Watch how immune cell chases bacteria and eliminates them:

یکی از موضوعات جذاب در توسعه (بدلیل ذات نیازی خود)، مطالعه علوم مختلف هست حتی به صورت بسیار سطحی و تفریحی. یکی از بهترین علوم برای سرگرم بودن و یادگیری همزمان و تقویت ایده پردازی یادگیری #سیستم_پیچیده هایی مثل بدن یک موجود زنده هست.
پیشنهاد می کنم منبع این ویدئو را بوسیله لینک زیر در شبکه اجتماعی لینکدین دنبال کنید تا کلی محتوای جذاب مخصوصا در حوزه علوم شناختی و مغز انسان بدست بیاورید.
https://www.linkedin.com/posts/slava-bobrov_neuroscience-biology-medicine-activity-6964940933205245952-a-7i?utm_source=linkedin_share&utm_medium=member_desktop_web

سلام دوستان من اخیرا کتابی رو در رابطه با معماری خوندم که دوست دارم در یک ایونت مطالبی رو که متوجه شدم با دوستان علاقه مند به اشتراک بزارم.کتاب مد نظر Fundementals of software architecture هست.

در ادامه تاپیک هایی که قراره با هم بررسی کنیم رو براتون لیست میکنم.

layered architecture style
pipeline architecture style
microkernel architecture style
service-based architecture style
event driven architecture style
space-based architecture style
orchestration-driven service-oriented architecture

لینک پست مریوطه در لینکدین :‌ https://www.linkedin.com/feed/update/urn:li:activity:6970621902679646209/

مکان برگزاری در اتاق این سرور دیسکورد : https://lnkd.in/ec3d4pjh

———————————
نگارنده : ‌ دلارام

#کامپایل یک نرم افزار برای سخت افزارهای مختلف (#Cross_compiling) پیچیده و نیاز به دقت بالایی داره.
به دلیل تعداد مسایل مختلف در این خصوص در پست های جداگانه به بررسی میپردازیم. این پست به اهمیت به دقت به endianness مرتبط هست. این موضوع بسیار مهمی هست و هر مهندس نرم افزار باید این موضوع و نحوه برخورد باهاش را بدونه، هر چند خواندن و درکش وقت زیادی هم نمیگیره. مخصوصا دوستانی که می خوان از گو در صنعت IoT استفاده کنند خیلی به این موضوع باید دقت کنند. مثل همیشه فقط قصد #تلنگر_ذهنی داریم و خواننده را به مطالعه بیشتر از منابع معتبر موجود هدایت می کنیم.
In computing, endianness is the order or sequence of bytes of a word of digital data in computer memory. Bi-endianness is a feature supported by numerous computer architectures that feature switchable endianness in data fetches and stores or for instruction fetches. Other orderings are generically called middle-endian or mixed-endian.


مثل همیشه بیایم این بررسی را در کتابخانه الحاقی به زبان گو انجام بدیم و ببینیم متاسفانه چرا این کتابخانه به شکل خطرناکی این موضوع را بدون دقت اصلا پاسخ نداده و اگر اشتباها نرم افزاری برای سخت افزارهای big endian کامپایل بشن که از پکیچ binary در توسعه استفاده شده باشه، قطعا به درستی کار نخواهند کرد.
هر چند تصمیم سازان ارشد به صورت قطعی در همان اوایل توسعه گو رد کردن که این موضوع توسط کامپایلر هندل بشه ولی تعجب بسیار هست که چرا در سطح کتابخانه الحاقی همچنان این مشکل حل نشده. و موضوع وقتی خیلی جالب میشه که خود اعضای ارشد گو در جاهای مختلف دیگه به جز رپو اصلی go مثل اینجا مشکل را دیدن و حتی پیشنهادی هم برای حل پکیچ binary دادن ولی دقت کافی از خصوصیات زبان گو مثل فلگ ها نداشتن و بدلیل استفاده از interface که یک موضوع چک شدن در runtime هست که هزینه مقدار کد کامپایل شده را زیاد می کنه و قطعا هزینه startup time نرم افزار را هم زیاد می کنه.

