Software Philosophy – Telegram
Software Philosophy
3.46K subscribers
160 photos
41 videos
1.54K links
چکیده‌ای از مفاهیم به روز مهندسی نرم افزار برای مهندسین نرم‌افزار.
معماری نوین نرم‌افزار، تکنولوژی‌های برنامه نویسی جدید
Download Telegram
۱۰ برابر شدن سرعت TypeScript با پورت کامپایلر به GO

در این ویدئو Andres Hejlsberg (خالق تایپ‌اسکریپت و سی‌شارپ) توضیح می‌دهد که چگونه با پورت کردن کدهای کامپایلر TypeScript به GO، سرعت کامپایل را 10x بهتر کرده‌اند!

او همچنین توضیح می‌دهد که چرا زیرساخت JavaScript برای این کار مناسب نیست. در حقیقت این زبان بیشتر برای کارهای UI طراحی شده بوده و زیرساخت‌های لازم برای کارهای performance-intensive مانند این کار را ندارد.

برای من خیلی جالب بود خالق سی‌شارپ، زبان GO را برای این کار انتخاب کرده، پس مستندات مربوط به این تصمیم را خواندم.
https://github.com/microsoft/typenoscript-go/discussions/411

اولین نکته جالب این بود که چقدر بدون تعصب و با ذهن باز زبان‌های مختلف رو بررسی کردن.
با توجه به اینکه هر دو زبان‌ C#, GO از لحاظ پرفورمنسی بسیار خوب هستند، یکی از مهم‌ترین دلایل انتخاب GO تشابه بسیار بالای سینتکس آن با TypeScript بوده است.

کامپایلر قبلی تایپ‌اسکریپت، با خود تایپ‌اسکریپت نوشته شده و تیم نمی‌خواستند که کل آن را بازنویسی کنند.
در حقیقت هدف rewrite کردن نبوده، بلکه port کردن بوده.
آنها دنبال پورت کردن آن به یک زبان با پرفورمنس بالا بودند که تشابه سینتکسی بالایی داشته باشد تا عملیات پورت بتواند راحت‌تر انجام شود.

از بین زبان‌های C#, GO و Rust، زبان گو تشابه سینتکسی بیشتری با تایپ‌اسکریپت داشته و در نهایت انتخاب شده.

به نظرم نحوه انتخاب زبان برای این کار توسط خالق سی‌شارپ و تایپ‌اسکریپ، درس‌های تکنیکال و بیزسنی زیادی برای یاد گرفتن داره. نظر شما چیه؟


https://www.youtube.com/watch?v=pNlq-EVld70

#مهران_داودی (لینکدین - بلاگ)

⁉️ برای بحث و تبادل نظر فنی در مورد این پست، نظرات خود را با ما در قسمت کامنت‌ها به اشتراک بگذارید.

کانال تلگرام:
@SoftwarePhilosophy

______
1🔥20👍144
👍3🔥1
آشنایی با Outbox Pattern و اهمیت آن در سیستم‌های توزیع‌شده

آیا تاکنون در توسعه‌ی یک سیستم توزیع‌شده با این دغدغه مواجه شده‌اید که هنگام ثبت تغییرات در پایگاه داده و هم‌زمان ارسال پیام (رویداد) به یک سرویس دیگر (مانند RabbitMQ یا Kafka)، ممکن است یکی از این مراحل با موفقیت انجام شود و دیگری با شکست روبه‌رو گردد؟ در چنین شرایطی، بخشی از داده‌ها به‌روز می‌شود اما سرویس‌های مصرف‌کننده از این تغییرات بی‌خبر می‌مانند و هماهنگی میان بخش‌های مختلف سیستم از بین می‌رود.

مشکل اصلی کجاست؟
به‌طور معمول، اگر در حین به‌روزرسانی یک موجودیت در پایگاه داده بخواهیم یک رویداد نیز به سیستم دیگری ارسال کنیم و مراحل دیتابیس و ارسال پیام در یک تراکنش مجزا یا به‌صورت ناهم‌زمان انجام شوند، احتمال از دست رفتن یا عدم ارسال پیام وجود دارد. این امر ممکن است به ناسازگاری در داده‌ها و عملکرد سرویس‌های وابسته منجر شود.

راه‌حل چیست؟
در اینجاست که الگوی Outbox وارد عمل می‌شود. این الگو پیش‌بینی می‌کند که ابتدا همه‌ی رویدادهایی که قرار است برای سیستم‌های دیگر ارسال شوند در جدولی اختصاصی (Outbox Table) در همان پایگاه داده‌ی اصلی ذخیره شوند. این کار هم‌زمان با تراکنش به‌روزرسانی سایر داده‌ها صورت می‌گیرد، به‌طوری‌که اگر عملیات اصلی موفق باشد، اطلاعات رویداد نیز قطعاً ثبت می‌شود.

سپس چه می‌شود؟
یک فرایند مجزا (Outbox Process) به‌طور مستمر این جدول را بررسی می‌کند و رویدادهای ثبت‌شده را به پیام‌رسان (Message Broker) ارسال می‌کند. در صورت موفقیت در ارسال، رکورد مربوطه از جدول Outbox حذف می‌شود و بدین ترتیب از ارسال مجدد ناخواسته جلوگیری می‌گردد. اگر هم پیام‌رسان در لحظه غیرفعال باشد یا خطایی رخ دهد، رکورد رویداد کماکان در پایگاه داده باقی می‌ماند تا در تلاش بعدی مجدداً ارسال شود.

مزایای Outbox Pattern
۱. جلوگیری از ناسازگاری داده‌ها: با انجام ثبت رویداد و تغییرات داده در یک تراکنش واحد، احتمال بروز تناقض در داده‌ها کاهش می‌یابد.
۲. اطمینان از عدم از دست رفتن رویدادها: حتی اگر زیرساخت ارتباطی یا پیام‌رسان موقتاً از دسترس خارج شود، پیام در Outbox محفوظ می‌ماند و پس از بازگشت سرویس، ارسال خواهد شد.
۳. مقیاس‌پذیری بالا: افزودن سرویس‌های جدید یا گسترش زیرساخت پیام‌رسانی تحت تأثیر این الگو به‌راحتی امکان‌پذیر است، چرا که شیوه‌ی ثبت و ارسال رویدادها مشخص و یکپارچه است.

