Single Sign-On (SSO)

فرایندی است که به کاربران امکان می‌دهد با استفاده از یک حساب کاربری واحد، به چندین برنامه و سرویس دسترسی داشته باشند. این روش به جای اینکه کاربران برای هر برنامه ای که استفاده می‌کنند، باید حساب کاربری جداگانه ای ایجاد کنند، به آنها امکان می‌دهد با تنها یک بار ورود به سیستم، به همه برنامه های مورد نیازشان دسترسی داشته باشند.

برای مثال، در مورد سرویس های گوگل، اگر SSO وجود نداشت، هر بار که کاربر می‌خواست به برنامه های مختلف گوگل مانند Gmail، Google Drive، Google Calendar و غیره دسترسی پیدا کند، می‌بایست مجددا نام کاربری و رمز عبور خود را وارد می‌کرد. اما با استفاده از SSO، یک بار که کاربر وارد حساب کاربری گوگل خود می‌شود، می‌تواند به تمام سرویس های مرتبط با این حساب دسترسی پیدا کند، بدون نیاز به ورود مجدد.

این روش علاوه بر افزایش راحتی و بهبود تجربه کاربری، باعث افزایش امنیت نیز می‌شود. زیرا کاربران دیگر نیاز ندارند اطلاعات حساب های متعدد را به خاطر بسپارند و مدیریت کنند، که این امر خطر افشای این اطلاعات را کاهش می‌دهد. همچنین سازمان‌ها می‌توانند کنترل بیشتری بر روی حساب‌های کاربری و سیاست‌های دسترسی داشته باشند.

پیاده‌سازی سرویس‌های تک‌ورودی (Single Sign-On) بر اساس پروتکل OIDC

یکی از پرکاربردترین پروتکل‌های مورد استفاده در سیستم‌های SSO، پروتکل OIDC (OpenID Connect) است. این پروتکل بر پایه OAuth2 ساخته شده و دارای ویژگی‌های پیشرفته‌تری نسبت به آن می‌باشد.

در حالی که OAuth2 به مدیریت دسترسی‌ها و اعطای مجوز به برنامه‌ها برای دسترسی به منابع متمرکز است، OIDC علاوه بر این موارد، بر مدیریت هویت کاربر نیز تمرکز دارد. به عبارت دیگر، OIDC نه تنها به برنامه‌ها اجازه می‌دهد به منابع و اطلاعات دسترسی داشته باشند، بلکه به آن‌ها امکان می‌دهد تا هویت کاربر را نیز تأیید کنند.

برای مثال، فرض کنید برنامه‌ای قصد دارد به گوگل درایو کاربر متصل شود تا بتواند در آنجا چیزی را ذخیره کند. در این حالت، با استفاده از OAuth2، کاربر دسترسی مورد نیاز برنامه را به آن اعطا می‌کند و در مقابل، برنامه یک توکن دسترسی (Access Token) دریافت می‌کند که فقط محدود به آن سطح دسترسی است، بدون اینکه اطلاعات هویتی کاربر را دریافت نماید.

اما در صورت استفاده از OIDC، علاوه بر اعطای سطح دسترسی مورد نیاز به برنامه، اطلاعات هویتی کاربر مانند نام، ایمیل و عکس پروفایل نیز در اختیار آن قرار می‌گیرد. این ویژگی اضافی OIDC را به انتخاب مناسب‌تری برای پیاده‌سازی سیستم‌های SSO تبدیل می‌کند، زیرا به برنامه‌ها امکان می‌دهد تا هویت کاربر را نیز تأیید کنند.

در مجموع، OIDC با بهره‌گیری از مفهوم ID Token (در مقابل Access Token در OAuth2)، ضمن مدیریت دسترسی‌ها، امکان احراز هویت کاربر و دریافت اطلاعات هویتی را نیز فراهم می‌آورد، و از این طریق تجربه کاربری بهتری را در سیستم‌های SSO ایجاد می‌کند.

خب حالا ما با keycloak، authelia و اینجور ابزار ها چیکار میکنیم؟
بدون اینکه خودمونو درگیر پیچیدگی قسمت احراز هویت کنیم برامون از قبل پیادش کرده و کافیه بر اساس نیازمون شخصی سازیشون کنیم

#SSO #OAUTH2 #OIDC

@Syntax_fa

اگر نیاز داشتید که پر سرعت ترین میرور رجیستری داکر رو برای دانلود امیج های تحریمی به راحتی و سرعت پیدا کنید
یه اسکریپت دولوپ کردم میتونید ازش استفاده کنین

https://github.com/ArmanTaheriGhaleTaki/fastDocker403unlocker

[Armon taheri]

@Syntax_fa

این یک دیتاسنتر مایکروسافت هستش !

