینکه:

🔸 ادامه نوشته را در InstantView یا لینم زیر بخوانید 🔻
📎 Engare.net/corona-is-not-fair

📺 رسانه شمایید. لطفا به اشتراک بگذارید.

🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet

✅ بحران کرونا و سیاست‌های اجتماعی
🖋 مؤسسه عالی پژوهش تأمین اجتماعی

📍 شیوع همگانی کروناویروس شوک و تنش به اقتصاد کشورهای مختلف وارد کرده است. برخی گزارش‌ها بیان کرده است تأثیر شیوع این بیماری بر اقتصاد جهانی حدود 2.7 هزار میلیارد دلار است. در همین سیاست‌ها و اقدامات متعددی برای حمایت از نیروی کار در محیط کار، حمایت از اقشاری که در بحران کرونا با آسیب بیشتری روبرو شده‌اند و همچنین حمایت از مشاغل رسمی و غیررسمی و بنگاه‌های متوسط و خرد در دستور کار دولت‌های مختلف قرارگرفته است.

بررسی سیاست‌ها و اقدامات انجام‌شده برای مواجه با ویروس کرونا در کشورهای چین، هنگ‌کنگ، سنگاپور، انگلستان و ایتالیا نشان می‌دهد می‌توان این گزارش‌ها در سه سطح دسته‌بندی کرد:

1- ایجاد تمهیدات ویژه برای نیروی کار در مقابله با کرونا (در محیط کار)
2- حمایت از اقشار ضعیف
3- طرح‌های حمایت از مشاغل و بنگاه‌ها

و بررسی کورونا در ایران...

🔸 ادامه نوشته را در انگاره بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=7809

📺 رسانه شمایید. لطفا به اشتراک بگذارید.

🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet

✅ آیا سیاست خودمراقبتی نظام سلامت ایران در مواجهه با کرونا موثر است؟
🖋 شیوا پروایی

📍 امروز در جامعه‌ پرمخاطره‌­ای زیست می­کنیم که هر روز مخاطره جدیدی ظهور می­کند و آدم­های این جهان باید برای مواجهه با این مخاطرات در آماده‌­باش کامل باشند اما آیا همه مردم به یک­‌اندازه آمادگی دارند؟ چه کسانی بیشتر آسیب می‌­بینند؟ درنهایت چه رویکردی بهتر است در سیاست‌‌گذاری‌ اجتماعی اتخاذ شود؟

مخاطره­‌ای که این روزها به زیست جامعه‌ ایرانی نفوذ کرده است، ویروس کروناست. در مواجهه با کرونا، یکی از مهم­ترین استراتژی­‌هایی که تا به امروز بر آن تاکید می‌شود، دعوت شهروندان به خودمراقبتی است. مثل دیگر کشورها چون چین و ایتالیا قرنطینه عمومی اتفاق نیفتاده و بیشترین تاکید بر خودمراقبتی و مسئولیت‌های فردی شهروندان است. البته صدای مسئولیت‌های اجتماعی نیز با دعوت از نیروهای مردمی و خیریه‌­ای شنیده می‌شود.

به‌­نظر می­رسد این روزها به یکباره در جامعه‌­ای که نظام سلامتش تا به امروز عمدتاً بر درمان‌‌محوری تکیه داشت، حال در وضعیت مواجهه با بحران بزرگی به نام ویروس کرونا، بر خودمراقبتی تکیه بیشتری می­کند. اما خودمراقبتی چیست و در چه گفتمانی بحث می‌شود؟

به‌­طورکلی نظام­های سلامت مبتنی بر دو رویکرد اصلی درمان­ و پیشگیری­ هستند که تاکید نظام سلامت ایران تا به امروز عمدتاً بر درمان‌‌محوری بوده است. پیشگیری قبل از ایجاد بیماری و با هدف کنترل عوامل خطر در بدن به منظور حفظ سلامتی و جلوگیری از بروز بیماری با اقداماتی چون رعایت بهداشت فردی و اجتماعی، سبک زندگی سلامت‌‌محور و مراقبت‌های پیشگیرانه انجام می‌شود. خودمراقبتی در گفتمان دوم یعنی رویکرد مبتنی بر پیشگیری مطرح است؛ چیزی که در نظام سلامت ایران تا به امروز مغفول بود.

