در قرن نوزدهم میلادی، کارگران صنعت نساجی در انگلستان سلسله شورش‌هایی را در اعتراض به ورود ماشین‌آلات ترتیب دادند. این کارگران که به جنبش لادایت‌ها (Luddite) مشهور شدند، معتقد بودند که ماشین‌آلات با خودکارسازی فرآیندها، به کاهش و تعدیل نیروی کار منجر می‌شوند. نام لادایت از نِد لود، یکی از کارگران انگلیسی، برگرفته شده است که حوالی سال ۱۷۷۹ میلادی ماشین بافندگی را خرد کرد.


واژه‌ی لادایت بعدها به فرهنگ لغات اضافه شد. دیکشنری کمبریج این واژه را این‌گونه تعریف کرده است:

a person who is opposed to the introduction of new working methods, especially new machines

معادل فارسی این واژه را می‌توان «فرد ضد تکنولوژی» یا «فرد تجددستیز» در نظر گرفت.


نمونه‌ی امروزی لادایت‌ها را می‌توان در افرادی یافت که نگران‌اند هوش مصنوعی جایگزین شغل آن‌ها شود و به همین دلیل خواستار اعمال محدودیت‌های شدید در توسعه این فناوری هستند یا از دولت‌ها می‌خواهند برای جلوگیری از استفاده از این فناوری در حوزه‌ی کاری آن‌ها مداخله کنند.


@golemcourse

محمدرضا شعبانعلی در یکی از پست‌هایش (لینک) سوال جالبی مطرح کرده است:

اگر قرار باشد عددی بین صفر تا ۱۰۰ انتخاب کنید، کدام را برمی‌گزینید؟


۱. نمره صفر: همه‌ی تکنولوژی‌ها، اختراعات و پژوهش‌ها باید ممنوع شوند، مگر آن‌هایی که اثبات شود هیچ‌گونه ضرری برای بشر و بشریت ندارند.
۲. نمره صد: همه‌ی تکنولوژی‌ها، اختراعات و پژوهش‌ها باید مجاز باشند، مگر در مواردی که شواهد قطعی، عینی و عملی درباره‌ی زیان‌آور بودنشان وجود داشته باشد.

بعد از انتخاب عدد خود، اجازه بدهید کمی فراتر از عدد ۱۰۰ برویم! به این موضوع خوب فکر کنید:

اگر تکنولوژی به حدی پیشرفت کند که بتواند جایگزین بشریت شود—به این معنا که به صورت قطعی، عینی و عملی بقای بشر را تهدید کند—آیا همچنان با توسعه‌ی آن موافق هستید؟

حالا تصور کنید اگر نئاندرتال‌ها در زمان تکامل خود می‌دانستند که روزی انسان‌های خردمند جایگزین آن‌ها خواهند شد و این انتخاب در اختیارشان بود که جلوی این روند را بگیرند، چه تصمیمی می‌گرفتند؟

به قول یکی از دیالوگ‌های سریال Westworld:

Do you know what happened to the Neanderthals, Bernard? We ate them.

حالا که صحبت از سریال Westworld شد، پیشنهاد می‌کنم حتماً فصل اول این سریال فوق‌العاده و فلسفی را با بازی تکرارنشدنی آنتونی هاپکینز تماشا کنید. به جرأت می‌گویم که فصل اول یکی از بهترین‌های تاریخ تلویزیون است.

یک توصیه دوستانه: فصل اول به‌تنهایی کافی و جامع است. نیازی به تماشای فصل‌های بعدی نیست. به جای تماشای کل سریال، فصل اول را چندین بار تماشا کنید 😁

و اگر فرصت یا حوصله‌ی تماشای سریال را ندارید (که به نظر من اشتباه می‌کنید!)، حتماً این شاهکار موسیقی از رامین جوادی را گوش کنید (لینک)

@golemcourse

#Westworld
#شب_بخیر

If you can't tell does it matter?

