↩️ ادامه

2⃣ داخل بمانید:

حداقل 24 ساعت صبر کنید:
دیوارها و سقف ساختمان، سپر محافظ شما در برابر تشعشعات هستند.
حداقل 24 ساعت یا تا زمانی که مقامات رسمی اعلام کنند، داخل بمانید.
سطح تشعشعات با گذشت زمان سریع کاهش می‌یابد.

مراقب خود و خانواده‌تان باشید:
برای آوردن اعضای خانواده از مدارس، مهدکودک‌ها یا بیمارستان‌ها از پناهگاه خارج نشوید. مراکز عمومی برنامه‌های اضطراری خود را برای پناه‌‌دادن به افراد اجرا خواهند کرد و خروج شما می‌تواند هم خودتان هم آنها را در معرض خطر قرار دهد.

فقط با دستور رسمی محل را تخلیه کنید:
خروج خودسرانه از منطقه خطرناک است. منتظر دستورالعمل‌های دقیق مقامات برای تخلیه امن بمانید.

3⃣ گوش به زنگ باشید:

به منابع رسمی گوش دهید:
اطلاعات و دستورالعمل‌های بعدی را از طریق رادیو، تلویزیون، اینترنت و شبکه‌های اجتماعی رسمی دنبال کنید.

رادیوی باتری‌خور آماده کنید:
بهترین وسیله برای دریافت اطلاعات در شرایط اضطراری، رادیوی باتری‌خور یا دستی است؛ زیرا ممکن است برق و اینترنت قطع شوند.

از تماس تلفنی خودداری کنید:
شبکه‌های تلفن ممکن است دچار اختلال شوند. درصورت امکان از پیامک برای ارتباطات ضروری استفاده کنید.

@NuclearEngineering

💎✍

💢 اقدامات ضروری پس از ورود به پناهگاه

رفع آلودگی شخصی:
اگر هنگام وقوع حادثه در فضای باز بوده‌اید، فوراً اقدامات زیر را انجام دهید:

لباس‌های بیرونی را درآورید:
این کار به‌تنهایی تا 90 درصد ذرات رادیواکتیو را از شما دور می‌کند. لباس‌های آلوده را در کیسه پلاستیکی قرار بدهید و آن را دور از محل استقرار خود بگذارید

بدن خود را بشویید:
با آب و صابون دوش بگیرید. موهایتان را با شامپو بشویید اما از نرم‌کننده مو استفاده نکنید؛ زیرا می‌تواند ذرات رادیواکتیو را به مو بچسباند.

لباس تمیز بپوشید.

قرص‌های ید پایدار (فقط در موارد خاص):
این قرص‌ها داروی عمومی ضدتشعشع نیستند. آنها فقط از غده تیروئید در برابر ید رادیواکتیو که ممکن است از حوادث نیروگاه‌های هسته‌ای آزاد شود، محافظت می‌کنند
این قرص‌ها را هرگز خودسرانه مصرف نکنید

آب و غذای ایمن:
آب لوله‌کشی شهری و مواد غذایی که از قبل در خانه، یخچال یا کابینت‌های دربسته بوده‌اند، ایمن و قابل‌استفاده هستند

مراقبت از حیوانات خانگی:
حیوانات خانگی خود را داخل بیاورید، آنها را با آب و صابون بشویید و تا اطلاع ثانوی داخل پناهگاه نگه دارید

@NuclearEngineering

💎✍
⁉️چگونه از قبل برای وضعیت اضطراری رادیواکتیو آماده شویم؟
 
آمادگی قبلی، کلید مدیریت مؤثر هر بحرانی است. انجام اقدامات زیر پیش از وقوع حادثه می‌تواند کمک بزرگی کند:
 
۱. تهیه کیت اضطراری:
 
کیف یا جعبه آماده داشته باشید که شامل موارد ضروری زیر برای حداقل چند روز باشد:
 
آب و غذای بسته‌بندی‌شده:
به‌ازای هر نفر، آب و غذای فاسدنشدنی برای حداقل 3 روز.
 
رادیوی باتری‌خور یا دستی:
برای دریافت اطلاعات از منابع رسمی درصورت قطع برق و اینترنت.
 
چراغ قوه و باتری اضافه.

کیت کمک‌های اولیه.

داروهای ضروری:
داروهای موردنیاز اعضای خانواده برای حداقل یک هفته.

یک دست لباس تمیز برای هر نفر:
درصورت نیاز به رفع آلودگی، به لباس تمیز نیاز خواهید داشت.

کیسه زباله محکم:
برای قراردادن لباس‌های آلوده در آن.

۲. تدوین برنامه ارتباطی با خانواده:

با اعضای خانواده خود هماهنگ کنید و برنامه‌ای مشخص داشته باشید:

تعیین محل ملاقات:

2 محل ملاقات تعیین کنید؛ یکی نزدیک خانه و دیگری خارج از محله، درصورتی‌که نتوانید به خانه بازگردید.