@Syntax_fa

نکته:
میدونستید جنگو translation بر اساس زبان دیفالت مروگر کاربر، زبانی که باید نشون بده رو انتخاب می کنه؟

اگه زبان دیفالت مرورگرش توی لیست زبان های برناممون نبود میره سراغ دومین زبانی که تو مرورگرش ست کرده

و اگه کلا اون زبانه نبود، اون زبانی که دیفالت توی settings.py ست کردیمو نشون میده

#Note #Django

@Syntax_fa

وقتی کلی ارور داری ولی دیروقته مجبوری که بخوابی

#fun

@Syntax_fa

بنظرتون محتوای خوب برنامه نویسی، توی تلگرام باید چجوری باشه؟ (کامنت کنید)

مثلا یچیزی که با سرچ کردن پیدا میشه رو بیایم بازگو کنیم خوبه؟
یا فقط نکات و تجربیاتمونو انتقال بدیم بهتره؟

خب
طبق نظر اکثر دوستان
بیشتر محتواهامونو میبریم سمت:
تجربیات
تو یه پروژه واقعی چی میگذره؟
چیزهایی که تو آموزش ها بهش کمتر توجه شده

خیلی خوشحال میشم شما دوستان باسواد تر و یا حتی تازه کار، چالش ها و مسائلی که داشتید رو تو پیوی بنده یا گروه بگید تا توی کانال قرارش بدم و باهمدیگه چالشو حل کنیم

@Syntax_fa

بریم سراغ یکی از چالش های جالب

فرض کنید ما یک شبکه اجتماعی به اسم سینتکس گرام داریم
تو اپلیکیشن ما، کاربران میتونن فایل هاشونو با بقیه کاربر ها به اشتراک بذارن

چالش:
اگه یکی از کاربر ها یک فایلی رو آپلود کرد و یک یا چند کاربر دیگم همون فایل رو آپلود کنن، برای جلوگیری از ذخیره یک فایل تکراری، چه راه حلی دارید؟
بنظرتون اصلا نیازه راه حلی برای این شرایط داشته باشیم یا اینکه فایل های تکراری رو هم ذخیرش کنیم؟

#challenge

@Syntax_fa

ترب واچر

بریم سراغ معرفیه یه ابزار باحال

تو این وب سایت میتونید برید لینک محصولی که توی ترب هستش رو بدید و مشخص کنید که اگه به فلان قیمت رسید بهتون از طریق نوتیف اطلاع بده:
https://watcher.falconhub.ir/

از این ایده های باحال پیاده کردید، بدید بذارم تو کانال 😁

حمید حسینی:
https://news.1rj.ru/str/h4mid_hosseini

@Syntax_fa

جدیدا فیلترینگ نسبت به قبل شدید تر شده

دیگه چه از نظرتون خوب باشه چه بد ممکنه برای دسترسی به اینترنت آزاد به خرید وی پی ان رو بیارید.

اگه خواستید اشتراک بخرید حداقل از یکی بخرید که کارتون راه بیوفته

خودم از این کانال تهیه کردم(پرداخت با ارز دیجیتال هم قبول میکنه):
https://news.1rj.ru/str/fateh_network

(تو کامنت بگید خودتون این روزا چیکار میکنید. اگه پیشنهاد و روشی دارید حتما بگید)

آموزش پکیج django-debug-toolbar


پکیج django-debug-toolbar یک ابزار قدرتمند برای دیباگ کردن وب‌اپلیکیشن‌های Django است. این ابزار اطلاعات مفصلی در مورد درخواست‌ها، پاسخ‌ها، قالب‌ها، پرس‌وجوهای SQL و موارد دیگر ارائه می‌دهد که می‌تواند به شما در یافتن و رفع اشکالات در کد Django شما کمک کند.

نصب django-debug-toolbar

برای نصب django-debug-toolbar، باید مراحل زیر را انجام دهید:

پکیج را با pip نصب کنید:
pip install django-debug-toolbar
پکیج را در فایل settings.py خود اضافه کنید:
INSTALLED_APPS = [
    # ...
    'debug_toolbar',
]

MIDDLEWARE = [
    # ...
    'debug_toolbar.middleware.DebugToolbarMiddleware',
]

INTERNAL_IPS = [
    # ...
    "127.0.0.1",
    # ...
]
سرور وب خود را مجدداً راه‌اندازی کنید.

