✅ ویروس فساد (اینفوگرافیک)
رتبه ایران در حوزه فساد اداری در بین کشورهای دنیا، با تاکید بر فساد سیاه، فساد خاکستری و فساد سفید. فساد سیاه، امری است که از هر لحاظ منفور به شمار میآید، مانند ارتشا
فساد خاکستری، امری است که از لحاظ حاکمیت منفور است، اما در نظر مردم تفاوت چندانی ندارد. مانند کوتاهی یک کارمند در اجرای قوانینی که در میان عموم محبوبیت چندانی ندارد. فساد سفید، امری است که در ظاهر خلاف قانون است، اما انجام آن از نظر مردم و حاکمیت موردی ندارد. مانند مساعدت ویژه برای اربابرجوعان سالخورده یا معلول
🔸 مشاهده اینفوگرافیک در پیوست، یا برای مشاهده و دانلود فایل با کیفیت، در لینک زیر 🔻
📎 https://engare.net/?p=2260
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
رتبه ایران در حوزه فساد اداری در بین کشورهای دنیا، با تاکید بر فساد سیاه، فساد خاکستری و فساد سفید. فساد سیاه، امری است که از هر لحاظ منفور به شمار میآید، مانند ارتشا
فساد خاکستری، امری است که از لحاظ حاکمیت منفور است، اما در نظر مردم تفاوت چندانی ندارد. مانند کوتاهی یک کارمند در اجرای قوانینی که در میان عموم محبوبیت چندانی ندارد. فساد سفید، امری است که در ظاهر خلاف قانون است، اما انجام آن از نظر مردم و حاکمیت موردی ندارد. مانند مساعدت ویژه برای اربابرجوعان سالخورده یا معلول
🔸 مشاهده اینفوگرافیک در پیوست، یا برای مشاهده و دانلود فایل با کیفیت، در لینک زیر 🔻
📎 https://engare.net/?p=2260
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
✅ دیالکتیک
📍 دیالکتیک در کلیه ترین معنای آن حاکی از فرآیند در هم تنیده تضاد مفهومی یا اجتماعی ، پیوند متقابل و تغییر است که در آن تکوین و نفوذ متقابل و اصطکاک تضادها به تعالی آنها به صورت شیوه تفکر و شکل زندگی کامل کارآمدتر منجر میشود ولی دیالکتیک یکی از قدیمیترین ،پیچیده ترین و بحث انگیزترین مفاهیم فلسفه و تفکر اجتماعی است با این حال مناقشههای قرن بیستم درباره این مفهوم حول محور آرای دو شخصیت قرن نوزدهمی یعنی و مارکس و هگل است
هگل دو تعبیر از دیالکتیک دارد:
الف به منزله فرآیندی منطقی
ب به صورت محدودتر به مثابه نیروی محرک این فرآیند.
در سنت مارکسیستی چهارمبحث اصلی در مناقشه های فکری درباره دیالکتیک به چشم میخورد اول تفاوت میان دیالکتیک مارکسی ( ماتریالیستی) و دیالکتیک هگلی دوم نقش دیالکتیک در تفکر مارکس ۷و به طور کلی تر در دانش اجتماعی مارکسیستی سوم قابلیت انطباق دیالکتیک با منطقه صوری، مادهگرایی ،فعالیت علمی و به طور کلی با عقلانیت و چهارم شان و جایگاه تلاشهای انگلس برای بسط دیالکتیک مارکس از قلمرو اجتماعی به طبیعت و هستی.
در سنت مارکسیستی رسم بر این است که بر این مفهوم از سه جنبه تاکید می شود
🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2235
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
📍 دیالکتیک در کلیه ترین معنای آن حاکی از فرآیند در هم تنیده تضاد مفهومی یا اجتماعی ، پیوند متقابل و تغییر است که در آن تکوین و نفوذ متقابل و اصطکاک تضادها به تعالی آنها به صورت شیوه تفکر و شکل زندگی کامل کارآمدتر منجر میشود ولی دیالکتیک یکی از قدیمیترین ،پیچیده ترین و بحث انگیزترین مفاهیم فلسفه و تفکر اجتماعی است با این حال مناقشههای قرن بیستم درباره این مفهوم حول محور آرای دو شخصیت قرن نوزدهمی یعنی و مارکس و هگل است
هگل دو تعبیر از دیالکتیک دارد:
الف به منزله فرآیندی منطقی
ب به صورت محدودتر به مثابه نیروی محرک این فرآیند.
در سنت مارکسیستی چهارمبحث اصلی در مناقشه های فکری درباره دیالکتیک به چشم میخورد اول تفاوت میان دیالکتیک مارکسی ( ماتریالیستی) و دیالکتیک هگلی دوم نقش دیالکتیک در تفکر مارکس ۷و به طور کلی تر در دانش اجتماعی مارکسیستی سوم قابلیت انطباق دیالکتیک با منطقه صوری، مادهگرایی ،فعالیت علمی و به طور کلی با عقلانیت و چهارم شان و جایگاه تلاشهای انگلس برای بسط دیالکتیک مارکس از قلمرو اجتماعی به طبیعت و هستی.
در سنت مارکسیستی رسم بر این است که بر این مفهوم از سه جنبه تاکید می شود
🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2235
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
انگاره
دیالکتیک | انگاره
دیالکتیک در کلیه ترین معنای آن حاکی از فرآیند در هم تنیده تضاد مفهومی یا اجتماعی ، پیوند متقابل و تغییر است که در آن تکوین و نفوذ متقابل و اصطکاک تضادها به تعالی آنها به صورت شیوه تفکر و شکل زندگی کامل کارآمدتر منجر میشود ولی دیالکتیک یکی از قدیمیترین ،پیچیده…
✅ هفتخوان سیاستگذاری اجتماعی
🖋 حسامالدین آشنا
📍 ضرورتها و الزامات پیگیری رویکرد اعتدالی فراتر از خطمشی و برنامه یک دولت، بلکه به عنوان ضرورتی گریزناپذیر در طراحی و اعمال سیاستهای اجتماعی در دولت و توسط دولتمردان آینده مطرح است. میتوان از هفتخوان سیاستگذاری اجتماعی در ایران سخن گفت؛ هفتخوانی که برای اجرای سیاستگذاری اعتدالی در حوزههای اجتماعی باید با آنها مواجه شده و از آنها عبور کنیم.
در این سالها حداقل 140 هزار میلیارد تومان از طرق و به نامهای گوناگون صرف مقوله رفاه اجتماعی شده است که نسبت به کل تولید ناخالص داخلی رقم قابل توجهی است ولی هنوز 6 میلیون نفر از جمعیت کشور در فقر مطلق به سر میبرند. برای یافتن دلایل ایجاد وضعیت موجود باید به چالشهای کلیدی که ظرفیتها و مقدورات سیاستهای اجتماعی در کشور را تحلیل برده و توان ابتکار عمل را از آن ستانده، پرداخت. میتوان از این چالشها با عنوان «هفتخوان سیاست اجتماعی» در ایران نام برد تا دشواری برونرفت از آنها را از یک سو و اقتصاد سیاسی و وجود ارادههایی در گسترانیدن و تداوم آنها را از سوی دیگر به ذهن متبادر کند.
ضرورتها و الزامات پیگیری رویکرد اعتدالی فراتر از خطمشی و برنامه یک دولت، بلکه به عنوان ضرورتی گریزناپذیر در طراحی و اعمال سیاستهای اجتماعی در دولت و توسط دولتمردان آینده مطرح است. میتوان از هفتخوان سیاستگذاری اجتماعی در ایران سخن گفت؛ هفتخوانی که برای اجرای سیاستگذاری اعتدالی در حوزههای اجتماعی باید با آنها مواجه شده و از آنها عبور کنیم.
🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2282
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
🖋 حسامالدین آشنا
📍 ضرورتها و الزامات پیگیری رویکرد اعتدالی فراتر از خطمشی و برنامه یک دولت، بلکه به عنوان ضرورتی گریزناپذیر در طراحی و اعمال سیاستهای اجتماعی در دولت و توسط دولتمردان آینده مطرح است. میتوان از هفتخوان سیاستگذاری اجتماعی در ایران سخن گفت؛ هفتخوانی که برای اجرای سیاستگذاری اعتدالی در حوزههای اجتماعی باید با آنها مواجه شده و از آنها عبور کنیم.
در این سالها حداقل 140 هزار میلیارد تومان از طرق و به نامهای گوناگون صرف مقوله رفاه اجتماعی شده است که نسبت به کل تولید ناخالص داخلی رقم قابل توجهی است ولی هنوز 6 میلیون نفر از جمعیت کشور در فقر مطلق به سر میبرند. برای یافتن دلایل ایجاد وضعیت موجود باید به چالشهای کلیدی که ظرفیتها و مقدورات سیاستهای اجتماعی در کشور را تحلیل برده و توان ابتکار عمل را از آن ستانده، پرداخت. میتوان از این چالشها با عنوان «هفتخوان سیاست اجتماعی» در ایران نام برد تا دشواری برونرفت از آنها را از یک سو و اقتصاد سیاسی و وجود ارادههایی در گسترانیدن و تداوم آنها را از سوی دیگر به ذهن متبادر کند.
ضرورتها و الزامات پیگیری رویکرد اعتدالی فراتر از خطمشی و برنامه یک دولت، بلکه به عنوان ضرورتی گریزناپذیر در طراحی و اعمال سیاستهای اجتماعی در دولت و توسط دولتمردان آینده مطرح است. میتوان از هفتخوان سیاستگذاری اجتماعی در ایران سخن گفت؛ هفتخوانی که برای اجرای سیاستگذاری اعتدالی در حوزههای اجتماعی باید با آنها مواجه شده و از آنها عبور کنیم.
🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2282
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
✅ سیستمهای احمق یا مدیران جلسهای؟
🖋 مدیر سایت
📍 همه ما میدانیم که مدیران بسیار سرشان شلوغ است. دلیل اصلی آن هم این است که دائم جلسه دارند. علت آن این است که باید در مورد موضوعات متعددی تصمیم بگیرند. البته پوشیده نیست که بخشی از این کارها و جلسات نیز تشریفاتی است. خوب چرا این تصمیمات از طریق دیگری گرفته نمیشود؟مثلا چرا کارهای گسترده کارشناسی در قالب یک گزارش خوب تهیه نمیشود و مدیر از طریق خواندن آن گزارش تصمیم نمیگیرد؟ میتوان گفت به همان دلیل که بسیاری از اساتید، پایان نامه دانشجویان را نمیخوانند و تنها در جلسه به ارائه وی گوش میدهند و نظر میدهند. ریشه...
🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2288
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
🖋 مدیر سایت
📍 همه ما میدانیم که مدیران بسیار سرشان شلوغ است. دلیل اصلی آن هم این است که دائم جلسه دارند. علت آن این است که باید در مورد موضوعات متعددی تصمیم بگیرند. البته پوشیده نیست که بخشی از این کارها و جلسات نیز تشریفاتی است. خوب چرا این تصمیمات از طریق دیگری گرفته نمیشود؟مثلا چرا کارهای گسترده کارشناسی در قالب یک گزارش خوب تهیه نمیشود و مدیر از طریق خواندن آن گزارش تصمیم نمیگیرد؟ میتوان گفت به همان دلیل که بسیاری از اساتید، پایان نامه دانشجویان را نمیخوانند و تنها در جلسه به ارائه وی گوش میدهند و نظر میدهند. ریشه...
🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2288
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
✅ رفاه از نوع نوردیک
🖋 حامد رسولی
📍 بسیاری از کارشناسان بر این باورند که مدل رفاه نوردیک دارای برخی ویژگیهاست که ارزش مطالعه برای کشورهایی را دارد که خواهان ایجاد هماهنگی در جوامعشان هستند. کشورهای دارای مدل نوردیک از مدل اقتصاد باز تبعیت میکنند، کشورهایی که بخش عمومی آنها نقش بسیار قوی و گره خورده با منافع اجتماعی دارد.
در این کشورها سرمایهگذاری بسیاری در حوزههای آموزش و تحقیق انجام میشود، میزان مالیاتها و نیز سطح هزینههای بخش عمومی بالاست چنانکه از وجود سطح بالایی از اعتماد در میان سازمانهای اجتماعی خود نفع میبرند.مدل نوردیک به سیاستهای اجتماعی و اقتصادی مشترک در کشورهای شمال اروپا؛ دانمارک، فنلاند، نروژ، ایسلند و سوئد اشاره دارد. این مدل دربردارنده ترکیبی از سرمایهداری بازار آزاد و سیاستهای منسجم رفاه و چانهزنی دستهجمعی کارکنان و کارفرمایان در سطح ملی است. این مدل اقتصادی، پس از جنگ جهانی دوم توجه دولتها را به خود جلب کرد.
بهرهگیری از مدل نوردیک، در میان کشورها، با تفاوتهای قابلتوجهی صورت میگیرد. اما همه آنها در برخی ویژگیها با یکدیگر مشترکاند که این اشتراک شامل حمایت دولت رفاه از سیستمهایی است که بهطور خاص به افزایش خودمختاریهای فردی و بهبود و ترقی تحرکات اجتماعی کمک میکند.
سیستمی که دربردارنده تنظیماتی است که در آن، نمایندگان کارگران و کارکنان در خصوص دستمزدها مذاکره میکنند و سیاست بازار کار توسط دولت متعادل میشود.
همچنین تعهد به مالکیت خصوصی گسترده، بازارهای آزاد و نیز تجارت آزاد در آن وجود دارد. هر کدام از کشورهای حوزه نوردیک دارای مدلهای اجتماعی و اقتصادی مختص به خود هستند.
🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2315
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
🖋 حامد رسولی
📍 بسیاری از کارشناسان بر این باورند که مدل رفاه نوردیک دارای برخی ویژگیهاست که ارزش مطالعه برای کشورهایی را دارد که خواهان ایجاد هماهنگی در جوامعشان هستند. کشورهای دارای مدل نوردیک از مدل اقتصاد باز تبعیت میکنند، کشورهایی که بخش عمومی آنها نقش بسیار قوی و گره خورده با منافع اجتماعی دارد.
در این کشورها سرمایهگذاری بسیاری در حوزههای آموزش و تحقیق انجام میشود، میزان مالیاتها و نیز سطح هزینههای بخش عمومی بالاست چنانکه از وجود سطح بالایی از اعتماد در میان سازمانهای اجتماعی خود نفع میبرند.مدل نوردیک به سیاستهای اجتماعی و اقتصادی مشترک در کشورهای شمال اروپا؛ دانمارک، فنلاند، نروژ، ایسلند و سوئد اشاره دارد. این مدل دربردارنده ترکیبی از سرمایهداری بازار آزاد و سیاستهای منسجم رفاه و چانهزنی دستهجمعی کارکنان و کارفرمایان در سطح ملی است. این مدل اقتصادی، پس از جنگ جهانی دوم توجه دولتها را به خود جلب کرد.
بهرهگیری از مدل نوردیک، در میان کشورها، با تفاوتهای قابلتوجهی صورت میگیرد. اما همه آنها در برخی ویژگیها با یکدیگر مشترکاند که این اشتراک شامل حمایت دولت رفاه از سیستمهایی است که بهطور خاص به افزایش خودمختاریهای فردی و بهبود و ترقی تحرکات اجتماعی کمک میکند.
سیستمی که دربردارنده تنظیماتی است که در آن، نمایندگان کارگران و کارکنان در خصوص دستمزدها مذاکره میکنند و سیاست بازار کار توسط دولت متعادل میشود.
همچنین تعهد به مالکیت خصوصی گسترده، بازارهای آزاد و نیز تجارت آزاد در آن وجود دارد. هر کدام از کشورهای حوزه نوردیک دارای مدلهای اجتماعی و اقتصادی مختص به خود هستند.
🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2315
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
✅ درد اقتصاد ایران چیست؟
گزارشی از نشست بیمها و امیدهای اقتصاد ایران که با حضور احمد حاتمی یزد و حسین راغفر برگزار شد
📍 با اوج گرفتن نوسانات در بازارهای مختلف از جمله بازار ارز، سکه، مسکن، خودرو و کشیدهشدن دامنه این نوسانها به بازارِ کالاهای اساسی و ارزاق و... احزاب سیاسی نیز به تحرکات خود سرعت بخشیدهاند تا تحلیلهایی از چرایی وضعیت بحرانی موجود و راهکارهای برونرفت از آن به افکارعمومی ارائه کنند. این تحرکات هرچند منعکسکننده دیدگاه سیاسی احزاب به مسائل روز کشور است، اما به هر حال از این جهت که به شفافیت رویکردهای اقتصادی و رفاهی احزاب میانجامد، اتفاقی میمون محسوب میشود. چهارشنبه سوم مرداد، دفتر سیاسی حزب کارگزاران سازندگی استان تهران به همین سیاق، میزبان دکتر احمد حاتمی یزد، عضو شورای مرکزی حزب و از مدیران مطرح اسبق اقتصادی کشور و دکتر حسین راغفر، اقتصاددان نهادگرا و استاد اقتصاد دانشگاه الزهرا(س) بود که تحلیلهای این دو چهره نامآشنای اقتصاد سیاسی را در ادامه میخوانید.
خطر ناتوانشدن کارگران و بازنشستهها از تامین مایحتاج زندگی
دکتر احمد حاتمی یزد در نشست بررسی بیمها و امیدهای آینده اقتصاد ایران در دفتر سیاسی حزب کارگزاران سازندگی استان تهران، عوامل تعیینکننده اقتصاد کشور و ایجاد وضعیت موجود را به این شرح خلاصه کرد و گفت: «یکی از حادترین مسائل موجود اقتصاد کشور، نقدینگی است. نقدینگی در کشور ما چیزی بالای 1500هزار میلیارد تومان است که سالی 20درصد هم به آن اضافه میشود، یعنی تقریبا روزی هزار میلیارد تومان افزایش نقدینگی خواهد بود. این نقدینگی که به معنی قدرت خرید مردم است در حالی شتاب گرفته که مطابق با آن، میزان تولید کالا، خدمات و محصول رشد پیدا نکرده است. وقتی که کالا و خدمات متناسب با میزان نقدینگی افزایش پیدا نکند، ناچارا قیمتها بالا میرود. یک تئوری ساده و معروف اقتصادی هست به اسم «تئوری مقداری پول» که بر اقتصاد ما صدق میکند. یعنی نقدینگی به همان اندازه که افزایش پیدا میکند تورم را در پی دارد که برای همه مردم بهویژه گروههای پایین دست غیرقابل تحمل است. با افزایش غیرقابل اجتناب تورم در ماههای آتی اگر حقوق کارگران و بازنشستهها و اقشاری که قیمتپذیر هستند و قیمتساز نیستند، بالا نرود آنها به همین اندازه اندک خریدی که از پوشاک، غذا، مسکن و... را که اکنون دارند نیز نخواهند داشت، بنابراین یکی از پیامدهای مهم این امر، افت خرید مردم و ناتوانترشدن آنها در تامین مایحتاج زندگی است. البته برای برونرفت از مسئله رشد نقدینگی راهحلهایی وجود دارد که مهمترین آنها تکنیکهای بانکی از جمله انقباض شدید سود سپرده و انجام اقداماتی از سوی بانک مرکزی مثل شناسایی زیان واقعی نظام بانکی است.»
🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2303
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
گزارشی از نشست بیمها و امیدهای اقتصاد ایران که با حضور احمد حاتمی یزد و حسین راغفر برگزار شد
📍 با اوج گرفتن نوسانات در بازارهای مختلف از جمله بازار ارز، سکه، مسکن، خودرو و کشیدهشدن دامنه این نوسانها به بازارِ کالاهای اساسی و ارزاق و... احزاب سیاسی نیز به تحرکات خود سرعت بخشیدهاند تا تحلیلهایی از چرایی وضعیت بحرانی موجود و راهکارهای برونرفت از آن به افکارعمومی ارائه کنند. این تحرکات هرچند منعکسکننده دیدگاه سیاسی احزاب به مسائل روز کشور است، اما به هر حال از این جهت که به شفافیت رویکردهای اقتصادی و رفاهی احزاب میانجامد، اتفاقی میمون محسوب میشود. چهارشنبه سوم مرداد، دفتر سیاسی حزب کارگزاران سازندگی استان تهران به همین سیاق، میزبان دکتر احمد حاتمی یزد، عضو شورای مرکزی حزب و از مدیران مطرح اسبق اقتصادی کشور و دکتر حسین راغفر، اقتصاددان نهادگرا و استاد اقتصاد دانشگاه الزهرا(س) بود که تحلیلهای این دو چهره نامآشنای اقتصاد سیاسی را در ادامه میخوانید.
خطر ناتوانشدن کارگران و بازنشستهها از تامین مایحتاج زندگی
دکتر احمد حاتمی یزد در نشست بررسی بیمها و امیدهای آینده اقتصاد ایران در دفتر سیاسی حزب کارگزاران سازندگی استان تهران، عوامل تعیینکننده اقتصاد کشور و ایجاد وضعیت موجود را به این شرح خلاصه کرد و گفت: «یکی از حادترین مسائل موجود اقتصاد کشور، نقدینگی است. نقدینگی در کشور ما چیزی بالای 1500هزار میلیارد تومان است که سالی 20درصد هم به آن اضافه میشود، یعنی تقریبا روزی هزار میلیارد تومان افزایش نقدینگی خواهد بود. این نقدینگی که به معنی قدرت خرید مردم است در حالی شتاب گرفته که مطابق با آن، میزان تولید کالا، خدمات و محصول رشد پیدا نکرده است. وقتی که کالا و خدمات متناسب با میزان نقدینگی افزایش پیدا نکند، ناچارا قیمتها بالا میرود. یک تئوری ساده و معروف اقتصادی هست به اسم «تئوری مقداری پول» که بر اقتصاد ما صدق میکند. یعنی نقدینگی به همان اندازه که افزایش پیدا میکند تورم را در پی دارد که برای همه مردم بهویژه گروههای پایین دست غیرقابل تحمل است. با افزایش غیرقابل اجتناب تورم در ماههای آتی اگر حقوق کارگران و بازنشستهها و اقشاری که قیمتپذیر هستند و قیمتساز نیستند، بالا نرود آنها به همین اندازه اندک خریدی که از پوشاک، غذا، مسکن و... را که اکنون دارند نیز نخواهند داشت، بنابراین یکی از پیامدهای مهم این امر، افت خرید مردم و ناتوانترشدن آنها در تامین مایحتاج زندگی است. البته برای برونرفت از مسئله رشد نقدینگی راهحلهایی وجود دارد که مهمترین آنها تکنیکهای بانکی از جمله انقباض شدید سود سپرده و انجام اقداماتی از سوی بانک مرکزی مثل شناسایی زیان واقعی نظام بانکی است.»
🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2303
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
✅ بنویسیم مدرکِ مجاز، بخوانیم مدرسه ممنوع
🖋 ایمان روستاییزاده (کنشگر اجتماعی در حوزه تحصیل و توانمندی کودکان کار و مهاجر)
📍 شیوهنامه ثبتنام دانشآموزان اتباع خارجی برای سال تحصیلی ۹۷-۹۸ که دو هفته قبل ابلاغ شد، واکنشهای متفاوتی در پی داشته است؛ درحالیکه برخی رسانهها برداشت خوشبینانهای را مبنی بر سهلگیرانهبودن این شرایط که «ثبتنام قطعی در مدارس منوط به تأیید گواهی سلامت و مشخصشدن پایه تحصیلی است» طرح کرده بودند، مشاهدات میدانی کنشگران نهادهای مردمنهاد فعال در حوزه آموزش کودکان از تحصیل بازمانده، گویای آن است که در لوای بندهای متعدد ابلاغیه جدید اداره کل امور اتباع و مهاجران خارج وزارت کشور موانع قانونی بسیاری برای تحصیل وجود دارد تا عملا برخلاف سال گذشته بسیاری از کودکان افغانستانی نتوانند در...
🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2308
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
🖋 ایمان روستاییزاده (کنشگر اجتماعی در حوزه تحصیل و توانمندی کودکان کار و مهاجر)
📍 شیوهنامه ثبتنام دانشآموزان اتباع خارجی برای سال تحصیلی ۹۷-۹۸ که دو هفته قبل ابلاغ شد، واکنشهای متفاوتی در پی داشته است؛ درحالیکه برخی رسانهها برداشت خوشبینانهای را مبنی بر سهلگیرانهبودن این شرایط که «ثبتنام قطعی در مدارس منوط به تأیید گواهی سلامت و مشخصشدن پایه تحصیلی است» طرح کرده بودند، مشاهدات میدانی کنشگران نهادهای مردمنهاد فعال در حوزه آموزش کودکان از تحصیل بازمانده، گویای آن است که در لوای بندهای متعدد ابلاغیه جدید اداره کل امور اتباع و مهاجران خارج وزارت کشور موانع قانونی بسیاری برای تحصیل وجود دارد تا عملا برخلاف سال گذشته بسیاری از کودکان افغانستانی نتوانند در...
🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2308
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
✅ برای رفاه راهکار بدهیم
🖋 مرتضی افقه - عضو هیئت علمی دانشکده اقتصاد دانشگاه چمران و دبیر اسبق شورایعالی رفاه و تامیناجتماعی
📍 بعید است که کسی نداند وضع کنونی اقتصاد کشور صرفا ربطی به دولت و رئیسجمهور ندارد. بخشی از مشکلات امروز و حتی میتوان گفت اتفاقهای چند سال اخیر به عملکرد گذشتگان و تحریمهای بینالمللی برمیگردد که بنیه اقتصاد کشور را هدف قرار دادند و با اینکه دولت نیز چند سال کوشید تا به برجام دست یابد، با کارشکنیهای سیاسی برخی جناحها و گروههای حاضر در سپهر سیاسی کشور که ریشه اصلی آن، ضعف بلوغ سیاسی است، منافع ملی فدای اولویتها و ترجیحات شخصی و گروهی شد و در این مسیر نیز همراهی ناخواسته با اقدامهای یکجانبه آمریکا در خروج از...
🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2311
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
🖋 مرتضی افقه - عضو هیئت علمی دانشکده اقتصاد دانشگاه چمران و دبیر اسبق شورایعالی رفاه و تامیناجتماعی
📍 بعید است که کسی نداند وضع کنونی اقتصاد کشور صرفا ربطی به دولت و رئیسجمهور ندارد. بخشی از مشکلات امروز و حتی میتوان گفت اتفاقهای چند سال اخیر به عملکرد گذشتگان و تحریمهای بینالمللی برمیگردد که بنیه اقتصاد کشور را هدف قرار دادند و با اینکه دولت نیز چند سال کوشید تا به برجام دست یابد، با کارشکنیهای سیاسی برخی جناحها و گروههای حاضر در سپهر سیاسی کشور که ریشه اصلی آن، ضعف بلوغ سیاسی است، منافع ملی فدای اولویتها و ترجیحات شخصی و گروهی شد و در این مسیر نیز همراهی ناخواسته با اقدامهای یکجانبه آمریکا در خروج از...
🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2311
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
✅ دانلود مجله گفت و گوی جهانی – دوره ۲ شماره ۳
📍 در این نوشته، نشریه گفتوگوی جهانی، سال دوم، شماره ۲ (فوریه ۲۰۱۲ ) را میتوانید به صورت آنلاین بخوانید یا دانلود کنید:
لیست نوشتههای این نشریه:
«مشاهده» التحریر
سامیا مهرز
گردهمایی انجمن بین المللی جامعه شناسی در بوینس آیرس
آلبرتو ال. بایالاکوفسکی، آلیشا آی. پالرمو
مهاجران لهستانی
اوا پالنگا، مولنبک
بحث ادامه دارد
جفری سی.الکساندر
جایگاه تاسفبار جامعه شناسی پسا شوروی
جامعه شناسی بومی در نیوزلند
فقر در ارمنستان پسا شوروی
تاریخ جامعه شناسی معاصر
ویراستاران ژاپنی ما
کلاس جهانی
سوگیری انتخاباتی در انجمن بین المللی جامعه شناسی
یادبود: جان رکس و کور جوناسون
جامعه شناسی های سراسر جهان: کلمبیا، کشورهای ترکزبان، هند و کشورهای بی.آر.آی.سی
🔸 مطالعه آنلاین و دانلود 🔻
📎 https://engare.net/?p=2197
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
📍 در این نوشته، نشریه گفتوگوی جهانی، سال دوم، شماره ۲ (فوریه ۲۰۱۲ ) را میتوانید به صورت آنلاین بخوانید یا دانلود کنید:
لیست نوشتههای این نشریه:
«مشاهده» التحریر
سامیا مهرز
گردهمایی انجمن بین المللی جامعه شناسی در بوینس آیرس
آلبرتو ال. بایالاکوفسکی، آلیشا آی. پالرمو
مهاجران لهستانی
اوا پالنگا، مولنبک
بحث ادامه دارد
جفری سی.الکساندر
جایگاه تاسفبار جامعه شناسی پسا شوروی
جامعه شناسی بومی در نیوزلند
فقر در ارمنستان پسا شوروی
تاریخ جامعه شناسی معاصر
ویراستاران ژاپنی ما
کلاس جهانی
سوگیری انتخاباتی در انجمن بین المللی جامعه شناسی
یادبود: جان رکس و کور جوناسون
جامعه شناسی های سراسر جهان: کلمبیا، کشورهای ترکزبان، هند و کشورهای بی.آر.آی.سی
🔸 مطالعه آنلاین و دانلود 🔻
📎 https://engare.net/?p=2197
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
✅ خودکشی
📍 کار دورکیم کاملترین جامع ترین و پر نفوذترین نظریه اجتماعی خودکشی است. استدلال دورکیم این بود که نظم و انسجام نرخ های خودکشی واقعیتی اجتماعی است که با میزان ادغام و همبستگی افراد و نظارت و کنترل نیروهای اخلاقی زندگی جمعی بر آنها تبیین میشود.