در واقع Outbox Pattern راهکاری قدرتمند و مطمئن برای ساخت سیستم‌های توزیع‌شده و مبتنی بر رویداد است و کمک می‌کند دغدغه‌ی شکست ارسال پیام و ناسازگاری داده‌ها برطرف شود.

🔗 برای مطالعه بیشتر می‌توانید به این لینک مراجعه نمایید.

⁉️ برای بحث و تبادل نظر فنی در مورد این پست، نظرات خود را با ما در قسمت کامنت‌ها به اشتراک بگذارید.

#هوتن_همتی (لینکدین)

کانال تلگرام:
@SoftwarePhilosophy

___________
1👍164🔥2
درک انواع داده‌ها در سی‌شارپ

#csharp_for_beginners

در دنیای C#، درک تفاوت‌های بین انواع داده‌ها برای برنامه‌نویسی مؤثر بسیار مهم است. این مقاله به بررسی تفاوت‌های بین انواع داده‌های decimal، double و float می‌پردازد و بر دقت، صحت و تأثیرات عملکردی آن‌ها تمرکز می‌کند.

دقت (Precision): به نزدیکی اندازه‌گیری‌ها اشاره دارد. به عنوان مثال، اگر یک مقدار را چندین بار اندازه‌گیری کنیم و نتیجه یکسانی بگیریم، نشان‌دهنده دقت بالا است.

صحت (Accuracy): نشان‌دهنده نزدیکی یک اندازه‌گیری به یک استاندارد شناخته شده است. یک اندازه‌گیری که از مقدار واقعی دور است، نادرست تلقی می‌شود.

دقت حسابی (Arithmetic Precision): به تعداد ارقام استفاده شده برای نمایش یک عدد اشاره دارد. ارقام بیشتر به معنای دقت بالاتر است.

تایپ decimal
دقت: دقت بالا (28-29 رقم معنادار).
موارد استفاده: ایده‌آل برای محاسبات مالی که در آن دقت بسیار مهم است.
عملکرد: به دلیل نمایندگی پایه 10، کندتر از double و float است.

تایپ double
دقت: دقت متوسط (15-16 رقم معنادار).
موارد استفاده: مناسب برای محاسبات علمی که در آن عملکرد مهم‌تر از دقت است.
عملکرد: به دلیل نمایندگی پایه 2، سریع‌تر از decimal است.

تایپ float
دقت: دقت پایین (7 رقم معنادار).
موارد استفاده: در برنامه‌هایی که صرفه‌جویی در حافظه مهم‌تر از دقت است، مانند گرافیک، استفاده می‌شود.
عملکرد: مشابه double است اما با دقت کمتر.

مقایسه عملکرد
هنگام مقایسه عملکرد این انواع داده، مشخص می‌شود که:

تایپ Double سریع‌ترین است و برای برنامه‌هایی که به محاسبات سریع نیاز دارند، مناسب است.
تایپ Decimal کندترین است اما بالاترین دقت را ارائه می‌دهد و برای برنامه‌های مالی ایده‌آل است.
تایپ Float تعادلی بین سرعت و استفاده از حافظه ارائه می‌دهد اما دقت را فدای آن می‌کند.

🔗 ویدئو را از اینجا می‌توانید ببیند.

⁉️ برای بحث و تبادل نظر فنی در مورد این پست، نظرات خود را با ما در قسمت کامنت‌ها به اشتراک بگذارید.

کانال تلگرام:
@SoftwarePhilosophy

______
1👍202👏1
ساخت یک MCP Server‌ ساده با سی‌شارپ

اگه برنامه‌نویس #دات‌نت هستین، تو این پست توضیح داده که چطور با #سی‌شارپ می‌تونین یه MCP Server بالا بیارین و توی Cursor تستش کنین.
اگر نمی‌دونین MCP چیه، یه چورایی همون معادل REST API دنیای وب، در هوش مصنوعیه. یعنی سیستم‌های مختلف امکانات هوش‌مصنوعی خودشون رو از این طریق در اختیار بقیه سیستم‌های هوش‌مصنوعی قرار می‌دن.
مفهوم MCP از اونجایی خیلی مهمه که می‌تونه همون نقشی که ظهور API ها در دنیای وب باعث گسترش یک عالمه اینتگریشن شد، همون نقش رو می‌تونن MCP ها هم بازی کنن و باعث رشد خیلی زیاد محصولات هوش‌مصنوعی باشیم.

تو این پست قدم به قدم اول یه پروژه دات‌نتی ساده درست کرده و بعد کدهای مربوط به MCP رو نوشته و در آخر هم نشون داده که چطور می‌تونین این MCP رو با Cursor تست کنین.

https://dev.to/mehrandvd/create-an-mcp-server-with-net-and-c-251p

https://dev.to/mehrandvd/create-an-mcp-server-with-net-and-c-251p

#مهران_داودی (لینکدین - بلاگ)

⁉️ برای بحث و تبادل نظر فنی در مورد این پست، نظرات خود را با ما در قسمت کامنت‌ها به اشتراک بگذارید.