موضوع Bi-endianness موضوع جالبی هست ولی باید دقت کنیم در اکثر راه های موجود (دیگر رپوها موجود در گیت هاب) که چک کردیم اینجوری نیست همزمان هر دو ساپورت بشه و عموما با یک فلگ در زمان استارت سیستم باید مشخص بشه. جالبه بدونیم در لینوکس هم این موضوع بدلیل عدم تکیه بر قابلیت های کامپایلرهای مختلف، به صورت دستی در کدهای خود رپو حل کردند.
در نهایت ما این پکیچ را بازنویسی کردیم که API کاملا مشابه پکیچ در کتابخانه الحاقی به گو را داره، که هر کسی می تونه براحتی فقط import ها را تغییر بده و این مشکل را حل کنه. ما با استفاده از build flag ها موضوع مطرحه را حل کردیم که حجم فایل باینری ایجادی و start up time نرم افزار در بهینه ترین حالت ممکن باشه.
https://github.com/GeniusesGroup/libgo/tree/dev/binary

صوت جلسه امروز را اگر وقت و حوصله ای بود گوش بدید. از یک سوال ساده دوست خوبمون مهدی طهرانی عزیز بدون برنامه ریزی قبلی برگزار شد و در خصوص software orchestration و مفاهیم مورد نظر پیرامونش برای داشتن رویکردهای بهتر در توسعه معماری نرم افزار صحبت کردیم. از اینکه چرا باید به مکان #ناظر در توسعه معماری (یا حتی همه جا) دقت کنیم، و چجوری این موضوعات را با مفاهیمی مثل Unikernel, Cloud, Fog, Edge computing, NoOps ربط بدیم تا بتونیم بهترین تصمیمات را بگیریم. البته قطعا اشاره کنم جلسه محدود بود و در حد یک ساعت صرفا قصد گفتن کلیات را داشتیم نه جزییات زیاد.

راستی روز همه برنامه نویس ها هم مبارک باشه 💐

پ.ن: از این به بعد سعی می کنیم جلسات بیشتری را ضبط کنیم و در کانال تلگرام به اشتراک بذاریم. هر چند بهترین روش یادگیری شرکت در جلسات و مشارکت در پرسش ها و پاسخ ها هست.

درود به همه مخاطبین گرامی
گاهی اوقات بعد از توسعه یک‌راهکار (چارچوب توسعه)، نیاز هست که اون توسعه برای مدل‌های بیشتر و مشابه، پیاده‌سازی بشه،
به‌عنوان مثال شما عملیات CRUD (Create, Read, Update, Delete) رو برای اکثر دامنه‌هایی که نیاز به نگهداری داده در پایگاه داده رو دارند، پیاده‌سازی می‌کنید. اگر ده‌ها دامنه مشابه رو در دستورکار داشته باشید، بطور حتم، کپی و جایگزین کردن نام دامنه‌ها بهتر از دوباره‌نویسی خواهد بود، اما روش بهتر استفاده از templateها هست،
در لغت template به‌معنی «قالب» و اشاره به نیازمندیِ تکثیر متن هست که در زبان «گو»، درحال‌حاضر در دو قالب text و ‌html توسط پکیج رسمی، ارائه می‌شه،
ویدئو‌یی که ارائه شده، یک تمرین برای پیاده‌سازی این پکیج با تعریف یک سناریوی نمونه هست که امیدوارم مفید باشه،
خوشحال می‌شم اشکالات‌ش رو اشاره کنید و اگر تجربه کار باهاش رو دارید، جهت استفاده علاقه‌مندان، مشارکت بفرمائید.
———————————
نگارنده : ‌ علیرضا مختاری گرکانی

🖤🥀


شرم‌تان باد ای خداوندان قدرت!
بس کنید!
بس کنید از این همه #ظلم و قساوت،
بس کنید!

ای نگهبانان #آزادی!
نگهداران #صلح!
ای جهان را لطف‌تان تا قعر دوزخ رهنمون!
سرب داغ است این که می‌بارید بر دل‌های مردم،
سرب داغ!
موج خون است این که می‌رانید بر آن
کشتی خودکامگی را
موج خون!

گر نه کورید و نه کر،
گر مسلسل‌های تان یک لحظه ساکت می‌شوند؛
بشنوید و بنگرید:
بشنوید این "وایِ" مادرهای جان‌آزرده است،
کاندرین شب‌های وحشت سوگواری می‌کنند!
بشنوید این بانگ فرزندان مادر مرده است؛
کز ستم‌های شما هر گوشه زاری می کنند.
بنگرید این کشتزاران را، که مزدوران‌تان
روز و شب، با خون مردم، آبیاری می‌کنند!
بنگرید این خلق عالم را، که دندان بر جگر،
دم‌به‌دم بیدادتان را،
بردباری می کنند!