انتخاب رابط خارج از استان:

یک دوست یا فامیل را در شهری دیگر به‌عنوان فرد رابط انتخاب کنید که همه اعضای خانواده بتوانند وضعیت خود را به او اطلاع دهند. در شرایط بحرانی، تماس با خارج از منطقه بحران ممکن است آسان‌تر باشد.

آگاهی از برنامه‌های اضطراری محل کار و تحصیل:

از برنامه‌های اضطراری مدرسه فرزندان، محل کار خود و مراکز نگهداری سالمندان یا کودکان مطلع شوید. بدانید برنامه آنها برای پناه‌گیری در محل چیست.

۳. داشتن راه‌های متعدد برای دریافت هشدارهای رسمی:
به یک منبع اطلاعاتی اکتفا نکنید. مطمئن شوید می‌توانید هشدارهای رسمی را از چند طریق دریافت کنید.

@NuclearEngineering

💎✍

باورهای غلط درباره شرایط اضطراری رادیواکتیو

اطلاعات نادرست می‌تواند در شرایط بحرانی خطرناک باشد. اینجا برخی از رایج‌ترین باورهای غلط و حقایق مربوط به آنها را می‌خوانید:



باور غلط 1:

«در برابر تشعشعات رادیواکتیو هیچ کاری نمی‌توان انجام داد و همه‌چیز از دست رفته است.»

حقیقت:
این کاملاً نادرست است. می‌توانید با اقدامات ساده و مؤثر، از خود و عزیزانتان محافظت کنید. اصل کلیدی «داخل بروید، داخل بمانید، گوش به زنگ باشید» می‌تواند جان شما را نجات دهد و میزان قرارگرفتن در معرض تشعشعات مضر را به‌شدت کاهش دهد.

باور غلط 2:
«حتی کوچک‌ترین مقدار تشعشع نیز خطرناک است و به شما آسیب می‌زند.»

حقیقت:
ما هر روز در زندگی عادی خود در معرض دوزهای بسیار پایینی از تشعشعات طبیعی (معروف به تشعشعات پس‌زمینه) از منابعی مانند خورشید و زمین قرار داریم که برای بدن ما بی‌ضرر هستند. خطر اصلی مربوط به قرارگرفتن در معرض دوزهای بالا در مدت کوتاه است که در حوادث اضطراری رخ می‌دهد.

باور غلط 3:
«پزشکان و پرستارانی که افراد آلوده را درمان می‌کنند، جان خود را به خطر می‌اندازند.»

حقیقت:
کادر درمان برای مواجهه با چنین شرایطی آموزش دیده‌اند و از روش‌ها و تجهیزات حفاظتی استاندارد برای جلوگیری از آلودگی خود استفاده می‌کنند. در بیشتر موارد، خطر انتقال آلودگی از بیمار به کادر درمان بسیار پایین است.

@NuclearEngineering

💎✍

💯 اورانیوم فقیرشده، اورانیوم تهی شده، اورانیوم ضعیف‌شده Depleted uranium
به اورانیومی گفته می‌شود که میزان ایزوتوپ قابل شکافت ۲۳۵ در آن کمتر از اورانیوم طبیعی باشد.

☑️ در اورانیوم طبیعی غلظت ایزوتوپ ۲۳۸ حدود ۹۹٫۲۷٪، ایزوتوپ ۲۳۵ حدود ۰٫۷۲٪ و ایزوتوپ ۲۳۴ حدود ۰٫۰۰۵۵٪ است. در حالی‌که در اورانیوم ضعیف‌شده غلظت ایزوتوپ ۲۳۸ حدود ۹۹٫۸٪، ایزوتوپ ۲۳۵ حدود ۰٫۲٪ و ایزوتوپ ۲۳۴ حدود ۰٫۰۰۱٪ است. بر این اساس تفاوت عمده اورانیوم رقیق‌شده و طبیعی در میزان ایزوتوپ ۲۳۵ است که در اورانیوم ضعیف شده کمتر از اورانیوم طبیعی است.

✅ این فلز فراورده جانبی غنی‌سازی اورانیوم است و با توجه به چگالی بسیار بالای آن که نزدیک به دو برابر سرب است، در صنایع مختلف از جمله وزنه‌های تعادلی هواپیما، حفاظ‌های ضد تشعشعات رادیواکتیو، تجهیزات رادیوتراپی[شیلدینگ اطراف سورس]، کانتینرهای حمل مواد رادیواکتیو، گلوله‌ها و مهمات ضد زره توپ‌ها و تفنگ‌های جنگی، و زره‌های دفاعی مثل زره تانکها کاربرد دارد.

