#تاریخ

دارالفنون نام آموزشگاهی است که با ابتکار میرزا تقی‌خان امیرکبیر، برای آموزش علوم و فنون جدید بنیانگذاری شد و می‌توان آن را نخستین دانشگاه در تاریخ نوین ایران دانست. ساختمان دارالفنون در خیابان ناصرخسرو تهران جای گرفته‌است.

پس از شکستهای غم‌انگیز ایران از روسیه و جدایی بخشهایی از #وطن که تا امروز نیز جدا مانده‌اند، نیاز به روزآمدسازی ارتش و صنایع ایران بیش از همیشه از سوی اندیشمندان و دلسوزان ایران فهم می‌گردید. امیرکبیر نیز که متوجه این نیاز فوری کشور بود، از آغاز صدارت خود برای ایجاد یک مرکز آموزش علوم و فنون نوین تلاش کرد ولی شوربختانه آغاز به کار آن را ندید، چرا که نخستین دسته از استادان، دو روز پس از دستگیری و تبعید امیر به تهران رسیدند و با پیشواز گرمی روبرو نشدند.

دارالفنون که روز یکشنبه ششم دی ماه ۱۲۳۰، سیزده روز پیش از قتل امیرکبیر با حضور ناصرالدین شاه و با۳۰ نفر شاگرد گشایش یافت، منشا نیکیهای بسیار برای #وطن و پرورش بزرگان میهن‌پرستی همچون چهره‌های جنبش مشروطه و وزرای میهنپرست و کاردان رضاشاه بوده است.

🕯 به روان همه‌ی خدمتگزاران #وطن درود می‌فرستیم. راهشان پر رهرو💕

@ThinkTogether🌱

#ژئوپولتیک

🌐 گشت و گذاری در اطراف جهان با جرج فریدمن

🎙 پاد کستی با حضور جرج فریدمن (ژئوپولتیشن معروف آمریکایی) و با اجرای ژاکوب شابیرو کارشناس موسسه‌ی geopolitical future

💬 در این گقتگو، فریدمن درباره‌ی #وطن ما نیز مواردی را بیان می‌کند که شنیدنش از زبان یک راهبردساز ارشد، جالب است. از جمله اینکه او مدعی است، اکنون توسعه‌طلبی و هژمونی ایران در غرب آسیا به درجه‌ای رسیده است که حتا روسیه به عنوان متحد ایران، خواهان پایین کشیدن و زمین زدن ایران است.

💬 بازتاب دادن دیدگاههای راهبردسازان غربی فقط برای آگاهی از آنچه پیرامون #وطن می‌گذرد بوده، به معنی تایید یا ارزشگذاری آنها نیست.

🔡 به زبان انگلیسی و بدون زیرنویس

@ThinkTogether🌱

#بخشی از یک کتاب

حکيمی که با جهال درافتد بايد که توقع عزت ندارد، و اگر جاهلی به زبان‌آوری بر حکيمی غالب آيد عجب نيست که سنگيست که گوهر همی‌شکند.

نه عجب گر فرو رود نفسش
عندليبی غراب هم‌قفسش

گر هنرمند ز اوباش جفایی بيند
تا دل خويش نيازارد و درهم نشود

سنگ بد گوهر اگر کاسه زرين شکند
قيمت سنگ نيفزايد و زر کم نشود

👤 گلستان / باب هشتم / در آداب صحبت
✍ سعدی / شاعر و نویسنده‌ی قرن هفتم خورشیدی

@ThinkTogether🌱

‍ ‍ ‍ #بهبود شخصی

🔮 عهدِ سال نو

این سالها بسیاری از ما آنقدر در فضای ناامیدی غرق شده‌ایم که دست از هر کار مثبتی برداشته‌ایم. احساس می‌کنیم کارهای ما تغییری در چیزی ایجاد نمی کند و در زندگیِ شخصی و اجتماعیمان اثری ندارد.

بیایید امسال، با خودمان قرار بگذاریم که کوچکترین حرکتها را نیز با انگیزه‌ای خاص انجام دهیم. امسال تلاش کنیم تا در هر لحظه و هر کنشِ خود، یک یا دو ارزش را که خود برگزیده‌ایم، رعایت کنیم. راستی، میهن‌پرستی، نظم یا هر ارزش دیگری را که خود برمی‌گزینیم در همه‌ی کنشهای روزمره پیش چشم داشته باشیم.

