مــهنــدســی هســتــهای
🔴تصمیم چین برای دستیابی به توان تولید انرژی همجوشی هستهای تا سال ۲۰۴۰ در میان هیاهوی منتقدان دربارهی امکانپذیرنبودن پروژهی تولید انرژی حاصل از همجوشی هستهای، چین مصمم است به آن دست یابد.👇 @NuclearEngineering
🔻طبق گفتهی یکی از دانشمندان ارشد حاضر در پروژهی تولید انرژی همجوشی هستهای، چین قصد دارد تولید انرژی از رآکتور آزمایشی همجوشی هستهای را تا سال ۲۰۴۰ کامل کند. چین برای راهاندازی مجدد برنامهی تعلیقی رآکتور هستهای بومی خود درحالآمادگی است اما در یکی از آزمایشگاههای ایالتی در شهر ههفی در استان آنهویی، دانشمندان چینی بهدنبال چیزی فراتر از شکافتن اتمها و همجوشی هستهای و تولید انرژی هستند. این، تلاشی است که افراد شکاک آن را «قراردادن خورشید در جعبه» میخوانند.
درحالیکه همجوشی هستهای میتواند صنعت تولید انرژی را متحول کند، تاکنون، تمامی پروژههای آزمایشی راهاندازیشده با هدف تولید انرژی خروجی ۱۰ برابری از رسیدن به این هدف بازماندهاند. منتقدان میگویند همجوشی هستهای تجاری در ۵۰ سال آینده، ممکن است بهدست آید.
درحالحاضر، چین حدود ۸۹۳ میلیون دلار روی تاسیسات بزرگ دوناتمانندی بهنام توکاماک هزینه کرده است. در این تأسیسات، از دمای بینهایت گرمی برای جوشاندن ایزوتوپهای هیدروژن، تبدیل آنها به پلاسما، ترکیب آنها باهم و تولید انرژی استفاده میشود. اگر این انرژی بتواند بهکار گرفته شود، به مقدار کمی سوخت نیاز خواهد داشت و تقریبا هیچ ضایعات رادیواکتیوی نیز تولید نمیکند. سونگ یونتائو از مؤسسهی فیزیک پلاسما میگوید:
درحالیکه مشکلات فناورانه همچنان فراوان هستند، برای انجام این پروژه ۶ میلیارد یوآن دیگر سرمایهگذاری شده است و طرحهای جدیدی درحالراهاندازی هستند. پنج سال بعد، ما ساخت رآکتور همجوشی خود را آغاز خواهیم کرد که برای ساخت آن به ۱۰ سال زمان نیاز داریم. پسازآنکه این رآکتور آماده شد، ژنراتور انرژی خواهیم ساخت و درحدود سال ۲۰۴۰، انرژی تولید خواهیم کرد.
سونگ میگوید:
چین از سال ۱۹۵۸، بهدنبال تکنولوژی استفاده از همجوشی هستهای بوده است؛ اما مرحلهی کنونی بیشازاینکه رقابت باشد، همکاری بینالمللی است.
چین عضوی از پروژهی ۳۵ ملیتی ایتر (ITER) است. ایتر پروژهی همجوشی ۱۱/۲۹ میلیارد دلاری است که در کشور فرانسه درحالاجرا است. چین مسئول تولید ۹ درصد از اجزای موردنیاز پروژهی ایتر است و نقش مهمی در تکنولوژیهای اصلی این پروژه، مانند مهار مغناطیسی و نیز تولید اجزای مقاوم دربرابر دمای بیش از ۱۰۰ میلیون درجهی سانتیگراد ایفا میکند.
ایتر قرار است نخستین پلاسما را در سال ۲۰۲۵ تولید کند. سپس، رآکتور نمونهای با هدف تولید ۵۰۰ مگاوات انرژی با استفاده از فقط ۵۰ مگاوات سوخت ورودی، یعنی بازده ۱۰ برابری، ساخته خواهد شد. منتقدان رسیدن به انرژی مطمئن همجوشی را ممکن نمیدانند؛ اما سونگ مطمئن است پیشرفتهایی دراینزمینه اتفاق خواهد افتاد. او میگوید:
ازآنجاکه اکنون فناوریهای بسیاری داریم، بر بسیاری از مشکلات موجود در فیزیک پلاسما غلبه خواهیم کرد. فکر میکنم این موضوع موجب تسریع کل فرایند خواهد شد.
@NuclearEngineering
درحالیکه همجوشی هستهای میتواند صنعت تولید انرژی را متحول کند، تاکنون، تمامی پروژههای آزمایشی راهاندازیشده با هدف تولید انرژی خروجی ۱۰ برابری از رسیدن به این هدف بازماندهاند. منتقدان میگویند همجوشی هستهای تجاری در ۵۰ سال آینده، ممکن است بهدست آید.
درحالحاضر، چین حدود ۸۹۳ میلیون دلار روی تاسیسات بزرگ دوناتمانندی بهنام توکاماک هزینه کرده است. در این تأسیسات، از دمای بینهایت گرمی برای جوشاندن ایزوتوپهای هیدروژن، تبدیل آنها به پلاسما، ترکیب آنها باهم و تولید انرژی استفاده میشود. اگر این انرژی بتواند بهکار گرفته شود، به مقدار کمی سوخت نیاز خواهد داشت و تقریبا هیچ ضایعات رادیواکتیوی نیز تولید نمیکند. سونگ یونتائو از مؤسسهی فیزیک پلاسما میگوید:
درحالیکه مشکلات فناورانه همچنان فراوان هستند، برای انجام این پروژه ۶ میلیارد یوآن دیگر سرمایهگذاری شده است و طرحهای جدیدی درحالراهاندازی هستند. پنج سال بعد، ما ساخت رآکتور همجوشی خود را آغاز خواهیم کرد که برای ساخت آن به ۱۰ سال زمان نیاز داریم. پسازآنکه این رآکتور آماده شد، ژنراتور انرژی خواهیم ساخت و درحدود سال ۲۰۴۰، انرژی تولید خواهیم کرد.
