توضیح اینکه یکی از روش‌های حمله‌ی سایبری به شبکه‌های هوش مصنوعی بزرگ، خراب کردن ورودی‌ایه که روی اونا آموزش انجام میشه. به این کار میگن اصطلاحا مسموم کردن داده‌های ورودی.
یعنی کسی که می‌خواد خرابکاری کنه یه سری داده‌ای که در ظاهر خیلی اکی ان ولی کاملا غلطن رو به عنوان داده‌ی درست لای داده‌های دیگه ورودی میذاره. چجوری اون لا میذاره خودش یه بحثیه. ولی نتیجه این میشه که شبکه یه چیزی رو یاد میگیره که غلطه اساسا.
و این گفته که این کار هزینه‌ی کمی داره و این یعنی حملات عجیب و غریب جدیدی روی مدل‌ها امکان‌پذیر عه

ضمنا اینو هم بگم که امروز، روزیه که توی تقویم مسیحی به اسم «سه‌شنبه‌ی پن‌کیک» معروفه!
یه سری قصه‌های مفصلی پشتش داره ولی خلاصه‌اش اینه که یه سه‌شنبه خاصی عه که توش به گناهانشون اعتراف می‌کنن و پن‌کیک میخورن.
لینکش رو می‌گذارم خواستید بیشتر بخونید راجع بهش.

خلاصه اینکه پن‌کیک خوردن جزو مستحبات امروزه 😅😅

https://en.m.wikipedia.org/wiki/Shrove_Tuesday

🔸 در این ویدئو کتاب‌هایی را معرفی کرده‌ایم که خواندنشان می‌تواند شما را تبدیل به یک نویسنده کند!

👇🏼 برای مشاهده، خرید و مطالعهٔ‌ این کتاب‌ها به لینک زیر بروید:
۵ کتاب برای شروع نویسندگی

🆔 @taaghche_books

دیروز گربه‌ای که داشتم (احمدآقا) رو صاحب قبلیش منصرف شد که واگذار کنه و اومد ببردش. من خیلی ناراحت شدم. حتی یه ذره گریه هم کردم. و دلم براش تنگ شده. هرچند که یه گربه‌ی دیگه گرفتم به تازگی.
وقتی با آدما صحبت می‌کردم، به شوخی می‌گفتند که چرا اینقدر زود وابسته شدی و اینا. فرصتی شد که این تیکه از این کتاب رو به خودم یادآوری کنم.
طی اتفاقات مختلفی که تجربه کردم، زخم‌هایی که ایجاد شدند، یه سریشون ترمیم شدند و یه سریشون جاشون موند. و هر بار به خودم قول دادم که آسیب‌پذیری خودم رو کمتر کنم. یک جایی ولی به این فکر کردم که اگه از تجربه‌ی «حس کردن» فرار کنم، زندگی بی‌معنی‌تر میشه. سوگ و جدایی حس پیچیده‌ایه. با غم در هم می‌آمیزه. اضطراب رو می‌بلعه. و تو رو فرو می‌بره. حسرت رو مثل یه سطل رنگ می‌پاشه روی بوم ذهنت. با این حال هیچ فراری ازش نیست. تنها راه دوری ازش، دوری از حس‌های اصیل دیگه‌ای مثل دوستی و دوست داشتنه.
همزمان با این قصه گربه، یک هفته زودتر، سوگواری خاطراتی از گذشته رو کردم. همچنین بعدش باز هم خاطرات دیگه‌ای. این قرار دادن خود در ریسک آسیب‌پذیری با مراقبت از خود تنافی نداره. و همچنین اینها هیچ کدوم با وابستگی از نوع codependency یکسان نیستند.
چیزی که برای خودم باید یادآوری کنم اینه که زندگی رو در آغوش کشیدن، به معنی پذیرفتن و در آغوش کشیدن حس‌های مزخرف و داغون‌کننده هم هست.
و این کاملا اکی عه.

تصمیم گرفتم اسم پیشی، پیتا بمونه

ابزارهای بامزه‌ای ان:

https://medium.com/4th-coffee/10-new-devops-tools-to-watch-in-2023-e974dbb1f1bb

جادی با سیس زندون راجع به الگوریتم و کتاب CLRS حرف میزنه! خیلی باحاله این آدم!

https://youtu.be/ZwuxE7ZrpF4

سال ۲۰۱۷ یه مقاله چاپ شد به اسم attention is all you need که توش مکانیزم attention برای اولین بار معرفی شد. مقاله‌ای که حدود هفتاد هزار تا ارجاع تا الان داشته و پایه‌ای رو بنا کرد که خیلی تغییرات بنیادین توی فضای هوش مصنوعی ارائه کرد.
مقالات خیلی زیادی هم بعدش با استفاده از نام مشابه اومد.
مایکروسافت هم امروز این مقاله رو منتشر کرد:
Language Is Not All You Need: Aligning Perception with Language Models


ولی این روزا من اینجوری ام که
Pishi is all you need
😂😂😂😂😂😂😂

به مناسبت اینکه داشتم این رو برای یکی از دوستا تعریف می‌کردم گفتم اینجا هم یادآوری کنم براتون

توی این صفحه هه، لیستی از آهنگایی رو آوردند که نسخه‌ای ازش توی زبان‌های مختلف وجود داره:

https://songs-in-many-tongues.quora.com/

آهنگ جدید بمرانی:

https://open.spotify.com/track/3gw04uhgCyXRKmVvm49ymb?si=TtNNZQcKSdWCAlO1ZI5uGA

Mood

من خطاب به پیتا وقتی میرسم خونه 🚶😂

از «قدرت بی‌قدرتان»

دیگه نمی‌دونسته چطوری بگه گربه دوست داره تو مقاله اش 😂😂