⁉️ تفاوت فانکشن های Create و Insert توی typeorm باهم چیه؟

✅ هر دوی این فانکشن ها زمانی استفاده میشن که بخوایم یه دیتای جدیدی رو به دیتابیس اضافه کنیم اما این دوتا فانکشن تفاوتایی باهم دارن که میخوایم الان باهم توی چهارتا معیارِ

۱- ساخت یه آبجکت جدید
۲- اجرا کردن هوک ها و لایف سایکل ها (AfterInsert, ‌BeforeInsert و ...)
۳- ذخیره سازی آنی داده ها
۴- پرفورمنس

بررسیشون کنیم.

1️⃣ساختن یه آبجکت جدید: فانکشن Create یه آبجکت جدید از روی Entity میسازه و شما در طول فانکشنی که دارید میتونید تغییراتی روش اعمال کنید و در نهایت بعد از اعمال همه‌ی اون تغییرات؛ متد save رو روی آبجکتی که ایجاد کردید صدا میزنید و اینجاست که عمل ذخیره کردنِ دیتا توی دیتابیس واقعا اتفاق میفته.
«درواقع خود فانکشن create هیچ چیزی رو به دیتابیس اضافه نمیکنه.»

2️⃣ اجرای هوک ها (لایف‌سایکل های Entity): متد Insert هیچ هوکی رو اجرا نمیکنه. همونطور که قابل حدسه، از اونجایی که متد create هم هیچ ارتباط مستقیمی با دیتابیس نداره پس این متد هم هوک هارو اجرا نمیکنه.
«هوک ها فقط زمان صدا زدن متد save صدا زده میشن.»

3️⃣ ذخیره سازی آنی: متد Insert به‌صورت آنی و لحظه‌ای دیتارو توی دیتابیس ذخیره میکنه و اون رو ریترن میکنه. متد create اما هر زمانی که شما save رو روی اون آبجکت create شده صدا بزنید؛ دیتارو ذخیره میکنه.

4️⃣ پرفورمنس: خب راستش این بخش جواب خاصی نداره؛ به طور مشخص وقتی شما از Insert استفاده کنید و یهو دیتارو سیو کنید پرفورمنس بهتری دارید. ولی مسئله اصلی ما توی یک نرم‌افزار صرفا پرفورمنس ذخیره شدن دیتا نیست. خیلی وقتا شما نیاز دارید اون دیتایی که از Entityتون دارید رو در طول کنترلر تغییراتی بدید و درنهایت اون رو ذخیره کنید (یا حتی یک سری هوک هارو اجرا کنید)
«پس معیار نهایی استفاده از Create و Insert به این بستگی داره که شما میخواید چه کاری انجام بدید!»

کنجکاو بمونید.
#nestjs #typeorm #database #backend

🔗 @NimaCodez | © | Go Deep, Learn Deep, Ask Deep 🧠

🔥 ستون اصلی نرم‌افزار های روز دنیا چیه؟
⁉️ بک‌اند و فرانت‌اند چجوری باهم حرف میزنن؟
⁉️ اصلا اپلیکیشن موبایل چجوری با بک‌اند حرف میزنه؟

تو این پست با «API» آشنا میشم و همه اینارو جواب میدیم.

✅ تو یه رستوران، منو یه فهرستی از غذاهاست که میتونید سفارش بدید. منو بهتون میگه که چه غذاهایی موجودن و چطوری میتونید سفارششون بدید.
تو دنیای برنامه‌نویسی «‏API» همون منوی توی رستورانه. API ها یه فهرست از عملکردها و خدماتی هستن که یه بک‌اند میتونه ارائه بده و توضیح میده چجوری میشه ازش استفاده کرد.
‏
‏«API» هارو حتی میشه یه‌جور دلال دیتا هم حساب کرد. چون درواقع واسطه میشن بین کاربر و جایی که پردازش واقعی داره انجام میشه. (مثل پیش‌خدمتی که سفارش شمارو به آشپزخونه میگه و شما خودتون نمیرید به آشپزخونه)

- بیاید براش یه مثال قابل لمس بزنیم:
۱- منو رو نگاه میکنید و غذارو انتخاب میکنید.
۲- به پیش‌خدمت میگید فلان غذارو رو میخواید.
۳- پیش‌خدمت سفارش شمارو به آشپزخونه میبره تا آشپز حاضرش کنه.

⁉️ تو هرکدوم از این مراحل چه اتفاقی میفته؟

1️⃣ مرحله اول: این مرحله داره فرانت‌اند رو توصیف میکنه، جایی که کاربر داره دکمه ها، اطلاعات، فرم ها و متن هارو میبینه.