سونگ میگوید:
چین از سال ۱۹۵۸، بهدنبال تکنولوژی استفاده از همجوشی هستهای بوده است؛ اما مرحلهی کنونی بیشازاینکه رقابت باشد، همکاری بینالمللی است.
چین عضوی از پروژهی ۳۵ ملیتی ایتر (ITER) است. ایتر پروژهی همجوشی ۱۱/۲۹ میلیارد دلاری است که در کشور فرانسه درحالاجرا است. چین مسئول تولید ۹ درصد از اجزای موردنیاز پروژهی ایتر است و نقش مهمی در تکنولوژیهای اصلی این پروژه، مانند مهار مغناطیسی و نیز تولید اجزای مقاوم دربرابر دمای بیش از ۱۰۰ میلیون درجهی سانتیگراد ایفا میکند.
ایتر قرار است نخستین پلاسما را در سال ۲۰۲۵ تولید کند. سپس، رآکتور نمونهای با هدف تولید ۵۰۰ مگاوات انرژی با استفاده از فقط ۵۰ مگاوات سوخت ورودی، یعنی بازده ۱۰ برابری، ساخته خواهد شد. منتقدان رسیدن به انرژی مطمئن همجوشی را ممکن نمیدانند؛ اما سونگ مطمئن است پیشرفتهایی دراینزمینه اتفاق خواهد افتاد. او میگوید:
ازآنجاکه اکنون فناوریهای بسیاری داریم، بر بسیاری از مشکلات موجود در فیزیک پلاسما غلبه خواهیم کرد. فکر میکنم این موضوع موجب تسریع کل فرایند خواهد شد.
@NuclearEngineering
مــهنــدســی هســتــهای
🔴تصمیم چین برای دستیابی به توان تولید انرژی همجوشی هستهای تا سال ۲۰۴۰ در میان هیاهوی منتقدان دربارهی امکانپذیرنبودن پروژهی تولید انرژی حاصل از همجوشی هستهای، چین مصمم است به آن دست یابد.👇 @NuclearEngineering
تکنسینی درحالکار روی رآکتور آزمایشی EAST، نوعی رآکتور همجوشی هستهای که خورشید مصنوعی نامیده میشود.
@NuclearEngineering
@NuclearEngineering
🔴راکتور هستهای کوچک راهی ارزان برای کاهش گازهای گلخانهای است؟
راکتورهای کوچک مدولار یکی از راههای پیش روی کشورها برای کاهش گازهای گلخانهای بهشمار میروند؛ هرچند ازنظر اقتصادی بهصرفه نیستند.👇
@NuclearEngineering
راکتورهای کوچک مدولار یکی از راههای پیش روی کشورها برای کاهش گازهای گلخانهای بهشمار میروند؛ هرچند ازنظر اقتصادی بهصرفه نیستند.👇
@NuclearEngineering
مــهنــدســی هســتــهای
🔴راکتور هستهای کوچک راهی ارزان برای کاهش گازهای گلخانهای است؟ راکتورهای کوچک مدولار یکی از راههای پیش روی کشورها برای کاهش گازهای گلخانهای بهشمار میروند؛ هرچند ازنظر اقتصادی بهصرفه نیستند.👇 @NuclearEngineering
حل بحران آبوهوا و نقش تعیینکنندهی انرژی هستهای در رفع این مشکل، از دیرباز رهبران جهان را بر سر دوراهی قرار داده است. بااینکه این منبع انرژی با کربن پایین راهکاری عالی در چنین شرایط اقلیمی بهنظر میرسد، درمقایسهبا نمونههای سوختهای فعلی همچنان فناوری گرانقیمتی محسوب میشود. بااینحال، راکتورهای کوچک مدولار علاوهبر مزایای اقتصادیشان، احتمالا راحتتر تأییدیه مسئولان را میگیرند.
انتظار میرود تقاضا برای برق تا سال ۲۰۴۰، به ۴۵ درصد افزایش یابد و همین امر به افزایش انتشار گازهای گلخانهای و نیز قیمت برق منجر میشود. بنابراین، بخشهای خصوصی و دولتی باید با مشارکت یکدیگر فناوریهای انرژی پاک را توسعه دهند. باتوجهبه اینکه اورانیوم موردنیاز برای سوخت این نیروگاهها بهمقدار فراوان وجود دارد و فناوری آن مطمئن است، انرژی هستهای گزینهی مناسبی تلقی میشود. جان پارسونز، یکی از نویسندگان پژوهشی بهنام «آیندهی انرژی هستهای در دنیای با کربن محدود» میگوید:
مقامهای دولتی باید با تدوین سیاستهای جدیدی برای کربنزدایی، از همهی فناوریهای انرژی دارای کربن پایین نظیر، انرژیهای تجدیدپذیر و هستهای و سوختهای فسیلی جاذب کربن استفاده کنند و در همین حال، باید بهدنبال گزینههایی برای ترغیب سرمایهگذاری خصوصی در توسعهی هستهای باشند.