حدود شش ماه است که از روشی مشابه Inbox Zero برای مدیریت ایمیل‌هایم استفاده می‌کنم و از نتایج آن کاملاً راضی هستم. برای این منظور، سه قانون ساده تعیین کرده‌ام:

یادآوری: ایمیل‌های آرشیو (archive) شده تنها از اینباکس حذف می‌شوند اما همچنان از طریق جست‌وجو قابل دسترسی هستند.

قانون ۱. هرگاه ایمیلی دریافت می‌کنم که نیازی به اقدام خاصی از سوی من ندارد، پس از خواندن، آن را آرشیو می‌کنم.
قانون ۲. اگر ایمیلی دریافت کنم که نیازمند پاسخ یا اقدام خاصی از طرف من باشد، پس از مطالعه، آن را در اینباکس به طور موقت نگه می‌دارم.
قانون ۳. پس از انجام کار موردنظر یا ارسال پاسخ، ایمیل گام پیشین‌ را آرشیو می‌کنم.


با این روش، اینباکس من همواره حداکثر به تعداد انگشتان یک دست ایمیل دارد، که آن‌ها هم مربوط به کارهایی هستند که باید انجام دهم و به محض تکمیل، آرشیو می‌شوند.

تصویر از کتاب Become an Effective Software Engineering Manager است.

@golemcourse

همونطور که قبلا اینجا گفتم، یادگیری، تخصص و اعمال دانش از مواردی هست که بیشترین دوپامین و انگیزه رو ایجاد میکنه. حالا این یادگیری و توانایی تغییر مغز در واقع با مکانیزم نوروپلاستیسیتی انجام میشه که قابلیت مغز انسان برای ایجاد ارتباطات نورونی جدید هست. این توانایی برای تمام سنین هست اما از ۲۵ سالگی به بعد به پروتکل‌های خاصی نیاز هست تا مغز تغییر کنه و یادگیری اتفاق بیفته. در اصل دو ماده وجود دارن با دو کارکرد که اگر در مغز همزمان ترشح بشن قطعا نوروپلاستیسیتی اتفاق میفته.

۱_ ماده Epinephrine با کارکرد هشیاری (Alertness): که برای ترشحش دو راه مصرفی و رفتاری هست:
مصرفی: کافئین و Adrenal. شخصا هر روز قهوه میخورم.
رفتاری: عشق، ترس، لذت و ... برای مثال:
فرض کنید به این فکر میکنید که چقدر از متخصص شدن در ماشین لرنینگ و کوئانت لذت میبرید پس هشیاری ایجاد میشه برای مغز و آماده یادگیری. یا گاهی احساساتی مثل ترس و اشتیاق فرضا برای شرکت در مسابقات میتونن چالش های خوبی برای یادگیری و تثبیت در مغز باشن. اصولا ایجاد چالش مثبت باید یک روتین باشه. ترس از آلزایمر هم میتونه برای سنین بالا هشیاری کافی برای یادگیری رو ایجاد کنه.

۲_ ماده Acetylcholine با کارکرد تمرکز و توجه (Attention): برای ترشحش مجدد دو روش هست:
مصرفی: نیکوتین که ریسک سلامتی داره.
رفتاری: تمرکز بصری که در واقع مهم‌ترین و طبیعی ترین مکانیزمی تمرکز هست که همه باهاش به دنیا میایم یعنی. برای ایجاد این تمرکز بصری به شکل خیلی ساده کافیه ۶۰ الی ۱۲۰ ثانیه به یک نقطه نگاه کنیم.