کانال تلگرام:
@SoftwarePhilosophy

______
5👍1910🔥4
انواع عددی صحیح (Integral Numeric Types) در سی شارپ

#csharp_for_beginners

در زبان برنامه‌نویسی C#، انواع عددی صحیح (Integral Numeric Types) برای نمایش اعداد صحیح به کار می‌روند. این انواع داده‌ای به‌عنوان نوع‌داده‌های مقداری (Value Types) شناخته می‌شوند و از عملیات‌های حسابی، منطقی بیتی، مقایسه‌ای و تساوی پشتیبانی می‌کنند

▫️در C#، انواع داده‌ای عددی صحیح شامل موارد زیر هستند:

نوع sbyte: از مقدار ۱۲۸- تا ۱۲۷ را در ۸ بیت ذخیره می‌کند و معادل System.SByte در .NET است.
نوع byte: از مقدار ۰ تا ۲۵۵ را در ۸ بیت ذخیره می‌کند و معادل System.Byte است.
نوع short: از مقدار ۳۲۷۶۸- تا ۳۲۷۶۷ را در ۱۶ بیت ذخیره می‌کند و معادل System.Int16 است.
نوع ushort: از مقدار ۰ تا ۶۵۶۳۵ را در ۱۶ بیت ذخیره می‌کند و معادل System.UInt16 است.
نوع int: از مقدار -2,147,483,648 تا 2,147,483,647 را در 32 بیت ذخیره می‌کند و معادل System.Int32 است.
نوع uint: از مقدار ۰ تا ۴,۲۹۴,۹۶۷,۲۹۵ را در ۳۲ بیت ذخیره می‌کند و معادل System.UInt32 است.
نوع long: از مقدار -9,223,372,036,854,775,808 تا 9,223,372,036,854,775,807 را در 64 بیت ذخیره می‌کند و معادل System.Int64 است.
نوع ulong: از مقدار ۰ تا ۱۸,۴۴۶,۷۴۴,۰۷۳,۷۰۹,۵۵۱,۶۱۵ را در ۶۴ بیت ذخیره می‌کند و معادل System.UInt64 است.
نوع nint: اندازه‌ای وابسته به پلتفرم دارد (در سیستم‌های ۳۲ بیتی، ۳۲ بیت و در سیستم‌های ۶۴ بیتی، ۶۴ بیت است) و معادل System.IntPtr می‌باشد.
نوع nuint: مانند nint، اندازه‌ای وابسته به پلتفرم دارد و معادل System.UIntPtr است.
این انواع داده‌ای برای ذخیره اعداد صحیح استفاده می‌شوند و بسته به نیاز حافظه و محدوده مقادیر مورد نظر انتخاب می‌شوند

مقادیر پیش‌فرض: مقدار پیش‌فرض برای تمامی انواع عددی صحیح، صفر (0) است.

حداقل و حداکثر مقادیر: هر نوع داده‌ای دارای ویژگی‌های MinValue و MaxValue است که به ترتیب حداقل و حداکثر مقدار قابل‌پذیرش را نشان می‌دهند.

انواع با اندازه وابسته به پلتفرم: انواع nint و nuint به اندازه پلتفرم وابسته هستند؛ یعنی در فرآیندهای ۳۲ بیتی به‌صورت ۳۲ بیتی و در فرآیندهای ۶۴ بیتی به‌صورت ۶۴ بیتی عمل می‌کنند.

انواع بدون مرز: برای نمایش اعداد صحیح با اندازه نامحدود، می‌توان از ساختار System.Numerics.BigInteger استفاده کرد.

🔗 مطلب کامل را در این لینک می‌توانید مطالعه کنید.

⁉️ برای بحث و تبادل نظر فنی در مورد این پست، نظرات خود را با ما در قسمت کامنت‌ها به اشتراک بگذارید.

کانال تلگرام:
@SoftwarePhilosophy

______
1👍153
ساخت برنامه‌‌های Mixed Reality و 3D با Unity

ساختن برنامه‌هایی که با دنیای واقعی مرتبط هستند یکی از قسمت‌های هیجان‌انگیز برنامه‌نویسی است.
یکی از معروف‌ترین ابزارها برای ساخت چین برنامه‌‌هایی Unity هست.
کاربرد اصلی Unity ساخت بازی است. بازی‌هایی که هم در کامپیوتر، و هم در محیط‌هایی مثل VR/AR Headsets قابل اجرا هستند.
با اینکه کاربرد اصلی Unity ساخت بازی است، ولی از آن برای ساخت برنامه‌های Enterprise ی که نیاز به محیط‌های 3D و Mixed Reality هم استفاده می‌شود. مثلا نمایش وضعیت دستگاه‌های یک کارخانه، یا وضعیت هواپیماها در یک فرودگاه.

این ویدئو، در مورد ساخت چین برنامه‌هایی صحبت می‌کند و توضیح می‌دهد که چگونه می‌توان با Unity برای این نوع مسائل برنامه‌بنویسی کرد.

آخرای این ویدئو کوه کلیمانجارو رو توی اتاق خونش رندر می‌کنه!
و بعدش نشون می‌ده که چطور مغز انسان رو تو اتاق و جلوی چشمش لود می‌کنه و این نوع برنامه‌ها چه کمک‌های بزرگی به علم پزشکی می‌کنن.

🔗 ویدئو را می‌توانید اینجا ببینید.

#مهران_داودی (لینکدین - بلاگ)

⁉️ برای بحث و تبادل نظر فنی در مورد این پست، نظرات خود را با ما در قسمت کامنت‌ها به اشتراک بگذارید.

کانال تلگرام:
@SoftwarePhilosophy

______
1👍72🔥1
می‌‌دونستین راز ساختن محصولات #ai روی #dotnet در مفاهیم IChatClient و Microsoft.Extentions.AI است؟

فردا تو این لایو لیندکین قراره در مورد اینا صحبت کنم.
می‌بینمتون.
#cs_internship


#مهران_داودی (لینکدین - بلاگ)

⁉️ برای بحث و تبادل نظر فنی در مورد این پست، نظرات خود را با ما در قسمت کامنت‌ها به اشتراک بگذارید.

کانال تلگرام:
@SoftwarePhilosophy

______
112👍5🔥2😁1
متدها در سی‌شارپ

#csharp_for_beginners

متدها در زبان برنامه‌نویسی C# بلوک‌هایی از کد هستند که مجموعه‌ای از دستورات را در بر می‌گیرند. اجرای این دستورات با فراخوانی متد و ارائه آرگومان‌های مورد نیاز صورت می‌گیرد. در C#، هر دستور اجرایی در زمینه یک متد انجام می‌شود. به عنوان مثال، متد Main نقطه ورود هر برنامه C# است که توسط محیط اجرای مشترک زبان (CLR) هنگام شروع برنامه فراخوانی می‌شود.