وزارت انرژی ایالات متحدهی آمریکا با مشارکت سیستمهای نیروی برق شهری یوتا به تأمین سرمایهی پروژهی راکتور کوچک شرکت NuScale در آیداهو کمک میکنند. طبق برآوردها، هزینهی ساخت این راکتور ۳ میلیارد دلار است که ۸۰۰ میلیون دلار آن تأمین شده است. هزینهی طول عمر یا هزینهی همترازشدهی هر مگاوات در ساعت آن نیز ۶۵ دلار است. باتوجهبه هزینههای همترازشدهی کنونی برای انرژی خورشیدی و باد که بین ۲۰ تا ۳۰ دلار برای همان واحد است، برخی افراد دربارهی اقتصادیبودن این پروژه تردید دارند. حتی هزینهی دستگاههای ذخیرهی انرژی خورشیدی نیز برای هر مگاوات در ساعت ۴۰ دلار میشود. شرکت مهندسی فلور (Fluor) عمدهی مالکیت شرکت NuScale را دراختیار دارد. این شرکت دراینزمینه میگوید:
با ترکیب ۱۲ راکتور کوچک مدولار این پروژه میتوان یک واحد ۵۴۰ مگاواتی بهوجود آورد. زمانیکه سطح یکی از راکتورها پایین میآید، میتوان بهراحتی آن را حفظ کرد؛ درحالیکه سایر راکتورها به فعالیت خود ادامه میدهند. بنابراین، کل تجهیزات از مدار خارج نمیشود و امکان تجدید سوخت هریک از راکتورها در بازهی زمانی کوتاهی امکانپذیر است.
هزینهی یک واحد ۵۴۰ مگاواتی بین ۲.۲ تا ۲.۵ میلیارد دلار است؛ درحالیکه این مقدار بسیار ارزانتر از نیروگاه هستهای ۱,۰۰۰ مگاواتی و حدود ۳۰ درصد گرانتر از تولید متمرکز است. آکادمی ملی علوم ایالات متحدهی آمریکا میگوید:
فکر نمیکنیم ایالات متحدهی آمریکا بتواند با استفاده از تعداد درخورتوجهی راکتورهای کوچک مدولار در بخش برق، تا اواسط قرن حاضر کمک شایانی به کاهش گازهای گلخانهای کند.
سیستمهای برق شهری یوتا، نیروگاه هستهای کوچک مدولار ۷۲۰ مگاواتی در محل آزمایشگاه ملی آیداهو در آیداهو فالز خواهد ساخت. آنها قصد دارند سال آینده مجوزها را دریافت و کار ساخت را در سال ۲۰۲۳ شروع کنند. قرار است چندین کارخانهی زغالسنگ فعالیت خود را در این منطقه بهپایان برسانند. درواقع، شرکت NuScale فناوری خود را بهعنوان جایگزینی برای تولید زغالسنگ در نظر گرفته و میگوید هزینهی پیشتولید آن زیاد است؛ اما در طول دورهی عمر این نیروگاه اقتصادی خواهد بود. آنها معتقدند انرژی خورشیدی و بادی بهتنهایی نمیتوانند مشکل آبوهوا را برطرف کنند. ریک پری، وزیر انرژی ایالات متحدهی آمریکا، میگوید:
وزارت انرژی برای حمایت از رویکردهای نوآورانه در تولید انرژی نظیر همین فناوری جدید تمام تلاش خود را بهکار بسته است. ما دربارهی فرصتهای موجود برای آینده و همچنین، پیشروبودن در فناوری تولید هستهای هیجانزده هستیم.
(ادامه در پست بعد)...
@NuclearEngineering
انتظار میرود تقاضا برای برق تا سال ۲۰۴۰، به ۴۵ درصد افزایش یابد و همین امر به افزایش انتشار گازهای گلخانهای و نیز قیمت برق منجر میشود. بنابراین، بخشهای خصوصی و دولتی باید با مشارکت یکدیگر فناوریهای انرژی پاک را توسعه دهند. باتوجهبه اینکه اورانیوم موردنیاز برای سوخت این نیروگاهها بهمقدار فراوان وجود دارد و فناوری آن مطمئن است، انرژی هستهای گزینهی مناسبی تلقی میشود. جان پارسونز، یکی از نویسندگان پژوهشی بهنام «آیندهی انرژی هستهای در دنیای با کربن محدود» میگوید:
مقامهای دولتی باید با تدوین سیاستهای جدیدی برای کربنزدایی، از همهی فناوریهای انرژی دارای کربن پایین نظیر، انرژیهای تجدیدپذیر و هستهای و سوختهای فسیلی جاذب کربن استفاده کنند و در همین حال، باید بهدنبال گزینههایی برای ترغیب سرمایهگذاری خصوصی در توسعهی هستهای باشند.