تاکید امروز نظام سلامت بر خودمراقبتی و پیشگیری را باید به فال نیک گرفت اما آیا در این وضعیت بحرانی می‌توان بیشترین تاکید را بر خودمراقبتی داشت؟ آیا همه طبقات، توانایی کاربرد خودمراقبتی را در زندگی روزمره دارند؟ مردم چقدر از رفتارهای پیشگیرانه و خودمراقبتی آگاهی دارند؟ در نظام سلامتی که سالیان سال بر درمان‌‌محوری تاکید داشته و بسیاری از اقشار اجتماعی در چنین بستری زیست کرده‌اند، آیا اتخاذ چنین سیاستی می‌تواند موفقیت‌­آمیز باشد؟

🔸 ادامه نوشته را در InstantView یا لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=7817

📺 رسانه شمایید. لطفا به اشتراک بگذارید.

🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet

✅ ویروس کرونا به ما چه می‌گوید؟
🖋 ادگار مورن | ترجمه ساره علوی

📍 از جایی دور ظهور کرد. از شهری ناشناخته در چین. خیلی زود، آدم‌های قالب‌بندی‌شده‌ای چون وزیر بهداشت، به ما اطمینان دادند: «مطمئن باشید، این ویروس به ما نخواهد رسید!» اما ویروس راه خود را پیدا کرد. از دستی به دست دیگر، از نفسی به نفس دیگر، مسیرش را طی کرد، با کشتی و هواپیما، از یک زمین به زمینی دیگر. از یک سرفه به یک بذاق. آرام و بی‌صدا به همه جا نفوذ کرد و در همه‌ی اروپا گسترش یافت. ویروس شیوع پیدا می‌کند. زنگ خطر اپیدمی به صدا درآمده است.

با این حال، این ویروس چیزی را بر ما آشکار می‌کند که تاکنون بر اذهان قالب‌بندی شده‌ی محصول نظام تربیتی ما و اذهان مسلط در میان نخبگان تکنولوژیک و اقتصادی و مالی، پوشیده بود و آن پیچیدگی جهان انسانی است. پیچیدگی‌ای که در وابستگی و همبستگی متقابل میان انسانها عیان می‌شود...

🔸 ادامه نوشته را در انگاره بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=7825

📺 رسانه شمایید. لطفا به اشتراک بگذارید.

🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet

✅ بازارِ دانشگاه
🖋 علی رضا چمن زار

📍 موج خصوصی‌سازی گسترده کشور، خصوصاً از دهه هفتاد به بعد، بسیاری از حوزه‌های کشور را تحت‌الشعاع خود قرار داده و در موارد زیادی با استحاله آن حوزه‌ها، اهداف آن‌ها را نیز تغییر داده است. سیر گسترش کمی دانشگاه‌ها قابل‌تأمل است. در ابتدای دهه ۴۰، حدود ۱۳ دانشگاه در کشور فعالیت می‌کرده است. این رقم در ابتدای دهه ۵۰، به ۱۵۶ دانشگاه و تا انتهای دهه ۶۰، به ۲۰۸ دانشگاه رسیده است اما با توجه به سیاست‌های گسترش دانشگاه‌ها، این رقم در سال ۱۳۹۴ به ۲۸۰۰ دانشگاه می‌رسد. در این یادداشت به‌صورت مشخص نهاد آموزش عالی و دانشگاه را به‌عنوان از مهم‌ترین نهادهای تأثیرگذار در توسعه اجتماعی-اقتصادی کشور و همچنین یکی از ابزارهای کم کردن نابرابری بررسی خواهیم نمود.