نکته اساسی: نوروپلاستیسیتی در زمان بیداری تکمیل نمیشه و صرفا کانکشن های نورونی هایلایت میشن اما تثبیت در طول خواب اتفاق میفته که نیاز به خواب خوب در شب هست. اما یک مکانیزم که حتی از خواب شب بهتر عمل میکنه مکانزیم NSDR هست که در واقع نوعی مدیتیشن هست و البته میتونه یک چُرت هم باشه در حالت ساده. و حالت بهینه برای یادگیری ۹۰ دقیقه یادگیری و ۱۵ الی ۲۰ دقیقه NSDR

منبع: اپیزود Essentials: How to focus to change your brain از Hubermanlab که برای استاد نوروساینس استنفرد هست. اپیزودهای Essentials حدود ۴۰ دقیقه هستن و توصیه میکنم دنبال کنید.

این لینک NSDR که محمد معرفی کرده را حتماً چک کنید. حدوداً ۱۰ دقیقه است. چنین توضیحی برای ویدیو نوشته:

Non-Sleep Deep Rest protocol (NSDR) enhances the learning process by reducing day-time fatigue and improving focus. It can also greatly enhance your sleep, boost your mood, and promote #Neuroplasticity – the ability of your brain to change and grow.

همان‌طور که می‌دانید DeepSeek-R1 متن باز است و مقاله‌اش منتشر شده.

اگر دوست دارید تئوری پشت آن را یاد بگیرید و خواندن مقاله مخصوصاً بخش RL آن برایتان سنگین و سخت بود، این ویدیو یوتیوب به نظرم بخش ریاضی مقاله را بهتر از باقی ویدیوهای موجود در یوتیوب توضیح داده است.

@golemcourse

ریچارد فاینمن، فیزیک‌دان مشهور قرن بیستم و برنده جایزه نوبل، در کتاب خاطراتش Surely You're Joking, Mr. Feynman خاطره‌ای از پائول الوم، ریاضیدان، نقل می‌کند که امروز هنگام خواندنش حسابی خندیدم.

فاینمن: یک روز با حواس پرتی داشتم با یکی از نوارهای اندازه‌گیری بازی می‌کردم. وقتی دکمه‌اش را فشار می‌دهید، نوار به داخل محفظه‌اش برمی‌گردد. اما هر بار که این اتفاق می‌افتاد، در آخر ضربه‌ای به دستم می‌زد که دردناک بود. با ناراحتی گفتم: «اه، چقدر احمقم! هی دارم با این بازی می‌کنم و این هم هر دفعه اذیتم می‌کند.»

پائول: «چون درست نگهش نمی‌داری.»
بعد آن لعنتی را گرفت، نوار را بیرون کشید، دکمه را فشار داد، و نوار سر جایش برگشت.

فاینمن: «چطور این کار را کردی؟ 😳»

پائول: «رویش فکر کن.»

دو هفته تمام، در پرینستون راه می‌رفتم و مدام این نوار را امتحان می‌کردم تا بفهمم چطور باید نگهش داشت. آن‌قدر این کار را تکرار کردم که دستم کاملاً زخمی شد. بالاخره طاقت نیاوردم و رفتم سراغ پائول.

گفتم: «پائول! من تسلیم شدم. آخر چطور نگهش می‌داری که دردت نمی‌گیرد؟»

پائول: «کی گفته درد نداره؟ منم دردم می‌گیره! 😏»

فاینمن: احساس حماقت کردم. او مرا دو هفته تمام وا‌داشته بود بگردم و دستم را زخمی کنم. 😂

@golemcourse

دلایل زیادی وجود دارد که بخواهید یک کلاستر کوبرنتیز با چند node به صورت محلی روی لپ‌تاپ بالا بیاورید. یک دلیل این می‌تواند باشد که نخواهید فعلاً هزینه خدمات ابری را بدهید ولیکن از طرفی می‌خواهید محیط توسعه محصول تا جای ممکن شبیه محیط عملیاتی باشد (multi node cluster).

یک راهی که پیدا کردم که بدون مشکل توانستم چنین محیطی را ایجاد کنم استفاده از این پروژه گیتهاب بود (لینک).


