سلام وقتتون بخیر من ارشدمو گرفتم و بعدشم درگیر سربازی و طرح و کار شدم. برای اینکه تو فراخوان بعدیتون بتونم قبول شم، از الان رو چه مباحث آماری و تحلیلی یا مقاله نویسی کار کنم؟

فراخوان های ما اصولا برای انواع مختلف مقالات هست و برای هر فراخوان، مهارت های مختلف رو نیاز داریم.

اما زودبازده ترین مهارت؛ نگارش هست. نگارش رو یاد بگیرید.

برای آمار، تحلیل و تفسیر مقالات متاآنالیز بسیار میتونه کمک کننده باشه.

سلام
اگه مقاله زیادی نداشته باشیم، چطور در لینکدین فعالیت داشته باشیم؟
چند وقت یکبار پست بذاریم؟
ممنون میشم راهنمایی کنین کلا تو این زمینه🙏

لینکدین فقط برای ارائه مقالات نیست.

از تجربیات یادگیری دوره های پژوهشی که شرکت کردید بگید
از خاطرات شرکت در کنگره
از کلاس درستون حتی

داستان زندگی خودتون رو به شیوه متفاوت تر بیان کنید همین.

هر هفته حداقل یک‌پست بذارید، کمالگرا نباشید و شروع کنید به پست گذاشتن. محتوا پستا خودش کم کم میاد

ایا دوره دکتر کشتکار که بالای ۱۰۰ ساعت هستش برای متا می ارزه؟ یا یک مقدماتی رو یاد بگیریم و بعدا کیس به کیس بهینه کنیم😅

بله
من خودم اولین دوره متاآنالیزی که شرکت کردم دوره دکتر کشتکار بود.

دوره بسیار کاملی هست اما به نظر برای دانشجو کارشناسی و ارشد خیلی سنگین هست و نیاز به صرف زمان زیاد داره که طبق تجربه وسط دوره ول میکنید احتمالا و اگر بیسیک خوب پژوهشی نداشته باشید، از جلسه ۳.۴ به بعد چیزی دیگه یاد نمیگیرید.

توصیه اینه دوره های پروژه محور شرکت کنید.

❌بیایید خودمون رو گول نزنیم، ریسرچ رو یاد نخواهید گرفت مگر همراه با پروژه و منتور.

چطوری میتونم باهاتون همکاری داشته باشم به عنوان نویسنده؟ میتونیم با کارهای کوچک در مسیر یادگیری از شما، سهیم باشیم در مقالات؟
یک سوال دیگه اینکه من تا بحال مقاله ای نداشتم اما در حال یادگیری هستم، برای داوری ژورنال که پیام گذاشته بودید خیلی دوست داشتم من هم سهیم باشم و از منفعتش استفاده کنم. اما جرئت نکردم چون خودم رو اصلا در اون لول نمیبینم، اما از طرفی هم ظاهرا گفته بودید حتی اگه مقاله هم ندارید یه کارهایی میشه کرد

فراخوان های پژوهشی مارو شرکت کنید، در همیت کانال قرار میگیره.

به نظر در این لول داوری مقالات برای شما مناسب نیست. ابتدا ریسرچ و روش تحقیق رو به خوبی یاد بگیرید و حداقل ۱۵۰ مقاله مرتبط با حوزه تخصصیتون رو به خوبی مطالعه و بررسی کنید.

بهبود سی وی به هر قیمتی فایده نداره؛ باید علم اون کار رو هم داشته باشید.

دوستانی رو گفتم که با خود من کار کردن یا دوره های من رو اومدن ولی هنوز مقاله چاپ شده ندارند، چون مطالب رو از خود من یاد گرفتن و من میدونم که میتونن داوری مقالات رو انجام بدن.

حس میکنم خیلی مغرورید
من یه بار بهتون پیام دادم برای همکاری ولی خیلی بد باهام برخورد کردید
در حالی که من کاملا مودبانه پیام داده بودم

اول میخواستم این پیام رو همونجا پاسخ بدم ولی بعدش گفتم بذارم اینجا :)

سلام
فکر میکنم اینطور نیست؛ من سعی کردم همیشه به دوستانم و سایر دانشجویان کمک بدون هیچ چشم داشتی داشته باشم یا حتی اگر نمیتونم کمک کنم باعث ناراحتی کسی نشم.
چون در هنگام شروع پژوهشم، بی محبتی و رفتار بد و متاسفانه تحقیرهایی از اساتید دیدم و هیچ وقت دوست نداشتم خودم هم شبیه به اون ها رفتار کنم.
شاید افرادی که من رو از نزدیک میشناسند یا باهام کار کردند، این موضوع رو تایید کنند
شاید هم واقعا اینطوری که شما میگید بوده ولی طبیعتا غیرعمد بوده.