خودکشی خودخواهانه و دیگر خواهانه به ترتیب از ادغام نشدن و بیش از حد ادغام شدن فرد در جامعه نشأت می گیرد در حالی که خودکشی آنومیک و تقدیر گرایانه به ترتیب معلول عدم نظارت و کنترل، و نظارت و کنترل بیش از حد است.دورکیم با استفاده از همبستگی های میان خودکشی و انواع و اقسام نرخ های پیوند اجتماعی سعی میکند اعتبار مفاهیم اصلی خود را نشان دهد.
🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2237
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
📍 کار دورکیم کاملترین جامع ترین و پر نفوذترین نظریه اجتماعی خودکشی است. استدلال دورکیم این بود که نظم و انسجام نرخ های خودکشی واقعیتی اجتماعی است که با میزان ادغام و همبستگی افراد و نظارت و کنترل نیروهای اخلاقی زندگی جمعی بر آنها تبیین میشود.
خودکشی خودخواهانه و دیگر خواهانه به ترتیب از ادغام نشدن و بیش از حد ادغام شدن فرد در جامعه نشأت می گیرد در حالی که خودکشی آنومیک و تقدیر گرایانه به ترتیب معلول عدم نظارت و کنترل، و نظارت و کنترل بیش از حد است.دورکیم با استفاده از همبستگی های میان خودکشی و انواع و اقسام نرخ های پیوند اجتماعی سعی میکند اعتبار مفاهیم اصلی خود را نشان دهد.
🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2237
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
✅ فریز دستمزدها
🖋 علی خدایی. نماینده کارگران در شورایعالی کار کشور
📍 تنها پنج ماه پس از آنکه جدال چندجانبه در شورایعالی کار بین نمایندگان کارگری، کارفرمایی و دولت بر سر تعیین حداقل دستمزدهای سال ۹۷ در وقتهای اضافه ایام عید با رسیدن به توافقی شکننده پایان یافت، شوک تورمی حاصل از سقوط ارزش ریال در این ماهها هرآنچه را نمایندگان کارگری در چند سال اخیر برای نزدیککردن دستمزد کارگران به حداقلهای زندگی رشته بودند پنبه کرد. قدرت خرید دستمزدبگیران ایرانی در کمتر از سه ماه به شرایطی بدتر از سال ۱۳۹۱ سقوط کرد و میلیونها ایرانی را به زیر خط فقر هل داد. در چنین شرایطی کاهش قدرت خرید دستمزدبگیران و...
🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2330
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
🖋 علی خدایی. نماینده کارگران در شورایعالی کار کشور
📍 تنها پنج ماه پس از آنکه جدال چندجانبه در شورایعالی کار بین نمایندگان کارگری، کارفرمایی و دولت بر سر تعیین حداقل دستمزدهای سال ۹۷ در وقتهای اضافه ایام عید با رسیدن به توافقی شکننده پایان یافت، شوک تورمی حاصل از سقوط ارزش ریال در این ماهها هرآنچه را نمایندگان کارگری در چند سال اخیر برای نزدیککردن دستمزد کارگران به حداقلهای زندگی رشته بودند پنبه کرد. قدرت خرید دستمزدبگیران ایرانی در کمتر از سه ماه به شرایطی بدتر از سال ۱۳۹۱ سقوط کرد و میلیونها ایرانی را به زیر خط فقر هل داد. در چنین شرایطی کاهش قدرت خرید دستمزدبگیران و...
🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2330
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
✅ مفاهیم بنیادی در مباحث رفاه اجتماعی (سیاست اجتماعی، حمایت اجتماعی، رفاه و تأمین اجتماعی)
🖋 فرشید یزدانی
📍 واژههای «رفاه» و «تأمین» بخصوص با صفت «اجتماعی» واژههایی هستند مولود تحولات مدرن و بهخاطر همین ویژگی، پیچیدگیهای مناسبات اجتماعی مدرن در تفسیر و تأویل آنها راه جسته است. از این رو، ارائه تعریفی دقیق و روشن از آنها که مورد اجماع کارشناسان باشد، چندان امکانپذیر نیست، اما بهرغم آن میتوان با بررسی فرایند شکلگیری این واژهها و نیز چگونگی کارکرد و حیطه کنش آنها به طرحی کلی از این مفاهیم دست یافت. «رفاه اجتماعی» تعبیری است که بیشتر به یک وضعیت چندجانبه ـ اقتصادی، اجتماعی و سیاسی معطوف است و حفظ شأن انسانها و مسئولیتپذیری جامعه در قبال آن و ارتقای توانمندی کلیت جامعه در عرصههای فردی و جمعی از اهداف اساسی آن است. سیاست اجتماعی، گرچه از جنبههای مختلف با رفاه اجتماعی همسوست؛ بهنوعی که گاه مترادف یکدیگر بهکار میروند، اما از نظر نوع رویکرد به مسئله و نیز نحوه کارکرد، با رفاه اجتماعی مرزبندی دارد. سیاست اجتماعی از یکسو معطوف به تدبیر و اجراست و بهنوعی ابزار پیوند برنامههای مختلف اقتصادی، اجتماعی و سیاسی محسوب میشود و از سوی دیگر بهعنوان پوششی عام برای برنامههای مختلف دولت در عرصههای سیاستگذاری گوناگون بهشمار میرود. تأمین اجتماعی و حمایت اجتماعی، زیرمجموعهای از رفاه اجتماعی و ابزاری در سیاست اجتماعی محسوب میشود. اختلاف مهم بین تأمین اجتماعی و حمایت اجتماعی در نحوه تأمین منابع مالی آنها و نیز منطق توزیع آن منابع است. از لحاظ مفهومی و کارکردی، تأمین و حمایت اجتماعی در مقابل مفاهیم چندبُعدی رفاه اجتماعی و سیاست اجتماعی عمدتاً بُعد قویتری دارند.
واژههای کلیدی: تأمین اجتماعی، حمایت اجتماعی، رفاه اجتماعی، سیاست اجتماعی
🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2336
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
🖋 فرشید یزدانی
📍 واژههای «رفاه» و «تأمین» بخصوص با صفت «اجتماعی» واژههایی هستند مولود تحولات مدرن و بهخاطر همین ویژگی، پیچیدگیهای مناسبات اجتماعی مدرن در تفسیر و تأویل آنها راه جسته است. از این رو، ارائه تعریفی دقیق و روشن از آنها که مورد اجماع کارشناسان باشد، چندان امکانپذیر نیست، اما بهرغم آن میتوان با بررسی فرایند شکلگیری این واژهها و نیز چگونگی کارکرد و حیطه کنش آنها به طرحی کلی از این مفاهیم دست یافت. «رفاه اجتماعی» تعبیری است که بیشتر به یک وضعیت چندجانبه ـ اقتصادی، اجتماعی و سیاسی معطوف است و حفظ شأن انسانها و مسئولیتپذیری جامعه در قبال آن و ارتقای توانمندی کلیت جامعه در عرصههای فردی و جمعی از اهداف اساسی آن است. سیاست اجتماعی، گرچه از جنبههای مختلف با رفاه اجتماعی همسوست؛ بهنوعی که گاه مترادف یکدیگر بهکار میروند، اما از نظر نوع رویکرد به مسئله و نیز نحوه کارکرد، با رفاه اجتماعی مرزبندی دارد. سیاست اجتماعی از یکسو معطوف به تدبیر و اجراست و بهنوعی ابزار پیوند برنامههای مختلف اقتصادی، اجتماعی و سیاسی محسوب میشود و از سوی دیگر بهعنوان پوششی عام برای برنامههای مختلف دولت در عرصههای سیاستگذاری گوناگون بهشمار میرود. تأمین اجتماعی و حمایت اجتماعی، زیرمجموعهای از رفاه اجتماعی و ابزاری در سیاست اجتماعی محسوب میشود. اختلاف مهم بین تأمین اجتماعی و حمایت اجتماعی در نحوه تأمین منابع مالی آنها و نیز منطق توزیع آن منابع است. از لحاظ مفهومی و کارکردی، تأمین و حمایت اجتماعی در مقابل مفاهیم چندبُعدی رفاه اجتماعی و سیاست اجتماعی عمدتاً بُعد قویتری دارند.
