نمیدونم کیه که تا یه پستی میذارم ریکشن میذاره ، ولی ❤️ بهت .

پذیرفتنِ این موضوع که به تراپیست نیاز داری یه بحثه ، رفتن پیشِ تراپیست یه بحث دیگه
اوکی گیریم واقعا به تراپیست نیاز داری به درمان نیاز داری ، چطور انجامش میدی ؟
میری میشینی تا نوبتت شه بری داخل چی بگی ؟
چرا باید دردهاتو توضیح بدی ؟ اصلا چطور باید توضیح بدی ؟؟

نصف شبی زده به مخم

اگه دوست داشتید یه سر به ویرگول و این صفحه
https://vrgl.ir/e6z61
بندازید.

این رو هم امشب نوشتم همینجوری
https://vrgl.ir/7MyJB

هنوز هم منتظر این فردا هستم، احمقانه‌اس که بشینی و منتظر بمونی اتفاقات خوب برات بیوفته ولی این دفعه واقعا تنها کاری که میتونم بکنم صبر کردنه ..
مشکل آدمای کمالگرا اینه که میخوان همیشه بهتر بشن بهترین باشن کارای خوب بکنن پولدار شن ، همیشه کمال هر چیزی رو میخوان و بدترش اینه که همه رو باهم میخوان و در نهایت به هیچکدوم نمیرسن ، انقدر وسواس به خرج میدن که در نهایت همین وسواس فکری از پا درشون میاره و چون شکست خوردن مستقیم میرن به سمت افسردگی
نذارید بچهاتون کمال گرا بشن ! توقعاتتون رو کم کنید توقعاتمون رو کم کنیم! هرچند این حرفا فایده ای نداره چون از بین بردن ریشه سخت تر از تبر زدن به تنه‌اس ، کمالگرایی یک ریشه‌ی داغونه موضوعیه که از بچگی تحمیل شده و برای از بین بردن این حس باید سال ها روی خودت و افکارت کار کنی ..

جدی بعضی وقتا خودم که پستارو میخونم باورم نمیشه اینارو من نوشتم
یکی نیست بگه بیا پایین آخه تورو چه به این حرفا ‌..

روز خوبی بود، بنظرم روزی که یه چیز جدید یاد بگیری روز خوبیه
دارم رو خودم کار میکنم روی اخلاقم، رفتارم، دانشم روی ارتباطم با آدما روی نوشتن حتی، دارم سعی میکنم بهتر بنویسم بیشتر بنویسم، نوشتن واقعا حس خوبی میده مثل این می‌مونه که داری مغزت رو از چیزهایی که نمیتونی به زبون بیاری پاک میکنی
به غیر از اینا باید روی برنامه ریزی هم کار کنم ، باید کارامو مرتب و الویت بندی کنم اینطوری استرس از دست دادن وقت رو ندارم.

بلاخره اینم تموم شد، حالا دیگه دغدغه ای ندارم اما یه حسی دارم که نمیدونم چیه شبیه انگیزه، یا شایدم هیجان، یا حتی حسِ شبِ قبل از اردو، خلاصه بخوام بگم شدم مثلِ کودکی که برای اولین بار میخواد بره مدرسه؛ همینقدر با ذوق و شوق
حس جالبیه ..

مثل اینکه کیبوردم فقط میخواد فلسفی بنویسه

فکر میکنم یکی از نشونه هایِ بزرگ شدن ، اینه که درک میکنی هر روز قرار نیست خوب و عالی و مفرح باشه ، یه روزایی کلا خوابی ، یه روزی ناراحتی سردرد داری خسته ای حوصله نداری ، یه روزایی نمیتونی خوب باشی و این جزوی از زندگیه ، فقط روزمرگی نیست که این شکلیه بلکه همه‌ی زندگی همینه.. اصلا هیچکس به ما یاد نداده که نباید بی نقص بود! هیچکس بهمون نگفت اگه روز کسل کننده ای نداشته باشی اون روز مفرح و خوب معنی نمیده اصلا، شمارو نمیدونم ولی هیچوقت توی مدرسه کسی به ما نگفت که اگه یه درسی رو 10 گرفتی اشکالی نداره بجاش فلان درس رو 17 شدی . نمیدونم چرا همیشه و همه جا بهمون گفتن باید "بهتر" بشیم، باید بیشتر دیده بشیم، فالورامون بیشتر بشن، باید از اینی که هستیم لاغر تر بشیم/ چاق تر بشیم، باید بینی‌مون رو عمل کنیم که "بهتر" بشه، اگه گوشیمون 5 تومنه بشه 10 تومن، اگه ماشینمون 300 تومنه بشه 400 تومن، اما همه اینها درحالیه که اگه ما واسه این زیاده‌روی تلاش نکنیم اسایش بیشتری داریم ، اگه دغدغه بی نقص بودن رو نداشته باشیم واقعا زندگی شیرین و آسونه ..