🔸 ادامه نوشته را در انگاره بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=7829

📺 رسانه شمایید. لطفا به اشتراک بگذارید.

🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet

✅ فرصت “فضای مجازی” و چالش‌های “امر نو”
🖋 آرزو رضایی مجاز

📍 طرح «هر خانه، یك مدرسه» كه پس از بحران كرونا، روی به‌سوی فضای مجازی كرد، تا از طریق آن، به خانه‌ها پُلی بكشد و سویه‌های تعهد، اخلاق حرفه‌ای و نیز تكنولوژی آموزشی را میان معلمان، به سطح بالاتری در فعالیت آموزشی‌شان ارتقاء دهد و نیز، نقش خانواده را به‌عنوان نهاد موازیِ آموزشی در كنار مدرسه، بازتعریف نماید؛ بی‌تردید نیازمند آسیب‌شناسی در مرحله‌ی نخست اجرایی خود است؛ تا با رفع نقص‌های ساختاری و تعدیل موانع اجرایی، "امكان فضای مجازی" را برای همیشه در تمامی سازوكارهای آموزشی، رسمیت‌بخشی كند. بنابراین در این مجال، سویه‌های آسیب‌شناختیِ این مهم، دنبال خواهد شد.

🔸 ادامه نوشته را در انگاره بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=7845

📺 رسانه شمایید. لطفا به اشتراک بگذارید.

🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet

✅ قانون فقرا؛ شروعی بر تأمین اجتماعی
🖋 محمدجواد اصغریان

📍 قانون فقرا منبع الهامی برای تشکیل نظام تامین‌اجتماعی بریتانیا در سال ۱۹۴۵ میلادی بود. نحوه عملکرد قانون فقرا در ابتدای امر مناسب و کاربردی و برای افراد فقیر و کم‌توان مزایای بسیاری را به ارمغان می‌آورد اما به تدریج و با افزایش حمایت‌های اجتماعی و اقتصادی میزان فقرا افزایش پیدا کرد؛ و از سوی دیگر توان تولیدی بریتانیا رو به افول نهاد و بهره‌مندی از امتیازات قانون فقرا برابر با برچسب‌های اجتماعی بود.
ریشه قانون فقرا را می‌توان به قرن ۱۷ میلادی نسبت داد و از آنجایی که زمینه‌های شکل گیری تامین اجتماعی را فراهم نمود با تامین اجتماعی رابطه…

🔸 ادامه نوشته را در انگاره بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=7853

📺 رسانه شمایید. لطفا به اشتراک بگذارید.

🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet

✅ زن در سینمای ایران؛ فرهنگ‌سازی و جهت‌دهی رسانه‌ای به زن
🖋 شعله سید‌ولیلو

📍 در اینکه بررسی مقام و منزلت زن در تاریخ موردعلاقه‌ی متفکران نبوده و هرگز عمیق و همه‌جانبه و موشکافانه موردمطالعه قرار نگرفته است شکی نیست اما نقش دهی اجباری به زن و تعیین خط‌مشی رفتاری وی شدیداً موردتوجه اکثر مکاتب اجتماعی، سیاسی، مدنی و مذهبی بوده است. قبولاندن فلسفه‌ی ((آنچه ما میگوییم تو همانی)) به زن و اجبار برای ایفای نقش‌های از پیش تعیین‌شده به وی از سوی حاکمان و تئوریسین‌های مردسالار از اقدامات اساسی در تمام دوران بوده است. اما در قرن اخیر با استفاده از ابزاری به نام سینما، تلویزیون و رسانه‌های جمعی، نفوذ و سلطه‌ی این نقش…

🔸 ادامه نوشته را در انگاره بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=7857

📺 رسانه شمایید. لطفا به اشتراک بگذارید.

🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet

🎙 فایل صوتی نشست وضعیت رفاه در ایران؛ پیشا و پسا انقلاب
🖋 متین غفاریان

📍 نشست وضعیت رفاه در ایران؛ پیشا و پسا انقلاب به همت انجمن علمی سیاست‌گذاری اجتماعی در تاریخ 28 بهمن 98 در دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبائی برگزار شد.

