کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران – Telegram
کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران
23.7K subscribers
7.61K photos
297 videos
3.28K files
4.77K links
وب سايت کتابخانه مرکزی:
Library.ut.ac.ir

آدرس:
خیابان انقلاب، خیابان ۱۶ آذر، داخل پردیس مرکزی دانشگاه تهران، کتابخانه مرکزی، مرکز اسناد و تامین منابع علمی.
Download Telegram
ليست کارگاه های زمستان 1396 _ کتابخانه پرديس فنی 2
@UT_Central_Library
اولین استارت آپ E-LEARNING در پارک علم و فناوری دانشگاه تهران برگزار می‌شود.
مشاهده خبر در: http://ut.ac.ir/fa/news/5164
@UT_Central_Library
تصويرنمای باشگاه کارمندان دانشگاه تهران- در پشت تصویر ساختمان سازمان مرکزی دانشگاه تهران درحال ساخت است.
از آرشيو کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران
@UT_Central_Library
برای اطلاع از میزان حجم اینترنت باقیمانده اکانت دانشگاهی خود کافیست به سامانه acct.ut.ac.ir رفته و از قسمت Current Credit میزان حجم باقیمانده را ببینید.
@UT_Central_Library
پهنای باند و حجم تخصیص داده شده اینترنت ، در شبکه دانشگاه تهران.
در ضمن بین ساعات ۲۳ تا ۸ صبح ، بدون کسر از حجم اینترنت ماهانه، می توانید اقدام به دانلود پرسرعت نمایید.
@UT_Central_Library
تصوير تیم فوتبال دانشگاه تهران در زمین فوتبال دانشگاه تهران _ در پشت تصویر ساختمان کتابخانه مرکزی دیده میشود.
از آرشيو عکس های قديمی کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران.
@UT_Central_Library
برنامه های مهارت های کارگاهی برای ترم زمستان 1396، جهت ثبت نام با ما تماس بگیرید
skills.me@ut.ac.ir
61119968-86094019
@UT_Central_Library
#تقویم_فرهنگی امروز، ۵ بهمن ۱۳۹۶

۵۸ سال پیش در چنین روزی در سال ۱۳۳۸، ابوالحسن فروغی ـ تاریخ‌نویس و ادب‌شناس ـ درگذشت.
ابوالحسن فروغی در سال ۱۲۶۲ در تهران متولد شد. او فرزند محمدحسین خان ذکاءالملک بود. مقدمات زبان فرانسه را نزد برادرش ـ محمدعلی فروغی ـ آموخت و برای تکمیل آن به مدرسه‌ی آلیانس رفت. پس از ۳ سال تحصیل، در همان مدرسه به تدریس پرداخت و چندی بعد هم معلم مدرسه‌ی سیاسی و دارالفنون شد. ابوالحسن فروغی در سال ۱۲۸۸ کتاب ادبی «سرمایه‌ی سعادت یا علم و آزادی» را منتشر کرد و با نشر این اثر قدرت نویسندگی خود را آشکار ساخت. او «دارالمعلمین مرکزی تهران» را نیز در ۱۲۹۸ بنیان گذاشت. با تأسیس این نهاد آموزشی، دری تازه به روی آموزش و پرورش فرزندان ایران گشوده شد. فروغی ریاست دارالمعلمین را داشت و تا مدت‌ها پس از تبدیل شدن آن به «دانشسرای عالی»، قرآن و تاریخ ملل شرق را تدریس می‌کرد.
این تاریخ‌نویس و ادب‌شناس معاصر، ماهنامه‌ی «فروغ تربیت» را نیز با سرمایه‌ی شخصی منتشر کرد، ولی به علت فراهم نبودن وسایل کار، بیش از ۴ شماره از آن منتشر نشد.
ابوالحسن فروغی در سال ۱۳۰۶ به اروپا رفت و در این سفر مطالعاتی در مسائل فلسفی و علمی جهان غرب کرد. او پس از بازگشت به ایران، به دعوت دولت شوروی، برای شرکت در جشن صدمین سال تولد تولستوی به مسکو رفت و در آن جا درباره‌ی ادبیات فارسی سخنرانی کرد. از فروغی مجموعه‌ی اشعاری نیز سال‌ها پیش در تهران به چاپ رسیده است.
ابوالحسن فروغی، در ۵ بهمن ۱۳۳۸ در ۷۶ سالگی در تهران درگذشت.
goo.gl/onY6Us
گردآوری و تنظیم: #آرش_امجدی