عاشق این سبک موسیقی‌ام

عنوانِ فان ترین جمله این ماه هم میرسه به :

اگه گناه کنی تورو می‌برن جهنم آتیشت میزنن، میشی فایرفاکس 🦊🔥

امروز واقعا روزِ هیجان انگیزی بود،
کارای جدید کردم و وارد یه سطح دیگه شدم کلا ، از جزییات دقیقش نمینویسم چون‌که فکر میکنم اگر یک موضوع برای من جذابه، ممکنه برای شما هیچ جذابیتی نداشته باشه و طبیعی هم هست، واسه همین در حدی که فقط ذوقمو انتقال بدم واسم کافیه :) یادم می‌مونه که مثلا فلان روز خوشحال بودم چون فلان کار رو کردم و سعی میکنم بیشتر و بهتر اون کار رو انجام بدم ..
خلاصه فقط می‌مونه یکسری کارها که حتما باید فردا صبح انجام بدم و برم سراغشون، بعدش میتونم به کارم بپردازم، اصلا دیدنِ همین پست باعث میشه کارامو انجام بدم، یجورایی چون گفتم که انجامش میدم وادارم می‌کنه که تلاش کنم و به جلو هُل‌ام میده

وقتی جیبت خالیه و پول میخوای میفهمی چندتا رفیق داری .

از خوبیای سحرخیز بودن اینه که(فقط امروز سحر خیز بودم) تو این ساعت دیگه هرچقدر هم تلاش کنی نمیتونی بیدار بمونی ، دقیقا برعکس زمانیکه داری تلاش میکنی فقط بتونی بخوابی 🥱

در تلاش برای استقلال هستم
راستش فکر میکنم همه استقلال‌ها از استقلال مالی شروع میشه، وقتی پول داشته باشی عملا مستقلی، فقط این وسط نیاز داری که به استقلال عاطفی هم برسی، که توی این مورد فکر میکنم مشکلی ندارم 🦦
وقتی یه نفر خرج خودش رو خودش بده و وابسته به خونواده و این مسائل نباشه من بهش میگم مستقل چون بنظرم وقتی توانایی تأمین مخارج خودش رو پیدا کرده ، پس توانایی انجام خیل از کارهارو داره ، توانایی تصمیم گرفتن رو داره، توانایی حل مشکلاتش رو داره و نیاز نیست حتما خونواده همراهی کنن ، اوکی خونواده خوبه اما به شرطی که این همراهی مانعی برای پیشرفت نباشه

اینو از توی یه چنل برداشتم :
یه چیز جالب امروز خوندم که میگفت:
کوسه‌های داخل آکواریوم بیشتر از 40 سانتی‌متر رشد نمی‌کنند. در حالی که همونا توی اقیانوس رشدشون به 4 متر هم می‌رسه!
میدونی میخوام چی بگم؟!
بزرگ شدنت، به محیطی که توش فعالیت می‌کنی و آدمایی که باهاشون ارتباط داری، خیلی بستگی داره، با دقت بیشتری انتخابشون کن.

اینکه هر روز بیام فقط یه تکست گنده تایپ کنم هم زیاد جالب نیست

بنظرم باید روزی دوتا تکست گنده تایپ کنم

قبلا این بخش کامل تر نبود؟ الان همه‌اش شده بوست که، فکر میکنم یه نفر این پست بالا رو share کرده
به هرحال مرسی که به اشتراک گذاشتی 🧡