حدود یه ربع بیست دقیقه دیگه میام همین حوالی دوردست بخونم

همه‌ی اعداد فرد توی نوشتار انگلیسی‌شون، حرف e دارند!

اگه مثل من هم همیشه براتون سوال بوده که این آقاهه کی عه و از کجاست این گیف، جوابش رو الان گشتم پیدا کردم.
از این ویدیو مال adult swim عه!!

https://youtu.be/FYJ1dbyDcrI

این آهنگ مدت زیادی آهنگی بود که گوش کردنش بهم حس نوازش می‌داد. شاید به دلیل همزمانی زیاد گوش کردنش با دردهای بسیار.
آهنگ «احتمالا وقتی» هم اخیرا همین حس رو داره برام.
کاش می‌تونستم حس نوازش رو با دوستام به اشتراک بگذارم؛ نه فقط آهنگ رو

بیایید همین حوالی دوردست بخونیم:

"If pain defines the boundaries of the body, you participate in the social body with those you emphasize with, whose pain pains you - and whose Joy is also contagious"

"The self is a patchwork of the felt and the unfelt, of presences and absences of navigable channels around the walled-off numbnesses"

"Sometimes what begins as bad news prompts the true path of a life, a disruptive visitor that might be thanked only later. Most of us don't change until we have to, and crisis is often what obliges us to do so. Crises are often resolved only through a new identity and new purpose, whether it's that of a nation or a single human being."

دلم میخواد ربکا سولنیت رو بغل کنم واقعا!
Stories, pain, and empathy

Mood

بیایید یه ربع بیست دقیقه یه چایی بخوریم و همین حوالی دوردست بخونیم و بعد من برم بخوابم شما هم برید پی زندگی‌تون:

چهل دقیقه شد