واژههای کلیدی: تأمین اجتماعی، حمایت اجتماعی، رفاه اجتماعی، سیاست اجتماعی
🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2336
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
✅ دانلود مجله گفت و گوی جهانی – دوره ۲ شماره ۴
در این نوشته، نشریه گفتوگوی جهانی، سال دوم، شماره ۲ (فوریه ۲۰۱۲ ) را میتوانید به صورت آنلاین بخوانید یا دانلود کنید:
لیست نوشتههای این نشریه:
آینده جامعه شناسی چینی
لیپینگ سون
جامعه شناسی و ستاره سازی
روبرت ون کرکین، ودات میلور
خشونت و اعتراض در آمریکای لاتین
جان پارا، نادیا رودریگز، میلتون ویدال
نشست کمیته اجرایی در بیروت
لابراتون دکتری در ژوهانسبورگ
سفرهایی به جامعه شناسی
جنبشهای عربی
ویراستاران ایرانی ما
جایگاه جهانی جامعه شناسی فرانسوی زبان
پیچ تاریخ: مطالب آرشیوی بیشتر درباره AISLF
چالشهای پیش روی جامعهی جامعه شناسی هند
جامعه شناسی مردم مدار در دانشگاه آنکارا
دموکراتیک سازی آیندهها
📍 در این نوشته، نشریه گفتوگوی جهانی، سال دوم،
🔸 مطالعه آنلاین و دانلود 🔻
📎 https://engare.net/?p=2200
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
در این نوشته، نشریه گفتوگوی جهانی، سال دوم، شماره ۲ (فوریه ۲۰۱۲ ) را میتوانید به صورت آنلاین بخوانید یا دانلود کنید:
لیست نوشتههای این نشریه:
آینده جامعه شناسی چینی
لیپینگ سون
جامعه شناسی و ستاره سازی
روبرت ون کرکین، ودات میلور
خشونت و اعتراض در آمریکای لاتین
جان پارا، نادیا رودریگز، میلتون ویدال
نشست کمیته اجرایی در بیروت
لابراتون دکتری در ژوهانسبورگ
سفرهایی به جامعه شناسی
جنبشهای عربی
ویراستاران ایرانی ما
جایگاه جهانی جامعه شناسی فرانسوی زبان
پیچ تاریخ: مطالب آرشیوی بیشتر درباره AISLF
چالشهای پیش روی جامعهی جامعه شناسی هند
جامعه شناسی مردم مدار در دانشگاه آنکارا
دموکراتیک سازی آیندهها
📍 در این نوشته، نشریه گفتوگوی جهانی، سال دوم،
🔸 مطالعه آنلاین و دانلود 🔻
📎 https://engare.net/?p=2200
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
✅ برنامه زمانی مدرسه سیاستگذاری اجتماعی
🖋 این مدرسه، شهریور ماه، در دانشکده علوم اجتماعی برگزار میشود
📍 اولین دوره تابستانه مدرسه سیاستگذاری اجتماعی، شهریور ماه ۹۷ برگزار میشود. ۵۰ ساعت آموزش تخصصی رفاه و سیاستگذاری اجتماعی در قالب ۴ کارگاه نظریه ، روش تحقیق و زبان تخصصی با محوریت رفاه و سیاستگذاری اجتماعی و کارگاه ارزیابی تاثیر اجتماعی برگزار میشود. این دوره، مرحله ابتدایی مدارس تخصصی سیاستگذاریاجتماعی است که در پاییز و زمستان برگزار خواهد شد.
این دوره از شنبه، ۳ شهریور شروع و تا ۱۴ شهریور طول میکشد. ساعت برگزاری کلاسها، همه روزه بین ۹-۱۳ (در دو بخش) برگزار خواهد شد.
برای ثبت نام و یا اطلاع از این دوره میتوانید با شماره ۰۹۳۰۳۳۰۲۴۰۰ (چمنزار) تماس گرفته، یا در تلگرام پیام دهید.
هزینه دانشجویان علامه طباطبایی برای این مدرسه، ۴۰هزار تومان و برای دانشجویان دیگر، ۷۰هزار تومان می باشد.
🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2347
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
🖋 این مدرسه، شهریور ماه، در دانشکده علوم اجتماعی برگزار میشود
📍 اولین دوره تابستانه مدرسه سیاستگذاری اجتماعی، شهریور ماه ۹۷ برگزار میشود. ۵۰ ساعت آموزش تخصصی رفاه و سیاستگذاری اجتماعی در قالب ۴ کارگاه نظریه ، روش تحقیق و زبان تخصصی با محوریت رفاه و سیاستگذاری اجتماعی و کارگاه ارزیابی تاثیر اجتماعی برگزار میشود. این دوره، مرحله ابتدایی مدارس تخصصی سیاستگذاریاجتماعی است که در پاییز و زمستان برگزار خواهد شد.
این دوره از شنبه، ۳ شهریور شروع و تا ۱۴ شهریور طول میکشد. ساعت برگزاری کلاسها، همه روزه بین ۹-۱۳ (در دو بخش) برگزار خواهد شد.
برای ثبت نام و یا اطلاع از این دوره میتوانید با شماره ۰۹۳۰۳۳۰۲۴۰۰ (چمنزار) تماس گرفته، یا در تلگرام پیام دهید.
هزینه دانشجویان علامه طباطبایی برای این مدرسه، ۴۰هزار تومان و برای دانشجویان دیگر، ۷۰هزار تومان می باشد.
🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2347
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
✅ ویلیام بوریج که بود؟
🖋 نوشته: هلن بولدرسن | ترجمه محمد اونق
📍 ویلیام بوریج (William Beveridge, 1879-1963) نویسنده گزارش معروفی بود که پایه های دولت رفاه (welfare state) یا دولت خدمات اجتماعی (social service state) بعد از جنگ در بریتانیا براساس اندیشه های وی بنیان گذاشته شد . وی در یک خانواده با نفوذ در هندوستان چشم به جهان گشود. پدرش قاضی مأمور خدمت در مستعمرات بریتانیا بود. وی در چارتر هاوس (Charter House) و بعدها در دانشگاه آکسفورد تحصیلات خود را با درجه عالی به اتمام رسانید .
از آن پس تا زمان مرگ در سال ۱۹۶۳ نقشهای زیادی را از جمله به عنوان یک مددکار اجتماعی (social worker) ، روزنامه نگار ، کارمند دولتی عالیرتبه ، متخصص برجسته در زمینه بیکاری و بیمه اجتماعی ، مدیر مدرسه اقتصادی لندن( LSE)، سیاستمدار و نماینده مجلس، رئیس کالج در دانشگاه آکسفورد بر عهده داشت. وی تدوینگر سیاست اجتماعی برای بسیاری از کشورها در نیمه اول
قرن بیستم بود ، ولی بیشترین شهرتش بهدلیل گزارشی در زمینه بیمه اجتماعی و خدمات وابسته به آن است، که در بین سالهای ۱۹۴۱ و ۱۹۴۲ در بحرانیترین دوره جنگ ارائه شد. سالهای مهم زندگی بوریج با اصلاحات اجتماعی حکومت لیبرال در بین سالهای ۱۴- ۱۹۰۶ مصادف و همین تعهد به اندیشه های لیبرال و بیمه های اجتماعی بعدها در شکل گیری ذهن و ایدههایش بسیار مؤثر بود و نیز تأثیر زیادی در طرح سیاست اجتماعی دهه ۱۹۴۰ میلادی گذاشت. در بین دو جنگ، بوریج مدیر مدرسه اقتصادی لندن شد و این موسسه را از موسسه ای کوچک که به آموزش کارگران می پرداخت به نهادی دانشگاهی تبدیل کرد. بوریج در میان این سالها با دیگر اصلاح طلبان اجتماعی مانند سی بون رونتری (Seebohn Rowntree) که مامور تحقیق پیرامون فقر و نویسنده کتاب "نیازهای انسانی کارگران" بود، همکاری صمیمانه ای داشت و همین امر در تبلور ایده های وی در مورد حداقل درآمد مورد نیاز و سطوح مستمری برای حفظ حداقل معیشتی مردم که در گزارش وی منعکس شده، موثر افتاد. سالها بعد از انتشار ایده هایش، گزارش دولتی خود را به نام " بیمه اجتماعی و خدمات اجتماعی مربوط" منتشر کرد که برای به کرسی نشاندن افکارش پیروزی شایانی به حساب می آمد. این گزارش پرفروش ترین اثر آن دوره شد و در سال اول بیش از ۲۵۰ هزار نسخه از آن به فروش رفت. همین استقبال مردم که با تشکیل صفهای طولانی انجام شد، مقوله اصلاحات رفاهی را در دستور کار قرار داد و خود، تبلیغی برای انجام اصلاحات رفاهی شد و پایه های دولت رفاه را در حکومت حزب کارگر بریتانیا در فاصله سالهای ۱۹۴۵-۵۱ تقویت کرد. بهرغم چنین اقداماتی وی هیچگاه به جناح چپ حزب کارگر یعنی جامعه فابین (Fabian society) نپیوست و یک نماینده لیبرال در مجلس باقی ماند. به همین صورت نیز برنامه تامین اجتماعی وی اگرچه جامع و عامگرا بود با توزیع پول از ثروتمندان به فقرا همراه نشد، بلکه بیشتر، پایه اولیه حمایت برای همه را فراهم کرد.
🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2355
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
🖋 نوشته: هلن بولدرسن | ترجمه محمد اونق
📍 ویلیام بوریج (William Beveridge, 1879-1963) نویسنده گزارش معروفی بود که پایه های دولت رفاه (welfare state) یا دولت خدمات اجتماعی (social service state) بعد از جنگ در بریتانیا براساس اندیشه های وی بنیان گذاشته شد . وی در یک خانواده با نفوذ در هندوستان چشم به جهان گشود. پدرش قاضی مأمور خدمت در مستعمرات بریتانیا بود. وی در چارتر هاوس (Charter House) و بعدها در دانشگاه آکسفورد تحصیلات خود را با درجه عالی به اتمام رسانید .