2️⃣ مرحله دوم: اینجا پیش‌خدمت داره نقش API رو بازی میکنه. داره HTTP Request (سفارش) رو از فرانت اند (کاربر) میگیره و به بک‌اند (آشپزخونه) تحویل میده.

3️⃣ مرحله سوم: وقتی API این ریکوعست رو تحویل داد؛ بک‌اند هم با وصل شدن به دیتابیس و پیدا کردن اون دیتای مورد نظر و یه سری پردازش ها، دوباره جواب (غذا) رو میده به API (پیش‌خدمت) تا تحویل فرانت‌اند (مشتری/کاربر) بدتش.

✅ به عکس #2 نگاه کنید! «اصلا دلیل فلش دو طرفه‌ای که بینشون کشیدم همینه». چون هر دوتاشون با اون پیش‌خدمت (API) سروکار دارن؛ نه خود آشپز مستقیم غذارو برای مشتری میبره،‌ نه مشتری مستقیما میره آشپزخونه.

⁉️ ولی اصلا این API چه جنسیه؟ چه شکلیه؟

✅ تعدادی HTTP Endpoint هستن که وقتی بهشون ریکوعست زده میشه، فانکشن خاصی رو تو بک‌اند اجرا میکنن.

⭐️ تقریبا کل قضیه Backend Development راجب همین ساخت API هاست. پس درک مفهومش برامون خیلی مهمه.

⚠️ اگه حس کردید مطالب این پست براتون ناآشناست؛ خوندن این سه تا پیام میتونه کمکتون کنه که این پست رو بهتر درک کنید.

‌‏- URL و درکل آدرس تو دنیای وب چی هست؟
‏- HTTP یعنی چی؟ و اصلا چی هست؟
- دیتابیس چیه؟

کنجکاو بمونید.
#API #crossstack #web #http

🔗 @NimaCodez | © | Go Deep, Learn Deep, Ask Deep 🧠

⁉️ چه انواعی از API موجوده؟ الان باهم میفهمیم.

✅ شناخت انواع API به درک عمیق‌تر و دانش بیشتر شما کمک می‌کنه.

‌‏1️⃣- REST API: یک استایل معماری برای توسعه اپلیکیشن‌های تحت شبکه که از متدهای استاندارد HTTP (مثل GET, POST, PUT, DELETE) استفاده میکنه. فرمت داده معمولاً JSON هست. برای دسترسی به هر منبع یک URL مشخص وجود داره.

‏2️⃣- GraphQL: برخلاف REST که هر منبع یک آدرس داره، GraphQL فقط یک آدرس داره و همه درخواست‌ها به همون یه Endpoint ارسال میشن. GrapQL یه زبان کوئری هست که به کلاینت اجازه میده دقیقاً داده‌های مورد نیازش رو درخواست کنه. از قابلیت‌هایی مثل به‌روزرسانی لحظه‌ای هم پشتیبانی می‌کنه، که برای اپلیکیشن‌های وب‌سوکت ایده‌آل هست.

‏3️⃣- SOAP: یک پروتکل برای تبادل اطلاعات ساختاریافته بین وب‌سرویس‌ها است. از XML استفاده میکنه و معمولاً روی بستر HTTP کار می‌کنه، اما می‌تونه با SMTP هم کار کنه.

‏4️⃣- gRPC: یک فریم‌ورک RPC (Remote Procedure Call) با پرفورمنس بالا که از پروتوکل بافر (Proto Buff) برای انتقال داده استفاده می‌کنه. برای میکروسرویس‌ها خیلی مناسبه و از استریم دوطرفه (کلاینت به سرور و برعکس) پشتیبانی میکنه و برای سیستم‌های Low-latency عالیه.

⁉️ حالا کدوم رو استفاده کنیم؟

✅ بستگی به نیاز شما داره. اگر API ساده‌ای توسعه میدید، REST گزینه مناسبیه. اما اگر به انعطاف‌پذیری بیشتری نیاز دارید، GraphQL انتخاب خوبی هست و برای میکروسرویس‌ها و سیستم‌های با تأخیر کم، gRPC بهترین گزینه‌ است. این تصمیم به نیازسنجی دقیقی نیاز داره و به یادتون باشه که: «مجبور نیستید فقط یکی از اینها رو استفاده کنید.»

کنجکاو بمونید.
#gRPC #REST #graphql #soap #api #backend #crossstack

🔗 @NimaCodez | © | Go Deep, Learn Deep, Ask Deep 🧠