میدونستید اون ریجکسی که مینویسید (ریجکس یه روش برای جستجو، شناسایی و دستکاری الگوهای متنی داخل رشتههاست) ممکنه آسیب پذیر به Dos باشه، مثلا شما یه ریجکس نوشتید که باهاش ببینید طرف ایمیلش یا شماره تماسش رو درست وارد فرم میکنه یا نه، چون خود ریجکس شبیه یه برنامه اجرا میشه ممکنه توی حلقه های طولانی گیر کنه و همین باعث حمله محروم سازی از سرویس یا Dos بشه، این ابزار رو هکرا استفاده میکنن برای تست این مشکل:
github.com/jagracey/RegEx-DoS
ابزار خیلی معروفی نیست برای همین خیلیا سمتش نمیرن.
@Linuxor
github.com/jagracey/RegEx-DoS
ابزار خیلی معروفی نیست برای همین خیلیا سمتش نمیرن.
@Linuxor
اگه از JSON برای کانفیگ استفاده میکنی، احتمالاً با کامنت گذاشتن مشکل داشتی، و YAML گاهی بیش از حد پیچیده میشه. TOML یه تعادل داره: هم میتونی کامنت بزنی، هم ساختارش ساده و خواناست، بدون اینکه گیجکننده بشه.
اسمش هم جالبه مخفف Tom's Obvious Minimal Language هستش که یعنی زبان سبک و واضحِ تام (تام اسم سازندشه).
مستنداتش و لایبریش برای همه زبان ها اینجا موجوده :
toml.io/en
@Linuxor
اسمش هم جالبه مخفف Tom's Obvious Minimal Language هستش که یعنی زبان سبک و واضحِ تام (تام اسم سازندشه).
مستنداتش و لایبریش برای همه زبان ها اینجا موجوده :
toml.io/en
@Linuxor
یه پرامپت باحال برای تست کردن خودتون توی حوزه ای که هستین؛ من با لینوکس تستش کردم واقعا سوالات سختی ازم پرسید بجای کلمه لینوکس توی پرامپت هر حوزه ای که کار میکنید میتونید بنویسید؛ جواب دادن به سوالاش واقعا چالشیه!
پرامپت :
من یک مدل زبانی پیشرفته برای پاسخ دادن به سوالات حوزه "لینوکس" هستم و با یک API به تو که یک مدل زبانی هستی متصل شده ام، لطفا سخت ترین سوالات در حوزه خودم را از من بپرس تا به آنها جواب بدهم
@Linuxor
پرامپت :
من یک مدل زبانی پیشرفته برای پاسخ دادن به سوالات حوزه "لینوکس" هستم و با یک API به تو که یک مدل زبانی هستی متصل شده ام، لطفا سخت ترین سوالات در حوزه خودم را از من بپرس تا به آنها جواب بدهم
@Linuxor
احتمالا هایپ بعدی هوش مصنوعی بعد از LLM ها، بینایی کامپیوتر باشه چون هم الگوریتم ها داره پیشرفت میکنه هم LLM ها باهاشون ترکیب میشن این باعث میشه مدلها بتونن نه تنها اشیا را تشخیص بدن، بلکه مفاهیم و روابط پیچیده رو هم درک کنن. توی آیندهی نزدیک احتمالا بینایی کامیپوتر نیازش احساس میشه.
اینجا یه مجموعه از مجموعه های آموزشی برای بینایی ماشینه، هم میشه تفریحی تستشون کرد هم اینکه دلو زد به دریا و شروع کرد به یادگیری حرفه ایشون :
github.com/jbhuang0604/awesome-computer-vision
@Linuxor
اینجا یه مجموعه از مجموعه های آموزشی برای بینایی ماشینه، هم میشه تفریحی تستشون کرد هم اینکه دلو زد به دریا و شروع کرد به یادگیری حرفه ایشون :
github.com/jbhuang0604/awesome-computer-vision
@Linuxor
من اطرافم کسی رو ندیدم که کلاس رفته باشه و برنامه نویس خفنی شده باشه، اینکه کلاس تضمین اینو بده خفن میشید خودش تبدیل میشه به مانع پیشرفت؛ کلاس نباید جوری باشه که مغز به عنوان پناه ازش استفاده کنه برای عدم کار کردن واقعی، کار کردن واقعی کمی سخته... اگه کلاس هم میرید سعی کنید اون [چیزی که یاد میگیرید] بچربه به اون [تضمینی که کلاس بهتون میده] وگرنه خودش مانع پیشرفتتون میشه!
