امروز رو هم تلاش کردی و ادامه دادی، بهت افتخار می‌کنم.

قدرت واقعی نه در انجام کاری که میتونی انجامش بدی، بلکه در کنترل خودت برای انجام ندادن کاریه که نباید انجامش بدی!

-سپهر خدابنده

بچه که بودم، خیلی می‌شنیدم از بقیه که ″دلت نخواد بزرگ بشی. بزرگ شدن خیلی سخته. مشکلاتت هم باهات بزرگ می‌شن و...″ اما هیچ‌کس در موردِ اضطرابی که بزرگسالی داره، حرف نمی‌زد؛ در موردِ بزرگ شدنِ ترس‌هات مثلا. حس می‌کنم خودِ مشکل یه قضیه‌ست، اضطرابش یه داستانِ دیگه. تازه فکر کن این وسط، شخصیتِ خودت و اطرافیانت کمالگرا و سخت‌گیر هم باشه. عالی می‌شه.

نوشته:
«قوی بودن معمولا انتخاب آخر آدماست. آدما اولش دوست دارن دوست داشته بشن، فهمیده بشن، اولویت باشن. وقتی نشد تصمیم می‌گیرن قوی باشن.»

How to break out of your shell as an introvert

This is NOT about a plant…

ببخشید شما هم حس می‌کنید بعد آسیب‌هایی که دیدید دیگه هیچ‌وقت تیکه‌هاتون به هم نمیچسبه و قرار نیست هیچوقت هیچوقت بتونید مثل قبل خوشحال شید یا کسیو دوس داشته باشید؟!
: پرجین

چیشد که بیخوابی نشست به چشامون

از بیخوابی نشستم دارم مخاطب های قدیمی مو چک میکنم
و وای، هرچی بیشتر نگاه میکنم بیشتر به این نتیجه میرسم باید کلا هرچی راه ارتباطیه با گذشتگان زودتر نابود کنم

شارلوت برونته گریه کردنو چه زیبا توصیف کرده،:
گریه کردن نشون دهنده این نیست که تو ضعیفی. از زمان تولد، همیشه یه نشونه بوده از اینکه زنده‌ای...

کاش یکی بود میشد کنارش غرغر و Vent کرد بدون اینکه قضاوت بشه، صرفا برای تخلیه روان👨‍🦯

سخت‌ترین کمک، کمک به خوده، چون هیچوقت یادش نگرفتیم.

تو غم دست و پا می‌زنی و فکر می‌کنی روزای خوبت تموم شدن، یهو یه اتفاقی می‌افته، لبخند میندازه روی لبت، حالتو بهتر می‌کنه، دور می‌کندت از اون لحظه که از زمین و زمان ناامیدی، بهش عادت می‌کنی، یادت می‌ره روزایی که همه‌چی بد بود...که یهو، دوباره یه چیزی میاد، هُلت می‌ده تو سطلِ غم. چیه این زندگی؟

علم را گسترش دهید، نه خرافات را