از کجا بفهمیم چیزی که داریم براش می‌جنگیم چیزیه که برای خودمون میخوایم، چون خواستن چیزی که برای ما نیست هم بازم خواستن برای خودمون نمیشه؟

در دهه‌ی بیست‌سالگی، انسان به درک تازه‌ای از خودش می‌رسه.
می‌فهمه که بسیاری از هدف‌های گذشته،
نه از درون او، بلکه از بیرون آمده بودند
از توقع، از مقایسه، از جهانِ شلوغِ دیگران.
در همین سال‌هاست که احساس عقب‌ماندگی پررنگ می‌شود،
چون ذهن ما تازه دارد می‌فهمد
زندگی مسابقه نیست، مسیر است.
درکِ این حقیقت درد دارد،
اما پس از آن آرامشی آرام و عمیق می‌آید:
آرامشِ کسی که دیگر عجله ندارد برای «رسیدن»،
چون فهمیده باید اول بودن را یاد بگیرد.

اکثر کسایی که هیچوقت حوصله ندارن، آدمایی بودن که بیشتر از همه انتظار کشیدن و صبر کردن.

آدمی که الان همه‌ش می‌گه "مهم نیست"، قبلا خیلی چیزا براش مهم بوده.

سالی ک نکوست از بهارش پیداست...👨‍🦯

عه راستی دوتا بیننده جدید داریم
خوش آمدین

ما می‎تونیم با تکنیک‎های مختلفی اضطراب و ملال رو برطرف کنیم اما مثل قرص تب‎بری خواهد بود که عفونت رو درمون نمی‎کنه که نشونش رو خواموش می‎کنه.

باید در ملال و اضطراب موند، تا بشه تشخیص داد که چه پیامی رو از ما بهمون میگه.

-جای خالی

راز دوستی‌های پایدار، گوش دادن بدون قضاوته.

این خواب‌آلودگی پدسگ نمیخواد دست از سر ما برداره؟

مشتی انگار بوخوریم کردن