امضای متدها
متدها در یک کلاس، ساختار یا اینترفیس با مشخص کردن سطح دسترسی (مانند public یا private)، اصلاح‌کننده‌های اختیاری (مانند abstract یا sealed)، نوع بازگشتی، نام متد و هر پارامتر مورد نیاز تعریف می‌شوند. این اجزا با هم امضای متد را تشکیل می‌دهند. توجه داشته باشید که نوع بازگشتی بخشی از امضای متد برای اهداف سربارگذاری متد محسوب نمی‌شود، اما در تعیین سازگاری بین یک نماینده (delegate) و متدی که به
آن اشاره می‌کند، مهم است.

فراخوانی متدها
برای فراخوانی یک متد، پس از نام شیء، یک نقطه، نام متد و پرانتزها را اضافه می‌کنیم. آرگومان‌ها در داخل پرانتزها قرار می‌گیرند و با کاما از هم جدا می‌شوند. به عنوان مثال، اگر کلاسی به نام Motorcycle با متدهایی مانند StartEngine، AddGas و Drive داشته باشیم، می‌توانیم آن‌ها را به صورت زیر فراخوانی کنیمTestMotorcycle moto = new TestMotorcycle();

moto.StartEngine();
moto.AddGas(15);
moto.Drive(5, 20);
double speed = moto.GetTopSpeed();
Console.WriteLine("My top speed is {0}", speed );


پارامترها و آرگومان‌ها
تعریف متد مشخص می‌کند که چه پارامترهایی با چه نام‌ها و نوع‌هایی مورد نیاز است. هنگام فراخوانی متد، مقادیر مشخصی به نام آرگومان برای هر پارامتر ارائه می‌شود. این آرگومان‌ها باید با نوع پارامتر سازگار باشند، اما نام آرگومان در کد فراخوانی لزوماً نباید با نام پارامتر در تعریف متد یکسان باشد.

🔗 مطلب کامل را در این لینک می‌توانید مطالعه کنید.

⁉️ برای بحث و تبادل نظر فنی در مورد این پست، نظرات خود را با ما در قسمت کامنت‌ها به اشتراک بگذارید.

کانال تلگرام:
@SoftwarePhilosophy

______
👍9👏1
نگاهی‌ کمی فلسفی‌تر به MCP

مفهوم MCP بحث داغ این روزهای دنیای هوش مصنوعی است.
با نگاهی خاص می‌توان گفت که MCP می‌تواند همان تاثیری را در دنیای هوش‌مصنوعی بگذارد که REST بر دنیای وب گذاشت.

در این مقاله جالب که به مقایسه این دو تکنولوژی و کارکردهایشان پرداخته، مفهوم Discovery را هم بررسی کرده که در حال حاضر بخشی از استاندارد REST نیست ولی MCP این فیچر را دارا است.

به نظرم من نقطه نظر نویسنده این مقاله در این مورد خیلی جالب است. قبلا هم در دنیای وب تکنولوژی‌ها و پروتکل‌هایی وجود داشت که Discovery هم داشتند، ولی از آنجایی که معمولا هیچ برنامه‌نویسی از آن ویژگی‌ها استفاده نمی‌کرد زیاد مورد استقبال قرار نگرفت.
ولی در دنیای هوش‌مصنوعی، ایجنت‌های هوش‌مصنوعی استفاده بسیار زیادی از این ویژگی می‌کنند.

🔗 پیشنهاد می‌کنم حتما این مقاله جذاب رو بخونین.

#مهران_داودی (لینکدین - بلاگ)

⁉️ برای بحث و تبادل نظر فنی در مورد این پست، نظرات خود را با ما در قسمت کامنت‌ها به اشتراک بگذارید.

کانال تلگرام:
@SoftwarePhilosophy

______
5👍181🔥1
مقدمه‌ای بر کلاس‌ها در سی شارپ

#csharp_for_beginners

در زبان برنامه‌نویسی C#، کلاس‌ها (Classes) به عنوان یکی از اصلی‌ترین ساختارهای برنامه‌نویسی شیءگرا عمل می‌کنند. کلاس‌ها در C# قالبی برای ایجاد اشیاء (Objects) هستند و شامل داده‌ها (فیلدها و خصوصیات) و رفتارها (متدها) می‌شوند.

در این مقاله، مفهوم کلاس در C#، نحوه تعریف آن، انواع اعضای کلاس، اصول شیءگرایی مرتبط و مفاهیم پیشرفته بررسی خواهند شد.

۱. تعریف کلاس در C#

در C#، کلاس با استفاده از کلمه کلیدی class تعریف می‌شود. یک کلاس می‌تواند شامل متغیرها، خصوصیات، متدها و رویدادها باشد. در ادامه یک نمونه ساده از کلاس آورده شده است:

public class Car
{
public string Brand;
public string Model;
public int Year;

public void DisplayInfo()
{
Console.WriteLine($"Brand: {Brand}, Model: {Model}, Year: {Year}");
}
}


۲. ایجاد شیء از کلاس
برای استفاده از کلاس، باید یک نمونه (Object) از آن ایجاد کنیم:

class Program
{
static void Main()
{
Car myCar = new Car();
myCar.Brand = "Toyota";
myCar.Model = "Corolla";
myCar.Year = 2022;

myCar.DisplayInfo();
}
}


در این کد:
• یک شیء myCar از کلاس Car ساخته شده است.
• مقادیر فیلدهای آن مقداردهی شده‌اند.
• متد DisplayInfo برای نمایش اطلاعات خودرو فراخوانی شده است.

۳. فیلدها، خصوصیات و متدها

فیلدها (Fields)
فیلدها متغیرهایی هستند که داده‌های کلاس را نگهداری می‌کنند. در مثال قبل، Brand، Model و Year فیلد بودند.

خصوصیات (Properties)
خصوصیات راهی استاندارد برای دسترسی ایمن به داده‌های کلاس هستند. به جای استفاده مستقیم از فیلدها، می‌توان از property استفاده کرد:

public class Car
{
private string brand;

public string Brand
{
get { return brand; }
set { brand = value; }
}
}


استفاده از property باعث افزایش امنیت و کنترل بیشتر بر روی داده‌ها می‌شود.