دست ها از دست‌‌تان ای سنگ چشمان، بر خداست
گرچه می‌دانم،
آنچه بیداری ندارد،
خواب مرگ بی گناهان است و وجدان شماست!
با تمام اشکهایم، باز، -نومیدانه-
خواهش می‌کنم:
‌
بس کنید!
بس کنید!
فکر مادرهای دلواپس کنید.
رحم بر این غنچه‌های نازک نورس کنید.
بس کنید!


زنده یاد «فریدون مشیری»

#آرزوی همیشگی ما، دستیابی به #آزادی، #صلح و افزایش #کیفیت_زندگی

یادگیری و استفاده از مفاهیم پیرامون OOP در اکثر زبان های برنامه نویسی برای توسعه دهنده ها مفید هست.
همانگونه که در این نظرسنجی (اشاره به اصل abstraction یعنی محدودسازی دسترسی ها) نمود پیدا کرد، اکثریت (74%) مشارکت کنندگان اهمیت وجود قواعد در توسعه را قبول داریم.
به جز چند اصل (principle) پیشنهادی در OOP ، یادگیری و بکارگیری دیگر اصول (همراه با خود 4 اصل معروف به design pattern ها هستند) در توسعه در اکثرا زبان های برنامه نویسی حتی زبان هایی مانند C یا زبان های Functional مثل Erlang، می تونه خیلی کمک کننده باشه. موارد نه خیلی زیاد و نه خیلی کم هستند ولی بعضی ها کمتر شناخته شده هستند مثل object life cycle. باید دقت کنیم اگر سینتکس زبانی انتخابی ما به صورت مستقیم از این مفاهیم پشتیبانی می کند، نباید سعی در پوشش به صورت غیر مستقیم روی بیاوریم. زیاد دیده میشه مثلا در زبانی مثل Go (مخصوصا چارچوب های پرطرفدارش مثل gin و echo) که از روش "متد" پشتیبانی میکنه مفهوم encapsulation به صورت غیر صحیح با توابع ساده و استفاده اشتباه از مفهوم پکیچ، پیاده سازی انجام میشه.
هر چند حتی در زبان هایی مانند C که مستقیم از مفهوم های OOP مثل encapsulation (که عموما با تعریف متد در زبان ها نمود عینی پیدا می کنند) پشتیبانی نمی شود هم می توان به این مهم دست یافت و حتی از قدیم با استفاده از نام گذاری های متفاوتی مانند single responsibility و روش های دیگه وجود داشته اند که سعی در توسعه با خوانایی بالاتر داشتند.

ما به عنوان best practice در توسعه سه متد پیش فرض برای اکثر ساختارهامون در زبان گو تعریف می کنیم و این سه متد Init و Reinit و Deinit هستند، که برگرفته از همین مفهوم object life cycle هست.
- متد Init وظیفه عملیات مقداردهی را دارد. یعنی هر عملیاتی که قبل از فراخوانی دیگر وظیفه ها باید انجام شود.
- متد Reinit وظیفه آماده سازی ساختار برای استفاده مجدد را دارد، مثلا فرض بگیریم هزینه ساخت و مقدار دهی اولیه از نگهداری یک ساختار آماده در یک pool کمتر هست، لذا مصرف این متد فقط محدود به بررسی هزینه مربوطه هست. در خیلی از موارد مشاهده شده بدون بررسی دقیق هزینه دوباره مقدار دهی از هزینه آزادسازی منابع بیشتر هست، چون یادمان باشد ما برای استفاده مجدد حتما مراقب همه سناریوها خرابی فرآیند بدلیل نشتی اطلاعات از فرآیند قبلی باشیم.
- متد Deinit هم وظیفه انجام کارهای باقی ماننده قبل از آزادسازی منابع به عهده دارد.
باید اشاره کنیم این مفهوم object life cycle برگرفته از اصل encapsulation هست که میگه تمام فیلدها و رفتارها یک ساختار باید بتونه با هم در هر جایی منتقل (جابجا) بشه و دسترسی به فیلدها و متدهاش کاملا مشخص باشه. فقط اشاره کنیم اسم هایی که در زیر آمده، در زبان ها و منابع مختلف می تونه متفاوت باشه ولی با توجه به بررسی نگارنده بنظر میرسه بهترین ترکیب استفاده از نام ها این موارد می باشند. و اینکه فرض کنترل مموری با الگوریتم reference counting گذاشته شده ولی قطعا روش های دیگه هم وجود داره و به دید یک نمونه بهش نگاه کنید
allocates » initializes » [increment-reference] » use » [decrement-reference] » [re-initializes» [increment-reference] » use » [decrement-reference]] » de-initializes » de-allocates
یک نکته حائز اهمیت در این حین اینه که اشتباها بخشی از رفتار یک ساختار را با توجه به الگوهای طراحی دیگر مانند factory یا builder یا حتی singleton به تابع هایی خارج از ساختار منتقل می کنند. مثلا موضوع مقدار دهی اولیه بجای بودن در متد Init و فراخوانی توسط تابع New(*DesireStructureName) ،درون این تابع خارج از اسکوپ ساختار، پیاده سازی انجام میشود. این موضوع حتی در کتابخانه های الحاقی و رسمی به زبان هایی مانند Go به وفور دیده میشود که باعث کاهش کیفیت خوانایی کدها می شود. نمود عینی این موضوع در قانون گذاری جوامع انسانی نیز مشاهده می شود. مثلا بجای اصلاح یک قانون مشخص درون پکیچ خود قانون، قانون گذاران بدون توجه به اضافه شدن پیچیدگی های اجرای قانون، اصلاح بخشی را درون یک پکیچ قانونی دیگر انجام می دهند. مثلا نحوه رفتار مالیاتی درون قوانین توسعه ای دوره ای ایران به وفور دیده می شود!