@UT_Central_Library
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🎥 کلیپی از نمایشگاه مطبوعات قاجار

🔹 نشست تخصصی با حضور دکتر منصوره اتحادیه، دکتر حسین انتظامی و استاد سیدفرید قاسمی
🕙 دوشنبه 9 بهمن ساعت 10تا 12 در کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران
@UT_Central_Library
#تقویم_فرهنگی امروز، ۷ بهمن ۱۳۹۶

۴۱ سال پیش در چنین روزی در سال ۱۳۵۵، مجتبی مینوی طهرانی ـ ادیب، مورخ و نویسنده ـ درگذشت.
مجتبی مینوی در سال ۱۲۸۲ متولد شد. تحصیلات ابتدایی را در سامرا به انجام رساند. در ۱۲۹۰ به همراه خانواده به ایران بازگشت و در مدارس «امانت» و «افتخاریه» به تحصیل پرداخت‌. تحصیلات متوسطه را هم در دارالفنون و دارالمعلمین مرکزی گذراند. مینوی در ۱۳۰۲ به عنوان تندنویس در مجلس شورای ملی مشغول به کار شد. در همین دوره یادگیری زبان پهلوی را نزد پرفسور هرتسفلد آلمانی آغاز کرد. در ۱۳۰۷ به سمت معاونت دفتر سرپرستی محصلان در سفارت ایران در فرانسه و در همان سال، به ریاست کتابخانه‌ی ملی منصوب شد. در این دوره با علامه محمد قزوینی آشنا شد و روش نقد تحقیقی متون را نزد وی فراگرفت. در ۱۳۰۸ به عنوان عضو فرهنگی سفارت ایران در لندن به انگلستان رفت، تحصیلات عالیه‌ی خود را در آن جا دنبال کرد و در کینگز کالج و مرکز مطالعات آسیایی و آفریقایی لندن به تحصیل پرداخت. در ۱۳۱۲ به ایران بازگشت و در تهیه و چاپ دوره‌ی «شاهنامه» توسط کتابفروشی بروخیم شرکت کرد و نیز با محمدعلی فروغی در تهیه‌ی خلاصه‌ی شاهنامه به همکاری پرداخت. در ۱۳۱۳ بار دیگر به انگلستان رفت و طی ۱۵ سال اقامت در آن کشور، با خاورشناسان بنامی چون: ولادیمیر مینورسکی، هارولد نیکلسن، لمبتون، دنیسن رایس، هارولد بیلی و والتر هنینگ آشنا شد.
مجتبی مینوی در سال ۱۳۲۸ به ایران بازگشت و به تدریس در دانشکده‌ی ادبیات دانشگاه تهران پرداخت. در ۱۳۲۹ از سوی دانشگاه تهران مأموریت یافت به کشور ترکیه رفته به عکسبرداری و تهیه‌ی میکروفیلم از کتب خطی فارسی و عربی کتابخانه‌های آن جا بپردازد. در همین دوران موفق به تهیه‌ی میکروفیلم از بیش از هزار نسخه‌ی خطی شد که اکنون در کتابخانه‌ی مرکزی دانشگاه تهران نگهداری می‌شود.
مینوی در سال ۱۳۳۱ مدتی ریاست تعلیمات عالیه‌ی وزارت فرهنگ را عهده‌دار شد و در ۱۳۳۶ رایزن فرهنگی ایران در ترکیه گردید که تا ۱۳۴۰ ادامه یافت. این استاد و محقق برجسته، عضو شورای عالی دانشگاه‌ها، عضو شورای عالی سازمان اسناد ملی، عضو پیوسته‌ی فرهنگستان زبان و ادب فارسی، مشاور بنیاد فرهنگ ایران، عضو انجمن تألیف و ترجمه‌ی دانشگاه تهران، عضو انجمن فلسفه و علوم انسانی وابسته به کمیسیون ملی یونسکو و سرپرست استخراج لغات از متون قدیم برای تدوین لغت‌نامه‌ی فارسی بود.
