این مقاله تحت فعالیت تیم انیم‌باز تنظیم و منتشر شده است.

Reze Arc >>>>>


◇#Edit #Chainsaw_Man
◇@SAYOTeam

این چند روز بالا باشید برنامه زیاد داریم.

سایو تیم و بوک خان با افتخار تقدیم میکنند.

📝مانگا: Holyland - سرزمین مقدس
🎭ژانر: اکشن، درام، روانشناختی
📚مانگاکا: کوجی موری

خلاصه داستان:

⟡𝐷𝑂𝑊𝑁𝐿𝑂𝐴𝐷⟡

🗂 𝐂𝐇𝐀𝐏𝐓𝐄𝐑 𝟎𝟏~𝟏𝟎 (𝐕𝟎𝟏)
🗂 𝐂𝐇𝐀𝐏𝐓𝐄𝐑 𝟏𝟏
🗂 𝐂𝐇𝐀𝐏𝐓𝐄𝐑 𝟏𝟐
🗂 𝐂𝐇𝐀𝐏𝐓𝐄𝐑 𝟏𝟑🔥
🗂 𝐂𝐇𝐀𝐏𝐓𝐄𝐑 𝟏𝟒🔥
🗂 𝐂𝐇𝐀𝐏𝐓𝐄𝐑 𝟏𝟓🔥

◇#Holyland #Manga
◇@SAYOTeam

بالا باشید کار یلدایی رو بزارم.

دوستان کار یلدایی هم منتشر شد.
امیدواریم زمستانی پر از پول و عشق در پیش داشته باشید.🌺

اینو با این چپتر بشنوید امتحان رو بشوره ببره پایین🔥

عجیب سازیه ساکسیفون🎷

برای امروز یه کار خاص اماده کردیم🔥
قرار بدیم؟
با ریکشن بگید.

حمایت ها بالا نبود فردا میزارم😤

ابولی اگه واقعا پرمیوم میزنی بزارم.

حله

حمایت کنید از این کار های مورد دار بزارم😜

3 سال پیش در چنین روزی فصل اول انیمه‌ی Chainsaw Man به پایان رسید.

شخصیت‌پردازی دنجی مسیر متفاوتی از قهرمان‌های کلاسیک شونن را طی کرد.
موفقیت جهانی این اثر به استودیوها ثابت کرد ریسک روی آثار غیرمتعارف می‌تواند نتیجه بدهد.

«تقابل زندگی و مرگ؛ روایتی دردناک از شخصیتی ناآگاه در Chainsaw Man»

در Chainsaw Man روایت به‌تدریج از یک خشونت عریان و پرسر‌وصدا فاصله می‌گیرد و به لایه‌ای می‌رسد که در آن، درد دیگر فریاد نمی‌زند؛ نجوا می‌کند. این اثر شونن را نه به‌عنوان مسیر قهرمانی، بلکه به‌مثابه فرایند فرسایش انسان به تصویر می‌کشد. هر نبرد، نه پله‌ای به‌سوی تعالی، بلکه ساییده‌شدن بیشتر روح است. دنجی در دل این جهان، نه برای معنا، بلکه برای تعویقِ فروپاشی می‌جنگد. او بیشتر از آنکه بخواهد برنده شود، می‌خواهد دوام بیاورد، و همین تفاوت ظریف، بنیان روایت را از اساس تغییر می‌دهد.

در عمق داستان، مسئله فقط زنده ماندن نیست، بلکه تهی‌شدن تدریجی از آن چیزی است که زندگی را قابل زیستن می‌کند. اهداف سادهٔ دنجی، که در ابتدا نشانهٔ معصومیت به‌نظر می‌رسند، کم‌کم رنگ دیگری می‌گیرند. این سادگی، حاصل فقرِ آرزوست، نه آرامش. دنجی نمی‌داند چه می‌خواهد، چون هیچ‌وقت اجازه نداشته خواستن را تمرین کند. جهان داستان، او را از کودکی در موقعیتی قرار داده که انتخاب به یک شوخی تلخ تبدیل شده است. به همین دلیل، هر بار که به چیزی نزدیک می‌شود، ترس از دست دادنش زودتر از لذت رسیدن سراغش می‌آید.
ذهن دنجی میدان کشمکشِ خاموشی است که در آن احساسات هنوز نام‌گذاری نشده‌اند. او درد را حس می‌کند، اما اغلب نمی‌تواند توضیحش دهد. دیالوگ‌های درونی‌اش ساده‌اند، اما سنگین: پرسش‌هایی کوتاه که پاسخی ندارند. وقتی از خودش می‌پرسد آیا کسی واقعاً او را می‌بیند، این سؤال فقط دربارهٔ دیده‌شدن فیزیکی نیست؛ دربارهٔ به‌رسمیت‌شناخته‌شدن به‌عنوان یک انسان است. دنجی بیشتر اوقات نقش بازی می‌کند، چون یاد گرفته اگر خودش باشد، آسیب‌پذیر می‌شود.