باز مثل همیشه هدف صرفا #تلنگر_ذهنی هست و فقط خواستم یادآوری کنم اگر به اشتباه میگن مثلا زبان Go یا C یا ... یک زبان OOP نیست، تنبلی نکنیم و سعی کنیم در این بخش هم مطالعه کنیم و هم اصول و مفاهیم خوبی که در طی سالیان (بیش از 60 سالش) به واسطه تجربه در دیگر زبان های برنامه نویسی بوجود اومده را با کمی تفکر و تامل درون توسعه استفاده کنیم. و یادمون نره یادگیری این مفاهیم اصلا ربط مستقیم به زبان ها نداره و از منابع معتبر استفاده کنیم.
(ادامه برای ذکر یک مثال در کامنت)

درود خدمت اساتید، همکاران و دوستان عزیز،
«تمرین»‌های یک نوآموز، برای پاسخ‌دادن به نیازمندی توسعه دامنه‌های مشترک (به همراه عملیات CRUD + ولیدیشن + data sanitization) به‌اتمام رسید. این نیازمندی گام صفر جهت توسعه یک وب‌اپلیکیشن erp مالی خواهد بود. سپاسگزار خواهم بود، ایرادات رو مطرح بفرمائید تا اصلاح بشه.
ریپو روی گیت‌هاب، آدرس زیر دردسترس خواهد بود:
github.com/ar-mokhtari/orginfo/
−−−
ویدئوی ۲ تا ۶ هم جهت بررسی اساتید تقدیم می‌شه:
ارادتمند
———————————
نگارنده : ‌ علیرضا مختاری گرکانی

ویدئوهای ۲ تا ۶ - تمرین پیاده‌سازی جنریتور با استفاده از پکیج template گو ...

