15-летний Бобби Фишер, самый юный гроссмейстер всех времён и будущий чемпион мира, разыгрывает дерзкий гамбит в игре с армянским шахматистом Тиграном Петросяном в Московском шахматном клубе. СССР.

1958 г.

📱 T.me/GitaDaran

Художница Анна Погосян 18 лет, из города Гюмри, Армения 🇦🇲 гуашь, живопись..

📱 T.me/GitaDaran

Итоги голосования весьма радостные, большинство проголосовали, что знают армянский язык. 👌

Для остальных же, кто не знает и, надеюсь, планирует начать учить, мы подготовим экспресс-курс 📔

Друзья, язык — это важнейшая часть нашего национального самосознания, его не только обязан знать каждый армянин, но и должен любить, уважать и крайне ревностно относиться к нему.

Мы привыкли использовать в своей речи инородные слова, различные сокращения и жаргонные выражения, объясняя свое поведение тем, что так удобнее и понятнее, но мы забываем ту красоту и чистоту, которую нам дарит армянский язык, когда он звучит чистым и самобытным образом.

P. S.
Диалекты — отдельный вид и часть нашего языка, которые имеют такую же красоту. Мы — народ, которому дано богатство в виде многочисленных диалектов.

Вдобавок ко всему этому, у нас ещё есть древний армянский (грабар), западно-армянский и, конечно же, современный армянский, каждый из которых богат и красив по-своему.

📱 T.me/GitaDaran

Не большая история от нашей подписчицы.

Հորս պապը՝ Աղաբեկ Առաքելյանը, Գարեգին Նժդեհի զինակիցն է եղել, մասնակցել է Կովկասյան ճակատի մարտերին և օսմանյան կայսրության դեմ պայքարին: 1918թ-ից հետո ռուսական զորքերը սկսում են լքել Կովկասյան ճակատը՝ յաթաղանի քմահաճույքին հանձնելով հայ կամավորական միավորումները և խաղաղ բնակչությունը: Ռուսական ռազմական շարասյուները կանոնավոր կերպով նահանջում են Կովկասից՝ տանելով իրենց հետ ոչ միայն զինվորական անձնակազմը, այլև այդքան անհրաժեշտ ու սուղ զինամթերքն ու սպառազինությունը: Այդպիսի շարասյուներից մեկին կանգնեցնում է Աղաբեկ Առաքելյանի ջոկատը:

Հարգալից, բայց անառարկելի կերպով բացատրում է նրանց, որ մարդիկ կարող են լքել Կովկասը, սակայն սպառազինությունը մնալու է հայկական ջոկատի տրամադրության տակ: Մինչև վերջին փամփուշտը առգրավում են, ռուսներին էլ ուղեկցում են այնտեղ, ուր նրանց սպասում էին, այնուհետև ջոկատը շարունակում է ջախջախել թշնամու ոհմակները: Այսպես՝ առանց կռվի, հանգիստ ու քաղաքավարի, կարողացել են մեր նախնիները Ռուսաստանից ստանալ այն, ինչ անհրաժեշտ էր:

Աղաբեկ Առաքելյանը ապրել է Սովետական Հայաստանում, սովետական իշխանությունների կողմից դատապարտվել է գնդակահարության, սակայն այն փոխարինել են աքսորով: Սիբիրից վերադառնալուն պես նշանակվել է դպրոցի տնօրեն (սովետական իշխանությունները, չնայած նրա նկատմամբ ունեցած վերաբերմունքին, բարձր էին գնահատում նրա կրթությունը):

Ամբողջ կյանքում կրել է խրոխտ ու անբասիր հայրենասերի կեցվածքը: Ուրիշները նրան նախանձով ու գրեթե ատելությամբ «զոկ» էին անվանում, ինքը դա համարում էր ազնվացեղության հավաստիք:

Հ. Գ.՝

Այս պատմությունը ինձ պատմել է հայրս, երբ ես դեռ շատ փոքր էի, չգիտեի, ի՛նչ բան է «զոկը», ինչո՛ւ էին ռուսները մեզ լքում, և ինչպե՛ս ավարտվեց փառապանծ ազատագրական պայքարը: Բայց արդեն այդ փոքր տարիքում շատ լավ հասկացա, թե ինչո՛ւ չի կարելի հայրենի հողի պաշտպանությունը հանձնարարել այլազգիներին, և թե ինչո՛ւ հայրենի հողում հայտնված զենքը այնտեղից երբեք պիտի դուրս չգա:

Դիանա Բալասանյան

📱 T.me/GitaDaran

Сегодня 24 июня у нас в голосовом чате будет гость, настоятель церкви Сурб Акоб в Симферополе священник Нерсес Хананян .

Тема : Христианство, национальное самосознание и проблема смешанных браков.

Дата : 24 июня
Время : 20:00

Ждём всех у нас в голосовом чате, нас ждёт очень интересное путешествие по страницам нашей истории.

📱 T.me/GitaDaran