من مخالف ضرب المثل معروفمان هستم که «با یک گل بهار نمی آید». برعکس، بهار با رویش نخستین گل🌷 آغاز شده و پس از آن فراگیر می شود.
به زندگی خود سو و هدف بدهیم تا به سوگیری و هدفگیری زندگی دیگران نیز بتوانیم کمک کنیم و سرنوشتمان را از این نخوت و بلکه سقوط، به چیزی پویا و پرشور دگرگون سازیم. 🙏

🎙 گوش بسپاریم به گفتاری دلنشین و ارزشمند در همین زمینه، از جناب آقای شعبانعلی، استاد محترم دانشکده مدیریت و اقتصاد دانشگاه صنعتی شریف

@ThinkTogether🌱

#چکامه

چند بارد غم دنیا به تن تنهایی
وای بر من تن تنها و غم دنیایی

تیرباران فلک فرصت آنم ندهد
که چو تیر از جگر ریش برآرم وایی

من همان شاهد شیرازم و نتوانی یافت
در همه شهر به شیرینی من شیدایی

گاه بر دورنمای افق از گوشه ابر
با طلوع ملکی جلوه دهد سیمایی

انعکاسی است بر آن گردش چَشمِ آبی
از جمال و عظمت چون افق دریایی

شهریارا چه غم از غربت دنیای تن است
گر برای دل خود ساخته ای دنیایی

👤 استاد محمدحسین شهریار

@ThinkTogether🌱

#سرباز_وطن

سـل یکی از بیماریهای گسترده در ایران -بویژه در بخشهای محروم- بود. در زمان او هیچ پزشک متخصص بیماریهای ریوی در کشور نبود.

برای همین و با هدف کمک به مردمش به فرانسه رفت و تخصصش را در زمینه‌ی بیماریهای ریوی گرفت و بی‌درنگ به عنوان اولین پزشک ایرانی با تخصص بیماریهای ریوی به #وطن بازگشت. اکنون برای درمان بیماران نیاز به یک مرکز با تجهیزات روز دنیا داشت. خودش دست به کار شد و در تهران مرکزی با استانداردهای روز جهان برای بیماران ریوی ساخت و درمان بیماران سل را آغاز کرد.

این بیمارستان امروز پایگاه اصلی در کشورمان برای رویارویی و شکست بیماری کرونا است.