متدها (Methods)
متدها وظایف خاصی را در کلاس انجام می‌دهند. در مثال‌های قبل، DisplayInfo() یک متد بود که اطلاعات را چاپ می‌کرد.

🔗 مطلب کامل را در این لینک می‌توانید مطالعه کنید.

⁉️ برای بحث و تبادل نظر فنی در مورد این پست، نظرات خود را با ما در قسمت کامنت‌ها به اشتراک بگذارید.

کانال تلگرام:
@SoftwarePhilosophy

______
👍63
پشتیبانی از عملگر LeftJoin در NET 10.

در نسخه جدید NET 10.، پشتیبانی بومی از عملگر LeftJoin در LINQ به این فریم‌ورک اضافه شده است. این تغییر مهم در زمان نوشتن کوئری‌ها در Entity Framework Core (EF Core) به شما کمک می‌کند تا کد ساده‌تری بنویسید و از پیچیدگی‌های قبلی که نیازمند استفاده از ترکیب چندین متد مانند SelectMany و GroupJoin بود، رهایی یابید.

قبل از NET 10.:

در نسخه‌های قبلی EF Core، برای استفاده از عملیات LeftJoin نیاز به ترکیب چندین متد پیچیده بود. در این روش، ابتدا با استفاده از GroupJoin داده‌ها را به هم پیوند می‌دادیم، سپس از SelectMany و DefaultIfEmpty برای شبیه‌سازی رفتار LeftJoin استفاده می‌کردیم.

مثال کد قبل از NET 10.:

var query = students
.GroupJoin(
departments,
student => student.DepartmentID,
department => department.ID,
(student, departmentList) => new { student, subgroup = departmentList })
.SelectMany(
joinedSet => joinedSet.subgroup.DefaultIfEmpty(),
(student, department) => new
{
student.student.FirstName,
student.student.LastName,
Department = department.Name ?? "[NONE]"
});


پس از اضافه شدن LeftJoin در NET 10.:

با معرفی متد LeftJoin در NET 10.، نوشتن کوئری‌ها بسیار ساده‌تر و خواناتر شده است. دیگر نیازی به استفاده از ترکیب چندین متد نخواهید داشت، بلکه می‌توانید به راحتی از این متد جدید استفاده کنید.

مثال کد پس از NET 10.:

var query = context.Students
.LeftJoin(
context.Departments,
student => student.DepartmentID,
department => department.ID,
(student, department) => new
{
student.FirstName,
student.LastName,
Department = department.Name ?? "[NONE]"
});


مزایای استفاده از LeftJoin در NET 10.:

- سادگی و خوانایی بیشتر: به جای استفاده از ترکیب پیچیده‌ی متدها، می‌توانید با یک متد ساده به راحتی LeftJoin را انجام دهید.
- عملکرد بهتر: به دلیل بهینه‌سازی‌های داخلی در EF Core، عملیات LeftJoin به شکل بهینه‌تری در پایگاه داده اجرا می‌شود.
- کاهش پیچیدگی کد: به جای کدهای طولانی و پیچیده، می‌توانید کدهای ساده‌تری بنویسید که فهم آن‌ها برای سایر برنامه‌نویسان راحت‌تر است.

🔗 برای مطالعه بیشتر می‌توانید به این لینک مراجعه نمایید.

⁉️ برای بحث و تبادل نظر فنی در مورد این پست، نظرات خود را با ما در قسمت کامنت‌ها به اشتراک بگذارید.

#هوتن_همتی (لینکدین)

کانال تلگرام:
@SoftwarePhilosophy

________
👍206
🔶 امشب ساعت ۸:۳۰ تو این لایو یوتیوب قراره در مورد مفاهیم LLM و روش‌‌های برنامه‌نویسی باهاشون در دات‌نت صحبت کنیم، و در نهایت هم نحوه ساختن و استفاده کردن از MCP ها رو بررسی کنیم.

#dotnet #csharp #openai #llm #azure #mcp

#cs_internship



https://www.youtube.com/live/c75VZWa_wbU

کانال تلگرام:
@SoftwarePhilosophy

____
1👍129🔥3
نوع داده char در زبان سی‌شارپ

#csharp_for_beginners

در زبان برنامه‌نویسی #C، نوع داده‌ای char نمایانگر یک واحد کد UTF-16 یونیکد است که معمولاً به عنوان یک کاراکتر UTF-16 شناخته می‌شود. کلمه کلیدی char در #C معادل ساختار System.Char در .NET است.

ویژگی‌های کلیدی نوع char:
محدوده مقادیر: از U+0000 تا U+FFFF
اندازه: 16 بیت
مقدار پیش‌فرض: \0 یا U+0000

عملگرهای پشتیبانی‌شده برای char:
مقایسه‌ای: مانند == و !=
افزایشی و کاهشی: مانند ++ و --
عملگرهای حسابی و بیتی: این عملگرها بر روی کد پوینت‌های مربوطه عمل کرده و نتیجه را به صورت مقدار int ارائه می‌دهند.

تبدیل نوع char:
تبدیل ضمنی به انواع عددی: char به طور ضمنی قابل تبدیل به انواع عددی صحیح مانند ushort، int، uint، long، ulong، nint و nuint است. همچنین، به انواع عددی اعشاری مانند float، double و decimal نیز قابل تبدیل است.
تبدیل صریح از انواع دیگر به char: تبدیل از سایر انواع به char به
صورت صریح انجام می‌شود.

مثال‌هایی از مقداردهی به char:

var chars = new[]
{
'j',
'\u006A', // استفاده از توالی فرار یونیکد
'\x006A', // استفاده از توالی فرار هگزادسیمال
(char)106, // تبدیل عدد صحیح به char
};
Console.WriteLine(string.Join(" ", chars)); // خروجی: j j j j



🔗 مطلب کامل را در این لینک می‌توانید مطالعه کنید.

⁉️ برای بحث و تبادل نظر فنی در مورد این پست، نظرات خود را با ما در قسمت کامنت‌ها به اشتراک بگذارید.