دو تا پیش‌نیاز داره:

۱. ابزار virtualbox برای ایجاد ماشین مجازی
۲. ابزار vagrant برای تعریف، پیکربندی و مدیریت ماشین‌های مجازی

صرفاً با دستور vagrant up می‌توانید کارهای راه‌اندازی کلاستر را انجام دهید.

محیط پیش‌فرض یک سرور را control plane و دو سرور را worker node در نظر می‌گیرد. امکان پیکربندی و تغییر محیط نیز وجود دارد.

در تصویر پیوست شده، خروجی محیط را بعد از نصب و راه‌اندازی مشاهده می‌کنید.

@golemcourse

امروز تعداد اعضای کانال یوتیوب از ۵۰۰۰ نفر عبور کرد. از همتون بابت این که در این دو سه سال حمایت کردید و انگیزه دادید بی‌نهایت ممنونم بچه‌ها ❤️.

حدود ۱۰۰ روز پیش، دوره آموزش کوبرنتیز (Kubernetes) را در کانال یوتیوب آغاز کردم.

تاکنون ۵۲ ویدیو و بیش از ۱۰ ساعت محتوا ضبط شده است.

مباحث خیلی زیادی را تا الان پوشش دادم. از این پس، ویدیوهایی در قالب پروژه مانند اجرای ابزارهای ArgoCD، Fluentd و Prometheus روی بستر کوبرنتیز ضبط می‌کنم.

می‌توانید پلی‌لیست دوره را از اینجا مشاهده کنید و لینک کدها نیز از طریق گیت‌هاب در دسترس است.

@golemcourse

اگر خبر ندارید، دیروز گوگل نسخه Gemini 2.5 را معرفی کرد و توانست در بنچمارک‌ها رتبه اول را کسب کنه.

تصویر پیوست، وضعیت سایت شرط‌بندی Polymarket را نشان میده که بعد از انتشار مدل چه سیلی راه انداخته 😁

فعلاً رایگان است اما قرار است در آینده rate limit برای محیط تجاری تعریف کنند.

اگر از ابزار cursor (شبیه vs code با قابلیت هوش مصنوعی) برای برنامه‌نویسی استفاده می‌کنید، openrouter.ai مدل گوگل Gemini 2.5 را اضافه کرده است. می‌توانید با ساخت API Key درون سایت openrouter و اضافه کردن مدل به ابزار cursor، حالش رو ببرید.

چرا به جای تگ از SHA برای اجرای برنامه‌های داکری استفاده کنیم؟


حتماً شنیده‌اید که می‌گویند به جای استفاده از تگ latest، از تگ‌های مشخص (مثلاً nginx:1.27.4) در محیط داکر استفاده کنید. اما استفاده از تگ تمام مشکلات را حل نمی‌کند. بگذارید یک تجربه را بازگو کنم:


در پروژه‌ای که قرار بود پیاده‌سازی یکپارچه‌سازی مستمر/تحویل مستمر (CI/CD) داشته باشیم، در انتهای خط لوله CI از ابزار Sonar برای بررسی و تضمین کیفیت کد استفاده می‌کردیم. در ابتدا همه چیز به نظر درست می‌آمد و ابزار کار می‌کرد؛ اما گاهی، هرچند نادر، خط لوله دچار ارور می‌شد زیرا ابزار Sonar به درستی عمل نمی‌کرد. بررسی‌های بعدی نشان داد که نسخه Sonar که استفاده می‌کردیم، علی‌رغم اینکه تگ image تغییر نکرده بود، اما رفتار کانتینر تغییر کرده بود.


شاید بپرسید چرا؟ دلیل این است که توسعه‌دهندگان Sonar برخی patchها (مانند patchهای امنیتی) را روی یک نسخه خاص اعمال می‌کردند بدون اینکه تگ نسخه تغییر کند. در ظاهر، همان نسخه Sonar با همان قابلیت‌ها باقی می‌ماند، اما image تغییر کرده بود و این موضوع مشکلات ناسازگاری (compatibility) ناخواسته در محیط عملیاتی (production) ایجاد کرد.