این خدمتگزار #وطن کسی نبود جز دکتر مسیح دانشوری، روحش شاد و راهش پر رهرو 🙏🙏

@ThinkTogether🌱

#چکامه

خدایا چون گل ما را سرشتی
وثیقت نامه‌ای بر ما نوشتی

به ما بر خدمت خود عرض کردی
جزای آن به خود بر فرض کردی

چو ما با ضعف خود دربند آنیم
که بگزاریم خدمت تا توانیم

تو با چندان عنایتها که داری
ضعیفان را کجا ضایع گذاری

بدین امیدهای شاخ در شاخ
کرم‌های تو ما را کرد گستاخ

و گرنه ما کدامین خاک باشیم
که از دیوار تو رنگی تراشیم

خلاصی ده که روی از خود بتابیم
به خدمت کردنت توفیق یابیم

ز ما خود خدمتی شایسته ناید
که شادروان عزت را بشاید

ولی چون بندگیمان گوشه‌گیر است
ز خدمت بندگان را ناگزیر است

اگر خواهی به ما خط در کشیدن
ز فرمانت که یارد سر کشیدن

و گر گردی ز مشتی خاک خشنود
ترا نبود زیان ما را بود سود

در آن ساعت که ما مانیم و هویی
ز بخشایش فرو مگذار مویی

بیامرز از عطای خویش ما را
کرامت کن لقای خویش ما را

👤 عالیجناب نظامی گنجوی / قرن ششم خورشیدی

@ThinkTogether🌱

#وطن
#دانستنی

نظامی گنجوی

جمال‌الدین ابومحمّد الیاس بن یوسف بن زکی بن مؤیَّد، متخلص به حکیم نظامی (زاده‌ی ۵۳۵ ه‌ق در گنجه – درگذشته‌ی ۶۰۷–۶۱۲ ه‌ق) شاعر و داستان‌سرای ایرانی سده‌ی ششم هجری (دوازدهم میلادی)، که به‌عنوان صاحب سبک و پیشوای داستان‌سرایی در ادبیات پارسی شناخته شده‌است. آرامگاه نظامی گنجوی، در حاشیه غربی شهر گنجه قرار دارد (این شهر در گذشته در استان اران قرار داشت و اکنون بیرون از مرزهای ایران است) نظامی در زمره‌ی گویندگان توانای شعر پارسی است، که نه‌تنها دارای روش و سبکی ویژه است، بلکه تأثیر شیوه‌ی او بر شعر پارسی نیز در شاعرانِ پس از او نیز پیداست. نظامی از دانشهای رایج روزگار خویش (علوم ادبی، اخترشناسی، علوم اسلامی، فقه، کلام و زبان عرب) آگاهی گسترده‌ای داشته و این ویژگی از شعرهایش به روشنی دانسته می‌شود.

📚 از مهمترین آثار نوشته‌شده‌ی او می‌توان مخزن‌الاسرار، هفت‌پیکر، خسرو و شیرین، شرفنامه(اسکندر)، لیلی و مجنون (نامور به خمسه‌ی نظامی) و دیوان حکیم نظامی را نام برد.

📆 روز ۲۱ اسفند در تقویم رسمی ایران روز بزرگداشت نظامی گنجوی است.

@ThinkTogether🌱

#ژئوپولتیک

🗺 امپراتوریهای کهن و نوین

💬 جغرافیا هدف اصلی نیست ولی بهترین نقطه‌ی آغاز برای درک سیاست در جهان است. در جهانی که اکنون چیدمان اتحادها و جداییها در حال جابجایی است، ببینیم تاریخ و جغرافیای تمدنهای بزرگ چگونه باز هم ژئوپولتیک جهان را شکل خواهند داد؟

🎙 سخنرانی رابرت کاپلان تحلیلگر ژئوپولتیک سرشناس آمریکایی در مورد پنج امپراتوری بزرگ تاریخ (چین، روسیه، ایران، عثمانی و هند) و جایگاه آنها در چیدمان نوین قدرت در جهان

📎 ارایه‌شده در همایش اقتصادی جهان / ژانویه ۲۰۱۸

📝 نوشتار سخنرانی به پارسی را اینجا بخوانید: https://news.1rj.ru/str/thinktogether/2770

@ThinkTogether🌱

#ژئوپولتیک

نوشتارِ پارسی سخنرانی رابرت کاپلان، تحلیلگر ژئوپولتیک، در گردهمایی اقتصادی جهان (world economic forum) در ژانویه ۲۰۱۸
محتوای سخنرانی وی بررسی جایگاه امپراتوریهای کهن (چین، روسیه، ایران، عثمانی -یا ترکیه- و هند) در دنیای فردا با نگاهی به رفتارهای تاریخی این امپراتوریها می‌باشد.

🎥 ویدیوی سخنرانی را اینجا ببینید:
https://news.1rj.ru/str/thinktogether/2769

@ThinkTogether🌱

#بخشی از یک کتاب

اینکه مشروطه در ایران به نتیجه نیکی نرسید، همین دلیل است  که در این کشور آلودگیهایی هست، باید جست آن آلودگیها را، پیدا کرد و چاره جست. آلودگیهای ایران چیست؟ آلودگیهای ایران همان بدآموزیها و کیشهای پراکنده گوناگون است. در یک کشور آلودگی بالاتر از این چه باشد که ملایی بالای منبر رود و بگوید مردم میهن‌پرستی، بت‌پرستی است. و یکی نباشد که به دهان آن ملای پلید بزند. من از شما می‌پرسم میهن پرستی چیست؟ میهن پرستی همان است که مردم یک کشوری، آن کشور را خانه خود بدانند و راه نگهداری آن به کوشش و جانفشانی آماده باشند. میهن‌پرستی آن است که ۲۰ میلیون مردم با یکدیگر همدست گردند و در سود و زیان همباز باشند و در پیشامدها پشتیبانی از یکدیگر کنند. میهن‌پرستی به همه کس واجب است. سرزمینی که یک مردم در دست دارند خانه‌ی ایشان است، کشتزار ایشان است، آسایشگاه ایشان است. به هر کسی واجب است که به آبادی کشور و به آزادی ایران علاقمند باشد. میهن‌پرستی نیز همین است. پس آن ملای پلید که می‌رود بالای منبر می گوید میهن‌پرستی بت پرستی است، نادان است، نافهم است و دلش به مردم نمی‌سوزد تنها در اندیشه پر کردن شکم خود می‌باشد. در مشروطه نیز همین ملاهای نادان و شکم‌پرست بودند که سنگ راه شدند و از پیشرفت آن جلو گرفتند.