کانال تلگرام:
@SoftwarePhilosophy

______
👍82🔥1
قابلیت‌های جدید Data Annotations در دات نت ۸

در نسخه جدید NET 8.، ویژگی‌های Data Annotations پیشرفت‌های قابل توجهی داشته‌اند. این ویژگی‌ها، کدنویسی معتبرسازی داده‌ها را بسیار ساده‌تر و تمیزتر کرده است. در ادامه به صورت گام به گام این ویژگی‌های جدید را بررسی می‌کنیم:

۱. ویژگی Length
این Annotation برای مشخص کردن حداقل و حداکثر طول رشته استفاده می‌شود.

[Length(2, 30)]
public string Name { get; set; }

[Length(2, 255)]
public string Denoscription { get; set; }


در مثال بالا:
- مقدار Name باید حداقل ۲ و حداکثر ۳۰ کاراکتر داشته باشد.
- مقدار Denoscription باید حداقل ۲ و حداکثر ۲۵۵ کاراکتر داشته باشد.

---

۲. ویژگی Range با پارامترهای Exclusive
ویژگی Range حالا قابلیت مشخص کردن مقادیر انحصاری را نیز دارد.

[Range(1, 1000, MinimumIsExclusive = true, MaximumIsExclusive = false)]
public decimal Price { get; set; }

در این مثال:
- مقدار Price باید بزرگتر از ۱ (به دلیل MinimumIsExclusive = true) و کوچکتر یا مساوی ۱۰۰۰ (به دلیل MaximumIsExclusive = false) باشد.

---

۳. ویژگی AllowedValues
این Annotation مقادیر مجاز برای یک خصوصیت را مشخص می‌کند.

[AllowedValues("S", "M", "L", "XL", "XXL")]
public string Size { get; set; }

در اینجا، تنها مقادیر S, M, L, XL, XXL برای Size قابل قبول هستند.

---

۴. ویژگی DeniedValues
برای مشخص کردن مقادیری که غیرمجاز هستند استفاده می‌شود.

[DeniedValues("Electronics", "Computers")]
public string Category { get; set; }

در این مثال، مقادیر Electronics و Computers برای Category ممنوع هستند.

---

۵. ویژگی Base64String
برای معتبرسازی اینکه مقدار یک رشته به صورت Base64 باشد استفاده می‌شود.

[Base64String]
public string Image { get; set; }

این اطمینان را ایجاد می‌کند که Image حاوی یک رشته معتبر Base64 است.

🔗 برای مطالعه بیشتر می‌توانید به این لینک مراجعه نمایید.

⁉️ برای بحث و تبادل نظر فنی در مورد این پست، نظرات خود را با ما در قسمت کامنت‌ها به اشتراک بگذارید.

#هوتن_همتی (لینکدین)

کانال تلگرام:
@SoftwarePhilosophy

__________
1👍203🔥2
آشنایی با آرایه‌ها در زبان سی‌شارپ

#csharp_for_beginners

در زبان برنامه‌نویسی سی‌شارپ، آرایه‌ها یکی از ساختارهای داده‌ای پایه هستند که به برنامه‌نویسان اجازه می‌دهند مجموعه‌ای از مقادیر با نوع یکسان را در یک ساختار ذخیره‌سازی کنند. استفاده از آرایه‌ها باعث سازماندهی بهتر داده‌ها و دسترسی سریع‌تر به اطلاعات می‌شود. در این مقاله به معرفی انواع آرایه‌ها، نحوه تعریف و استفاده از آن‌ها در سی‌شارپ می‌پردازیم.

تعریف آرایه
آرایه در سی‌شارپ شیئی است که شامل عناصر متعددی از یک نوع مشخص می‌باشد. هنگام تعریف آرایه، باید نوع داده‌ای عناصر و تعداد آن‌ها را مشخص کنیم. به‌عنوان مثال:

csharpCopyEditint[] numbers = new int[5];



در این مثال، یک آرایه از اعداد صحیح تعریف شده که می‌تواند پنج مقدار را در خود جای دهد. اندیس‌گذاری آرایه‌ها در سی‌شارپ از صفر شروع می‌شود؛ یعنی اولین عنصر در اندیس ۰ قرار دارد.

مقداردهی اولیه به آرایه
می‌توان هنگام تعریف آرایه، مقداردهی اولیه نیز انجام داد:

csharpCopyEditstring[] names = { "Ali", "Sara", "Reza" };

در این حالت، نیازی به تعیین اندازه آرایه نیست، زیرا بر اساس تعداد مقادیر داده‌شده مشخص می‌شود.


انواع آرایه‌ها در سی‌شارپ
زبان سی‌شارپ از چند نوع آرایه پشتیبانی می‌کند:

۱. آرایه‌های یک‌بعدی
رایج‌ترین نوع آرایه است که فقط یک بُعد دارد:

csharpCopyEditdouble[] prices = new double[10];



۲. آرایه‌های چندبعدی
این نوع آرایه‌ها مانند ماتریس‌ها می‌توانند بیش از یک بُعد داشته باشند:

csharpCopyEditint[,] matrix = new int[3, 4]; // یک ماتریس ۳ در ۴


۳. آرایه‌های دندانه‌دار (Jagged Arrays)
آرایه‌هایی از آرایه‌ها هستند؛ یعنی هر عنصر خود می‌تواند یک آرایه مجزا باشد، حتی با طول متفاوت:

csharpCopyEditint[][] jaggedArray = new int[2][];
jaggedArray[0] = new int[3];
jaggedArray[1] = new int[5];


دسترسی به عناصر آرایه
برای دسترسی یا تغییر مقدار یک عنصر از آرایه، از اندیس آن استفاده می‌کنیم:

csharpCopyEditnumbers[0] = 10;
Console.WriteLine(numbers[0]);




🔗 مطلب کامل را در این لینک می‌توانید مطالعه کنید.

⁉️ برای بحث و تبادل نظر فنی در مورد این پست، نظرات خود را با ما در قسمت کامنت‌ها به اشتراک بگذارید.

کانال تلگرام:
@SoftwarePhilosophy

______
👍141
ابزار string visualizer در ویژوال استودیو

یکی از دم دست‌ترین امکانات #visualstudio ابزار string visualizer است. به محض اینکه موس روی متغیری قرار بگیره، این ابزار مقدار string اون متغییر رو نشون می‌ده.