البته توی چت معمولا یک پیام ممکنه به لحن های مختلف خونده بشه و همین میتونه باعث سوتفاهم هم بشه.
در هرصورت من روزانه پیام های بسیاری رو جهت همکاری دریافت میکنم و نمیتونم به همه ی درخواست ها پاسخ مثبت بدم چون خیلیا "صرفا" علاقه دارند و حاضر نیستن هیچ کار دیگه ای بکنن و فکر میکنن چون علاقه دارند کافیه.

اگر میخوایید با تیم ما همکاری کنید لطفا این پیام که به متن لینک شده رو بخونید.

من نمیدونم شما کی هستید؛ اما جهت دلجویی و رفع ناراحتی‌ای که براتون به وجود اومده، اگر همچنان تمایل به همکاری با تیم ما دارید، افتخار بدید بهم در پی وی پیام بدید تا من در یکی از مقالات در حال انجاممون شما رو اد کنم تا جبران اتفاقات گذشته بشه 🙏

سلام
اول از همه مرسی واسه بودنتون تو این رشته؛ وسط این ناامیدی‌ که حتی اساتید هم انگار تنها هدفشون از ریسرچ قوی کردن مقاله خودشونه نه هیییچ آورد واقعا علمی، دیدن آدمی مثل شما واقعا انگیزه‌بخشه...

و یه سوال
میخواستم بپرسم برای داوری؛ سی وی باید در چه حد قوی باشه؟ حداقل چند مقاله چاپ‌شده نیازه که بتونیم به عنوان داور معرفی بشیم و فعالیت کنیم؟

ممنونم
شما خیلی محبت دارید ❤️

من پس از پیگیری های چندین ماهِ تونستم یک لاین جدید در ژورنال باز کنم، به این‌صورت که از داورانی که در اون ژورنال مقاله چاپ شده ندارند هم دعوت به عمل بیاریم جهت داوری مقالات.
عملا چون این لاین دست خودم هست و خودم دعوت نامه هارو ارسال میکنم نیازی به ارائه سی وی های شما نیست چون من خودم تایید میکنم و شمارو به ژورنال معرفی میکنم. ژورنال هم به اعتبار من این کار رو قبول کرده و دعوت شمارو پذیرفته. فلذا من باید مطمئن بشم که شما توانایی انجام داوری رو دارید و طوری نشه که با کامنت های ضعیف اعتبار من زیر سوال بره.
در نهایت دوست داشتم از این طریق اعضا این کانال رو دخیل در ژورنال کنم و بتونید به راحتی cvخودتون رو ارتقا بدید و اگر فکر میکنید میتونید داوری مقالات رو انجام بدید در فراخوان بعدی بهم اعلام کنید تا براتون دعوت نامه بفرستم.

سلام وقت بخیر
من خیلی دوست داشتم باهاتون همکاری کنم
چند مقاله چاپ شده هم دارم
دانشجو ارشد تهران هستم
تو حوزه ریسرچ با افراد کاربلدی هم کار کردم که فک کنم دوستای خودتون هستند.

سلام
در فراخوان های همکاری‌ای که میذارم بهم پیام بدید، افتخار همکاری داشته باشیم.

برای همکاری تالیف کتاب، اگر سابقه‌ی نگارش مقاله داشته باشیم( نه لزوما کتاب) میتونه کمک‌کننده باشه؟
رزومه‌ رو براتون ایمیل کنیم؟

بستگی داره چه نوع مقاله ای و کدوم بخشش رو شما نوشته باشید

نمونه متنی که در مقاله شما نوشتید رو برام ارسال کنید میخونم بهتون اطلاع میدم.

وقتتون باید آزاد باشه؛ کار با کیفیت در زمان کم میخواییم.

سلام وقتتون بخیر
میخواستم بپرسم برای همکاری در تالیف کتاب باید چه رزومه‌ ای داشته باشیم؟ با تازه‌واردا (دانشجوی ارشدی که رزومه چندان قوی‌ ای نداره هنوز) همکاری میکنید؟

بتونید به زبان آکادمیک خوب بنویسید. همین:)

اوت لاین کتاب و نکاتی که در هر قسمت باید بیارید رو مفصلا خودم نوشتم و شما صرفا متناسب با مواردی که گفتم باید در اون قسمت اشاره کنید، سرچ میکنید و اویدنس های اخیر رو میارید.

همچنین باید بتونید به خوبی اویدنس های تجمعی اخیر رو به صورت خلاقانه در جدول هایی خلاصه کنید.

بله؛ ما عمده همکارامون تازه وارد هستن - البته تازه وارد عاشق یادگیری و با پشتکار😁، کمک میکنیم به پیشرفت همدیگه. اینجا کسی از کسی بالاتر نیست. همگی یاد میگیریم ازهم

سلام شب بخیر. آیا از اول که مقاله نویسی یادگرفتی با این هدف بود که بعدا به بقیه هم یاد بدی یا نه بعدا که یاد گرفتی وارد این مسیر شدی؟ و اصلا چی شد که این تصمیم رو گرفتی که بجای صرفا مقاله نوشتن به بقیه هم یاد بدی؟

عجب سوال چالشی‌ای:))
اما الان خستم. خیلی از سوالات دیگه هم مونده.
این سوال و چندتا از سوال های مهم تر رو فردا پاسخ میدم
شب خوش

ممنون که همراهمون بودید بچه ها ❤️

واقعیتش نه
به نظرم هیچکس برای تدریس یا یاد دادن یک مهارت، به دنبال شروع یادگیری اون مهارت نمیره.