📖 گفت و شنید
✍ زنده‌نام احمد کسروی / روشنفکر ایرانی

📎 بیستم اسفند، سالروز شهادت احمد کسروی تبریزی، روشنفکر وطنپرست ایرانی است. یادش گرامی و راهش پر رهرو باد 🌺🇮🇷

@ThinkTogether🌱

#چکامه

آدمی را که طلب هست و توانایی نیست
صبر اگر هست و گر نیست بباید کردن

بند بر پای توقف چه کند گر نکند
شرط عشق است بلا دیدن و پای افشردن

روی در خاک در دوست بباید مالید
چون میسر نشود روی به روی آوردن

نیم جانی چه بود تا ندهد دوست به دوست
که به صد جان دل جانان نتوان آزردن

👤 سعدی

@ThinkTogether🌱

#سرباز_وطن

كوچه‌هايمان را به نامشان كرديم، تا هرگاه نشانی خانه را می‌دهيم، بدانيم از گذرگاه خون كدام شهيد است كه با آرامش به خانه می‌رسيم ❣

@ThinkTogether🌱

۲۲ اسفند روز ملی بزرگداشت شهیدان وطن گرامی باد.

از صمیم قلب و با تمام وجود قدردان فداکاری و جانفشانی شکوهمند شما هستیم #سرباز_وطن ❣❣❣

#چکامه

این یک دو سه روز نوبت عمر گذشت
چون آب به جویبار و چون باد به دشت

هرگز غم دو روز مرا یاد نگشت
روزی که نیامده‌ست و روزی که گذشت

👤 عالیجناب خیام / فیلسوف، ریاضیدان و شاعر ایرانی قرن چهارم

@ThinkTogether🌱

#ژئوپولتیک

رابرت کاپلان، عضو ارشد مرکز امنیت نوین آمریکایی (center for a new american security) در گفتگو با جرج فریدمن، استراتژیست دیگر آمریکایی، می‌گوید:
💢 ... در فاصله‌ی بین شرق مدیترانه تا آسیای مرکزی، فقط دو ملت-دولت واقعی وجود دارد که یکپارچه هستند، اسراییل و ایران ...

💬 وی در ادامه‌ی این گفتگو توضیح می‌دهد که بقیه کشورهای منطقه مانند عراق، ترکیه، لیبی، اردن و ... در واقع ملت واقعی نیستند، بلکه اجزایی پراکنده هستند که در سایه‌ی قدرت مرکزی و توان اقتصادی حکومت کنار هم نگاه داشته شده‌اند. ولی ایران برای هزاران سال یک هویت یکپارچه بوده‌است و مانایی آن به نوع حکومت یا میزان قدرت حکومت مرکزی بستگی ندارد.
#وطن

@ThinkTogether🇮🇷🌱

#داستانک
#تلنگر

در معبدی گربه ای زندگی می کرد که هنگام عبادتِ راهبها، مزاحم تمرکز آنها می‌شد. بنابراین استاد بزرگ دستور داد هر وقت زمان مراقبه می رسد یک نفر گربه را گرفته و به ته باغ ببرد و به درختی ببندد.
این روال سالها ادامه پیدا کرد و یکی از کارهای روزانه‌ی آن معبد شد. سالها بعد استاد بزرگ درگذشت. گربه هم مرد. ولی راهبهای آن معبد گربه‌ی دیگری خریدند و به معبد آوردند تا هنگام عبادت به درخت ببندند، با این نیت که اصول عبادت را درست به جا آورده باشند! سالها گذشت و استاد دیگری رساله‌ای نوشت درباره‌ی چگونگی بستن گربه به درخت هنگام عبادت و ثواب آن!! ...

⬅️ بسیاری از باورهای ما به همین گونه به اصل و قانون تبدیل می‌شوند.