خب تا اینجا که چیزی نیست!

ابزار string visualizer یه امکان مفید و بسیار کاربردی داره که شاید تا به حال خیلی بهش دقت نکرده باشید. شما می‌تونید نوع string visualizer خودتون رو از قسمت string manipulation انتخاب کنید. مثلا اگه مقدارش یه JWT بود، می‌تونید مقدار Decode شده JWT رو مشاهده کنید.

🔗 برای مطالعه بیشتر می‌توانید به این لینک مراجعه نمایید.

⁉️ برای بحث و تبادل نظر فنی در مورد این پست، نظرات خود را با ما در قسمت کامنت‌ها به اشتراک بگذارید.

#حامد_حاجیلو (لینکدین)

کانال تلگرام:
@SoftwarePhilosophy

______
👍9🔥2
نوع داده‌ی bool در زبان برنامه‌نویسی سی‌شارپ

#csharp_for_beginners

در زبان برنامه‌نویسی سی‌شارپ، نوع داده‌ای bool یک نوع داده‌ی پایه‌ای (Built-in Type) است که فقط می‌تواند یکی از دو مقدار true یا false را بپذیرد. این نوع داده نقش مهمی در کنترل جریان برنامه، تصمیم‌گیری‌ها، حلقه‌ها و بسیاری از عملیات منطقی ایفا می‌کند.

تعریف bool

در سی‌شارپ، bool یک کلمه کلیدی است که معادل کامل‌تر نوع System.Boolean از فضای نام System می‌باشد. این یعنی وقتی از bool استفاده می‌کنید، در واقع با یک شی از نوع System.Boolean کار می‌کنید:
bool isActive = true;
bool isComplete = false;


مقادیر مجاز
یک متغیر از نوع bool تنها می‌تواند دو مقدار زیر را داشته باشد:
• true (صحیح)
• false (نادرست)

تلاش برای مقداردهی دیگر به یک متغیر bool باعث خطای کامپایلر خواهد شد.

کاربردهای رایج bool
نوع bool به طور گسترده‌ای در عبارات شرطی مانند if، حلقه‌های while و do-while، و همچنین در اپراتورهای منطقی به کار می‌رود:

bool isLoggedIn = true;

if (isLoggedIn)
{
Console.WriteLine("Welcome back!");
}
else
{
Console.WriteLine("Please log in.");
}


در این مثال، برنامه براساس مقدار متغیر isLoggedIn تصمیم می‌گیرد که چه پیامی نمایش داده شود.

عملیات منطقی روی bool
بر روی متغیرهای bool می‌توانید عملیات منطقی انجام دهید، مثل:
• && (AND منطقی)
• || (OR منطقی)
• ! (NOT منطقی)

bool hasUsername = true;
bool hasPassword = false;

if (hasUsername && hasPassword)
{
Console.WriteLine("Login successful.");
}
else
{
Console.WriteLine("Missing username or password.");
}



🔗 مطلب کامل را در این لینک می‌توانید مطالعه کنید.

⁉️ برای بحث و تبادل نظر فنی در مورد این پست، نظرات خود را با ما در قسمت کامنت‌ها به اشتراک بگذارید.

کانال تلگرام:
@SoftwarePhilosophy

______
👍131🥰1
چرا می‌گن «C# is Java done right»؟

هر دو زبان جاوا و سی‌شارپ زبان‌های خیلی قدرتمندی هستن و در پروژه‌های بزرگی استفاده می‌شن.
از طرفی باید قبول کرد که از لحاظ syntax، زبان سی‌شارپ پیشرفته‌تر و خوش‌دست‌تر است.
این ویدئو ویژگی‌های مهمی که در سی‌شارپ بهتر پیاده‌سازی شدن و باعث می‌شه زبان مدرن‌تری حساب بشه رو توضیح می‌ده.
از معروف‌ترین تفاوت‌ها، پیاده‌سازی ناقص Generic ها در جاوا و پیاده‌سازی خوبش در سی‌شارپ است.
ویژگی Property و Async/Await هم یکی از ویژگی‌های خیلی مهمه که مدت‌هاست در سی‌شارپ وجود داره.
همینطور LINQ ویژگی خیلی جذابیه که پیاده‌سازی مشابهش تو جاوا هم خیلی دیرتر اضافه شد، و هم اینکه به خوش‌دستی پیاده‌سازی سی‌شارپ نیست.

🔗 تو این ویدئوی کوتاه این تفاوت‌ها رو خیلی واضح‌تر و لذت‌بخش‌تر توضیح داده.

نظر شما در مورد این دو تا زبان چیه؟

#java #csharp #dotnet
#مهران_داودی (لینکدین - بلاگ)

⁉️ برای بحث و تبادل نظر فنی در مورد این پست، نظرات خود را با ما در قسمت کامنت‌ها به اشتراک بگذارید.

کانال تلگرام:
@SoftwarePhilosophy

______
3👍18🔥106
بررسی کامل انواع عددی صحیح (Integral Numeric Types) در زبان سی شارپ

#csharp_for_beginners

در زبان برنامه‌نویسی سی شارپ، انواع داده‌ای عددی صحیح (Integral Numeric Types) برای نمایش اعداد صحیح بدون قسمت اعشاری استفاده می‌شوند. این انواع داده‌ای بخش جدایی‌ناپذیری از عملیات ریاضی، شمارش، محاسبه شاخص آرایه‌ها، و کنترل جریان برنامه هستند. در این مقاله با جزئیات کامل انواع داده‌ای صحیح، ویژگی‌ها، تفاوت‌ها و کاربردهای آن‌ها آشنا خواهیم شد.

دسته‌بندی انواع عددی صحیح
انواع عددی صحیح در سی شارپ به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند:
۱. انواع علامت‌دار (Signed): می‌توانند اعداد منفی و مثبت را نمایش دهند.
۲. انواع بدون علامت (Unsigned): فقط اعداد مثبت و صفر را پشتیبانی می‌کنند.

