ویزیت ۳۰۰ هزار تومانی، درمان را زمین‌گیر می‌کند؛ یا ویزیت یک میلیونی، یا فروپاشی مطب‌ها در سال آینده!

«درمان را نمی‌توان با فرمول انقباضی اداره کرد؛ تأمین سلامت، وظیفه حاکمیت است، نه قربانیِ بازی‌های بودجه‌ای.»

«هر چه سهم دارو و تجهیزات گران‌تر می‌شود، دیوار کوتاه‌تر از دستمزد پزشکان پیدا نمی‌کنند؛ امروز کمتر از ۱۵٪ صورت‌حساب بیمارستان، سهم پزشک است! این یعنی سقوط کیفیت درمان.»

«مطب، صنعت است؛ دو دوتا چهارتای اقتصادی دارد. با ویزیت ۳۰۰ هزار تومانی، نه مطب می‌چرخد، نه درمان دوام می‌آورد.»

«با حدود ۲۰ همت و ۴–۵٪ افزایش بودجه، بیمه‌ها می‌توانند ویزیت واقعی را پوشش دهند، بدون اینکه مردم له شوند زیر بار هزینه.»

«CT، پروتز، استنت و داروهای میلیاردی بدون اندیکاسیون مصرف می‌شود و بیمه‌ها حساس نیستند چون بعضی‌شان خود واردکننده‌اند؛ این همان تعارض منافع است که درمان را بیمار می‌کند.»

«اگر نامه وزیر بهداشت مبنای پذیرش دانشجو نباشد، تبعاتش بر مردم می‌ریزد. سازمان منطقی و قاطع می‌ایستد مقابل افزایش ظرفیت.»

«مصلحت مردم، مصلحت نظام سلامت و مصلحت آینده پزشکی ایران، در واقعی شدن تعرفه و تقویت بیمه‌هاست؛ وگرنه تداوم خدمت غیرممکن می‌شود.»