@ThinkTogether🌱

#یادداشت
#دیدگاه

🎭 خنده، کرونا، و مزخرف‌گویی

♒️ من تا پیش از این فکر می‌کردم مدعیان فلسفه و روانشناسی گوی مزخرف‌گویی را از بقیه ربوده‌اند. ولی در روزهای اخیر به این نتیجه رسیدم که مدعیان جامعه‌شناسی آنها را پشت سر گذاشته‌اند ...

مشکلم با جفنگ‌گوهای بی‌مسوولیتی‌ است که به پشتوانه نهایتا یک مدرک تحصیلی در این رشته‌ها (آه که چقدر هم از دَم معتبرند!)، این روزهای کرونازده حتی تحمل لبخند بر لب مردم را ندارند.

در اینجا مجبورم اشاره کنم که من ده سال است در زمینه طنز، کار آکادمیک می‌کنم. پایان‌نامه دکتری‌ام که به زبان انگلیسی توسط انتشارات آکادمیک معتبری در آمستردام چاپ شده به طور مفصل به نظریه‌های مشهور روانشناختی، جامعه‌شناختی و شناختی (cognitive) در ارتباط با طنز و شوخ طبعی پرداخته است. در بیش از ده کنفرانس علمی و سمپوزیوم و مدرسه تابستانی در زمینه‌ی طنزپژوهی شرکت و گاهی سخنرانی و تدریس کرده‌ام و در برگرداندن دست کم دو کتاب دانشگاهی معتبر به فارسی (فلسفه‌ی طنز، و درآمدی به طنزپژوهی) نقش اصلی را داشته‌ام. در نتیجه اگر در سایر زمینه‌ها با فروتنی و از دید شهروند یا ناظری عادی حرف می‌زنم، در زمینه‌ی تخصصیم دقیق و مدعی هستم.

بر خلاف اظهارنظرهای بی‌پایه‌ای که ظاهرا در راستای [سرمشقِ]«خاک توسر ما ایرانیها» و جلب توجه عده‌ای خودتحقیرگر منتشر می‌شود، طنز و شوخ‌طبعی در هنگام فاجعه، به هیچ‌وجه نشانه‌ی بی‌مسوولیتی، ضعف کنش اجتماعی، تسلیم و چیزهایی از این دست نیست.
طنز و حتی خنده‌ی ساده نه فقط سیستم دفاعی بدن را تقویت می‌کنند (نگاه کنید به بخش مربوط به کارکرد طنز در پزشکی در کتاب درآمدی به طنز) بلکه یک کنش اجتماعی بسیار هوشمندانه برای تاب‌آوری و مبارزه‌اند. مبارزه‌ای که می‌تواند علیه یک فاجعه طبیعی مثل سیل و بیماری باشد یا علیه یک سرکوب فجیع سیاسی مثل هلوکاست. اینکه عده‌ای در دل ماجراهای هولناک بخندند و دیگران را بخندانند، نه فقط جای سرزنش ندارد، بلکه ستایش‌آمیز است. فقط درباره طنز در [دوران] هلوکاست کتابها و مقالات زیادی منتشر شده‌اند که به بعضی از آنها در فصل «اخلاق مثبت طنز» در کتاب فلسفه‌ی طنز (نوشته جان مورل، استاد فلسفه دین) اشاره شده است. مساله شوخ طبعی در حرفه‌ی پرخطر و پرتنش پرستاری چنان مهم است که اصلا یک مجله‌ی مستقل در این زمینه منتشر می‌شد (ژورنال شوخیهای پرستاری Journal of Nursing Jocularity که سرانجام بخاطر درگذشت سردبیرش متوقف شد).

بیش از این وقت دوستان را نمی‌گیرم. لبخند بزنید، برقصید، بخندانید، آواز بخوانید و به حرف هیچ مرگ‌اندیشی که تحمل دیدن لبخند زیبای شما را ندارد، چه آنکه دین را بهانه می‌کند و چه آنکه علم را، توجه نکنید.