مفهوم (رویکرد، الگو) zero allocation به چه چیزی اشاره می کند؟ بدفهمی این رویکرد در کجا نهفته شده است؟
خیلی پیش میاد برای خود من که جاهای مختلف به این مفهوم اشاره بشه، ولی درک درستی از آن وجود نداشته باشه در اون گفت و گو (نمونه)، که منجر به ایجاد انواع خطاها شناختی و در نهایت خطاهای تصمیم سازی می کنه.
اولین اشتباهی که رایج هست این هست که یک بد فهمی زیاد حول دو الگوی zero allocation و Object pool pattern وجود دارد. به صورت لغوی هم اگر بررسی کنیم zero به معنای دقیقا هیچ می باشد نه حتی یک تخصیص. پس قطعا reuse کردن یک مقدار allocate شده (عموما در بخشی به ساختار داده heap) در استفاده های تکراری با نگهداری آدرس مقدار تخصیص داده شده در یک pool را به عنوان zero allocation نباید در نظر گرفته شود. این رویکرد همانطور که در بالا نام برده شد، به نام Object pool pattern شناخته می شود و استفاده از آن شرایط خاصی را طلب می کند. لذا اگر به خوبی مفهوم #memory_management تسلط داشته باشیم براحتی می تونیم این اشتباه (یکی دانستن این دو الگو) را متوجه بشیم. قبلا هم بارها تاکید کردیم که بهتره از تفکرات خوبی که در چندین دهه بوجود آمده استفاده کنیم و از گمانه زنی های بی مورد در خصوص اشاره به مفاهیم قدیمی دوری کنیم. مخصوصا مفاهیمی که حول OOP وجود دارد بدلیل غنای فکری نه به صورت نحوه پیاده سازی در زبان های مدعی، بلکه به استناد مستندات اکثرا دانشگاهی، می توانند مرجع و خوراک فکری خوبی برای ما باشند.
حال چرایی ادعای کذب کتابخانه هایی مثل fasthttp در زبان Go را متوجه می شویم. همین اول بگم سوتفاهم پیش نیاد که این کتابخانه یا زبان بد هستند، اصلا اینجوری نیست و ما نمی خوایم حتی 1% این حس را منتقل کنیم. فقط منظور این هست که استفاده از رویکرد pool در یک کتابخانه مثل همین fasthttp باعث ادعای دروغین zero allocation نباید بشود که گمراهی به همراه بیاورد.
نکته مهم که باید همیشه یادمون باشه که به object life cycle باید دقت کنیم و بدون در نظر گرفتن رویکرد pool به توسعه بپردازیم. چرایی اهمیت این قضیه، باز نمونه عدم دقتش میشه کتابخانه fasthttp که بدلیل allocate کردن زیاد برای یک object که قرار reuse بشه که باعث نیاز به reinit کردن زیاد خواهد داشت. و می دونیم که وقتی allocate های ما زیاد باشه یعنی درگیری بیشتر رم بجای کش های cpu که قطعا باعث افزایش مصرف cpu با نرخ کارکرد پایین به دلیل نیاز مبرم به اجرای دستورات مقداردهی رم. لذا هر چه ما کمتر از runtime memory management استفاده کنیم بهره وری نرم افزار به شدت بالاتر خواهد بود، نه در حد چند درصد بلکه چند صد درصد.
نمونه های زیادی در زبان هایی با کنترل زیاد روی memory management مثل C یا Rust وجود داره ولی عموما در زبان های مثل Go به جز راهکارهای به شدت unsafe به هیچ عنوان امکان پیاده سازی این مفهوم zero allocation وجود ندارد.
https://github.com/rikvdh/zabuffer
https://github.com/nrc/zero/blob/master/src/lib.rs

قطعا می دونیم نمیشه توی یک پست چند خطی همه این موضوعات را باز کنیم و قصد ارائه عمق موارد، مثل همیشه نیست و صرفا #تلنگر_ذهنی و ایجاد پرسش هدف پست ها هست. و قطعا قصد ساده انگاری این موضوع را هم نداریم و می دانیم در نرم افزارهای چند نخ (thread) آن هم در user space قطعا مفاهیمی مثل stack و heap و alloc به شدت پر جزییات تر از این حرف ها، در چند خط هست.
در نهایت بیاییم با استفاده دقیق تر از کلمات، جامعه تخصصی حرفه ای تری را شکل بدهیم که نخواهیم سر پایه ای ترین موضوع یعنی توافق روی معنا و مفهوم کلمات ساعت ها وقت یکدیگر را بگیریم.
هیچ فرصتی را برای مطالعه حتی روی کلماتی که فکر می کنیم خیلی بدیهی هستند را از دست ندهیم. (تلنگر قوی حتی به خودم)

آیا Low code, no code developing frameworks (software developing) یک ضرورت هست یا انتخاب؟

جواب خیلی کوتاه قطعا یک ضرورت. و خیلی خلاصه بخوایم بگیم توسعه بدون چارچوب اصلا امکان پذیر نمی باشد و چارچوبی خوب هست که نیاز توسعه ای اصلی (کسب و کاری) را به طور کامل پوشش دهد و انتخاب ها را تا حد ممکن محدود کند. مثلا در علوم کامپیوتر بحث انتخاب نحوه کد گزاری داده ها برای انتقال بین کامپیوترها در شبکه، می تواند شامل صدها گزینه باشد، ولی چارچوب توسعه ای خوب هست که توسعه دهنده بیزینس را به هیچ عنوان درگیر این انتخاب نکند. وقتی محدودیتی وجود دارد باز با هوشمندی عمل کند. مثلا وقتی در حال ساخت SDK برای زبانی خاص هست که از codec مورد نظر پشتیبانی نمی کند خودش بهترین گزینه را انتخاب کند.
باید اشاره شود دو عبارت Low code, no code اصلا چیزهای جدیدی نیستند و برعکس ایده های خیلی قدیمی هستند ولی بدلیل ارتقا نیازمندی ها و عدم ارتقا آن ابزارها ما عملا چندین سال اسمی از این مفاهیم را نشنیده ایم. در نظر بگیریم این دو عبارت ذاتا مسئله مهم جداسازی در توسعه به بخش های کوچک تر را شامل میشه. یعنی یک سازمان دغدغه توسعه نیازمندی های خودش را داشته باشه و سازمانی دیگر (یا تیمی دیگر در سازمان) چارچوب های توسعه را برایش فراهم کند. لذا مثل همیشه با دقت به تک تک کلمات می تونیم به اهمیت و قطعیت نیاز به چارچوب توسعه (framework) اشاره کنیم. این موضوع محدود به علوم و مهندسی کامپیوتر هم نیست، در اکثر صنایع این مهم وجود داره. مثلا چارچوب توسعه یک کارخانه تولید سیمان یا آهن نیز از توسعه واقعی خود کارخانه موضوعی کاملا جدا می باشد.