وزارت انرژی ایالات متحدهی آمریکا با مشارکت سیستمهای نیروی برق شهری یوتا به تأمین سرمایهی پروژهی راکتور کوچک شرکت NuScale در آیداهو کمک میکنند. طبق برآوردها، هزینهی ساخت این راکتور ۳ میلیارد دلار است که ۸۰۰ میلیون دلار آن تأمین شده است. هزینهی طول عمر یا هزینهی همترازشدهی هر مگاوات در ساعت آن نیز ۶۵ دلار است. باتوجهبه هزینههای همترازشدهی کنونی برای انرژی خورشیدی و باد که بین ۲۰ تا ۳۰ دلار برای همان واحد است، برخی افراد دربارهی اقتصادیبودن این پروژه تردید دارند. حتی هزینهی دستگاههای ذخیرهی انرژی خورشیدی نیز برای هر مگاوات در ساعت ۴۰ دلار میشود. شرکت مهندسی فلور (Fluor) عمدهی مالکیت شرکت NuScale را دراختیار دارد. این شرکت دراینزمینه میگوید:
با ترکیب ۱۲ راکتور کوچک مدولار این پروژه میتوان یک واحد ۵۴۰ مگاواتی بهوجود آورد. زمانیکه سطح یکی از راکتورها پایین میآید، میتوان بهراحتی آن را حفظ کرد؛ درحالیکه سایر راکتورها به فعالیت خود ادامه میدهند. بنابراین، کل تجهیزات از مدار خارج نمیشود و امکان تجدید سوخت هریک از راکتورها در بازهی زمانی کوتاهی امکانپذیر است.
هزینهی یک واحد ۵۴۰ مگاواتی بین ۲.۲ تا ۲.۵ میلیارد دلار است؛ درحالیکه این مقدار بسیار ارزانتر از نیروگاه هستهای ۱,۰۰۰ مگاواتی و حدود ۳۰ درصد گرانتر از تولید متمرکز است. آکادمی ملی علوم ایالات متحدهی آمریکا میگوید:
فکر نمیکنیم ایالات متحدهی آمریکا بتواند با استفاده از تعداد درخورتوجهی راکتورهای کوچک مدولار در بخش برق، تا اواسط قرن حاضر کمک شایانی به کاهش گازهای گلخانهای کند.
سیستمهای برق شهری یوتا، نیروگاه هستهای کوچک مدولار ۷۲۰ مگاواتی در محل آزمایشگاه ملی آیداهو در آیداهو فالز خواهد ساخت. آنها قصد دارند سال آینده مجوزها را دریافت و کار ساخت را در سال ۲۰۲۳ شروع کنند. قرار است چندین کارخانهی زغالسنگ فعالیت خود را در این منطقه بهپایان برسانند. درواقع، شرکت NuScale فناوری خود را بهعنوان جایگزینی برای تولید زغالسنگ در نظر گرفته و میگوید هزینهی پیشتولید آن زیاد است؛ اما در طول دورهی عمر این نیروگاه اقتصادی خواهد بود. آنها معتقدند انرژی خورشیدی و بادی بهتنهایی نمیتوانند مشکل آبوهوا را برطرف کنند. ریک پری، وزیر انرژی ایالات متحدهی آمریکا، میگوید:
وزارت انرژی برای حمایت از رویکردهای نوآورانه در تولید انرژی نظیر همین فناوری جدید تمام تلاش خود را بهکار بسته است. ما دربارهی فرصتهای موجود برای آینده و همچنین، پیشروبودن در فناوری تولید هستهای هیجانزده هستیم.
(ادامه در پست بعد)...
@NuclearEngineering
مــهنــدســی هســتــهای
حل بحران آبوهوا و نقش تعیینکنندهی انرژی هستهای در رفع این مشکل، از دیرباز رهبران جهان را بر سر دوراهی قرار داده است. بااینکه این منبع انرژی با کربن پایین راهکاری عالی در چنین شرایط اقلیمی بهنظر میرسد، درمقایسهبا نمونههای سوختهای فعلی همچنان فناوری…
...(ادامه)
همه به مشکلات انرژی هستهای واقف هستند؛ از اتفاقی که در نیروگاه فوکوشیمای ژاپن افتاد تا ذخیرهی سوخت هستهای مصرفشده. درحالحاضر، انرژی هستهای ۱۱ درصد از مجموع انرژی دنیا را تشکیل میدهد که این رقم در ۱۵ سال قبل، معادل ۱۸ درصد بوده است. انرژی هستهای حدود ۱۸ درصد از سبد انرژی ایالات متحدهی آمریکا را ازآنِ خود کرده است؛ هرچند ۶۰ درصد از آن انرژی با کربن پایین را شامل میشود. بااینحال، شرکتهایی نظیر اکسلان و شرکت فرست انرژی که نمیتوانند با گاز طبیعی رقابت کنند، شاید مجبور شوند نیروگاههای هستهای خود در پنسیلوانیا و سایر نقاط آمریکا را تعطیل کنند. درواقع، گاز طبیعی جایگزین زغالسنگ شده و میتواند به کاهش انتشار دیاکسید کربن در ایالات متحدهی آمریکا کمک کند. بااینحال، تقاضا برای گاز طبیعی برای کارخانهها و ژنراتورهای تولید برق روبهافزایش است و همین موضوع قیمت آن را افزایش میدهد.
دولت ایالات متحدهی آمریکا بر این باور است سرمایهگذاری در فناوری هستهای با کربن پایین درنهایت به سودآوری خواهد رسید. بههرحال چنانچه بخش حملونقل و صنعت گرمایشی منازل الکتریکی شوند، بار انرژی افزایش مییابد و به سوخت کربن خنثی بیشتری نیاز خواهند داشت. علاوهبراین، سرمایهگذار خطرپذیر پول خود را برای یک دهه یا بیشتر مسکوت نگه نمیدارد تا این فناوری بررسی شود.