✍ محمود فرجامی / دانش‌آموخته فلسفه و ارتباطات، دانشیار میهمان در دانشگاه کریستیانیا، نروژ

#کرونا_را_شکست_می‌دهیم

@ThinkTogether🌱

#چکامه

بر سر آنم که گر ز دست برآید
دست به کاری زنم که غصه سر آید

خلوت دل نیست جای صحبت اضداد
دیو چو بیرون رود فرشته درآید

بر در ارباب بی‌مروت دنیا
چند نشینی که خواجه کی به درآید

صالح و طالح متاع خویش نمودند
تا که قبول افتد و که در نظر آید

بلبل عاشق تو عمر خواه که آخر
باغ شود سبز و شاخ گل به بر آید

👤 حافظ / شاعر قرن هشتم خورشیدی

@ThinkTogether🌱

#ژئوپولتیک

🗺 همزیستی با ایران اتمی؟
🎙 رابرت کاپلان / ۱۳۸۹ (۲۰۱۰م)

💬 هنری کیسینجر در ۱۹۵۷ کتابی با نام "جنگ‌افزار اتمی و سیاست خارجی" نوشت و هشدار داد که حتا اگر جنگ بین قدرتهای بزرگ جهانی، به هلوکاستی تازه نیانجامد، باز هم شاید آنها از بمبهای کوچک اتمی، برای پیروزی در جنگها بهره‌ببرند. خوشبختانه جنگ سرد پایان پذیرفت و جنگی هم بین قدرتهای بزرگ رخ نداد.

ولی امروزه دوباره این دغدغه جدی است. چرا که کشورهایی، به دنبال به دست آوردن توانایی ساخت جنگ‌افزار اتمی هستند و همزمان روی ساخت موشکهای قاره‌پیما کار می‌کنند. هنگامی که من کتاب کیسینجر را می‌خواندم، تنها به یک کشور می‌اندیشیدم: ایران. من گمان می‌کنم تنها کشوری که اکنون با نوشته‌ی کیسینجر همخوانی دارد، ایران است.

کارخانه‌های اتمی ایران همگی در زیر زمین ساخته شده‌اند و بمباران آنها از توان ارتشی مانند اسراییل فراتر است و روشن نیست که آمریکا نیز در این باره بخواهد کاری کند.

📎 اکنون پس از ۱۱ سال، هم توان نظامی کشورمان و هم دگرگونی وضعیت جهان، برخورد نظامی را نشدنی‌تر کرده‌است. دنیا برای پذیرش ایران اتمی آماده می‌شود.

🔡 بدون زیرنویس

@ThinkTogether🌱

#یادداشت
#فرهنگ

روزهای در خانه ماندن به خاطر کرونا، فرصتی است برای اندیشیدن درباره ایرانی بودن و ایرانی شدن.

ایرانی بودن یک فرهنگ است. تعلق به ایرانشهر. زبان فارسی و هستی شناسی ایرانی. این فرهنگ در شش شاعر بزرگ زبان فارسی متجلی شده است: فردوسی، حافظ، سعدی، مولوی، خیام و نظامی. بی‌تردید خواندن آثار این بزرگان تلاشی است برای ایرانی بودن و ایرانی شدن.

خواندن تاریخ هم لازم است. کتابهایی که درباره کورش بزرگ نوشته شده است، کتابهایی درباره‌ی هخامنشیان، ساسانیان و حمله‌ی عربها، همچون دو قرن سکوت زنده‌یاد استاد دکتر زرین‌کوب، خواندن تاریخ مشروطه‌ی زنده‌یاد استاد احمد کسروی تبریزی هم حتما لازم است.

و لذت بردن از هنر ایرانی هم این روزها کاری است ارجمند. از نگاه و دقت کردن به ظرایف فرش دستبافتی که در خانه داریم تا شنیدن صدای استاد شجریان. از دیدن فیلم های مهم تاریخ سینمای ایران تا دیدن نقاشیهای نقاشان بزرگ ایران. خوشبختانه همه این ها در اینترنت یافتنی است.

و در کنار همه‌ی اینها، این روزها فرصتی است برای اندیشیدن به ایران و ایرانی بودن و چگونه ایرانی شدن.
یک خلا مهم داریم. فکر نمی‌کنیم. حتا نخبگان ما هم اهل اندیشیدن نیستند. این روزها بیندیشیم. در اثر اندیشیدن چند پرسش در ذهن ما شکل خواهد گرفت. پاسخ آنها را بیابیم. شاید راهی باز شد برای پرسشهای بیشتر و پاسخهای دقیقتر و زندگی بهتر.

✍ جواد رنجبر درخشی‌لر

برگرفته از کانال ملی گرایی ایرانی

@ThinkTogethet🌱