🌐 کاربرد اورانیوم ضعیف‌شده در گلوله‌های ضدزره علاوه بر چگالی بالای آن به دلیل قابلیت اشتعال آن در دمای بالای ۶۰۰ درجه نیز هست

@NuclearEngineering

💎✍

The alpha particle emitted during the decay of Uranium-238 has an energy of approximately 4.25 MeV. This energy is primarily in the form of kinetic energy of the alpha particle.

💢 پرتوهای آلفا، که از هسته‌های اتمی مانند هلیوم (دو پروتون و دو نوترون) منشأ می‌گیرند، دارای انرژی نسبتا بالا و بار مثبت هستند. این پرتوها در مقایسه با پرتوهای دیگر مانند بتا یا گاما، توان نفوذ کمتری دارند و به راحتی توسط مواد کم‌ضخامت متوقف می‌شوند.

⏮ برای حفاظت در برابر پرتوهای آلفا با انرژی 4.25 مگاالکترون ولت، نیاز به یک شیلد یا حفاظتی دارید که ضخامت کافی برای توقف این ذرات را داشته باشد. معمولاً، چند میکرومتر تا چند میلی‌متر مواد غیرآلی مانند کاغذ، پلاستیک نازک یا لایه‌های نازک فلزی (مثلاً نقره یا طلا) برای جلوگیری از عبور پرتوهای آلفا کافی است.

☑️ در واقع، یک ورق کاغذ یا لایه نازک پلاستیک (حدود 50 میکرومتر) می‌تواند تمام پرتوهای آلفای با این انرژی را متوقف کند. اگر نیاز به حفاظت در محیط‌های صنعتی یا آزمایشگاهی دارید، استفاده از مواد مقاوم‌تر و ضخیم‌تر مانند پلی‌اتیلن یا فلزات سبک توصیه می‌شود.

@NuclearEngineering

به یاد شهدای هسته‌ای کشور، نسخه الکترونیکی کتاب آموزش کد MCNPX به صورت رایگان در اختیار پژوهشگران هسته‌ای کشور قرار می‌گیرد

این کتاب یکی از پرفروش‌ترین کتاب‌های هسته‌ای کشور است که تاکنون حدود سه هزار نسخه از آن در اختیار محققین و پژوهشگران در حوزه‌های مختلف هسته‌ای قرار گرفته است. این کتاب با سرمایه شخصی مولفین منتشر شده است و اکنون به یاد شهیدگرانقدر، استاد سید امیر حسین فقهی، که خود یکی از متخصیین و مروجین موضوع این کتاب بودند، نسخه الکترونیکی آن به صورت رایگان در اختیار آحاد دانشجویان،پژوهشگران و محققین هسته‌ای کشور قرار می‌گیرد؛ باشد که نقشی در توسعه و شتاب فعالیت‌های هسته‌ای کشور داشته باشد.
یاسر کاسه‌ساز- مصطفی حسن‌زاده
مولفین کتاب آموزش کد MCNPX
24 خرداد ماه سال 1404

لینک دریافت کتاب

https://youtu.be/2DXipcv-sDM


✅ لینک جلسه دهم آموزش کد MCNP

@mcnpforeverybody
#Farzane_Academia

💎✍

راکتورهای هسته‌ای آب سبک
LWR: Light Water Reactors
نوعی از راکتورهای هسته‌ای هستند که از آب سبک (آب با هیدروژن معمولی) به عنوان مایعات خنک‌کننده و ماده‌ی کندکننده نوترون‌ها استفاده می‌کنند. این نوع راکتورها بیشترین کاربرد را در جهان دارند و شامل دو نوع اصلی هستند:

1. راکتورهای آب تحت فشار (PWR - Pressurized Water Reactors): 
   در این نوع، آب خنک‌کننده تحت فشار بالا قرار دارد تا دمای جوش نداشته باشد و بتواند حرارت تولید شده در قلب رآکتور را به مبدل‌های حرارتی منتقل کند. در این مبدل‌ها، آب ثانویه بخار می‌شود و توربین‌ها را راه‌اندازی می‌کند

2. راکتورهای آب جوش (BWR - Boiling Water Reactors): 
   در این نوع، آب داخل قلب رآکتور به نقطه جوش می‌رسد و بخار مستقیم تولید شده، توربین‌ها را راه‌اندازی می‌کند

مزایای اصلی این نوع رآکتورها عبارتند از: 
- فناوری نسبتاً بالغ و قابل اعتماد 
- استفاده از مواد رایج و موجود 
- قابلیت کنترل دقیق واکنش زنجیره‌ای 

معایب آن‌ها شامل مواردی مانند نیاز به سیستم‌های ایمنی پیچیده‌تر، تولید پسماندهای پرتوزا و خطرات احتمالی نشت مواد رادیواکتیو است

@NuclearEngineering

💎✍

نیروگاه BWR یا 
Boiling Water Reactor
نوعی نیروگاه هسته‌ای است که در آن آب مستقیماً در داخل راکتور به جوش می‌آید و بخار تولید شده برای به حرکت درآوردن توربین‌ها استفاده می‌شود. این نوع نیروگاه‌ها به دلیل حذف مبدل حرارتی و فشار کمتر نسبت به راکتورهای آب تحت فشار (PWR)، طراحی ساده‌تری دارند.