انتظار میرود راکتورهای دارای اندازهی مناسب، بیشترین بهرهوری و مزایا را داشته باشند و بهطور بالقوه به بازگشت سرمایهی سرمایهگذاران منجر شوند. چنین واحدهایی بهطورکلی به ابزار ذخیرهی زبالهی هستهای مجهز هستند و همچنین از تجهیزات آنها میتوان برای تولید منابع آب آشامیدنی در کشورهایی استفاده کرد که با کمبود منابع آب مواجه هستند. هرچند مؤثربودن تولید این راکتورها به زمان زیادی نیاز دارد تا درنهایت، مقامهای این صنعت تأیید کنند میتوان با همان قیمت ارزانی که آنها ادعا میکنند، این راکتورهای کوچک را ساخت. این بدانمعنا است برای اینکه چرخ این صنعت بچرخد، باید مبالغ هنگفتی از یارانهی مالیاتدهندگان به آنها تعلق گیرد.
درحالیکه این راکتورهای دارای اندازهی مناسب جذابیت زیادی دارند، همان مشکلات مالی و کنترلی صنایع مشابه نیز سد راه آنها قرار دارد. هرچند باتوجهبه افزایش تقاضا برای سوختهای برقی کربن خنثی، بخش دولتی باید در این بخش سرمایهگذاری کند، شاید روزی برسد ازنظر محیطزیستی و اقتصادی بهرهوری چشمگیری داشته باشند.
@NuclearEngineering
همه به مشکلات انرژی هستهای واقف هستند؛ از اتفاقی که در نیروگاه فوکوشیمای ژاپن افتاد تا ذخیرهی سوخت هستهای مصرفشده. درحالحاضر، انرژی هستهای ۱۱ درصد از مجموع انرژی دنیا را تشکیل میدهد که این رقم در ۱۵ سال قبل، معادل ۱۸ درصد بوده است. انرژی هستهای حدود ۱۸ درصد از سبد انرژی ایالات متحدهی آمریکا را ازآنِ خود کرده است؛ هرچند ۶۰ درصد از آن انرژی با کربن پایین را شامل میشود. بااینحال، شرکتهایی نظیر اکسلان و شرکت فرست انرژی که نمیتوانند با گاز طبیعی رقابت کنند، شاید مجبور شوند نیروگاههای هستهای خود در پنسیلوانیا و سایر نقاط آمریکا را تعطیل کنند. درواقع، گاز طبیعی جایگزین زغالسنگ شده و میتواند به کاهش انتشار دیاکسید کربن در ایالات متحدهی آمریکا کمک کند. بااینحال، تقاضا برای گاز طبیعی برای کارخانهها و ژنراتورهای تولید برق روبهافزایش است و همین موضوع قیمت آن را افزایش میدهد.
دولت ایالات متحدهی آمریکا بر این باور است سرمایهگذاری در فناوری هستهای با کربن پایین درنهایت به سودآوری خواهد رسید. بههرحال چنانچه بخش حملونقل و صنعت گرمایشی منازل الکتریکی شوند، بار انرژی افزایش مییابد و به سوخت کربن خنثی بیشتری نیاز خواهند داشت. علاوهبراین، سرمایهگذار خطرپذیر پول خود را برای یک دهه یا بیشتر مسکوت نگه نمیدارد تا این فناوری بررسی شود.
انتظار میرود راکتورهای دارای اندازهی مناسب، بیشترین بهرهوری و مزایا را داشته باشند و بهطور بالقوه به بازگشت سرمایهی سرمایهگذاران منجر شوند. چنین واحدهایی بهطورکلی به ابزار ذخیرهی زبالهی هستهای مجهز هستند و همچنین از تجهیزات آنها میتوان برای تولید منابع آب آشامیدنی در کشورهایی استفاده کرد که با کمبود منابع آب مواجه هستند. هرچند مؤثربودن تولید این راکتورها به زمان زیادی نیاز دارد تا درنهایت، مقامهای این صنعت تأیید کنند میتوان با همان قیمت ارزانی که آنها ادعا میکنند، این راکتورهای کوچک را ساخت. این بدانمعنا است برای اینکه چرخ این صنعت بچرخد، باید مبالغ هنگفتی از یارانهی مالیاتدهندگان به آنها تعلق گیرد.
درحالیکه این راکتورهای دارای اندازهی مناسب جذابیت زیادی دارند، همان مشکلات مالی و کنترلی صنایع مشابه نیز سد راه آنها قرار دارد. هرچند باتوجهبه افزایش تقاضا برای سوختهای برقی کربن خنثی، بخش دولتی باید در این بخش سرمایهگذاری کند، شاید روزی برسد ازنظر محیطزیستی و اقتصادی بهرهوری چشمگیری داشته باشند.
@NuclearEngineering
خجسته باد بزم قدسیان در صبحی که آفتاب زمین و آسمان به زیر سقف خانه نرگس طلوع میکند
میلاد صاحب الزمان(عج) بر دوستداران آن حضرت مبارک باد🌹
@NuclearEngineering
میلاد صاحب الزمان(عج) بر دوستداران آن حضرت مبارک باد🌹
@NuclearEngineering
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
⚠ انرژی اتم، به خودی خود خطری ندارد؛ قدرت مستکبران را باید محدود کرد! ۷۰/۱۱/۱۸
🔷 در سالروز فاجعه #چرنوبیل، نشت مواد اتمی در #شوروی سابق که در اردیبهشت ۶۵، به بروز فجایع انسانی انجامید...
#chernobyldisaster #atomicbomb #nuclearbomb #nuclearweapons #sovietunion #ussr
@NuclearEngineering
⚠ انرژی اتم، به خودی خود خطری ندارد؛ قدرت مستکبران را باید محدود کرد! ۷۰/۱۱/۱۸
🔷 در سالروز فاجعه #چرنوبیل، نشت مواد اتمی در #شوروی سابق که در اردیبهشت ۶۵، به بروز فجایع انسانی انجامید...