جملهٔ تلخ «چرا همه دنبال قلب مرد اره‌ای هستن؟ پس قلب دنجی چی میشه؟» نقطه‌ای است که داستان، بی‌رحمانه نقاب از چهرهٔ جهانش برمی‌دارد. قلب، که باید نماد زندگی و احساس باشد، به شیء تبدیل می‌شود؛ منبع قدرت، نه محل تپش انسانیت. این جمله اعترافی است از انسانی که فهمیده حتی وقتی به ابزار جنگ تبدیل می‌شود، باز هم ارزش وجودی‌اش نادیده گرفته می‌شود. نقد عمیق این لحظه در همین است: جامعه‌ای که قدرت را می‌پرستد، ناخواسته انسان را قربانی می‌کند. دنجی این را می‌فهمد، اما فهمیدن برایش رهایی نمی‌آورد؛ فقط تنهایی را عمیق‌تر می‌کند.
مرگ در Chainsaw Man نه پایان تراژیک، بلکه حذف ناگهانی است؛ مثل پاک‌شدن یک خط از زندگی که هنوز ناتمام مانده. این مرگ‌ها، دنجی را وادار نمی‌کنند قوی‌تر شود، بلکه او را محتاط‌تر، سردتر و درون‌گرا‌تر می‌کنند. تحول او شبیه شکوفایی نیست؛ شبیه ترک‌برداشتن تدریجی است. هر تجربه، تکه‌ای از سادگی اولیه‌اش را می‌گیرد و جای آن را با سکوتی سنگین پر می‌کند. او یاد می‌گیرد که وابستگی، بهایی دارد که همیشه آمادگی پرداختنش را ندارد.

علاقه یا نفرت نسبت به Chainsaw Man دقیقاً از همان چیزی می‌آید که اثر را خاص می‌کند: بی‌رحمی و صداقت آن. برخی عاشقش‌اند چون صادقانه‌ترین تصویر ممکن از انسان بودن، ضعف، ترس، و تلاش برای زنده ماندن را نشان می‌دهد؛ قهرمان ناقص، خشونت بی‌پرده، و دنیایی که همیشه منصف نیست، برایشان تازگی و اصالت دارد. در مقابل، عده‌ای متنفرند، چون این اثر از قواعد کلاسیک شونن عبور می‌کند؛ هیچ تضمینی برای خوشی، هیچ پیروزی قهرمانانه، و هیچ شادی ساده‌ای در انتظار شخصیت‌ها نیست. خشونت بی‌پرده و مرگ‌های ناگهانی، دنیای پوچ و تلخ آن، برای برخی بیش از حد است و حس لذت‌بردن از داستان را از بین می‌برد. در واقع، Chainsaw Man مثل آینه‌ای است که روی آن، برخی حقیقت را می‌بینند و تحسین می‌کنند، و برخی فقط وحشت و ناراحتی می‌بینند؛ همین تضاد شدید بین واقعیت و انتظار باعث می‌شود هم دوست‌داشتنی باشد و هم آزاردهنده.

در نهایت، Chainsaw Man داستان انسانی است که زیر وزن انتظارات، قدرت و خشونت، آرام‌آرام از درون تهی می‌شود، اما همچنان به حرکت ادامه می‌دهد. تاتسوکی فوجیموتو با این روایت، قهرمانی می‌سازد که پیروزی‌اش در شکست تعریف می‌شود و بقایش در از دست دادن. این اثر به ما یادآوری نمی‌کند که چگونه باید قوی باشیم، بلکه نشان می‌دهد قوی شدن گاهی به معنای تحمل چیزی است که هر روز کمی بیشتر از ما می‌کاهد. شاید ماندگاری Chainsaw Man دقیقاً در همین حقیقت تلخ نهفته باشد: اینکه بعضی قلب‌ها می‌تپند، حتی وقتی کسی دیگر صدایشان را نمی‌شنود.

🗞 تحت فعالیت تیم انیم‌باز
🖋 نویسنده: امین


◇#Review #Chainsaw_Man
◇@SAYOTeam

نظرات زیبا خودتون برامون بنویسید.