نحوه کار نیروگاه BWR:

1. جوشاندن آب:
آب به عنوان خنک‌کننده و تعدیل‌کننده در داخل راکتور هسته‌ای جریان می‌یابد و با جذب گرمای حاصل از شکافت هسته‌ای، به جوش می‌آید.

2. تولید بخار:
بخار حاصل از جوشیدن آب، مستقیماً وارد توربین می‌شود.

3. چرخش توربین:
بخار پرفشار با عبور از پره‌های توربین، آن را به حرکت درمی‌آورد.

4. تولید برق:
حرکت توربین باعث چرخش ژنراتور و در نهایت تولید برق می‌شود.

5. کندانس شدن بخار:
بخار خروجی از توربین وارد کندانسور شده و مجدداً به آب تبدیل می‌شود تا به راکتور بازگردد و این چرخه ادامه یابد.

مزایای نیروگاه BWR:
سادگی طراحی:
حذف مبدل حرارتی و کاهش تعداد قطعات، طراحی ساده‌تری را نسبت به PWR ارائه می‌دهد.

فشار کمتر:
فشار عملیاتی کمتر در مقایسه با PWR، نیاز به تجهیزات با مقاومت فشاری کمتر را فراهم می‌کند.

معایب نیروگاه BWR:
آلودگی احتمالی بخار:
به دلیل تماس مستقیم آب با سوخت هسته‌ای، بخار تولیدی ممکن است کمی رادیواکتیو باشد.

بازده کمتر:
بازده کلی نیروگاه‌های BWR معمولاً کمی پایین‌تر از PWR است.

مثال:
نیروگاه هسته‌ای بوشهر در ایران از نوع PWR است و از نوع BWR نیست. 
نکات تکمیلی:
راکتورهای BWR یکی از دو نوع اصلی راکتورهای آب سبک (LWR) هستند.
سوخت مورد استفاده در راکتورهای BWR معمولاً اورانیوم دی‌اکسید (UO2) است. 

@NuclearEngineering

💎✍

رآکتورهای هسته‌ای
PWR: Pressurized Water Reactor
یا رآکتور آب تحت فشار، نوعی از رآکتورهای هسته‌ای هستند که در بسیاری از نیروگاه‌های هسته‌ای جهان مورد استفاده قرار می‌گیرند. این نوع رآکتورها بر اساس طراحی خاص خود، از آب تحت فشار برای خنک‌کاری و همچنین به عنوان ماده‌ی کندکننده نوترون‌ها بهره می‌برند.

ویژگی‌های اصلی رآکتورهای PWR:

1. سیستم خنک‌کاری: در این نوع رآکتورها، آب تحت فشار بالا در داخل قلب رآکتور جریان دارد و به دلیل فشار زیاد، نمی‌جوشد حتی در دماهای بالا. این آب گرم شده، گرما را به مبدل‌های حرارتی منتقل می‌کند تا بخار تولید شود و توربین‌ها را راه‌اندازی کند.

2. سیستم فشار: سیستم فشار قوی باعث می‌شود که آب در داخل قلب رآکتور مایع باقی بماند و نپزد، که این امر کنترل دما و ایمنی را آسان‌تر می‌کند.

3. ایمنی: طراحی PWR شامل چندین لایه حفاظتی است، مانند مخزن‌های محافظ و سیستم‌های ایمنی اضطراری، تا در صورت بروز هرگونه مشکل، خطرات کاهش یابد.

4. کاربرد: بیشتر نیروگاه‌های هسته‌ای جهان از جمله در آمریکا، فرانسه و ژاپن از نوع PWR هستند.

مزایای رآکتورهای PWR:

- پایداری و کنترل آسان‌تر فرآیند واکنش زنجیره‌ای
- سیستم خنک‌کاری مطمئن با آب تحت فشار
- فناوری نسبتاً بالغ و قابل اعتماد

معایب:

- نیاز به تجهیزات پیچیده و مقاوم در برابر فشار بالا
- هزینه ساخت و نگهداری نسبتاً بالا

در مجموع، Rپروتکل‌های PWR یکی از پرکاربردترین نوع رآکتورها هستند که با فناوری پیشرفته و استانداردهای ایمنی بالا ساخته شده‌اند تا تولید برق پاک و مطمئن را تضمین کنند.

@NuclearEngineering