مینوی در سال ۱۳۴۸ از دانشگاه تهران بازنشسته شد و از همان سال تا پایان عمر، سرپرستی علمی «بنیاد شاهنامه‌ی فردوسی» را به عهده گرفت. او در طول زندگی خود در ده‌ها کنگره و انجمن علمی و ادبی جهان شرکت کرد و مقالات ارزنده‌ای ارائه داد، در: کنگره‌ی بین‌المللی هزاره‌ی فردوسی ( تهران، ۱۳۱۳)، جلسات سالانه‌ی انجمن ایران (۱۳۲۴ ـ ۱۳۳۱)، کنگره‌ی بین‌المللی هنر و معماری ایران (نیویورک، ۱۳۳۹)، کنگره‌ی بین‌المللی خاورشناسان (استانبول، ۱۳۳۰)، کنگره‌ی بین‌المللی خاورشناسان (مونیخ، ۱۳۳۶)، کنگره‌ی بین‌المللی‌ خاورشناسان (مسکو، ۱۳۳۹)، کنگره‌ی ناصرخسرو (مشهد، ۱۳۵۰) و کنگره‌ی بین‌المللی خاورشناسان (پاریس، ۱۳۵۲).
آثار متعددی از این محقق پرتلاش باقی مانده، از آن میان: ترجمه‌ی کتاب‌های «کشف دو لوح تاریخی همدان» تألیف ارنست هرتسفلد، «معلومات تاریخی درباره‌ی آثار ملی اصفهان و فارس» تألیف ارنست هرتسفلد، «اطلال شهر پارسه» تألیف ارنست هرتسفلد، «کشف الواح تاریخی بنای تخت جمشید» تألیف هرتسفلد، «وضع ملت و دولت و دربار در دوره‌ی شاهنشاهی ساسانیان» تألیف آرتور کریستن‌سن، تصحیح کتاب‌‌های «نامه‌ی تنسر»، «ویس و رامین» از فخرالدین اسعد گرگانی، «مصنفات افضل‌الدین کاشانی» با همکاری یحیی مهدوی در دو مجلد، «عیون‌الحکمه» از ابن سینا، «ترجمه‌ی کلیله و دمنه» از نصرالله منشی، «سیرت جلال‌الدین منکبرنی»، «اخلاق ناصری» تألیف خواجه نصیرالدین طوسی با همکاری علیرضا حیدری، «دیوان ناصرخسرو»، «تنسوق‌نامه یا طب اهل ختا» تألیف رشیدالدین فضل‌الله همدانی و تألیف کتاب‌های «فردوسی و شعر او»، «داستان‌ها و قصه‌ها»، «نقد حال» مجموعه‌ی گفتارها و نوشته‌ها، «تاریخ و فرهنگ»، «احوال و اقوال شیخ ابوالحسن خرقانی به ‌ضمیمه‌ی منتخب نورالعلوم»، و «پانزده گفتار»، مجموعه مقالات «آزادی و آزادفکری».
از استاد مینوی کتابخانه‌ای نفيس با بيش از ۲۵۰۰۰ جلد کتاب به جای مانده است.
استاد مجتبی مینوی طهرانی در ۷ بهمن ۱۳۵۵ در ۷۳ سالگی در تهران درگذشت.
انجمن آثار و مفاخر فرهنگی به پاس سال‌ها خدمات علمی و فرهنگی، طی برگزاری مراسم بزرگداشتی در شهریور ماه ۱۳۸۰، استاد مینوی را به عنوان یکی از مفاخر ایران‌زمین معرفی کرد.
goo.gl/a3CJiC
گردآوری و تنظیم: #آرش_امجدی