در این نشست، متین غفاریان، دانشجوی دکترای جامعه‌شناسی نظری فرهنگی و پژوهشگر اجتماعی به بررسی و تحلیل سیاست‌گذاری‌های رفاهی در دوران پهلوی و پس از آن پرداخت. طبق صحبت‌های او، سیاست‌گذاری‌های رفاهی و موضوعات مرتبط با آن در قبل و بعد از انقلاب، عرضی نیستند و در طول هم قرار دارند. او تاریخچه‌ای از سیاست‌های رفاهی در ایران مرور می‌کند تا به امروز می‌رسد.

🔸فایل صوتی را می‌توانید، آنلاین گوش دهید یا از اینجا دانلود کنید. 🔻
📎 https://engare.net/?p=7862

📺 رسانه شمایید. لطفا به اشتراک بگذارید.

🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet

✅ در باب وضعیت اپیدمی
🖋 آلن بدیو | ترجمه: نوید نزهت

📍 از همان ابتدا بر این باور بودم وضعیت کنونی با مشخصه همه‌گیری ویروسی آن، چندان هم استثنائی نیست. از همه‌گیری (ویروسی) ایدز بگیر تا آنفلوآنزای پرندگان و ویروس‌های ابولا و سارس۱ -حتی اگر نخواهیم به سایر انواع آنفلوآنزا، بازگشت دوباره سرخک یا انواع نوظهوری از بیماری سل اشاره کنیم که آنتی‌بیوتیک‌ها هم دیگر از درمان آن عاجزند- همگی به ما نشان داده‌اند اپیدمی‌های مرگ­بار و جدی (مثل ایدز با چندین میلیون کشته) محصول ناگزیر درآمیختگی بازار جهانی با مناطق وسیع محروم از امکانات پزشکی و همچنین فقدان انضباطی جهانی درباره واکسیناسیون‌های ضروری است. به همین اعتبار و گذشته از این واقعیت که وضعیت اپیدمی جاری، جهان نسبتا مرفه و در آسایش موسوم به غرب را به‌شدت تحت تأثیر قرار داده -واقعیتی که به خودی خود واجد هیچ معنا و اهمیت بدیعی نیست، اما در رسانه‌های اجتماعی به موجی شک‌برانگیز و منزجرکننده از مرثیه‌خوانی‌ ...

🔸 ادامه نوشته را در انگاره بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=7882

📺 رسانه شمایید. لطفا به اشتراک بگذارید.

🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet

✅ هنگام حمله مغول است گویی؛ بی‌برنامگی دولت و بی‌پناهی ملت
🖋 محمدرضا تهمک

📍 «هرکه چاره کار خود سازید و گریزگاهی بگیرید»! این پاسخ سلطان محمد خوارزمشاه به مردم حیران ولایات هنگام بحران حمله مغول بود. در عین توجه به اینکه نمی توان دوره های تاریخی را تکرارپذیر دید و به هم تقلیل داد، اما از منظرتعهد به اداره سرزمین و حیات مردمان، تاحدودی شبیه است به مدیریت امروز ایران. مدیران جاندوستی که گاهی یک روز درهفته در محل کار حاضر می شوند، به جای یک روز تعطیلی در هفته، آن هم در هنگام بحران! با چنین سیستم مدیریتی که مردم را به حال خود گذاشته تا باد بی نیازی خداوند بر آنها بوزد، اگر ایرانیان سرگشته و پراسترس نباشند عجیب است.
دولت گرچه در جایگاه بالاترین مظهر قدرت و غلبه بخشی از نیروهای اجتماعی در جامعه، در همه جای دنیا چهره ای خصوصی دارد، اما فقط چهره خصوصی ندارد که همه چیز را در راستای منافع و ایده های خود بخواهد؛ چهره ای عمومی و کارکردهای عامه المنفعه نیز دارد.
دیگر خصلت تأسف برانگیز دولت در ایران، تناسب آن با اداره اجتماعات ساده و کوچک است؛ نه برای جهان مدرن دائماً نو به نو شونده، که هم در عرصه داخلی جوامع و هم در عرصه بین المللی، با پیچیدگی مداوم و نوسانات در حیات اجتماعات مواجهیم و از این رو به تعبیر اولریش بک جهانی مخاطره‌آمیز است، که گام برداشتن در آن دانشی تخصصی طلب می‌کند.
در کنار دو عامل فوق، تضعیف مداوم نهادهای مدنی و عرصه غیردولتی جامعه بر بی پناهی مردم افزوده است. بی جهت نیست که گزارش های این روزها بیشترین مشکلات را در کلانشهرها شاهدیم، چه از نظر اداره و تعهد اجتماعی به قرنطینه و سلامت دیگران، و چه لزوم بیرون رفتن از منزل برای گروههای کم درآمد و بی حمایت. در روستاها و شهرهای کوچکتر که نهادهای اجتماعی و حیات مدنی کمتر توسط دولت تخریب شده است، همبستگی بیشتری را نیز در میان مردم برای عبور از بحران شاهدیم، هم اداره مردمی و هم همیاری های اقتصادی بویژه در میان خویشاوندان. در کلانشهرها، دولت به جای یارخودساختن نهادهای مدنی جامعه آنها را رقیب خود دانسته و سبب تضعیف آنها شده است. این حکایت بر سر شاخه نشستن و بن بریدن دولت مدرن ایران قرن اخیر است...

🔸 ادامه نوشته را در InstantView یا در انگاره بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=7896

📺 رسانه شمایید. لطفا به اشتراک بگذارید.

🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
@EngareNet
@Atu_Sociology

✅ منابعی برای برنامه‌های حمایتی در دوره بحران و پس از آن
🖋 رضا امیدی

📍 در دو سه سال اخیر تحریم‌های اقتصادی و مالی فشاری جدی بر اقتصاد ایران وارد کرده است. شوک ارزی و افزایش شدید نرخ تورم نیز موجب شد تا بر اساس گزارش‌های رسمی جمعیت زیر خط فقر مطلق بعد از دو، سه سال روند کاهشی پس از برجام و کنترل تورم، دوباره رو به افزایش بگذارد و به حدود 40 درصد نزدیک شود. هم‌زمانی دعوای روسیه و عربستان در اوپک از یک‌سو و شیوع کووید-19 از سوی دیگر نیز موجب شد تا در یک ‌ماه گذشته قیمت نفت با افت شدید مواجه شود و پیش‌بینی‌ها از تداوم این روند کاهشی و عدم بازگشت قیمت‌ها به سطح پیش از بحران دست‌کم تا اواسط پاییز را دارد. براساس گزارش اخیر سازمان بین‌المللی کار از پیامدهای شیوع کووید-19 و افت تولید ناخالص داخلی ناشی از آن، در سناریوهای مختلف پیش‌بینی می‌شود بین 5.3 تا 24.7 میلیون نفر بر آمار بی‌کاری در جهان افزوده شود. در ایران نیز تاکنون ...

🔸 ادامه نوشته را در انگاره بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=7900

📺 رسانه شمایید. لطفا به اشتراک بگذارید.

🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet

✅ پزشکی تجاری و بی‌کفایتی بدنی
🖋 سیمین کاظمی

📍 امروز و در پایان دهه نود شمسی، یکی از مشخصه‌های حوزه عمومی ‌در ایران، نوع حضور و تظاهر خیابانی زنان است که با دهه‌های پیشین تفاوت چشمگیری یافته؛ چنانکه آمد و شد زن‌ها با چهره‌های دستکاری شده و آثار انواع مداخلات آرایشی و پزشکی چشم بینندگان را به خود خیره می‌کند و منشأ رواج اظهار نظرها، بحث‌ها و قضاوت‌های گوناگون نیز شده است. در این سال‌ها شاهد برساخت مسئله زیبایی زنان با رویکردی جدید و احساس نیاز به زیبایی در قالب یک الزام اجتماعی بوده‌ایم که حیات فردی و اجتماعی زنان را تحت تاثیر قرار داده است.این شکل جدید مسئله…

🔸 ادامه نوشته را در انگاره بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=7892

📺 رسانه شمایید. لطفا به اشتراک بگذارید.

🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet

✅ فرهنگ حذف و سیاست سانسور
🖋 محمد مختاری

📍 سانسور در معنای مصطلح و معمولش، وجه خاص و جدید و مربوط به ابزارها و اشکال اندیشه و بیان است که از آغاز صنعت چاپ، با تحصیل اجازه برای چاپ کتاب، توسط کلیسا یا حکومت‌های استبدادی اروپا باب شد؛ و به بازرسی مطبوعات و کنترل خبر تسری یافت. از دوره‌ی قاجار نیز به روش‌های حکومت ما سرایت کرد، و به جامعه ما انتقال یافت.
کشور ما در حالی با معنای جدید سانسور آشنا شد، و تجربه‌ی آن را از قرن نوزدهم آغاز کرد، که اخذ پروانه برای چاپ کتاب، صد سال پیش از آن در خود اروپا از میان رفته بود؛ و پس از انقلاب فرانسه، آزادی نطق و بیان و انتشار کتاب و رورزنامه در قوانین اساسی اغلب کشورها تامین شده بود.
اما ”حذف“ وجه عام و قدیم و مربوط به تمام عرصه‌های پندار و گفتار و رفتار و کردار و نوشتار است که مشخصه یا عارضه‌ای دیرینه است؛ و هویت حاکم و محکوم، و حدود فکر و عمل، یا مجاز و غیرمجاز ، و نحوه‌ی سلوک و روابط هر یک از این دو را در این فرهنگ، معین می‌داشته است. منتها از آنجا که تعیین‌کننده‌ی حدود مجاز و غیرمجاز، تنها حاکمان بوده‌اند، ”حذف“ اساسا گریبان محکومان را می‌گرفته است .
اصولا استقرار و گسترش سیاست سانسور، جز بر پایه‌ی گرایش و نگرش معطوف به ”فرهنگ حذف“ امکان‌پذیر نیست. به همین سبب نیز هر چه به گذشته‌ی ملت‌ها و فرهنگ‌ها نزدیک‌تر شویم، رابطه‌ی حذف و سانسور را قوی‌تر، گسترده‌تر و مستقیم‌تر می‌یابیم. چنانکه در رم باستان یا دوران حکومت کلیسا نیز مامور یا مفهوم سانسور، به دخالت و کنترل و عیب‌جویی در تمام زمینه‌های عقیدتی و بیانی و عملی و ارتباطی مربوط بوده است. یعنی خط قرمزی بوده که هرجا اراده می‌کرده‌اند کشیده می‌شده است. حال آنکه در ”جامعه‌ی مدرن“ پس از رنسانس و عصر روشنگری، که فرهنگ حذف، دست کم از لحاظ نظری و اصولی، نفی و طردشده، و آزادی و خرد و حق فرد و تفکر انتقادی پا گرفته است، مفهوم حذف و سانسور نیز کلا مذموم و منتفی شناخته شده است، و مقاومت در برابرش حق طبیعی و بدیهی افراد جامعه به حساب آمده است.
جامعه‌ای که تحمل و مدارا و تفکر انتقادی و تنوع اندیشه‌ها را تجربه نکرده، بلکه به حذف ارزش‌ها و گرایش‌ها و روش‌های مخالف عادت داشته است، هر پدیده‌ای را با ترکیبی از فرهنگ حذف و سیاست سانسور محک می‌زند. یعنی هم از طریق رفتارهای نهادی شده و اخلاق فردی و اجتماعی و عرف و افکار عمومی، از اختلاف و تنوع پرهیز می‌کند، و با دستورالعمل‌های ریز و درشت به خودسانسوری ودیگرسانسوری در همه‌ی زمینه‌ها مبتلا می‌ماند، و هم به استعانت و هدایت نهادهای قدرت به اعمال وافکار و حتا سلیقه‌های ثابت و یک‌نواخت و متحدالشکل می‌گراید. در نتیجه به سیاست سانسور مستقیم و غیرمستقیم متوسل می‌شود.
به همین ترتیب است حذف تدریجی یا یکباره‌ی مفاهیمی که بار سیاسی– اجتماعی– اقتصادی ویژه‌ای دارند و بازمانده‌های دوران انقلابند، مانند عدالت، مستضعف، آموزش رایگان، آزادی احزاب و غیره که طی دوسه سال یا از حافظه‌ی جامعه حذف می‌شوند، یا معناهای جدیدی می‌یابند. چنانکه اخیرا بانکها تبلیغ می‌کنند که با پس‌انداز به عدالت اجتماعی می‌رسیم!
البته فرهنگ حذف تنها از طریق سیاست‌ها و عملکردهای برنامه‌ریزی شده‌ی نهادهای قدرت تسری و تعمیم نمی‌یابد. بل‌که نوع معرفت و خلق و خو و خصلت افراد، خود مساعدترین وجه و وسیله‌ای برای استقرار و استمرار آن است. به‌همین سبب در هر گوشه از زندگی در روابط و برخوردهای افراد نیز متجلی است. چه درون خانواده که با تحکم و تقوق مردانه و پدرانه حق و رای و نظر زن و فرزند نادیده گرفته می‌شود؛ و چه در اداره و کارگاه که هر کس نفی دیگری را نردبان ترقی خود می‌کند. به همین ترتیب است رفتارهای و برخوردهای حذفی در محله و خیابان و شهر و روستا و مدرسه و دانشگاه و بازار و صنف و انجمن و گروه و سازمان و حزب وکه غالبا به منظور نفی و حذف دیگران و اثبات و تثبیت خویش صورت می‌گیرد...

