این رو الان دیدم. دوست داشتم می‌تونستم راجع بهش بنویسم. راجع به اهمیتش. و یه سری حرف‌هایی که دارم و می‌خوام بزنم ولی فعلا خستگی و بغض چندان اجازه نمیده.
امیدوارم خودتون حوصله کنید ببینیدش. چیز به درد بخوریه

این مطلب رویترز بیست دقیقه پیش پست شده. خلاصه‌اش اینه که ایلان ماسک **خل شده و آفیس‌ها تا دوشنبه قراره تعطیل باشن و علاوه بر اخراجی‌های زیاد قبلی همه دارن میرن.
یه اکانتی توی توییتر، به اسم PopBase اینجوری تیتر زده بود که توییتر همین امشب میتونه نابود بشه و یه سری از نسخه‌های درون شرکتی شون در حال حاضر کند شده‌اند.
اهمیت توییتر، توی این وضعیت ایران خیلی بیشتر از صرف یه شبکه اجتماعی عه و به همین خاطر فکر می‌کنم این خبر هم به ارزش اخبار وحشتناکی که از ایران می‌شنویم، جای نگرانی داره.

https://www.reuters.com/technology/after-elon-musks-ultimatum-twitter-employees-start-exiting-2022-11-18/

در حال حاضر هم ترندهای فعلی توی توییتر اکثرا راجع به «مرگ توییتر» یا شبکه‌های اجتماعی جایگزین (حتی مرده‌ها مثل Google+) صحبت میکنن

این مقاله از دانشگاه کالیفرنیا حدود شش ساعت پیش روی آرکایو پست شده.
یه عکس به عنوان ورودی می‌گیره و یه متن دستورالعمل برای ادیت عکس؛ مثلا بهش میگی توی این عکس فلان کار رو بکن. و انجامش میده.
با توجه به یه سری جزییات پیاده‌سازی، پرفورمنس خیلی خیلی بالایی هم داره.
هنوز کد و دمو اش در دسترس قرار نگرفته ولی مثال‌هاش واقعا جذابن و توجه زیادی رو توی کامیونیتی جذب کرده:

https://www.timothybrooks.com/instruct-pix2pix

Mood

Such a great idea and a cool playlist

از کتاب مورد علاقه‌ام: سال بلوا

In remembrance of great memories:

مطلبی که برای طاقچه نوشته بودم. پست این مطلب رکورد عملکردی اینستاگرام طاقچه رو شکوند. فکر کنم دو سه ماه طول کشید بنویسمش. اونم در شرایط خر تو خری که اون موقع داشتم. خیلی دلم میخواد باز بتونم بنویسم:
https://taaghche.com/blog/1400/05/21/اسم-در-رمان-روسی/

شب سردی است ، و من افسرده.

راه دوری است ، و پایی خسته.

تیرگی هست و چراغی مرده.

می‌کنم ، تنها، از جاده عبور:

دور ماندند ز من آدم‌ها.

سایه‌ای از سر دیوار گذشت،

غمی افزود مرا بر غم‌ها.


فکر تاریکی و این ویرانی

بی خبر آمد تا با دل من

قصه‌ها ساز کند پنهانی.


نیست رنگی که بگوید با من

اندکی صبر ، سحر نزدیک است:

هردم این بانگ برآرم از دل:

وای، این شب چقدر تاریک است!

خنده‌ای کو که به دل انگیزم؟

قطره‌ای کو که به دریا ریزم؟

صخره‌ای کو که بدان آویزم؟


مثل این است که شب نمناک است.

دیگران را هم غم هست به دل،

غم من ، لیک، غمی غمناک است.

هشت کتاب/مرگ رنگ/غمی غمناک
سهراب سپهری

این پلی‌لیست رو امروز دیدم.
مجموعه‌ای از شعرها و سرودهای انقلابی این روزهاست. بینشون تک و توک چیزای قدیمی هم هست. خیلی مجموعه‌ی خوبی به نظر میرسه در هر صورت

https://open.spotify.com/playlist/2x3ZnQsPhS9AyRhETmxD9m?si=eSpBSVxmRry0WVr_ULXMUw&utm_source=copy-link

«نفیر باد نعره‌های عجیبی از جنگل به‌سوی کومه همراه داشت: جیغ، غرش گاو، ناله و فریاد اعتراض. هرچه گیله مرد دقیق‌تر گوش می‌داد، بیشتر می‌شنید، مثل این‌که ناله‌های دل‌خراش صغرا موقعی که تیر به پهلوی او اصابت کرد، نیز در این هیاهو بود. اما شرشر کشنده‌ی آب ناودان بیش از هر چیز دل گیله‌مرد را می‌خراشاند. گویی کسی با نوک ناخن زخمی را ریش‌ریش می‌کند. دندان‌هایش به ضرب آهنگ یکنواخت ریزش آب به هم می‌خورد و داشت بی‌تاب می‌شد.»

گیله‌مرد - بزرگ علوی