@UT_Central_Library
به اطلاع می رساند با توجه به پايان يافتن ايام امتحانات، جهت رفاه دانشجويان عزيز تعميرات سيستم برق و کابل کشی تالار ابوريحان از تاريخ 7 / 11 / 96 لغايت 11 / 11 / 96 به انجام خواهد رسيد. لذا در اين ايام می توانيد از تالار علوم و فنون استفاده نماييد.
@UT_Central_Library
فراخوان دريافت آثار جهت شرکت در جشنواره بين المللی طراحی گنسای تا 25 بهمن ماه 1396
@UT_Central_Library
Doc 13961107.xls
70.5 KB
ليست پايان نامه های تحويل داده شده به کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران در هفته اول بهمن ماه 1396
( فايلExcel )
@UT_Central_Library
نمای دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران
احتمالا دهه 40 عکسبرداری شده از خیابان آزادی تقاطع دکتر قریب
آرشيو عکس های قديمی کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران
@UT_Central_Library
اصلاحیه

نشست تخصصی پیرامون مطبوعات دوره قاجار
با حضور دکتر منصوره اتحادیه، دکتر حسین انتظامی و استاد سیدفرید قاسمی
شنبه 14 بهمن ساعت 14:30تا 16:30 در کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران
@UT_Central_Library
#تقویم_فرهنگی امروز، ۸ بهمن ۱۳۹۶

۲۲ سال پیش در چنین روزی در سال ۱۳۷۴، عبدالعزیز طباطبایی یزدی ـ عالم دینی و فهرست‌نویس ـ درگذشت.
سید عبدالعزیز طباطبایی یزدی در سال ۱۳۰۸ در نجف اشرف متولد شد. پدرش آیت‌الله سید جواد طباطبایی، از نوادگان آیت‌الله سید محمدکاظم طباطبایی یزدی صاحب «عروهُ‌الوثقی» بود. عبدالعزیز از نوجوانی به تحصیلات حوزوی روی آورد، به حوزه‌ی علمیه‌ی نجف رفت و محضر استادان برجسته‌ی آن جا را درک کرد، صرف و نحو را نزد سید هاشم حسینی تهرانی، منطق را نزد آیت‌الله سید جلیل طباطبایی یزدی و قوانین را نزد میرزای قمی و آیت‌الله فانی اصفهانی فراگرفت. دروس عالی را هم در محضر شیخ عبدالحسین رشتی مؤلف «شرح کفایه» و «کشفُ‌الاشتباه» و نیز نزد شیخ مجتبی لنکرانی مؤلف کتاب «اَوفی‌البیان» به پایان برد.
سید عبدالعزیز طباطبایی درس خارج فقه و اصول را هم از محضر آیت‌الله سید عبدالهادی شیرازی و آیت‌الله حاج سید ابوالقاسم موسوی خویی آموخت. از آن‌جا که در طول تحصیل با کتاب‌ها و مصادر علوم اسلامی آشنا شد، به کتاب‌شناسی و نسخ خطی علاقه‌مند گردید. از این رو، در سفر به ایران از کتابخانه‌های خصوصی و عمومی دیدن کرد و ضمن مطالعه، یادداشت‌هاي فراواني تهیه نمود. در ۳ بار سفر حج نیز در کتابخانه‌های مکه و مدینه نسخ خطی نفیس را دید و برخی از آن‌ها را به طور کامل رونویسی کرد.
آیت‌الله سید عبدالعزیز طباطبایی یزدی در سال ۱۳۴۲ به عراق، سوریه و لبنان سفر کرد و در یک اقامت سه‌ماهه، در کتابخانه‌های «ظاهریه»، «مجمع علمی دمشق»، «کتابخانه‌ی اوقاف حلب» و «کتابخانه‌ی دانشگاه آمریکایی بیروت» به مطالعه پرداخت. از سویی آشنایی با شیخ آقا بزرگ تهرانی تأثیر فراوانی بر او به ویژه در کوشش برای فهرست‌نویسی کتاب بر جای گذاشت. آیت‌الله سید عبدالعزیز طباطبایی یزدی به کشورهای زیادی سفر کرد و کتاب‌های کتابخانه‌های مهم آن جا را فهرست‌نویسی نمود. آثاری نیز در زمینه‌ی تصحیح، تألیف و ترجمه از این استاد برجسته باقی مانده است. کتابخانه‌ی بزرگی هم از محقق طباطبایی در شهر قم برجای مانده که از سال ۱۳۷۵ به طور رسمی فعالیتش آغاز گردیده است.
آیت‌الله سید عبدالعزیز طباطبایی یزدی ـ معروف به محقق طباطبایی ـ در ۸ بهمن ۱۳۷۴ در ۶۶ سالگی در مشهد مقدس بدرود زندگی گفت.
goo.gl/WfkLJt

گردآوری و تنظیم: #آرش_امجدی

@UT_Central_Library
نخستین جشنواره ترویج مسئولیت‌‌پذیری اجتماعی در دانشگاه تهران برگزار می‌شود
مشاهده خبر در: http://ut.ac.ir/fa/news/5185
@UT_Central_Library
بارش برف _ دانشگاه تهران _ هشتم بهمن ماه 1396
@UT_Central_Library
کتاب جایگاه ایرانیان شیرازی الاصل در توسعه تمدن و فرهنگ شرق آفریقا
نویسنده: امیر بهرام عرب احمدی
اقامت مهاجران ايراني در قاره آفريقا بمدت 5 قرن و تاثير آنان بر تمدن شرق آفريقا
@UT_Central_Library