دستورالعمل بازرسی ایمنی و فنی جرثقیل ها
👇👇👇

جزوه کامل شیت متال

👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇

آموزش کامل 5s👇👇👇
#نظام_5s
@iehouse

راهنماي كاربرد نرم افزار اكسل
👇🏼👇🏼👇🏼 @honaremodiriat 👇🏼👇🏼👇🏼

"داستانی کوتاه اما خواندنی"

چرا فاصله ریل های قطار 143.5 سانتیمتر یا 4فوت و 8 و نیم اینچ است؟
چرا یک عدد صحیح رُند (مثلاً 150 یا 144 سانتیمتر یا 5 فوت) نیست؟!!

سوال فوق در واقع پرسشی است که برای قهرمان داستان کتاب «زهیر» اثر "پائولو کوئلیو" پیش آمد و جواب آن به یک سری پرسش و پاسخ زنجیروار ختم شد
متن ذیل نتیجه این واکاوی می باشد:

- چرا فاصله ریل های قطار 143.5 سانتیمتر است؟
چون در آغاز واگن های قطار توسط کسانی ساخته شد که قبلاً سازندگان تراموا و کالسکه بودند بنابر این از همان معیارهایی برای ساخت محور واگن ها استفاده کردند که در ساخت محور تراموا و کالسکه به کار می رفت.

- چرا فاصله چرخ های کالسکه این قدر بود؟
چون خیابان های قدیم (کالسکه رو) مطابق با این فاصله ساخته شده بود.

- چه کسی تعیین کرده عرض خیابان این قدر باشد؟
رومی ها ٬نخستین مهندسان راهساز در اروپا ٬این طور تصمیم گرفته بودند.
- دلیلش چه بود؟
ارابه های جنگی را دو اسب می رانند و وقتی دو اسب را از نژادی که آن زمان به کار می رفت٬ کنار هم بگذاریم٬ فضایی معادل ۱۴۳.۵ سانتیمتر را اشغال می کند.

بدین ترتیب رومی های باستان فاصله ی ریل های قطار امروز را تعیین کرده اند٬ ریل هایی که برای مدرن ترین قطارهای سریع السیر هم به کار می رود و وقتی مهاجران اروپایی به ایلات متحده رفتند و شروع کردند به کشیدن خط آهن٬ فکر نکردند شاید بهتر باشد این فاصله را تغییر دهند و همان نسبت را رعایت کردند.
اين موضوع بر ساخت سفینه های فضايی هم تاثير گذاشت؛ زیرا مهندسان امريکايی میخواستند مخازن سوخت را بزرگتر بسازند، اما اين مخازن در ايالت یوتا ساخته می شد و بايد آن ها را با قطار به مرکز فضايی فلوريدا می رساندند ، و تونل ها گنجايش شيئی به اندازه ی بزرگ تر را نداشت ؛ در نتيجه ، مجبور شدند تسليم نظر روميان درباره ی فاصله ی مناسب بين دو ريل بشوند.
و اینگونه فاصله بین دو اسب از نژاد رایج در زمان رومیان بر نحوه ساخت سفینه ای فضایی در قرن 20 تاثیر گذاشت.
باور کنید هر تصمیمی که در زندگی میگیرید یک روزی در یک زمانی و در جایی از کائنات تاثیر خواهد گذاشت.
سرنوشت تمام عالم هرچند اندک هرچند بینهایت ناچیز ،به تصمیم امروز تو بستگی دارد.


@honaremodiriat

📊📊 دو مقاله در مورد کنترل کیفیت آماری فرآیندهای صنعتی ⬇️⬇️

@IRIND

تعریف بازرسی:

بازرسی را می‌توان مجموعه فعالیت‌های «اندازه‌گیری، بررسی، و آزمایش» یک یا بیش از یک مشخصه‌ی محصول، کالا یا جنس، و مقایسه‌ی نتایج بدست آمده با الزامات مشخص شده به منظور دستیابی به «انطباق» یا «عدم انطباق» در هر مشخصه ذکر کرد. بازرسی می‌تواند توسط یک مهندس کنترل کیفیت یا بازرس QC و یا خود اپراتور انجام شود. در صنایع مختلف همچون نفت و گاز و پتروشیمی نیز بازرسی بسیار پرکاربرد است. بطور مثال، در صنایع نفت و گاز بازرس Coating وظیفه بررسی پوشش سطوح و رنگ و خوردگی لوله، فولاد، و غیره را با استفاده از تجهیزات مربوطه دارد که بیشتر مهندسین شیمی این کار را انجام می‌دهند. بازرسی تشخیص محور یا عیب محور است و بر روی خروجی نهایی متمرکز است تا آن را بررسی کند. در بازرسی ویژگی‌های کلیدی محصول مورد بررسی قرار می‌گیرند و فاقد بازخورد به منبع است. بازرسی هیچ مبنایی برای بهبود مستمر فراهم نمی‌کند و یک فرآیند کوتاه‌مدت است و توجه چندانی به آینده بلندمدت ندارد.

اگرچه بازرسی می‌تواند تضمین کند که 100 درصد محصولات و خدمات تحویلی به مشتریان خوب است، اما می‌تواند فرآیند بسیار هزینه‌زایی باشد، به ویژه برای تولید در حجم بالا، و اقلام بی‌ارزش. مثلا برای تولید میخ‌ یا دگمه‌های پیراهن، بازرسی بیشتر ایجاد هزینه می‌کند. نتیجه بازرسی می‌تواند تشخیص قراضه بودن، دوباره‌کاری، اصلاح، و واگذاری (concession) باشد. @QualityAssurance

@QualityAssurance تعریف کنترل کیفیت:

مجموعه فنون و اقدامات عملیاتی به منظور تحقق بخشیدن به الزامات کیفی است. کنترل کیفیت برای تشخیص مسائل مربوط به محصول یا خدمت طراحی شده است و از طریق روش‌ها، سیستم‌ها، ابزارها و فنون بازرسی توسعه یافته است. بیشتر تاکید آن بر روی بازخورد (feedback) است. اما مکانسیم اصلی آن کماکان مبتنی بر بازرسی است و مشخصه‌های فیزیکی محصول را بررسی می‌کند. متکی بر گزارش‌های بازرسی، مواد اولیه، کالیبراسیون، و ممیزی‌ها محدود است. نواقص محصول گزارش و تحلیل می‌شوند و تاحدودی اپراتورها را تشویق به بازرسی خودکار می‌کند.

QC ارزیابی سیستماتیک کالاها و خدمات به منظور بررسی انطباق آنهاست. اما کیفیت را بهبود نمی‌دهد و تنها نواقص و عیوب را برجسته می‌کند. حتی در بسیاری از موارد ریشه‌ی نواقص را تشخیص نمی‌دهد.