من ترم ۲ کارشناسی که بودم صرفا از روی کنجکاوی به این سمت رفتم و بعدش کم کم‌ علاقه‌مند شدم و موندگار 😁

بعدها به علت اینکه سیستم آموزشی (و احساس میکنم حتی فرهنگی) طوری هست که همیشه نگاه بالا به پایین وجود داره و به نهایت احترام به تمام اساتید عزیزم، حس میکنم تعداد اندکی از اعضا هیئت علمی اونطور که باید و شاید به دانشجویی که تازه میخواد ریسرچ رو شروع کنه احترام نمیذارن و با حرف هاشون بیشتر دانشجو رو ناامید و سردتر میکنن.

من دوست داشتم در حد توانم این زنجیره معیوب رو بشکنم و واقعا حتی شده به یک نفر کمک کنم.
این بود که رفتم سمت کمیته تحقیقات دانشجویی و دانشجوهای ترم پایین ترمون رو جذب کمیته کردیم و براشون تیم درست کردم و تدریس کردم و به ریسرچ علاقه مندشون کردم و تونستیم خیلی کارهای خوبی در دانشگاه بکنیم.

یه مدت که گذشت حس کردم به تدریس علاقه بیشتری دارم و حالا که خداوند این استعداد رو بهم داده و توی نمونه اولیه و برای ترم پایین ترهای خودم آدم مفید و کمک کننده‌ای بودم چرا برا بقیه نباشم؟

این بود که حس کردم شاید بشه به صورت مجازی به دانشجوهای تغذیه سراسر کشور کمک کرد. دانشجوهایی که با توجه به وضعیت اشفته کشور و در نهایت بازار کار خیلیاشون ناامید از آینده هستن. ولی چاره چی بود؟ انسان با امید زندس ؛)

بعد از فارغ التحصیلی که دیگه به دانشگاه و دانشجویان دسترسی نداشتم، یکم افسردگی گرفتم و تصمیم گرفتم مدل کمک کردنم رو تغییر بدم.
کانال رو دو سال پیش افتتاح کردم و در شروع هدف صرفا همون ۱۰.۱۵ نفری بودن که باهم کار میکردیم، اما از یکجایی به بعد دیدم احتمالا بشه کارهای بزرگتری کرد 😁

در این دو سال با بیش از ۲۰۰ نفر همکاری مستقیم و غیرمستقیم داشتیم.
امروز تو اینستا سرگشت برند "فیروز" رو دیدم. رییس شرکت داشت میگفت هیچ وقت به من جایی کار نمیدادن و بعد از اینکه برند خودمو زدم به افرادی که جایی کار نمیدادن ما کار دادیم و همین باعث تبلیغ دهان به دهان برند ما شد که مردم میگفتن از این برند بخرید و ثواب داره و همین کار کوچک علت موفقیت برندمون شد.

داشتم فکر میکردم داستان این کانال هم چقدر شبیه فیروز شده 😅
یادمه در شروع پژوهشم چقدر میرفتم در اتاق اساتید و چقدر باهام بد برخورد میشد و چقدر روحیه منو نابود کردند.
اونجا بود که گفتم دوست ندارم کس دیگه ای این روحیه و اتفاقات رو تجربه کنه و بعد از اینکه یاد گرفتم شروع کردم به کار کردن با ترم پایین ترهامون و بهشون یاد دادم که با تلاش و پشتکار همه چیز ممکن هست و هیچ وقت از کسی توقع نداشته باشید و خودتون کاملا کافی هستید.

این بود که روند کار تیم ما این بوده که ۸۰٪ اکثر مقالاتمون با دانشجویانی هست که اولین مقالشونه. این افتخار رو داریم که حس خوب و غیر قابل وصف چاپ اولین مقاله رو با من و تیم ما تجربه کنن و شاید تا سال های سال ازمون به نیکی یاد کنن. به نظرم انسان بودن یعنی همین تاثیرگذاری ها. قرار نیست ما روی میلیون ها نفر تاثیر بذاریم، گاهی تاثیر روی یک نفر میتونه در ادامه و در طی صدها سال باعث تغییر دیدگاه و عقاید یک نسل بشه.

همیشه به این جمله اعتقاد دارم که:
اگر نیت صدساله دارید؛ انسان تربیت کنید.

حس میکنم ذکات علم من در کمک به انسان‌هایی هست که به یادگیری این علم احتیاج دارن و دعای خیر و انرژی خوب همون انسان‌ها هزار برابر به زندگی من برگشته و خداروشکر که شمارو دارم ❤️