راه‌حل چیست؟ استفاده از SHA است. برخلاف تگ‌ها که قابل تغییر (mutable) هستند، SHA یک عنصر تغییرناپذیر (immutable) است؛ یعنی اگر image تغییر کند حتی در حالی که تگ ثابت بماند، SHA نیز تغییر خواهد کرد.


برای روشن شدن موضوع، نگاهی به مثال زیر بیندازید.


استفاده از تگ mutable:

version: '3.8'

services:
  webserver:
    image: nginx:1.27.4
    ports:
      - "8080:80"
    volumes:
      - ./nginx-config:/etc/nginx/conf.d:ro
      - ./website:/usr/share/nginx/html:ro
    restart: unless-stopped

استفاده از SHA immutable:

version: '3.8'

services:
  webserver:
    image: nginx@sha256:124b44bfc9ccd1f3cedf4b592d4d1e8bddb78b51ec2ed5056c52d3692baebc19
    ports:
      - "8080:80"
    volumes:
      - ./nginx-config:/etc/nginx/conf.d:ro
      - ./website:/usr/share/nginx/html:ro
    restart: unless-stopped

با استفاده از SHA، اطمینان حاصل می‌کنید که دقیقاً همان image مورد نیاز اجرا می‌شود و از بروز مشکلات ناخواسته به دلیل تغییرات پنهانی در image جلوگیری می‌شود.

@golemcourse

دانشگاه برکلی در ادامه دوره قبلی، در حال برگزاری یک دوره جدید و یک سطح پیشرفته‌تر از قبلی است. اسم دوره Advanced Large Language Model Agents است. کوییزها و تکالیف را که انجام بدهید میتوانید مدرکش را هم دریافت کنید.

@golemcourse

آموزش پروژه محور یادگیری ماشین در محیط عملیاتی

من یک دوره چهار ساعته آموزشی در یوتیوب منتشر کرده‌ام که در آن به صورت عملی به بررسی یک پروژه واقعی پرداخته می‌شود. پروژه بر پایه مجموعه‌داده‌ای است که شرکت تپسی ارائه داده و هدف آن، پیش‌بینی میزان تقاضای تاکسی در یک بازه زمانی معین و در ناحیه مشخصی از شهر تهران است.

این پروژه با رویکرد عملیاتی پیاده‌سازی شده و در دوره از ابزارهای متعددی مانند:

- Object Storage
- MLflow
- FastAPI
- Github Actions
- Docker
- Kubernetes


استفاده شده است. سورس کد پروژه نیز از طریق این لینک در دسترس علاقه‌مندان قرار دارد.

@golemcourse

تقریباً همه‌ی تیم‌های ML این مشکل رو دارن:
۱- مدلی واسه خودت آموزش بدی/ (fine tune کنی) یا ۲- از API یه مدل بزرگ استفاده کنی؟
و خوب خیلی ها هم نه داده دارن، نه وقت، نه بودجه!
اما یک راه حل سومی هم هست: می‌تونی یه مدل دقیق در حد GPT بسازی — با کمتر از ۳ دلار هزینه.
این راه جدید بهترین‌های هر دو رو با هم ترکیب می‌کنه: از یه مدل اپن سورس برای تولید داده‌ی مصنوعی (synthetic) استفاده کن، بعد یه مدل کوچیک، سریع و ارزون‌تر رو با اون آموزش بده. چون:
- اکثر پروژه‌های واقعی داده‌ی آماده ندارن.
- مدل‌هایی مثل GPT-4 خیلی خوبن ولی هزینه‌بر، کند و نیاز به فرستادن اطلاعات حساس به یه شرکت دیگه دارن.
- حالا با داده‌ی مصنوعی باکیفیت از مدل‌های اوپن‌سورس (مثل Mixtral)، دیگه لازم نیست بری سراغ لیبل زدن دستی.
مدل بزرگ ("معلم") داده‌ها رو برات برچسب می‌زنه، بعدش یه مدل کوچیک‌تر ("دانش‌آموز") رو باهاش آموزش می‌دی.