اگر بخوایم کمی عمیق تر بشویم، همیشه میگیم بخشی از توسعه نرم افزار یعنی توسعه پروتکل ها (از سیستم عامل تا شبکه و ... همه گی وابسته به پروتکل ها هستند) به شدت مشابه فرآیندهای قانون گذاری سنتی هست با این تفاوت که در قانون گذاری سنتی کارها به شدت ساده تر می باشد. مثلا در قانون نویسی براحتی انتهای یک قانون می نویسند "کلیه قوانین و مقررات عام و خاص مغایر با این قانون از تاریخ لازم اجرا شدن این قانون لغو میگردد"، شاید ما هم آرزو کنیم کاش میشد در توسعه نرم افزار هم به همین راحتی بتونیم خیلی کارها را اجرایی کنیم، هر چند در واقعیت هم متاسفانه این نوع قانون گذاری نشان از سواد به شدت پایین قانون گذاران هست نه روش صحیح قانون گذاری.
پس همانگونه که ما برای قانون گذاری نیاز به چارچوب صحیح توسعه داریم قطعا در توسعه نرم افزار هم نیاز به چارچوب خوب داریم.

رویکرد قدیم در توسعه نرم افزار در بخش هایی مانند شبکه پنهان کردن پیچیدگی ها بوده است ولی رویکرد صحیح و بهتر قطعا شناخت و انتخاب فرآیندها بر اساس نیاز می باشد. به طور مثال در پروتکل ALTO به طور مشخص به همین بحث نیاز به عدم پنهان سازی جزییات شبکه از لایه اپلیکیشن ورود کرده و باعث ایجاد گفتمان های نه چندان قوی در اکوسیستم شده است.
Specifically, in today's networks, network information such as network topologies, link availability, routing policies, and path costs are hidden from the application layer, and many applications benefited from such hiding of network complexity. However, new applications, such as application-layer overlays, can benefit from information about the underlying network infrastructure.
هر چند به این پروتکل ALTO نقدهای جدی وارد هست مثلا تصمیم به گره زدن یک پروتکل سطح پایین به کدکی مانند json رفتار به شدت عجیبی هست، در حالی که قطعا سرویس های این پروتکل پس از نهایی شدن RFC بدون تغییر خواهند بود حتی استفاده از پروتکل هایی مانند protobuf نیز بهینه نیست و بهتر از کدک های ثابت همانند option های پروتکل های قدیمی مثل IP و TCP یا فریم های QUIC استفاده شوند.

هر چند حرکت هایی برای معرفی چارچوب های قوی و کامل در جهت توسعه نرم افزار که تا جای امکان از سکوت در جزییات فاصله گرفته باشه مانند bud شروع شده است ولی باید دقت کنیم که پیچیدگی زیاد معرفی و توسعه چارچوب های کامل، خیلی سخت هست و نباید براحتی ادعاهای مطرح شده را قبول کنیم.
در نهایت ما سعی داریم چارچوبی منطقی و بدون وجود پرسش باز را در libgo پیاده سازی کنیم که صد البته این چارچوب باید بتواند در دیگر زبان ها نیز به راحتی port شود مانند پیاده سازی خودمان به نام libjs. اگر فکر می کنید نیاز شما هم هست به ما در توسعه این چارچوب کمک کنید.
بیاییم هر جا صحبت از این شد که آیا در توسعه ما نیاز به چارچوب داریم یا خیر به صورت قاطع جواب را بله بگوییم و خود و دیگران را به اشتباه نیاندازیم.