@Linuxor
@Linuxor
2
با این لایبری میتونید توی وب طرح های ماژیکی بکیشید :) باهاش حتی میشه بازی کارتونی دو بعدی هم ساخت.
roughjs.com
@Linuxor
roughjs.com
@Linuxor
برسی فنی پروتکل سیگنال (قسمت 2 از 4)
دومین فیچر مهمی که سیگنال استفاده میکنه، چیزی به اسم PreKeys یا همون کلیدهای از پیش آمادهست.
خب مشکل کجا بود؟ اگه دو نفر همزمان آنلاین باشن راحت میتونن با هم یه تبادل کلید (DH) انجام بدن و بعدش وارد مکالمهی امن بشن. ولی تو دنیای واقعی معمولا یکی از طرفین آفلاینه. حالا چجوری میشه یه ارتباط امن رو حتی وقتی یکی از طرفها آفلاینه شروع کرد؟
اینجاست که PreKeys وارد بازی میشن. هر کاربر وقتی آنلاین میشه یه بسته از کلیدهای عمومی موقت (PreKeys) رو روی سرور میذاره. حالا اگه کسی بخواد به اون کاربر پیام بده و اون فرد آفلاین باشه، میره یکی از PreKeyها رو از سرور برمیداره و باهاش یه مکالمهی امن رو شروع میکنه. وقتی کاربر برگرده آنلاین، میتونه ادامهی اون زنجیره کلیدها رو دنبال کنه.
این طراحی خیلی هوشمنده چون باعث میشه "پیام اول" هم امن باشه (برخلاف خیلی از پروتکلها که اولین پیام یه جورایی بدون محافظت رد و بدل میشه). به همین دلیل بهش Asynchronous Messaging هم میگن، یعنی ارتباطی که لازم نیست هردو طرف همزمان آنلاین باشن.
@Linuxor
دومین فیچر مهمی که سیگنال استفاده میکنه، چیزی به اسم PreKeys یا همون کلیدهای از پیش آمادهست.
خب مشکل کجا بود؟ اگه دو نفر همزمان آنلاین باشن راحت میتونن با هم یه تبادل کلید (DH) انجام بدن و بعدش وارد مکالمهی امن بشن. ولی تو دنیای واقعی معمولا یکی از طرفین آفلاینه. حالا چجوری میشه یه ارتباط امن رو حتی وقتی یکی از طرفها آفلاینه شروع کرد؟
اینجاست که PreKeys وارد بازی میشن. هر کاربر وقتی آنلاین میشه یه بسته از کلیدهای عمومی موقت (PreKeys) رو روی سرور میذاره. حالا اگه کسی بخواد به اون کاربر پیام بده و اون فرد آفلاین باشه، میره یکی از PreKeyها رو از سرور برمیداره و باهاش یه مکالمهی امن رو شروع میکنه. وقتی کاربر برگرده آنلاین، میتونه ادامهی اون زنجیره کلیدها رو دنبال کنه.
این طراحی خیلی هوشمنده چون باعث میشه "پیام اول" هم امن باشه (برخلاف خیلی از پروتکلها که اولین پیام یه جورایی بدون محافظت رد و بدل میشه). به همین دلیل بهش Asynchronous Messaging هم میگن، یعنی ارتباطی که لازم نیست هردو طرف همزمان آنلاین باشن.
@Linuxor
بعضی از کارایی که ما با JavaScript انجام میدیم رو خود css انجام میده، این ریپو یه لیستی آماده کرده که توش کارایی که نیاز به جاوااسکریپت نداره و با خود css میشه انجامش داد رو جمع کرده :
github.com/you-dont-need/You-Dont-Need-JavaScript
@Linuxor
github.com/you-dont-need/You-Dont-Need-JavaScript
@Linuxor
اکثر مردم بیشتر از باطن کار، ظاهرش رو میبینن، مثلا عکسو ببینید انگار چند سال وقت گذاشته شده ولی این یه قالب آمادس
اینجا یه سری قالب فلاتری هستش که میشه برای محصولات اولیه ازش استفاده کرد :
github.com/mitesh77/Best-Flutter-UI-Templates
@Linuxor
اینجا یه سری قالب فلاتری هستش که میشه برای محصولات اولیه ازش استفاده کرد :
github.com/mitesh77/Best-Flutter-UI-Templates
@Linuxor
1