#chernobyldisaster #atomicbomb #nuclearbomb #nuclearweapons #sovietunion #ussr
@NuclearEngineering
pmb13_12_r63suppmovie2.mpeg
11.6 MB
'Supplemental Movie 2 (12 MB, MPG) Movie of a rabbit heart scanned with a flat-panel VCT system using an 18 s gantry period and reconstructed with the phase-weighted iterative reconstruction (PW-MLTR). An entire cardiac cycle is shown for each transaxial cross-section. This is repeated for a stack of transaxial cross-section at consecutive longitudinal positions'
@NuclearEngineering
@NuclearEngineering
pmb13_12_r63suppmovie1.mpeg
17.2 MB
'Supplemental Movie 1 (18 MB, MPG) Movie of a rabbit heart scanned with a flat-panel VCT system using an 18 s gantry period and reconstructed with PW-MLTR. An entire cardiac cycle is shown for each longitudinal cross-section. This is repeated for all longitudinal cross-sections containing the rotation axis at consecutive angles'
@NuclearEngineering
@NuclearEngineering
nuyts2013.pdf
1.1 MB
'Modelling the physics in the iterative reconstruction for transmission computed tomography'
@NuclearEngineering
@NuclearEngineering
🔴ایران بخشی از فعالیت هستهای خود را 'از سر میگیرد'
برخی از رسانهها خبر میدهند "بخشی از فعالیت هستهای" که پس از توافق هستهای ایران با قدرتهای جهانی (برجام) متوقف شده بود از سر گرفته میشود و مقامات اتحادیه اروپا "به طور غیررسمی در جریان این تصمیم قرار گرفتهاند."
به گفته این خبرگزاریها این اقدامی است در "واکنش به خروج آمریکا از برجام و بدعهدی کشورهای اروپایی در اجرای تعهداتشان."
خبرگزاری صدا و سیما از قول منبع "نزدیک به هیات نظارت بر برجام" که نامش را فاش نکرد نوشت "فعلا موضوع خروج از برجام مطرح نیست" و فعالیتهای جدید "در چارچوب بندهای ۲۶ و ۳۶ برجام" خواهند بود. برخی منابع دیگر به بندهای ۳۶ و ۳۷ اشاره کردهاند.
به گزارش رسانهها، در اولین سالگرد خروج آمریکا از برجام، حسن روحانی چهارشنبه در گفتگوی زنده رادیو و تلویزیونی "برنامههای مرحلهای" در قبال خروج آمریکا از برجام را اعلام میکند.
@NuclearEngineering
برخی از رسانهها خبر میدهند "بخشی از فعالیت هستهای" که پس از توافق هستهای ایران با قدرتهای جهانی (برجام) متوقف شده بود از سر گرفته میشود و مقامات اتحادیه اروپا "به طور غیررسمی در جریان این تصمیم قرار گرفتهاند."
به گفته این خبرگزاریها این اقدامی است در "واکنش به خروج آمریکا از برجام و بدعهدی کشورهای اروپایی در اجرای تعهداتشان."
خبرگزاری صدا و سیما از قول منبع "نزدیک به هیات نظارت بر برجام" که نامش را فاش نکرد نوشت "فعلا موضوع خروج از برجام مطرح نیست" و فعالیتهای جدید "در چارچوب بندهای ۲۶ و ۳۶ برجام" خواهند بود. برخی منابع دیگر به بندهای ۳۶ و ۳۷ اشاره کردهاند.
به گزارش رسانهها، در اولین سالگرد خروج آمریکا از برجام، حسن روحانی چهارشنبه در گفتگوی زنده رادیو و تلویزیونی "برنامههای مرحلهای" در قبال خروج آمریکا از برجام را اعلام میکند.
@NuclearEngineering
مــهنــدســی هســتــهای
صبر در جبر؛ بهمناسبت زادروز مریم میرزاخانی👇 @NuclearEngineering
۲۲ اردیبهشت، روز زنان در ریاضیات، مصادفبا سالروز تولد پرافتخارترین زن ایرانی در عرصهی علم ریاضیات مریم میرزاخانی است؛ دانشمندی که برای رؤیاهایش «زنانه» جنگید.
ریاضیدان پرافتخار ایرانی که در دورهی حیات کوتاه ولی پربار خود توانست دستاوردهای بزرگی برای نام ایران در نزد جوامع علمی جهان به ارمغان آورد.
بیشک قرار نیست نام او بهاین زودیها از خاطرات ما ایرانیها پاک شود. مریم میرزاخانی متولد ۲۲ اردیبهشت سال ۱۳۵۶ در تهران است. ارمغان دوران تحصیل او در مقطع دبیرستان، دو مدال طلای کشوری و نیز دو مدال طلای جهانی در المپیاد ریاضی بود. در آن زمان، او دومین دختر ایرانی شرکتکننده در المپیادهای جهانی بود. پیش از او، تنها یاسمن فرزان توانسته بود از جامعهی زنان ایران به مسابقات المپیاد جهانی در رشتهی فیزیک راه باید.
پس از پایان دورهی دبیرستان (که مصادفبا پایان جنگ تحمیلی میان ایران و عراق نیز بود)، میرزاخانی علیرغم گرایش شدید جامعهی آن زمان به رشتههای مهندسی، تصمیم گرفت رشتهای را برگزیند از صمیم قلب بدان عشق میورزید: ریاضیات.