در جدول زیر، لیستی از انواع داده‌ای صحیح در سی شارپ به همراه ویژگی‌های کلیدی آن‌ها آمده است:

sbyte - 8 بیت
byte - 8 بیت
short - 16 بیت
ushort - 16 بیت
int - 32 بیت
uint - 32 بیت
long - 64 بیت
ulong - 64 بیت
nint - 32 یا 64 بیت (وابسته به معماری)
nuint - 32 یا 64 بیت (وابسته به معماری)


ویژگی‌های عمومی انواع عددی صحیح
تمامی انواع بالا ویژگی‌های مشترک زیر را دارند:
نوع مقدار (Value Type): برخلاف کلاس‌ها، این نوع‌ها مستقیماً مقدار را نگه‌داری می‌کنند، نه اشاره به آن.
مقدار پیش‌فرض: برای همه این نوع‌ها مقدار پیش‌فرض برابر صفر (0) است.
ثابت‌های MinValue و MaxValue: هر نوع دارای دو ثابت برای نمایش کمترین و بیشترین مقدار قابل نگهداری است.
پشتیبانی از عملیات ریاضی: از جمله +, -, *, /, %، عملیات بیتی مانند &, |, ^, ~، عملیات مقایسه‌ای مثل <, >, ==, !=، و عملیات شیفت <<, >>.

انواع nint و nuint
این دو نوع در نسخه‌های جدید سی شارپ معرفی شده‌اند و برای سناریوهایی مناسب‌اند که اندازه نوع باید متناسب با معماری سیستم (32 یا 64 بیت) باشد، مانند کار با اشاره‌گرها یا توابع سطح پایین سیستم عامل. این نوع‌ها به‌ترتیب معادل با IntPtr و UIntPtr در .NET هستند.

استفاده از لیترال‌های عددی
در سی شارپ می‌توان از لیترال‌ها برای مقداردهی مستقیم استفاده کرد. به‌عنوان مثال:int a = 100;
uint b = 100u;
long c = 100L;
ulong d = 100UL;


تبدیل نوع (Type Conversion)
هنگام تبدیل میان انواع عددی صحیح، باید به موارد زیر توجه کرد:
تبدیل ضمنی (Implicit): زمانی که داده از نوع کوچکتر به نوع بزرگ‌تر تبدیل می‌شود (مثلاً int به long)، بدون نیاز به دستور خاص.
تبدیل صریح (Explicit): در حالت معکوس (مثلاً long به int)، به تبدیل صریح یا cast نیاز است و ممکن است دقت از بین برود.
int x = 123;
long y = x; // تبدیل ضمنی

long a = 1000L;
int b = (int)a; // تبدیل صریح



🔗 مطلب کامل را در این لینک می‌توانید مطالعه کنید.

⁉️ برای بحث و تبادل نظر فنی در مورد این پست، نظرات خود را با ما در قسمت کامنت‌ها به اشتراک بگذارید.

کانال تلگرام:
@SoftwarePhilosophy

______
👍71
آشنایی با کلاس‌ها در زبان برنامه‌نویسی سی شارپ

#csharp_for_beginners

در زبان برنامه‌نویسی سی شارپ، کلاس‌ها (Classes) یکی از اصلی‌ترین اجزای برنامه‌نویسی شی‌ءگرا هستند. کلاس‌ها ساختارهایی هستند که به برنامه‌نویس اجازه می‌دهند اشیاء (Objects) را تعریف کرده و رفتار و داده‌های آن‌ها را سازمان‌دهی کنند. این مفهوم به ما کمک می‌کند تا برنامه‌هایی ماژولار، قابل نگهداری و قابل گسترش بنویسیم.

تعریف کلاس
یک کلاس در سی شارپ مانند یک الگو یا قالب است. این قالب ویژگی‌ها (Properties) و رفتارها (Methods)یی را تعریف می‌کند که یک شیء از آن کلاس می‌تواند داشته باشد. برای مثال، اگر بخواهیم یک کلاس به نام Car تعریف کنیم، می‌توانیم ویژگی‌هایی مانند Color یا Speed و رفتارهایی مانند Drive() یا Stop() برای آن مشخص کنیم.

مثال ساده‌ای از تعریف کلاس:

public class Car
{
public string Color;
public int Speed;

public void Drive()
{
Console.WriteLine("Driving...");
}
}


ایجاد نمونه (Instance)
برای استفاده از یک کلاس، باید از آن نمونه‌سازی کنیم. این نمونه یک شیء واقعی از کلاس است که می‌توان از آن در برنامه استفاده کرد:

Car myCar = new Car();
myCar.Color = "Red";
myCar.Drive();


سازنده‌ها (Constructors)

سازنده‌ها متدی خاص در کلاس هستند که هنگام ایجاد یک شیء جدید فراخوانی می‌شوند. آن‌ها معمولاً برای مقداردهی اولیه به ویژگی‌های شیء استفاده می‌شوند:

public class Car
{
public string Color;

// سازنده
public Car(string color)
{
Color = color;
}
}


و استفاده از آن:

Car myCar = new Car("Blue");


دسترسی و سطح دسترسی

کلمات کلیدی مانند public، private، و protected تعیین می‌کنند که اعضای کلاس از کجا قابل دسترسی هستند. به طور پیش‌فرض، اعضای کلاس private هستند، یعنی فقط از داخل خود کلاس قابل دسترسی‌اند.

وراثت (Inheritance)
یکی از ویژگی‌های قدرتمند کلاس‌ها، وراثت است. یک کلاس می‌تواند از کلاس دیگری ارث‌بری کند و ویژگی‌ها و رفتارهای آن را به ارث ببرد

public class Vehicle
{
public void Start() => Console.WriteLine("Starting...");
}

public class Car : Vehicle
{
public void Drive() => Console.WriteLine("Driving...");
}



🔗 مطلب کامل را در این لینک می‌توانید مطالعه کنید.

⁉️ برای بحث و تبادل نظر فنی در مورد این پست، نظرات خود را با ما در قسمت کامنت‌ها به اشتراک بگذارید.

کانال تلگرام:
@SoftwarePhilosophy

______
👍93🔥2