استفاده از django-debug-toolbar

پس از نصب django-debug-toolbar، یک نوار ابزار در بالای صفحه نمایش شما ظاهر می شود. این نوار ابزار شامل تعدادی پنل است که اطلاعات مختلفی در مورد درخواست فعلی را نشان می دهد.

برای مشاهده اطلاعات بیشتر در مورد یک پنل، می توانید روی آن کلیک کنید. به عنوان مثال، اگر روی پنل "SQL Queries" کلیک کنید، لیستی از تمام پرس و جوهای SQL که برای پردازش درخواست اجرا شده اند را مشاهده خواهید کرد.

پکیج django-debug-toolbar همچنین شامل تعدادی ابزار مفید دیگر است، مانند:

خطایاب قالب: این ابزار به شما امکان می دهد کد قالب Django خود را گام به گام اشکال زدایی کنید.
پروفیلر: این ابزار به شما امکان می دهد عملکرد کد Django خود را پروفایل کنید.
کنسول: این ابزار به شما امکان می دهد کد Python را در محیط تعاملی اجرا کنید.

نکته:
تنطیماتشو جوری انجام بدید که تو حالت Debug == false میدلور و کلا پکیجه کانفیگ نشه چون نیاز ندارید بهش

[@Awmirsn]

#django

@Syntax_fa

جستجوی دودویی

الگوریتم جستجوی دودویی تکنیکی است برای یافتن یک مقدار عددی از میان مجموعه‌ای از اعداد مرتب. این متد محدودهٔ جستجو را در هر مرحله به نصف کاهش می‌دهد، بنابراین هدف مورد نظر یا به زودی پیدا می‌شود یا مشخص می‌شود که مقدار مورد جستجو در فهرست وجود ندارد.

جستجوی دودویی فقط در آرایه‌های مرتب استفاده می‌شود. در این روش عنصر مورد نظر با خانه وسط آرایه مقایسه می‌شود اگر با این خانه برابر بود جستجو تمام می‌شود اگر عنصر مورد جستجو از خانه وسط بزرگتر بود جستجو در بخش بالایی آرایه و در غیر این صورت جستجو در بخش پایینی آرایه انجام می‌شود (فرض کرده‌ایم آرایه به صورت صعودی مرتب شده‌است) این رویه تا یافتن عنصر مورد نظر یا بررسی کل خانه‌های آرایه ادامه می‌یابد.

مثال:

package main

import (
    "errors"
    "fmt"
)

func main() {
    list := []int{1, 2, 3, 6, 7, 8, 10, 12, 15, 16, 17, 18, 19, 22, 23, 24, 25, 29, 33}
    index, err := binary_search(list, 10)
    if err != nil {
        fmt.Println(err.Error())
        return
    }
    fmt.Printf("index: %d", index)
}

func binary_search(list []int, item int) (int, error) {
    low := 0
    hight := len(list) - 1
    for low <= hight {
        mid := (low + hight) / 2
        guess := list[mid]
        if guess == item {
            return mid, nil
        } else if guess < item {
            low = hight - mid
        } else {
            hight = mid + 1
        }
    }
    return 0, errors.New("number not found")
}

#binary_search

@Syntax_fa

یکم از کد فاصله بگیریم

برید سریال طلسم شدگانو ببینید کلی بخندید😂

(فقط حتما دوبله فارسی ببینید و سانسور نشده)

کتاب‌های مفید برای کارشناسی مهندسی کامپیوتر - نرم‌افزار

https://www.youtube.com/watch?v=RwdvU-BSynw

@Syntax_fa

کپشن با شما

#fun

@Syntax_fa

سوال:
چجوری سی پی یو، نوع دیتایی که توی memory ذخیره کردیم رو، به درستی شناسایی می کنه؟

#Question

@Syntax_fa

بیایید این موضوع رو با جزئیات بیشتری بررسی کنیم.

### مفهوم نوع داده

در زبان‌های برنامه‌نویسی، نوع داده‌ها (Data Types) به ما کمک می‌کنند تا مشخص کنیم که یک تکه از حافظه باید چگونه تفسیر و استفاده شود. به عنوان مثال، یک نوع داده می‌تواند عدد صحیح، عدد اعشاری، کاراکتر، رشته یا هر نوع داده دیگری باشد.