از آن پس تا زمان مرگ در سال ۱۹۶۳ نقشهای زیادی را از جمله به عنوان یک مددکار اجتماعی (social worker) ، روزنامه نگار ، کارمند دولتی عالیرتبه ، متخصص برجسته در زمینه بیکاری و بیمه اجتماعی ، مدیر مدرسه اقتصادی لندن( LSE)، سیاستمدار و نماینده مجلس، رئیس کالج در دانشگاه آکسفورد بر عهده داشت. وی تدوینگر سیاست اجتماعی برای بسیاری از کشورها در نیمه اول
قرن بیستم بود ، ولی بیشترین شهرتش بهدلیل گزارشی در زمینه بیمه اجتماعی و خدمات وابسته به آن است، که در بین سالهای ۱۹۴۱ و ۱۹۴۲ در بحرانیترین دوره جنگ ارائه شد. سالهای مهم زندگی بوریج با اصلاحات اجتماعی حکومت لیبرال در بین سالهای ۱۴- ۱۹۰۶ مصادف و همین تعهد به اندیشه های لیبرال و بیمه های اجتماعی بعدها در شکل گیری ذهن و ایدههایش بسیار مؤثر بود و نیز تأثیر زیادی در طرح سیاست اجتماعی دهه ۱۹۴۰ میلادی گذاشت. در بین دو جنگ، بوریج مدیر مدرسه اقتصادی لندن شد و این موسسه را از موسسه ای کوچک که به آموزش کارگران می پرداخت به نهادی دانشگاهی تبدیل کرد. بوریج در میان این سالها با دیگر اصلاح طلبان اجتماعی مانند سی بون رونتری (Seebohn Rowntree) که مامور تحقیق پیرامون فقر و نویسنده کتاب "نیازهای انسانی کارگران" بود، همکاری صمیمانه ای داشت و همین امر در تبلور ایده های وی در مورد حداقل درآمد مورد نیاز و سطوح مستمری برای حفظ حداقل معیشتی مردم که در گزارش وی منعکس شده، موثر افتاد. سالها بعد از انتشار ایده هایش، گزارش دولتی خود را به نام " بیمه اجتماعی و خدمات اجتماعی مربوط" منتشر کرد که برای به کرسی نشاندن افکارش پیروزی شایانی به حساب می آمد. این گزارش پرفروش ترین اثر آن دوره شد و در سال اول بیش از ۲۵۰ هزار نسخه از آن به فروش رفت. همین استقبال مردم که با تشکیل صفهای طولانی انجام شد، مقوله اصلاحات رفاهی را در دستور کار قرار داد و خود، تبلیغی برای انجام اصلاحات رفاهی شد و پایه های دولت رفاه را در حکومت حزب کارگر بریتانیا در فاصله سالهای ۱۹۴۵-۵۱ تقویت کرد. بهرغم چنین اقداماتی وی هیچگاه به جناح چپ حزب کارگر یعنی جامعه فابین (Fabian society) نپیوست و یک نماینده لیبرال در مجلس باقی ماند. به همین صورت نیز برنامه تامین اجتماعی وی اگرچه جامع و عامگرا بود با توزیع پول از ثروتمندان به فقرا همراه نشد، بلکه بیشتر، پایه اولیه حمایت برای همه را فراهم کرد.
🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2355
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
✅ مسأله امروز ما حس نارضایتی است
🖋 عباس کاظمی
📍 جامعهشناسی و فلسفه چندان حرفهای خوشایندی نمیزنند؛ به تعبیر پییر بوردیو «جامعهشناسی علم آزاردهنده است» چرا که نسبت به بدنه سیاسی و مردم رویکردی انتقادی دارد.
این روزها تنها چیزی که همگی بر سر آن توافق داریم این است که «همه ناراضی هستیم» از مردم عامه گرفته تا نخبگان و مسئولان همه در حال انتقاد هستند. اینکه ما در وضعیت مطلوبی به سر نمیبریم و با چالشهای بسیاری مواجه هستیم، امری بدیهی است و در آن شکی نیست اما در این فضا، این پرسش مطرح میشود که مخاطب این همه نقد چه کسی است؟ چه کسی باید پاسخگوی این نقدها باشد؟ به نظر میرسد که کسی مسئولیت وضعیت موجود را عهدهدار نیست و این اتفاق عجیبی است.
من جامعهشناس هستم و در نشست «اکنون اقتصاد و سیاست ایران در کجا ایستاده است؟» بیشتر مطالبی که عنوان شد همگی نقدهایی به هیأت حاکمه و سیستم سیاسی بود و کمتر نقدی متوجه خود جامعه شد. این در حالی است که رفتارهای مردم نیز به نوبه خود بسیار نیازمند بررسی و نقد اجتماعی است. چهل سال پیش مردم ساختار سیاسی را که از نظر اقتصادی در وضعیت نسبتاً ایدهآلی بود، تغییر دادند و امروز مجدداً نسبت به ساختار سیاسی که خود روی کار آوردند، احساس نارضایتی میکنند و من از این وضعیت احساس خطر میکنم. بنابراین، پاسخ من به این پرسش اصلی که «مسأله امروز جامعه ما چیست؟» این نکته است که مسأله ما نارضایتی است و باید بررسی کرد که چقدر از این نارضایتی واقعی است و ریشههای آن کجا است.
معتقدم وضعیت بحرانی امروز، ریشه در خود ساختار سیاسی ندارد، گرچه ساختار سیاسی بسیار در خصوص این بحرانها میتواند تعیینکننده باشد اما بیش از ساختار سیاسی ریشه این بحرانها به خود مردم، میزان مشارکت اجتماعی، مسئولیتپذیری اجتماعیشان، ضعف جامعه مدنی، فقدان جنبشهای اجتماعی و... باز میگردد.
🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2360
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
🖋 عباس کاظمی
📍 جامعهشناسی و فلسفه چندان حرفهای خوشایندی نمیزنند؛ به تعبیر پییر بوردیو «جامعهشناسی علم آزاردهنده است» چرا که نسبت به بدنه سیاسی و مردم رویکردی انتقادی دارد.
این روزها تنها چیزی که همگی بر سر آن توافق داریم این است که «همه ناراضی هستیم» از مردم عامه گرفته تا نخبگان و مسئولان همه در حال انتقاد هستند. اینکه ما در وضعیت مطلوبی به سر نمیبریم و با چالشهای بسیاری مواجه هستیم، امری بدیهی است و در آن شکی نیست اما در این فضا، این پرسش مطرح میشود که مخاطب این همه نقد چه کسی است؟ چه کسی باید پاسخگوی این نقدها باشد؟ به نظر میرسد که کسی مسئولیت وضعیت موجود را عهدهدار نیست و این اتفاق عجیبی است.
من جامعهشناس هستم و در نشست «اکنون اقتصاد و سیاست ایران در کجا ایستاده است؟» بیشتر مطالبی که عنوان شد همگی نقدهایی به هیأت حاکمه و سیستم سیاسی بود و کمتر نقدی متوجه خود جامعه شد. این در حالی است که رفتارهای مردم نیز به نوبه خود بسیار نیازمند بررسی و نقد اجتماعی است. چهل سال پیش مردم ساختار سیاسی را که از نظر اقتصادی در وضعیت نسبتاً ایدهآلی بود، تغییر دادند و امروز مجدداً نسبت به ساختار سیاسی که خود روی کار آوردند، احساس نارضایتی میکنند و من از این وضعیت احساس خطر میکنم. بنابراین، پاسخ من به این پرسش اصلی که «مسأله امروز جامعه ما چیست؟» این نکته است که مسأله ما نارضایتی است و باید بررسی کرد که چقدر از این نارضایتی واقعی است و ریشههای آن کجا است.
معتقدم وضعیت بحرانی امروز، ریشه در خود ساختار سیاسی ندارد، گرچه ساختار سیاسی بسیار در خصوص این بحرانها میتواند تعیینکننده باشد اما بیش از ساختار سیاسی ریشه این بحرانها به خود مردم، میزان مشارکت اجتماعی، مسئولیتپذیری اجتماعیشان، ضعف جامعه مدنی، فقدان جنبشهای اجتماعی و... باز میگردد.
🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2360
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
✅ کلیشههای چهل ساله
🖋 جواد کاشی
📍مسئولان جمهوری اسلامی پیش بینی پذیرترین شخصیتهای عالم در سخناند. یک سبد کد و نشانه و روالهای کلیشهای وجود دارند، با عمر چهل سال. برخی از کلیشهها به شرح زیراند:
مردم هوشیارند، پشتیبان نظام و انقلاباند. جناحها و منازعاتی هم اگر هست، خیلی مهم نیست. جزئی و سلیقهای است.مسئولان همه دلسوزند، علی الاصول دل به کار و خدمت به مردم سپردهاند. نظام بیدار است. به همه مشکلات کشور وقوف دارد. مشکلات یکی یکی حل میشوند. آینده و چشم اندازها روشناند. آمار و ارقام همه نشانگر خدمات زیاد مسئولان و موفقیتهای تحسین برانگیز آنان است. دست دشمن را باید در مشکلات کشور دید. بسیاری از مشکلات، مشکل نما و روانی است.
این همه را جمع کنید با چند کلیشه از سنخ زبان بدن. معمولاً لم میدهند چنانکه انگار هیچ دغدغه و نگرانی وجود ندارد، لبخند میزنند. وقتی سخنان مخالفین به آنها عرضه میشود، اولین واکنش، لبخند تمسخر آمیز است. شوخی میکنند، و .....
با این کدها که شمارشان کمی بیش از آنست که گفتم، همه آشناییم.
با این همه چهل سال است مردم عادت دارند وقتی مشکلات بیش از حد گریبانشان را گرفته، با هیجان و انتظار زیاد، پای گفتگوی با مسئولان بنشینند، شاید توضیح درخوری بشنوند. اما کافی است یکی دو جمله از طرف مسئول محترم عرضه شود، بقیه را همه در حافظه داریم. وقتی میبینیم حضرت مسئول در همان دالان کلیشههای همیشگی تشریف دارند، دیگر دقت مان را از دست میدهیم. گاهی بازیمان میگیرد. میتوانیم پس از طرح هر سوال از طرف مجری، صدای تلویزیون را صفر کنیم و خودمان پاسخ دهیم. به احتمال خیلی زیاد مضامینی مشابه با آن مقام محترم عرضه میکنیم اگر چه شاید با کلماتی متفاوت.
میان دولت و ملت در سابقه تاریخی مردم ایران، شکافهای عدیدهای هست. زبان دیوار بلندی است که این فاصله را تداوم میبخشد و گاه ابدی میکند.