مثال: مطالعه‌ی موردی: تحلیل احساسات (sentiment analysis) اخبار مالی

- دقت: GPT-4 و RoBERTa هر دو ۹۴٪

هزینه:
- GPT-4: $3061
- RoBERTa: $2.70

زمان پاسخ:
- GPT-4 چند ثانیه
- RoBERTa = ۰.۱۳ ثانیه

مصرف کربن:
- GPT-4 = ~۱۰۰۰ kg
- RoBERTa = ۰.۱۲ kg

اگه میخواهید کامل بدونید این بلاگ را حتما بخونید.
Blog: https://huggingface.co/blog/synthetic-data-save-costs

@DevTwitter | <Mehdi Allahyari/>

فردا و پسفردا در هکتون LLM Agents شریف به عنوان منتور حضور دارم.

اگر شرکت هم نکرده باشید میتونید ویدئوهای ارائه‌ها رو در این کانال یوتیوب ببینید که به مرور آپلود میشه.

سلام بچه‌ها،

🔹 موقعیت شغلی (ریموت): Founding Engineer
🔹 حقوق پایه: ۲۰ هزار دلار در سال

سعیدرضا به‌تازگی استارتاپی در آمریکا راه‌اندازی کرده و به‌دنبال جذب نیرو به‌صورت ریموت است. توضیحات کامل درباره موقعیت شغلی، انتظارات شرکت و مراحل بعدی را می‌توانید در Job Denoscription مطالعه کنید.

او در توضیحاتش اشاره کرده که این موقعیت شغلی برای همه مناسب نیست و ساعات کاری، بیش‌تر از میزان معمول در بازار کار است.

اگر از دانشجویان سابق من بوده‌اید (چه در دانشگاه و چه در یوتیوب) و فکر می‌کنید برای این موقعیت مناسب هستید و علاقه دارید، می‌توانید در ایمیل خود من را به عنوان معرف ذکر کنید.

نسیم طالب یکجا می‌گه بعضی از خطاهایی که یک سیستم رو نابود نمی‌کنه کمک می‌کنه جلوی یکسری بلاهای بزرگ‌تر رو بگیره. از هنری پتروسکی نقل قول میکنه که اگر تایتانیک اون تصادف رو نمی‌کرد و اونقدر مصیبت‌بار نبود ما هنوز داشتیم اقیانوس‌پیماهای بزرگ‌تر می‌ساختیم و فاجعه بعدی خیلی بدتر می‌شد، برای همین افرادی که تلف شدن قربانی خیر بزرگ‌تری شدن. میگه که هم شکست هم موفقیت‌هاتون اطلاعاتی به شما میده، می‌تونید دوستاتون رو بشناسید، وقتی یه اشتباه کوچیکی کردین که فقط خودتون مقصرش بودین می‌تونید شخصیت یه فرد رو بشناسید. شما هم از اشتباه‌های بقیه یاد می‌گیرین شاید هیچ‌وقت جنس بعضی آدم‌ها رو نشناسید مگه اینکه بهشون فرصت نقض اصول یا موازین اخلاقی بدین.