### نقش برنامه‌نویس

برنامه‌نویس هنگام نوشتن کد، نوع داده‌ها را تعریف می‌کند. برای مثال در زبان C، شما می‌توانید یک عدد صحیح را اینگونه تعریف کنید:

int a = 10;

در اینجا int بیانگر این است که متغیر a یک عدد صحیح است.

### نقش کامپایلر

کامپایلر نقش مهمی در ترجمه کد برنامه‌نویس به کد ماشین (که توسط سی پی یو قابل فهم است) دارد. کامپایلر نوع داده‌ها را از کد منبع (Source Code) می‌خواند و بر اساس آن دستورات مناسب را تولید می‌کند. این دستورات شامل عملیات‌هایی مانند جمع، تفریق، ضرب و تقسیم برای اعداد صحیح، یا عملیات‌های دیگری برای انواع داده‌های مختلف است.

### نقش حافظه

حافظه (RAM) فقط مجموعه‌ای از بیت‌ها است. حافظه نوع داده‌ها را نمی‌داند؛ فقط داده‌ها را ذخیره و بازیابی می‌کند. این برنامه‌نویس و کامپایلر هستند که مشخص می‌کنند چگونه باید به این بیت‌ها نگاه کرد و آنها را تفسیر کرد.

### نقش سی پی یو

سی پی یو دستورات کامپایل شده را اجرا می‌کند. سی پی یو فقط بیت‌ها را می‌بیند و نوع داده‌ها برای آن معنایی ندارد. به عنوان مثال، اگر سی پی یو دستور ADD را دریافت کند، دو تکه از داده‌ها (که می‌تواند اعداد صحیح، اعشاری یا هر نوع دیگری باشند) را جمع می‌کند. سی پی یو اهمیتی نمی‌دهد که این داده‌ها چه نوعی دارند، فقط دستور را اجرا می‌کند.

### مثال عملی

فرض کنید شما یک برنامه ساده دارید که دو عدد صحیح را در حافظه ذخیره می‌کند و آنها را جمع می‌کند.

1. تعریف متغیرها:

    int a = 5;
    int b = 10;
    

2. کامپایل کد:
کامپایلر این کد را به دستوراتی تبدیل می‌کند که سی پی یو می‌تواند اجرا کند. این دستورات می‌توانند به شکل زیر باشند (به زبان ماشین):

    MOV eax, [a]   ; بارگذاری عدد اول در ثبات eax
    ADD eax, [b]   ; افزودن عدد دوم به eax
    

3. اجرای دستورات توسط سی پی یو:
سی پی یو این دستورات را اجرا می‌کند. در اینجا، MOV و ADD دستورات ساده‌ای هستند که سی پی یو را راهنمایی می‌کنند تا داده‌ها را از حافظه بارگذاری کرده و آنها را جمع کند.

### نتیجه

سی پی یو به خودی خود نوع داده‌ها را شناسایی نمی‌کند. این برنامه‌نویس است که نوع داده‌ها را تعریف می‌کند و کامپایلر است که این اطلاعات را به دستورات قابل فهم برای سی پی یو تبدیل می‌کند. حافظه فقط داده‌ها را به صورت بیت ذخیره می‌کند و سی پی یو این بیت‌ها را بدون توجه به نوع آنها پردازش می‌کند. بنابراین، مدیریت صحیح نوع داده‌ها بر عهده برنامه‌نویس و کامپایلر است.

### خلاصه

- برنامه‌نویس: نوع داده‌ها را در کد منبع تعریف می‌کند.
- کامپایلر: کد منبع را تجزیه و تحلیل کرده و دستورات مناسب برای سی پی یو تولید می‌کند.
- حافظه: داده‌ها را به صورت بیت ذخیره می‌کند و نوع داده‌ها را نمی‌داند.
- سی پی یو: دستورات را اجرا می‌کند و بیت‌ها را بدون توجه به نوع آنها پردازش می‌کند.

#data_types

@Syntax_fa

سودو‌کد (Pseudocode) چیست و چه کمکی به ما می‌کند؟
https://blog.faradars.org/what-is-pseudocode/

#pseudocode

@Syntax_fa

وقتی یه برنامه نویس میره تفریح ولی باید تو سرور یچیزیو درست کنه😔

#fun

@Syntax_fa

دوستان اگه برای پروژه هاتون فرانت کار نیاز داشتید این دوستمون رو حتما در نظر بگیرید.
(برید نمونه کارای رزومشو ببینید تا پی ببرید چقدر کارش خوبه)

ایدی تلگرام:
@Alivolley