پ.ن: این اشتباه را بارها در گروه های زبان برنامه نویسی مخصوصا go و js مشاهده می کنم که افراد تازه کار یا حتی حرفه ای سوال ایجاد می کنند که برای توسعه چه چارچوبی دیگران پیشنهاد می دهند و در جواب خیلی ها میگن چارچوب توسعه نیاز نیست pure کد بزن!!

درود بر همراهان همیشگی

در این روزها همه‌ غمگینیم؛ دل‌شکسته‌ایم؛ نگرانیم.
هم سرنوشتیم؛ در یک مرز و یک وطن و از یک تنیم.
کنار هم کار کردیم؛ آباد‌ کردیم؛ از نو شروع کردیم؛ ‌ولی خسته‌ نشدیم.
جامعه امروز قطعا مانند گذشته نمی‌شود؛ همه به آینده‌ای روشن نیاز داریم.

ما نیز مانند دیگران از آغاز فعالیت تلاش کردیم تا راوی آگاهی‌، واقعیت‌ و جریان‌های اقناعی باشیم؛ روایت‌هایی که به ما می‌آموزند از راه‌هایی که منجر به تفسیر سطحی يا نادرست از اطلاعات می‌شوند، عبور کنیم و در مسیر ساخت آینده‌ای بهتر گام برداریم.

امیدوارم در ادامه هم بتوانیم در کنار شما عزیزان باشیم و فعالیت این گروه توسعه را تقویت کنیم.
به امید شادمانی همه ما.

سال جدید و بهبود سبک زندگی
امیدواریم سال جدید را به خوبی را شروع کرده باشید. هر چند نه می بخشیم و نه فراموش می کنیم در سال 1401 چه به ایرانیان گذشت ولی سعی می کنیم با انرژی بیشتری سال جدید را در جهت #آزادی قدم برداریم.

یکی از دلایل جشن گرفتن ایرانیان برای مناسبت هایی مثل عید نوروز تغییر در زندگی در جهت بهبود آن بوده. مثلا با تجدید دیدارها سعی در فراموش یا حل کردن اختلاف نظر های قدیمی بین افراد بوده است.
به همین مناسبت می خوام به موضوعی اشاره کنم که در جامعه فارسی زبانان حداقل داخل قلمروی جغرافیایی ایران کمتر دیده میشه که بنظرم یکی از مهمترین مسیله ای هست که در سبک زندگی جوامع مدرن به خوبی جا افتاده. تفویض اختیار! از هر دو سمت این موضوع به درستی درک نشده. مثلا یا از کمک پزشک استفاده نمی کنیم یا وقتی استفاده می کنیم دکتر را مجبور به دادن داروهایی می کنیم که حتی بخش کوچکی از جزییات علمی آن را نمی دانیم!
لغت تفویض به معنای واگذاری است و زمانی که از تفویض اختیار صحبت می‌کنیم منظورمان این است که یک فرد، اختیار در یک اقدام یا یک تصمیم گیری را به فرد دیگری واگذار کند. این موضوع به حدی مهم هست که در تک تک ابعاد زندگی ما همین الان هم وجود داره ولی به صورت خودآگاه ما گارد قوی برای قبول واقعیت های دنیای مدرن داریم.
🔹 به سه دلیل کارها واگذار میشه: مدیریت زمان، مدیریت تضاد منافع در تصمیم گیری ها، مدیریت سطح یادگیری و کسب دانش
مورد سوم که نشات گرفته از مورد اول هم هست، عملا به صورت خودآگاه در انسان ها داره نهادینه میشه، مثلا ما اختیار تصمیم گیری وضعیت سلامت خودمون را به پزشک مورد اعتمادمون واگذار می کنیم، یا در زمان تصمیم گیری برای سرمایه گذاری سعی می کنیم از مشاور مورد اعتماد استفاده کنیم.
🔹 یادمون باشه واگذاری باید تا حد امکان شفاف باشه برای طرفین. چون اغلب اوقات دیده میشه، افراد وظایف و مسئولیت‌هایی را که به درستی تعریف نشده‌اند به عهده می‌گیرند و انتظاراتی که از آن ها می رود را روشن نمی‌دانند و این ایجاد مشکل می کند.
🔹 اگر می‌خواهیم به طور مؤثر تفویض اختیار کنیم، ابتدا زمانی را به این بیاندیشیم و به وضوح با گیرنده اختیار در مورد اینکه امیدواریم نتیجه کار چه شود، صحبت کنیم.
🔹 همچنین دقیقا باید روشن کنیم وظیفه‌ای که محول می‌کنیم چگونه به اهداف بزرگ‌تر مرتبط است.
🔹 وقتی همه این کارها را انجام دادیم، از آن شخص بخواهیم آنچه را که شنیده است و ما از او خواسته ایم را خلاصه کند. حتی می‌توانیم از آن‌ها بخواهیم خلاصه‌ای را در یک ایمیل برای ما بفرستند تا درک آن‌ها را بدانیم و در صورت لزوم آن را تصحیح کنیم.


