اول اینکه به دلایل نامعلومی که نمی‌دونم رم نفرین شد شاید به خاطر گرفتن دست سوبارو نفرین شد که بعد مرد یا اون سگه در روستا که بعد مرگ رم، رام و بقیه فکر کردن کار سوباروعه و بعد از اونجا فرار کرد و صخره رو دید و اونجا با خودش فکر کرد اگه بمیرم باز می‌تونه برگرده اما نتونست بپره اینجا تردید و ترس داشت و بعدش که بئاتریس آمد که بعد دست بئاتریس گرفت فهمید شب قبل که دو نفر دستشون گرفت و حالش خوب نبود رم و رام دستشون گرفته بود و بعد رام سر رسید و بعد اونجا سوبارو بهش گفت دوستشون داره و ایندفعه تردید در کارش نبود خودش از بالای صخره ها انداخت تا بار دیگه که برگرده اونارو حتما نجات بده
حالا نکته ای که بخوام در نظر بگیرم فکر کنم این باشه که درد یا مرگ هاشو اونجا پذیرفت حتی اگه خودشو قربانی کنه نه به خاطر خودش چون برای دیگران این کارو انجام میده و به رشد شخصیتی اش هم کمک می‌کنه و اینکه در اینجا اولین باره که خودش میخواد از قابلیت بازگشت به وسیله مرگ استفاده کنه و یک چیز دیگه که یادم رفت بگم پرت شدن از صخره یه جور نماد رها شدن کامل از تردید و به تنها راهیه که داره و خود صخره هم فکر کنیم یک مرز بین تسلیم شدن و شروع دوباره که کنه هست اینا چیزایی بود که فهمیدم.