او توانست به دانشگاه صنعتی شریف راه یابد و در آنجا به تحصیلات خود ادامه دهد. در بیستوششم اسفند سال ۱۳۷۶ بود که خبر واژگونی اتوبوس حامل دانشجویان نخبهی ریاضی دانشگاه شریف که در بیستودومین دورهی مسابقات ریاضی دانشجویی شرکت داشتند، خبرساز شد. اتوبوس حامل میرزاخانی و دیگر نخبگان ریاضی که از اهواز به تهران بر میگشت، حوالی شهرستان پل دختر در استان لرستان در درهای سقوط کرد و ۶ تن از برترین استعدادهای کشورمان را به کام مرگ کشاند. بااینحال، این تقدیر تلخ برای دختر نابغهی جوان رقم نخورد و وی از این حادثه جان سالم بهدر برد.
پس از اتمام دورهی کارشناسی ارشد، وی همانند بسیاری دیگر از همدورهایهای خود تصمیم به مهاجرت گرفت. میرزاخانی وارد دانشگاه هاروارد آمریکا شد و در سال ۱۳۸۳، دورهی دکترای خود را در آنجا بهپایان رساند و پس از ۴ سال، بهعنوان استاد تمام در دانشگاه پرینستون مشغول به کار شد. زمینهی اصلی تحقیقات او در آن زمان، مطالعهی سطوح هذلولی با استفاده از فضای پیمانهای متمرکز بود.
میرزاخانی در سال ۱۳۸۴، با یان وندارک، استاد و دانشیار ریاضی دانشگاه استنفورد و پژوهشگر علوم کامپیوتر مرکز تحقیقاتی آیبیام ازدواج کرد و در همین سال نیز، مجلهی پاپیولار ساینس آمریکا نام مریم میرزاخانی را در فهرست ۱۰ ذهن برتر جوان جهان آورد. در سال ۱۳۸۸ نیز انجمن ریاضی آمریکا، جایزهی بلومنتال را بهپاس دستاوردهای میرزاخانی در علم ریاضیات، به او تقدیم کرد و دلایل اعطای این جایزه را خلاقیت بینظیر و رسالهی دکترای نوآورانهی او دانست.
شاید بتوان گفت یکی از بزرگترین افتخارات زندگی مریم میرزاخانی، دریافت مدال فیلدز در سال ۱۳۹۳ بود. این مدال بالاترین جایزهای است که یک ریاضیدان میتواند دریافت کند. میرزاخانی نخستین زنی در جهان بود که در طول تاریخ ۷۸ سالهی این رویداد، توانسته بود چنین افتخاری را نصیب خود کند. در بیانیهی مطبوعاتی مدال فیلدز اینگونه آمده بود:
اغلب بهنظر میرسد که بهخاطر پیچیدگیها و ناهمگنیهای فضاهای مدولی، غیرممکن است که بتوان بهطور مستقیم روی آنها کار کرد؛ اما نه برای میرزاخانی. او شهود هندسی قوی دارد که بهکمک آن میتواند مستقیما با هندسهی فضاهای مدولی دستوپنجه نرم کند.
اما سرنوشت کار خود را میکند. در تیرماه ۱۳۹۶، تقدیر بهشکلی تلخ برای ریاضیدان جوان رقم خورد. او که گفتهمیشد از سال ۱۳۹۲ با علائم بیماری سرطان سینه درگیر بود، پس از گسترش این بیماری به مغزاستخوان، بالاخره تسلیم مرگ شد. خبر فوت پرافتخارترین ریاضیدان زن جهان، موجی از ناباوری و اندوه در جامعهی علمی و البته ملت قدردان ایران برانگیخت. این خبر تلخ، با پوشش گستردهی رسانههای جهان مواجه شد و پیامهای تسلیت مقامات رسمی کشورمان از جمله ریاست جمهوری و وزارت امور خارجه را نیز در پی داشت.
در پس این چند سال، هنوز هم چهرهی مریم میرزاخانی و لبخند زیبایش در اذهان ایرانیان زنده است؛ زنی که بیپروا و فارغ از حاشیهها در راه تحقق رؤیاهای خود کوشید و درنهایت، به الگویی فاخر برای جامعهی علمی جوان بهخصوص زنان کشورمان بدل شد. نام مریم میرزاخانی، یادآور غروری برخاسته از افتخار و اندوهی ناشی از فقدان است.
در پایان، شایسته است جملاتی زیبا را در توصیف علاقهی او به ریاضیات، از زبان خودش بازخوانی کنیم:
بدون علاقهداشتن به ریاضی ممکن است آن را سرد و بیهوده بیابید. اما زیباییِ ریاضیات خود را تنها به شاگردان صبور نشان میدهد. پرارزشترین بخش [مطالعه ریاضی] لحظهای است که میگویی «آها!»؛ ذوق کشف و لذت فهمیدن موضوعی جدید. احساس ایستادن بالای یک بلندی و رسیدن به دیدی شفاف و واضح.
@NuclearEngineering
ریاضیدان پرافتخار ایرانی که در دورهی حیات کوتاه ولی پربار خود توانست دستاوردهای بزرگی برای نام ایران در نزد جوامع علمی جهان به ارمغان آورد.
بیشک قرار نیست نام او بهاین زودیها از خاطرات ما ایرانیها پاک شود. مریم میرزاخانی متولد ۲۲ اردیبهشت سال ۱۳۵۶ در تهران است. ارمغان دوران تحصیل او در مقطع دبیرستان، دو مدال طلای کشوری و نیز دو مدال طلای جهانی در المپیاد ریاضی بود. در آن زمان، او دومین دختر ایرانی شرکتکننده در المپیادهای جهانی بود. پیش از او، تنها یاسمن فرزان توانسته بود از جامعهی زنان ایران به مسابقات المپیاد جهانی در رشتهی فیزیک راه باید.