بیاید بیشتر از قبل با واگذاری اختیارات خود به افراد مورد اعتماد و همینطور قبول اختیار صرفا در صورت داشتن علم کافی در زمینه مورد نظر، جامعه ای حرفه ای تر بسازیم تا کیفیت زندگی خود و دیگران را افزایش دهیم. یادمون باشه انسان ذاتا به شدت فردگرا هست ولی در طول قرن ها هم یاد گرفته برای داشتن زندگی بهتر باید قبول کنه اجتماعی زندگی کنه. هنر همیشگی زندگی خوب، درک و تعادل بین فردگرایی و بودن در جامعه هست.
#نکته #مهارت_نرم #مهارت_رفتاری

coordinator vs gateway pattern
همانطور که می دونیم دنیای ما بر پایه #الگوها شکل گرفته. الگوها همه جای زندگی ما هستند، حتی در مغز ما! چیزی که ما به عنوان هوشمندی نام میبریم چیزی به روش های تشخیص و تثبیت الگوها نیستند. پس بنظر میرسه یادگیری #الگوها در هر علمی باعث میشه ما بتونیم موضوعات را بهتر بشناسیم و بدون نیاز به نقد عمیق (پیشنهاد می کنم یکبار دیگه معنی نقد و تفکر نقادانه را نگاه کنید) و در اصل گرفتن زمان زیاد به جواب پرسش ها برسیم و فرآیند یادگیری را سرعت ببخشیم.
خوب مثل همیشه صرفا قصد #تلنگر_ذهنی هست و هدایت خواننده به مطالعه بیشتر از منابع خوب دیگر با کمی کنجکاوی. ولی بذارید دو الگو نام برده شده در بالای پست که از دید نگارنده مهم می باشد، را معرفی کنیم که مفهوما مختص علوم کامپیوتر نیستند و در سیاست، پزشکی، اقتصاد و ... هم مصداق دارند.
- در علم پزشکی مداخلات غیر مستقیم (دارو) پس از طی دوره اولیه فرصت به بدن جهت بهبودی تجویز میشه و مداخلات مستقیم (عمل های جراجی) پس از شکست دو مرحله قبل اتفاق میافته.
- در علم اقتصاد میگن اول اگر شرایط ایجاد بازار(کلمه پر معنا و مفهموی هست اینجا) پایدار در جامعه برای کالای باشه، باید حکومت اون جامعه صرفا داور بازی باشه (coordinator) و اصولا دخالت محدود داشته باشه.
- در علوم کامپیوتر تا جای امکان سعی در هماهنگ کننده بودن هست. مثلا در پروتکل IP تا وقتی پاکت های این پروتکل نخواد از شبکه محلی خارج بشه نیاز به عبور از gateway نیست و نودها در شبکه محلی می توانند حتی بدون حضور نود gateway با هم تبادل اطلاعات کنند. یا مثلا در پروتکل DNS نمیگه همه درخواست های تبدیل نام به IP باید حتما از یکسری root server پرسیده بشه، بلکه با تمهیداتی هر نودی در شبکه میتونه پاسخ گوی درخواست ها باشه. هر چند در قدیم مشکلات امنیتی وجود داشت ولی با تکمیل پروتکل و معرفی مواردی مثل DNSsec مشکلات تا حد زیادی حل شده است.
در طراحی معماری نرم افزار موضوعات تصمیم گیری در نحوه برخورد با نیازمندی در سطح کلان اصولا در این دو الگو نمود دارند. بدون اینکه بخوام دستوری صحبت کنم رویکردهایی که بر پایه الگوی coordinator بنا می شوند قطعا با توجه به تجربه های فراوان در علوم مختلف موفق تر خواهد بود.

در نهایت برای درک عمیق تر اهمیت مفهوم الگو، جایی متن قشنگی نوشته بود: یک اتومبیل هیچ وقت با تکیه بر اصل تکامل به یک هواپیما تبدیل نمی‌شود هواپیما ناشی از یک تفکر تحول‌گراست که بحث انتقال را بازطراحی کرده است؛ ما به یک چیز دیگر نیاز داریم و این یک چیز دیگر که همان بحث تحول واقعی است باید اتفاق بیفتد.