این حرف‌هاش من رو یاد اشتباهات کاریم میندازه، یکبار به اشتباه من، بک آپ سروری دچار مشکل شد و توی دیپلویمنت کامندی بود که کل دیتابیس رو پاک می‌کرد، بعد از این اشتباهم همیشه پروژه‌های کوچیک رو هم چک می‌کنم،‌ متوجه شدم سیستم بک‌آپ ما کجا باگ داره، اگر اونموقع توی یه پروژه که تازه راه افتاده بود این اتفاق نمی‌افتاد ممکن بود این باگ و اشتباه من رو انقدر به تعویق بندازه که توی یه پروژه بزرگ‌تر بیوفته. چی شد؟ در لحظه همه عصبی بودیم و من خودم رو گوشه‌ی رینگ می‌دیدم. منتهی خوش شانس بودم مدیر خوبی داشتم و جمع شد، خیلی جاهای دیگه هم فرصت اشتباه کردن بهم داد و نذاشت راکد بمونم. من به تجربه فهمیدم از برنامه‌ریزی‌هام یکم فاصله بگیرم عیب نداره این تصادفی‌بودن اتفاقات که بهم بیشتر یاد میده. یه درس دیگه هم یاد گرفتم مواجه من با آدم‌هایی بود که اشتباه می‌کردن، قبلا انقدر راحت نمی‌گرفتم همه چیز انگار باید طبق اصول و خط کشی شده پیش می‌رفت و هر اشتباهی یه نقطه سیاه می‌شد. این انعطاف رفته رفته یاد گرفتم. حیفم میاد این تیکه حرف خود نسیم طالب رو عینا نگم:

« شخصیتی که من از یک بازنده سراغ دارم، کسی است که بعد از ارتکاب اشتباه، به خودش نمی‌آید، از آن اشتباه بهره نمی‌گیرد، احساس شرمساری می‌کند و به جای اینکه از اطلاعات جدیدی که به دست آمده احساس غنی شدن پیدا کند دچار حالت تدافعی می‌شود و به جای اینکه به حرکت خودش ادامه دهد سعی می‌کند توضیح دهد که چرا آن اشتباه را مرتکب شده است. این نوع افراد غالبا خودشان را «قربانیان» نوعی توطئه بزرگ، یک رئیس بد یا ستم روزگار می‌دانند. 

کسی که هرگز مرتکب گناهی نشده است از کسی که فقط یک‌بار مرتکب گناه شده است کمتر قابل اطمینان است. و کسی که خطاهای بسیاری کرده- تا جایی که یک خطا را بیش‌ از یک بار مرتکب نشده باشد- قابل اطمینان‌تر از کسی است که هرگز هیچ خطایی نکرده باشد.»

یه برنامه وجود داره به نام Everything که احتمالا باهاش آشنا باشید. کل فایل های سیستم رو index میکنه و میتونید با سرعت خیلی بالایی بین فایل هاتون جستجو انجام بدید. من خیلی ساله میشناسمش و از زمانی که باهاش آشنا شدم، دیگه نتونستم بدون این با سیستم کار کنم. از لینک زیر می‌تونید دانلودش کنید :
https://www.voidtools.com/downloads/

یه بار خیلی سال پیش (شاید ۸-۹ سال پیش) یه نفر برای یه پروژه اومد بهم پیام داد و گفت یه برنامه میخواد که یه فیلتری رو توی تعداد زیادی فایل متنی سرچ کنه. بعد بهش گفتم خب با برنامه everything که میتونی چنین کار هایی انجام بدی. اصلا زندگیش عوض شد. ظاهرا روزانه خیلی از این مدل سرچ ها نیاز داشت انجام بده.

اگر داکیومنت هاش رو بخونید، کلی فیچر برای جستجو داره :
https://www.voidtools.com/support/everything/using_everything/

قشنگ میتونید انواع و اقسام فیلتر ها رو بذارید که توی محتوای متنی فایل ها هم جستجو انجام بده. چند بار من رو از گشتن بیش شونصد تا فولدر نجات داده. مثلا میدونستم یه اسکریپری رو نوشتم ولی اصلا یادم نمیومد کجا گذاشتمش. فیلتر رو گذاشتم روی پوشه پروژه ها، محدودش کردم به فایل های .py و آدرس سایت رو به عنوان content دادم و سریع پیدا کردم!