پس از پایان دورهی دبیرستان (که مصادفبا پایان جنگ تحمیلی میان ایران و عراق نیز بود)، میرزاخانی علیرغم گرایش شدید جامعهی آن زمان به رشتههای مهندسی، تصمیم گرفت رشتهای را برگزیند از صمیم قلب بدان عشق میورزید: ریاضیات.
او توانست به دانشگاه صنعتی شریف راه یابد و در آنجا به تحصیلات خود ادامه دهد. در بیستوششم اسفند سال ۱۳۷۶ بود که خبر واژگونی اتوبوس حامل دانشجویان نخبهی ریاضی دانشگاه شریف که در بیستودومین دورهی مسابقات ریاضی دانشجویی شرکت داشتند، خبرساز شد. اتوبوس حامل میرزاخانی و دیگر نخبگان ریاضی که از اهواز به تهران بر میگشت، حوالی شهرستان پل دختر در استان لرستان در درهای سقوط کرد و ۶ تن از برترین استعدادهای کشورمان را به کام مرگ کشاند. بااینحال، این تقدیر تلخ برای دختر نابغهی جوان رقم نخورد و وی از این حادثه جان سالم بهدر برد.
پس از اتمام دورهی کارشناسی ارشد، وی همانند بسیاری دیگر از همدورهایهای خود تصمیم به مهاجرت گرفت. میرزاخانی وارد دانشگاه هاروارد آمریکا شد و در سال ۱۳۸۳، دورهی دکترای خود را در آنجا بهپایان رساند و پس از ۴ سال، بهعنوان استاد تمام در دانشگاه پرینستون مشغول به کار شد. زمینهی اصلی تحقیقات او در آن زمان، مطالعهی سطوح هذلولی با استفاده از فضای پیمانهای متمرکز بود.
میرزاخانی در سال ۱۳۸۴، با یان وندارک، استاد و دانشیار ریاضی دانشگاه استنفورد و پژوهشگر علوم کامپیوتر مرکز تحقیقاتی آیبیام ازدواج کرد و در همین سال نیز، مجلهی پاپیولار ساینس آمریکا نام مریم میرزاخانی را در فهرست ۱۰ ذهن برتر جوان جهان آورد. در سال ۱۳۸۸ نیز انجمن ریاضی آمریکا، جایزهی بلومنتال را بهپاس دستاوردهای میرزاخانی در علم ریاضیات، به او تقدیم کرد و دلایل اعطای این جایزه را خلاقیت بینظیر و رسالهی دکترای نوآورانهی او دانست.
شاید بتوان گفت یکی از بزرگترین افتخارات زندگی مریم میرزاخانی، دریافت مدال فیلدز در سال ۱۳۹۳ بود. این مدال بالاترین جایزهای است که یک ریاضیدان میتواند دریافت کند. میرزاخانی نخستین زنی در جهان بود که در طول تاریخ ۷۸ سالهی این رویداد، توانسته بود چنین افتخاری را نصیب خود کند. در بیانیهی مطبوعاتی مدال فیلدز اینگونه آمده بود:
اغلب بهنظر میرسد که بهخاطر پیچیدگیها و ناهمگنیهای فضاهای مدولی، غیرممکن است که بتوان بهطور مستقیم روی آنها کار کرد؛ اما نه برای میرزاخانی. او شهود هندسی قوی دارد که بهکمک آن میتواند مستقیما با هندسهی فضاهای مدولی دستوپنجه نرم کند.
اما سرنوشت کار خود را میکند. در تیرماه ۱۳۹۶، تقدیر بهشکلی تلخ برای ریاضیدان جوان رقم خورد. او که گفتهمیشد از سال ۱۳۹۲ با علائم بیماری سرطان سینه درگیر بود، پس از گسترش این بیماری به مغزاستخوان، بالاخره تسلیم مرگ شد. خبر فوت پرافتخارترین ریاضیدان زن جهان، موجی از ناباوری و اندوه در جامعهی علمی و البته ملت قدردان ایران برانگیخت. این خبر تلخ، با پوشش گستردهی رسانههای جهان مواجه شد و پیامهای تسلیت مقامات رسمی کشورمان از جمله ریاست جمهوری و وزارت امور خارجه را نیز در پی داشت.
در پس این چند سال، هنوز هم چهرهی مریم میرزاخانی و لبخند زیبایش در اذهان ایرانیان زنده است؛ زنی که بیپروا و فارغ از حاشیهها در راه تحقق رؤیاهای خود کوشید و درنهایت، به الگویی فاخر برای جامعهی علمی جوان بهخصوص زنان کشورمان بدل شد. نام مریم میرزاخانی، یادآور غروری برخاسته از افتخار و اندوهی ناشی از فقدان است.
در پایان، شایسته است جملاتی زیبا را در توصیف علاقهی او به ریاضیات، از زبان خودش بازخوانی کنیم:
بدون علاقهداشتن به ریاضی ممکن است آن را سرد و بیهوده بیابید. اما زیباییِ ریاضیات خود را تنها به شاگردان صبور نشان میدهد. پرارزشترین بخش [مطالعه ریاضی] لحظهای است که میگویی «آها!»؛ ذوق کشف و لذت فهمیدن موضوعی جدید. احساس ایستادن بالای یک بلندی و رسیدن به دیدی شفاف و واضح.
@NuclearEngineering