این زبان کلیشه، زبانی عاصی کننده است. مردم احساس می کنند دیواری بلند وجود دارد که صدای رنجهای روزانه شان، هیچگاه به آن بالا نمیرسد. این زبان کلیشه، یکی از ارکان مهم بیگانگی سیاسی مردم است. این زبان کلیشه، زبانی سرکوب کننده است. زبانی است که نادیده گرفته شدن مردم را تجسد میبخشد. این زبان کلیشه توهین آمیز است، مخاطب احساس میکند شعورش به بازی گرفته شده است. این زبان کلیشه اقتدارگرایانه است. زبانی است که گوینده در فرایند ارتباط فقط زبان است و گوشی در کار نیست و مردم یکسره گوشاند و فاقد قدرت سخن گفتند. مهمتر از همه این زبان کلیشه ساختار بنیادینی از دروغ است حتی اگر کدها و اطلاعاتی که در آن عرضه میشوند همه راست باشند. بنابراین این ساختار زبانی یک ساختار غیر اخلاقی است و به خودی خود مولد فساد و تباهی در عرصه عمومی.
مصاحبه امشب آقای روحانی میتوانست سیاقی دیگر داشته باشد. مردم میتوانستند ببینند که مسئول اجراییشان، خیلی بیشتر از آنها از مشکلات آگاه است. آمار و ارقام و موارد و مصادیقی را با مردم در میان بگذارد، که دهها برابر بیش از آن چیزی است که مردم میدانند و احساس میکنند. رئیس جمهور میتوانست به جای این چهره آرام و خندان، نشان دهد که چقدر نگران است و مشکلات چقدر پیچیده و دشوارند. میتوانست اعلام کند که بخشی از این مشکلات برای این دولت قابل حلاند و بخشهایی از عهده آن خارجاند. می توانست از فرصت مصاحبه استفاده کند و اعلام کند که اگر نخبگانی هستند که میتوانند در مسائل و بحرانهای مشخص به دولت کمک کنند دریغ نکنند. میتوانست به طور مشخص به مردم بگوید از آنها چه میخواهد و در چه زمینههایی به کمک مردم نیازمند است. آنگاه مردم که دقایق مهمی را به شنیدن سخنان رئیس جمهورشان اختصاص دادند، احساس می کردند به آنها احترام گذاشتهاند. آنها را به حساب آوردهاند.
این زبان را آقای حسن روحانی نساخته است. درست به عکس، این زبان کلیشه شده است که حسن روحانی را خلق کرده است. آقای روحانی به این زبان سخن نگفت، این زبان حسن روحانی را به سخن گفتن واداشت. من به این نظم کلیشهای زبان حمله کردم. ساختاری که از عوامل اصلی مولد بی اعتمادی و بیگانگی سیاسی در ایران امروز است.
🔸 سایت را از دست ندهید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2369
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
🖋 جواد کاشی
📍مسئولان جمهوری اسلامی پیش بینی پذیرترین شخصیتهای عالم در سخناند. یک سبد کد و نشانه و روالهای کلیشهای وجود دارند، با عمر چهل سال. برخی از کلیشهها به شرح زیراند:
مردم هوشیارند، پشتیبان نظام و انقلاباند. جناحها و منازعاتی هم اگر هست، خیلی مهم نیست. جزئی و سلیقهای است.مسئولان همه دلسوزند، علی الاصول دل به کار و خدمت به مردم سپردهاند. نظام بیدار است. به همه مشکلات کشور وقوف دارد. مشکلات یکی یکی حل میشوند. آینده و چشم اندازها روشناند. آمار و ارقام همه نشانگر خدمات زیاد مسئولان و موفقیتهای تحسین برانگیز آنان است. دست دشمن را باید در مشکلات کشور دید. بسیاری از مشکلات، مشکل نما و روانی است.
این همه را جمع کنید با چند کلیشه از سنخ زبان بدن. معمولاً لم میدهند چنانکه انگار هیچ دغدغه و نگرانی وجود ندارد، لبخند میزنند. وقتی سخنان مخالفین به آنها عرضه میشود، اولین واکنش، لبخند تمسخر آمیز است. شوخی میکنند، و .....
با این کدها که شمارشان کمی بیش از آنست که گفتم، همه آشناییم.
با این همه چهل سال است مردم عادت دارند وقتی مشکلات بیش از حد گریبانشان را گرفته، با هیجان و انتظار زیاد، پای گفتگوی با مسئولان بنشینند، شاید توضیح درخوری بشنوند. اما کافی است یکی دو جمله از طرف مسئول محترم عرضه شود، بقیه را همه در حافظه داریم. وقتی میبینیم حضرت مسئول در همان دالان کلیشههای همیشگی تشریف دارند، دیگر دقت مان را از دست میدهیم. گاهی بازیمان میگیرد. میتوانیم پس از طرح هر سوال از طرف مجری، صدای تلویزیون را صفر کنیم و خودمان پاسخ دهیم. به احتمال خیلی زیاد مضامینی مشابه با آن مقام محترم عرضه میکنیم اگر چه شاید با کلماتی متفاوت.
میان دولت و ملت در سابقه تاریخی مردم ایران، شکافهای عدیدهای هست. زبان دیوار بلندی است که این فاصله را تداوم میبخشد و گاه ابدی میکند.
این زبان کلیشه، زبانی عاصی کننده است. مردم احساس می کنند دیواری بلند وجود دارد که صدای رنجهای روزانه شان، هیچگاه به آن بالا نمیرسد. این زبان کلیشه، یکی از ارکان مهم بیگانگی سیاسی مردم است. این زبان کلیشه، زبانی سرکوب کننده است. زبانی است که نادیده گرفته شدن مردم را تجسد میبخشد. این زبان کلیشه توهین آمیز است، مخاطب احساس میکند شعورش به بازی گرفته شده است. این زبان کلیشه اقتدارگرایانه است. زبانی است که گوینده در فرایند ارتباط فقط زبان است و گوشی در کار نیست و مردم یکسره گوشاند و فاقد قدرت سخن گفتند. مهمتر از همه این زبان کلیشه ساختار بنیادینی از دروغ است حتی اگر کدها و اطلاعاتی که در آن عرضه میشوند همه راست باشند. بنابراین این ساختار زبانی یک ساختار غیر اخلاقی است و به خودی خود مولد فساد و تباهی در عرصه عمومی.
مصاحبه امشب آقای روحانی میتوانست سیاقی دیگر داشته باشد. مردم میتوانستند ببینند که مسئول اجراییشان، خیلی بیشتر از آنها از مشکلات آگاه است. آمار و ارقام و موارد و مصادیقی را با مردم در میان بگذارد، که دهها برابر بیش از آن چیزی است که مردم میدانند و احساس میکنند. رئیس جمهور میتوانست به جای این چهره آرام و خندان، نشان دهد که چقدر نگران است و مشکلات چقدر پیچیده و دشوارند. میتوانست اعلام کند که بخشی از این مشکلات برای این دولت قابل حلاند و بخشهایی از عهده آن خارجاند. می توانست از فرصت مصاحبه استفاده کند و اعلام کند که اگر نخبگانی هستند که میتوانند در مسائل و بحرانهای مشخص به دولت کمک کنند دریغ نکنند. میتوانست به طور مشخص به مردم بگوید از آنها چه میخواهد و در چه زمینههایی به کمک مردم نیازمند است. آنگاه مردم که دقایق مهمی را به شنیدن سخنان رئیس جمهورشان اختصاص دادند، احساس می کردند به آنها احترام گذاشتهاند. آنها را به حساب آوردهاند.
این زبان را آقای حسن روحانی نساخته است. درست به عکس، این زبان کلیشه شده است که حسن روحانی را خلق کرده است. آقای روحانی به این زبان سخن نگفت، این زبان حسن روحانی را به سخن گفتن واداشت. من به این نظم کلیشهای زبان حمله کردم. ساختاری که از عوامل اصلی مولد بی اعتمادی و بیگانگی سیاسی در ایران امروز است.
🔸 سایت را از دست ندهید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2369
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
انگاره
کلیشههای چهل ساله | انگاره
مسئولان جمهوری اسلامی پیش بینی پذیرترین شخصیتهای عالم در سخناند. یک سبد کد و نشانه و روالهای کلیشهای وجود دارند، با عمر چهل سال. برخی از کلیشهها به شرح زیراند: مردم هوشیارند، پشتیبان نظام و انقلاباند. جناحها و منازعاتی هم اگر هست، خیلی مهم نیست. جزئی…
✅ درد بی اعتمادی
🖋 محسن جلالپور
📍اینروزها با هرکس که مواجه میشوم بلافاصله میپرسد آینده چه میشود؟ به کدام سو میرویم؟ وضع دلار چه میشود؟ اقتصاد به کدام سو میرود؟ آنها که دستی در اقتصاد دارند، هر روز در کوچه و خیابان با پرسشهای زیادی از این دست مواجه میشوند اما واقعیت این است که هیچ کس پاسخ این سؤالها را نمیداند. حتی سیاستمداران کهنه کار و مدیران با سابقه دولتی هم پاسخ درستی برای این پرسشها ندارند.
در مقطعی قرار داریم که فضای کشور مملو از «نااطمینانی» است. نااطمینانی یعنی اینکه من بهعنوان عضوی از این جامعه به هردلیلی نتوانم آینده را پیشبینی کنم.
درجوامع، انواع مختلفی ازنااطمینانی میتواند وجود داشتهباشد که بسته به کیفیت حکمرانی تعدادشان متفاوت است. در جوامعی که گرفتار مشکلات حاد سیاسی هستند، نااطمینانی سیاسی آزار دهنده است. مثلاً اگر شما در عراق زندگی کنید از نااطمینانی سیاسی رنج خواهید برد چون امکان پیشبینی معادلات قدرت را ندارید. یا در جوامعی که در معرض جنگ و تروریسم قرار دارند، چشمانداز آینده مخدوش است و مردم حتی نسبت به جان و مال خود اطمینان ندارند. مثلاً اگر شما در افغانستان یا سوریه زندگی کنید همواره با این احتمال که ممکن است در یک بمبگذاری آسیب ببینید یا با حمله تروریستی مواجه شوید بسیار زیاد خواهد بود.
🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2376
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
🖋 محسن جلالپور
📍اینروزها با هرکس که مواجه میشوم بلافاصله میپرسد آینده چه میشود؟ به کدام سو میرویم؟ وضع دلار چه میشود؟ اقتصاد به کدام سو میرود؟ آنها که دستی در اقتصاد دارند، هر روز در کوچه و خیابان با پرسشهای زیادی از این دست مواجه میشوند اما واقعیت این است که هیچ کس پاسخ این سؤالها را نمیداند. حتی سیاستمداران کهنه کار و مدیران با سابقه دولتی هم پاسخ درستی برای این پرسشها ندارند.
در مقطعی قرار داریم که فضای کشور مملو از «نااطمینانی» است. نااطمینانی یعنی اینکه من بهعنوان عضوی از این جامعه به هردلیلی نتوانم آینده را پیشبینی کنم.
درجوامع، انواع مختلفی ازنااطمینانی میتواند وجود داشتهباشد که بسته به کیفیت حکمرانی تعدادشان متفاوت است. در جوامعی که گرفتار مشکلات حاد سیاسی هستند، نااطمینانی سیاسی آزار دهنده است. مثلاً اگر شما در عراق زندگی کنید از نااطمینانی سیاسی رنج خواهید برد چون امکان پیشبینی معادلات قدرت را ندارید. یا در جوامعی که در معرض جنگ و تروریسم قرار دارند، چشمانداز آینده مخدوش است و مردم حتی نسبت به جان و مال خود اطمینان ندارند. مثلاً اگر شما در افغانستان یا سوریه زندگی کنید همواره با این احتمال که ممکن است در یک بمبگذاری آسیب ببینید یا با حمله تروریستی مواجه شوید بسیار زیاد خواهد بود.
🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2376
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
✅ مکتب سیاستگذاری «چپ»کی
🖋 محمد فاضلی
📍 سیاست «چپ» و سیاستگذاری «چپ»گرا در ادبیات علوم انسانی و اجتماعی معمولاً به آن دسته گرایشها و سیاستها گفته میشود که نگران عدالت و ظلم به گروههای ضعیفتر اقتصادی و اجتماعی جامعه هستند. این نگاه به سیاست «چپ» در ایران هم وجود دارد، اما من فکر میکنم سیاست و سیاستگذاری «چپ» در ایران معنای دیگری دارد.
حکایت کردهاند که مردی از کنار مزرعه کشاورزی که پیاز کاشته بود گذر میکرد و بر سر بیحاصل بودن کشت پیاز با کشاورز مشاجره کرد و کار به منازعه کشید. کشاورز و آن مرد پیش قاضی رفتند و او حکم به نفع کشاورز داد. قاضی به مرد اختیار داد که یکی از سه مجازات را انتخاب کند: یک سبد پیاز بخورد، او را صد ضربه چوب بزنند یا مبلغی پول به کشاورز بپردازد. مرد که دادن پول را خوش نداشت، ابتدا خوردن پیاز را برگزید و چند پیاز که خورد حالش به هم خورد و ادامه نداد. او سپس چوب خوردن را انتخاب کرد اما ده ضربه که بر کف پایش کوفتند، تحمل نکرد و راضی شد که پول را بپردازد. مرد در اصل سیاست «چپ» را برگزیده بود: «چوب (چ)، پیاز (پ)، پول (پ)». این سیاست را برای آنکه با سیاست «چپ» علوم انسانی و اجتماعی اشتباه نشود «چپ»کی مینامم.
بخش زیادی از سیاستگذاری در ایران مصداق کاملی از مکتب سیاستگذاری «چپ»کی است. مثالهای متعددی از این مکتب را میتوانم ذکر کنم اما بارزترین شکل مشهود و نزدیکتر از رگ گردن به ما، سیاست ارزی در سه چهار ماه گذشته است.
🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2381
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
🖋 محمد فاضلی
📍 سیاست «چپ» و سیاستگذاری «چپ»گرا در ادبیات علوم انسانی و اجتماعی معمولاً به آن دسته گرایشها و سیاستها گفته میشود که نگران عدالت و ظلم به گروههای ضعیفتر اقتصادی و اجتماعی جامعه هستند. این نگاه به سیاست «چپ» در ایران هم وجود دارد، اما من فکر میکنم سیاست و سیاستگذاری «چپ» در ایران معنای دیگری دارد.
حکایت کردهاند که مردی از کنار مزرعه کشاورزی که پیاز کاشته بود گذر میکرد و بر سر بیحاصل بودن کشت پیاز با کشاورز مشاجره کرد و کار به منازعه کشید. کشاورز و آن مرد پیش قاضی رفتند و او حکم به نفع کشاورز داد. قاضی به مرد اختیار داد که یکی از سه مجازات را انتخاب کند: یک سبد پیاز بخورد، او را صد ضربه چوب بزنند یا مبلغی پول به کشاورز بپردازد. مرد که دادن پول را خوش نداشت، ابتدا خوردن پیاز را برگزید و چند پیاز که خورد حالش به هم خورد و ادامه نداد. او سپس چوب خوردن را انتخاب کرد اما ده ضربه که بر کف پایش کوفتند، تحمل نکرد و راضی شد که پول را بپردازد. مرد در اصل سیاست «چپ» را برگزیده بود: «چوب (چ)، پیاز (پ)، پول (پ)». این سیاست را برای آنکه با سیاست «چپ» علوم انسانی و اجتماعی اشتباه نشود «چپ»کی مینامم.
بخش زیادی از سیاستگذاری در ایران مصداق کاملی از مکتب سیاستگذاری «چپ»کی است. مثالهای متعددی از این مکتب را میتوانم ذکر کنم اما بارزترین شکل مشهود و نزدیکتر از رگ گردن به ما، سیاست ارزی در سه چهار ماه گذشته است.
🔸 ادامه نوشته را در لینک زیر بخوانید 🔻
📎 https://engare.net/?p=2381
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
✅ ساز و کارها و چشم اندازهای اقصاد سیاسی ایران – قسمت اول
🖋 محمد مالجو
📍محمد مالجو در این مجموعه درسگفتارهای کوتاه با شناسایی شش حلقهی کلیدی در زنجیره ی انباشت سرمایه در اقتصاد ایران و صورتبندی شش منازعهی کلیدی در صحنهی اقتصاد سیاسی ایران و واکاوی شش بحران کلیدی حاصله در جامعه ی ایران نشان خواهد داد که تعمیق مناسبات طبقاتی سرمایه داری به موازات تضعیف تولید سرمایه دارانه چگونه بحران کنترل ناپذیری اقتصاد ایران را فراهم می سازد.
🔸 مشاهده فیلم آموزشی در 🔻
📎 https://engare.net/?p=2392
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
🖋 محمد مالجو
📍محمد مالجو در این مجموعه درسگفتارهای کوتاه با شناسایی شش حلقهی کلیدی در زنجیره ی انباشت سرمایه در اقتصاد ایران و صورتبندی شش منازعهی کلیدی در صحنهی اقتصاد سیاسی ایران و واکاوی شش بحران کلیدی حاصله در جامعه ی ایران نشان خواهد داد که تعمیق مناسبات طبقاتی سرمایه داری به موازات تضعیف تولید سرمایه دارانه چگونه بحران کنترل ناپذیری اقتصاد ایران را فراهم می سازد.
🔸 مشاهده فیلم آموزشی در 🔻
📎 https://engare.net/?p=2392
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
✅ دانلود مجله گفت و گوی جهانی – دوره ۲ شماره ۵
📍 در این نوشته، نشریه گفتوگوی جهانی، سال دوم، شماره ۲ (می ۲۰۱۲ ) را میتوانید به صورت آنلاین بخوانید یا دانلود کنید:
لیست نوشتههای این نشریه:
حرفهی جامعه شناسی
زیگموند باومن
ایزابلا بارلینسکا کیست؟
sesame street
تامارا کای
ریو+20
هربرت دوسینا
فمینیسم و نئولیبرالیسم
ناامنی در آمریکای لاتین
طبقه متوسط سیاه در کلمبیا
وضعیت واقعی جامعه شناسی در روسیه
جامعه شناسی بریتانیا در زمانه ریاضت
کنگره یوکوهاما
حراج دانشگاههای ایتالیایی
انجمن بین المللی جامعه شناسی در سازمان ملل: جرم و عدالت
عکس نوشته: تله مرگی برای مهاجران
سردبیری سمپوزیوم
🔸 مطالعه آنلاین و دانلود در 🔻
📎 https://engare.net/?p=2203
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet
📍 در این نوشته، نشریه گفتوگوی جهانی، سال دوم، شماره ۲ (می ۲۰۱۲ ) را میتوانید به صورت آنلاین بخوانید یا دانلود کنید:
لیست نوشتههای این نشریه:
حرفهی جامعه شناسی
زیگموند باومن
ایزابلا بارلینسکا کیست؟
sesame street
تامارا کای
ریو+20
هربرت دوسینا
فمینیسم و نئولیبرالیسم
ناامنی در آمریکای لاتین
طبقه متوسط سیاه در کلمبیا
وضعیت واقعی جامعه شناسی در روسیه
جامعه شناسی بریتانیا در زمانه ریاضت
کنگره یوکوهاما
حراج دانشگاههای ایتالیایی
انجمن بین المللی جامعه شناسی در سازمان ملل: جرم و عدالت
عکس نوشته: تله مرگی برای مهاجران
سردبیری سمپوزیوم
🔸 مطالعه آنلاین و دانلود در 🔻
📎 https://engare.net/?p=2203
🔶 انگاره: رسانه جامعه و جامعهخوانها
🔷 @EngareNet