The second memory...

The bow bends and out sprung a flame, freezing the night sky
Bravely, with an azure song of parting, I shoot my lover[you] down...

Things forgotten from days long past, a scar torn apart
A cursed promise dwells in your heart

“If my end is inevitable, then I’d rather it be by your lovely hands...”
The irresistible darkness of impulse surrounded him...

The spiraling flames of a twisted world pierce the cycle of life and death
Bravely, with a crimson blood-stained kiss, I shoot my lover[you] down...

Have you forgotten anything?

An ancient legend – those who are wounded by the beast
Their bodies will be overtaken by its curse
Eventually, they shall transform into beasts themselves...

When was he hurt?

That incident goes back to the day the two of them met
He was wounded when he saved her
Everything began when they met...

Their meeting was a promise to loss

Azure flames of sadness dwell in her dried tears
And she released arrows glittering with silver
Again and again, until...he took his last breath...

Lost
In a world where I have lost my beloved
What colors do the flowers bloom in?

A cross-shaped flame that embraced the moon, intertwining thorns
Bravely, with a final arrow of white, I shoot myself down...

In a world where I have lost my beloved
What colors do the flowers bloom in?

The Second Memory...


The bending bow releases a Flame that freezes the night sky
With an azure song of parting on my lips, I bravely shoot My Lover [You]...

Things forgotten from days long gone, a ripped apart scar
Dwelling deep within your heart is a cursed promise

『If my end is inevitable, then please, let it be by your gentle hands...』
The irresistible impulse of dusk surrounds him…

The spiraling flames of a twisted world pierce their Samsara
With a crimson-red bloodstained kiss, I bravely shoot My Lover [You]...

Perhaps you have forgotten something...?

An Ancient Myth - Those who are brutally wounded by the beast...
Their bodies are swiftly consumed by its curse
Eventually, Inevitably, they'll become beasts themselves...

"When was he hurt?"

The disaster began the day that the two of them met
He was wounded when he saved her that day
It all began when they first met...

"Their meeting was a promise of Loss…"

Azure flames embracing sadness hide within her dried tears
She released Silver Arrows
Again and again...until he took his final breath...

『Lost』

In a world where I've lost my beloved, what colors of flowers will bloom?

Embraced by thorns, A cross-shaped flame shone against the moon
With the last pale white arrow, I bravely shoot myself…

In a world where I've lost my beloved, what colors of flowers will bloom? x8

خاطره دوم...

کمان خمیده شعله‌ای آزاد می‌کند که آسمان شب را منجمد می‌کند
با آواز نیلیِ وداع بر لب‌هایم، شجاعانه به معشوقم [تو] شلیک می‌کنم...

چیزهایی که از روزهای گذشته فراموش شده‌اند، زخمی پاره شده
در عمق قلب تو سکونت دارد یک وعده نفرین شده

『اگر پایان من اجتناب‌ناپذیر است، پس لطفاً، بگذار با دستان مهربانت باشد...』
تکانه غیرقابل مقاومت غروب او را احاطه کرده است...

شعله‌های چرخان یک دنیای پیچیده سامسارا (چرخه زندگی) را می‌شکافند
با بوسه‌ای خون‌آلود و سرخ، شجاعانه به معشوقم [تو] شلیک می‌کنم...

شاید چیزی را فراموش کرده‌ای...؟

یک افسانه باستانی - کسانی که به طرز بی‌رحمانه‌ای توسط جانور زخمی می‌شوند...
بدن‌هایشان به سرعت توسط نفرینش مصرف می‌شود
در نهایت، به ناچار، خودشان به جانور تبدیل می‌شوند...

"او کی زخمی شد؟"

فاجعه از روزی که آن دو نفر با هم ملاقات کردند، آغاز شد
او زمانی که آن روز او را نجات داد، زخمی شد
همه چیز از اولین ملاقات آن‌ها شروع شد...

"ملاقات آن‌ها وعده‌ای برای از دست دادن بود..."

شعله‌های نیلی که غم را در آغوش می‌گیرند، در اشک‌های خشکیده‌اش پنهان می‌شوند
او پیکان‌های نقره‌ای آزاد کرد
بارها و بارها... تا اینکه او آخرین نفسش را کشید...

『گمشده』

در دنیایی که معشوقم را از دست داده‌ام، چه رنگ‌هایی از گل‌ها شکوفه خواهند داد؟

در آغوش خارها، شعله‌ای به شکل صلیب در برابر ماه درخشید
با آخرین پیکان سفید رنگ، شجاعانه به خودم شلیک می‌کنم...

در دنیایی که معشوقم را از دست داده‌ام، چه رنگ‌هایی از گل‌ها شکوفه خواهند داد؟ x8