گوگل ۳ تا ابزار آزمایشی و جالب با هوش مصنوعی Gemini برای یادگیری زبان توی Google Labs راه انداخته! 🤖🗣🌍 اسم کلی این مجموعه "Little Language Lessons" هست.

اولیش Tiny Lesson: یک موقعیت خاص (مثل گم کردن پاسپورت) رو توصیف می‌کنی، کلمات و جملات مفید برای همون موقعیت رو به زبان مقصد بهت یاد میده.

دومیش Slang Hang: مکالمه‌های خودمونی و اصطلاحات عامیانه رو شبیه‌سازی می‌کنه تا با زبان واقعی‌تر آشنا بشی (البته با احتیاط استفاده کنید، چون ممکنه هوش مصنوعی اشتباه کنه یا اصطلاح من‌درآوردی بگه!).

سومیش Word Cam: با دوربین گوشی از اطرافت عکس می‌گیری، هوش مصنوعی اشیاء توی عکس رو تشخیص میده و اسمشون رو به زبان مقصد بهت میگه (این هم ممکنه خطا داشته باشه، بهتره با یه منبع دیگه چک کنید).

اینا اپلیکیشن جداگانه نیستن، بلکه آزمایش‌هایی هستن که توی سایت Google Labs می‌تونید امتحان کنید و قرار نیست دائمی باشن. فعلا ۱۵ زبان (مثل انگلیسی، فرانسه، آلمانی، عربی، ترکی، اسپانیایی و...) رو پشتیبانی می‌کنن (فارسی فعلا جزوشون نیست)./بهراد جاود

حرفه؛ #روابط_عمومی | @ePRNet

افزایش 25 تا 26 درصدی تعرفه ارسال پیام کوتاه

@ePRNet

استیون اسپیلبرگ در مصاحبه با جان فاورو در سال 2011، ملاقات تاریخیش در سن شانزده سالگی با جان فورد را توضیح می‌دهد.

▪️اسپیلبرگ در فیلم The Fabelmans، محصول سال ۲۰۲۲ میلادی، که تقریبا زندگی‌نامه‌ی خودش است، این ملاقات تاریخی را بازسازی کرده است.

▫️توصیه جان فورد به استیون اسپیلبرگ: «اینو یادت باشه، وقتی که خط افق در پایین تصویر باشه، تصویر جالبه. وقتی که خط افق بالا باشه، تصویر جالبه. وقتی که خط افق وسط باشه، تصویر خسته کننده و داغونه.»

منبع

حرفه؛ #روابط_عمومی | @ePRNet

کنایه مشاور وزیر امورخارجه به علی شمخانی: بچه بازی درنیار

حرفه؛ #روابط_عمومی | @ePRNet

🔹از بین رفتن قبح تعطیلی

فشار دادن دکمه تعطیلی، تنها کاری است که تصمیم‌گیران کشور در آن تبحر پیدا کرده‌اند و برای انجام آن درنگ نمی‌کنند. انگار میان همه راه‌حل‌های کوچک‌ و بزرگی که در جعبه ابزارشان وجود دارد، تعطیل کردن از همه دم دست‌تر است. تعطیلی نه مشکل سیاسی دارد، نه ایراد شرعی بر آن می‌‌گیرند، نه مردم را تحریک می‌کند و نه رسانه به آن حساسیت دارد. به همین دلیل است که دست و دل سیاستمدارانی که برای اصلاح و ساختن و رونق دادن می‌لرزد، برای توقیف و تعطیل کردن و برچیدن، ثانیه‌ای تردید نمی‌کند. انگار قبح تعطیل کردن و تعطیل شدن از بین رفته و این خیلی برای آینده کشور نگران‌کننده است.

اما چرا تنها واکنش تصمیم‌گیران در برابر مشکلات کوچک و بزرگ، تعطیل کردن کشور است؟ این پرسش، ریشه در الگویی غلط دارد که در سال‌های اخیر به انتخاب اصلی همه دولت‌ها تبدیل شده است. ساختاری که دوست ندارد هزینه اصلاحات اقتصادی را بپردازد، دنبال راه‌حل‌های کم‌ هزینه است و چه راه‌حلی از این ارزان‌تر که در برابر هر مشکلی، تصمیم به تعطیلی بگیرد. با کمبود گاز، صنایع را تعطیل کند، با آلودگی هوا، آموزش را به محاق ببرد، با کمبود برق، خوزستان را خاموش کند و ...
بدون شک ریشه این عادت به ضعف‌های نظام حکمرانی باز می‌گردد که وقوع بحران‌ها را به تعویق می‌اندازد و به جای پیش‌بینی و پیشگیری، اغلب منتظر وقوع بحران می‌ماند و سپس با ساده‌ترین ابزارها مثل تعطیل کردن کارخانه‌ها و مدرسه‌ها، به آن واکنش نشان می‌دهد. این رویکرد نه‌تنها مشکلی را حل نمی‌کند، بلکه به فهرست نا‌اطمنانی‌ها، نااطمینانی تعطیلی‌ها را هم اضافه می‌کند و به این ترتیب، قباحت تعطیل کردن را به‌تدریج از بین برده و آن را برای نسل‌های آینده‌ساز به امری عادی تبدیل کرده است. عادی‌سازی تعطیلی، نشانه‌ای از ضعف در حکمرانی است؛ جایی که به جای حل مسئله، صورت‌مسئله پاک می‌شود.

دولت‌ها برای تعطیل کردن و برچیدن نمی‌آیند؛ می‌آیند که نگذارند کار به تعطیل کردن برسد، می‌‌آیند که امنیت را تأمین کنند، می‌آیند که زیرساخت‌ها تأمین شود، می‌آیند که نهاد بسازند و قاعده بازی تعریف کنند، اما در سال‌های گذشته جایگاه نهاد دولت در نظام حکمرانی ما به قدری تنزل یافته که باید درباره خاموشی و تعطیلی جلسه بگذارد و نه برای رشد و توسعه.

این نهاد کم اثر اما متوجه نیست که تعطیلی‌ها چگونه به اقتصاد کشور ضربه می‌زند. که توقف فعالیت‌های تولیدی، خدماتی و تجاری، حتی برای نصف روز، چگونه زنجیره تأمین را مختل کرده و هزینه‌های سنگینی به کسب‌وکارها تحمیل می‌کند. متوجه نیست که کارگران روزمزد و مشاغل کوچک که توان تحمل این توقف‌ها را ندارند، چگونه آسیب می‌بینند. حتی برای تعطیل کردن هم حاضر به پذیرفتن بخشی از هزینه‌های تحمیل شده نیست. نه معادل تعطیلی‌ها مالیات را کم می‌کند و نه از فشار تأمین اجتماعی می‌کاهد.

برای گذار از این شرایط چه باید کرد؟
برای برون‌رفت از این چرخه، نیاز به تغییر انگاره‌ها در مدیریت کشور است.

سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های مقاوم، تقویت نظام آموزشی برای انطباق با شرایط بحرانی و توسعه برنامه‌های پیشگیرانه برای مدیریت منابع و اقلیم، تنها بخشی از راهکارهای ممکن هستند. تصمیم‌گیران باید بپذیرند که تعطیلی، راه‌حل نیست، بلکه نشانه‌ای از ناتوانی در مواجهه با چالش‌هاست. جامعه‌ای که به تعطیلی عادت کند، از پویایی و پیشرفت بازمی‌ماند.

زمان آن رسیده که به جای فشار دادن دکمه تعطیلی، دکمه تدبیر و برنامه‌ریزی را فعال کنیم./ محسن جلال پور

حرفه؛ #روابط_عمومی | @ePRNet