🔸 ادامه نوشته را در InstantView یا در انگاره بخوانید 🔻
📎 Engare.net/censorship-culture/

📺 رسانه شمایید. لطفا به اشتراک بگذارید.

🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
@EngareNet
@Atu_Sociology

✅ بی‌تفاوتی اجتماعی
🖋 محمدباقر تاج‌الدین

📍 بی تفاوتی اجتماعی (Social Apathy) یکی از عناصر نامطلوب فرهنگ مدرن است که با تأکید بیش از حد بر ترجیحات شخصی و منافع فردگرایانه در زندگی شهری معاصر نمود یافته و همچون مانعی در ایجاد برقراری ارتباطات مثبت اجتماعی و نیز افزایش مشارکت شهروندان در امور اجتماعی قرار گرفته، به تضعیف یا حتی توقف فرآیند توسعه ملی منجر می شود.

جامعه شناسان عواملی همچون رشد صنعت و تکنولوژی، توسعه ارتباطات اجتماعی، افزایش افسارگسیخته جمعیت، حرکات وسیع جمعیتی، گسترش فرهنگ شهر نشینی، مجاورت فرهنگ ها و خرده فرهنگ های متفاوت، رشد ارتباطات موزاییکی، عقلایی شدن رفتار انسان، گسترش منطق خشک محاسبه گری، فرد گرایی، ضعف نهاد ها و اعتقادات مذهبی، سکولاریسم و از بین رفتن هویت های گروهی و محلی را از جمله عوامل موثر بر بروز این پدیده بر شمرده و معتقدند جوامع امروزی دوره ای از بحران در روابط انسانی را پشت سر می گذارند.…

🔸 ادامه نوشته را در انگاره بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=7424

📺 رسانه شمایید. لطفا به اشتراک بگذارید.

🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعه‌خوان‌ها
🔷 @EngareNet