عدد آینه
الگوریتم ۱۹۶
👇👇👇
https://youtu.be/3gZBw-gSCd0?si=MuFORgUBc1Do-Lep

نظر ارسالی

درباره مطالبی که درباره آموزش و پرورش دولتی در فرانسه منتشر کردید عارضم که فقط باعث اسراف منابع هست و نه تنها به اقشار ضعیف کمک نمیکنه بلکه باری بر دوش شون میذاره
بهترین روش آموزش استفاده از منابع بخش خصوصی برای تمام مردم هست(همون که بهش میگن مدرسه پولی) و اختصاص دادن قسمت اندکی از بودجه (به صورت یارانه مستقیم)به خانواده های بی بضاعت که میخوان بچه هاشون درس بخونن
این نوشته طلسم سوسیالیست ها بود برای بستن چشم و گوش مردم بر روی کمبود منابع به ویژه در کشور فقیری مثل ایران که دستگاه های دولتی گاهی به اسم خدمت به مردم فقیر بودجه رو به شکل‌های دیگری خرج می‌کنند.
@harmoniclib

تخته های ریاضی ما
عباس میرعلایی از دانشگاه کاشان
@harmoniclib

و اما
زیگموند فروید پدر علم روانکاوی و مصرف کوکائین
@harmoniclib
👇👇👇

🔺زیگموند فروید و کوکائین: راز تاریک بنیان‌گذار روانکاوی

زیگموند فروید به عنوان پدر روانکاوی شناخته می‌شود اما تعداد کمی از اعتیاد او به کوکائین مطلع هستند؛ عادتی که بر دوران حرفه‌ای اولیهٔ او تأثیر گذاشت.
در سال ۱۸۸۴، فروید آزمایش‌هایی با کوکائین انجام داد، از آن به صورت شخصی استفاده کرد و برای بیمارانش تجویز نمود. در ابتدا او کوکائین را به عنوان یک «داروی جادویی» تبلیغ می‌کرد که افسردگی، اعتیاد به مورفین و مشکلات جنسی را درمان می‌کند.

فروید در سال ۱۸۸۵ اثر خود را به نام Über Coca منتشر کرد و فواید کوکائین را ستود اما از ذکر ماهیت اعتیادآور آن برای عموم صرفنظر کرد. با افزایش مصرف کوکائین توسط خود فروید، او تپش قلب، اضطراب و بی خوابی را تجربه کرد.

اما با وجود این علائم فروید به مدت حداقل ۵ سال کوکائین را غیراعتیادآور جلوه داد. او کوکائین را برای دوستانی که با اعتیاد به مورفین دست و پنجه نرم می‌کردند تجویز کرد، حتی برای نامزدش مارتا نیز فرستاد.

فروید در آن زمان انکار می‌کرد که کوکائین خطرناک است اما نامه‌های او نشان می‌دهد که وی برای کار کردن به این محرک وابسته بود. زندگی‌نامه‌نویس‌ها معتقدند کوکائین به فروید کمک کرد تا خودتحلیلی و نظریه‌های روانکاوی را توسعه دهد.

▫️آیا کوکائین به تولد روانکاوی کمک کرد؟

در حالی که کوکائین برای مدتی موقتا بهره وری فروید را تقویت کرد، اعتیاد فراگیر او ممکن است نظریه های پیشگامانه او را نیز شکل داده باشد.

فروید بر ساختار اعماق ذهن ناخودآگاه متمرکز بود؛ آیا او شیفته نحوه ای بود که کوکائین درون نگری خودش را تقویت می کرد؟

او پیشگام «گفتار درمانی» بود؛ آیا فروید به این دلیل روی «گفتار درمانی» تمرکز کرد که کوکائین باعث پرحرفی شدید او میشد؟ این ماده جریان بی وقفه ای از کلام را موجب می شود. ممکن است این پرحرفی های مداوم باعث شده باشد که در تصور فروید، این برون ریزی افکار دارای خاصیت درمانی بنظر برسد.

مشابهت بین رویکردهای فروید و تأثیرات روان‌شناختی کوکائین سؤالات وسوسه‌انگیزی را ایجاد می‌کند. در حالی که نمی‌توانیم به طور قطع مطمئن باشیم، این احتمال وجود دارد که روانکاوی تحت تأثیر وسواس‌ها و تحریف‌های حسی ناشی از کوکائین شکل گرفته باشد.

داستان فروید همچنین نشان می دهد که حتی متفکران بزرگ نیز می توانند طعمه انکار و وابستگی های خطرناک شوند. با این حال زیگموند فروید روانشناسی را متحول کرد، علی‌رغم همه نقص‌هایش.
@harmoniclib

یکی از زیباترین تخته‌سیاه‌های تاریخ ریاضیات
@harmoniclib
اندرو وایلز نابغه‌ای که موفق شد مهم‌ترین مساله حل نشده ریاضی را حل کند.

حدس فرما

و همین نما
چند سال بعد
در هنگام اعطای جایزه‌ی آبل
@harmoniclib

صحبت‌های رضامرادصحرایی
وزیر آموزش و پرورش
@harmoniclib

💠آقای وزیر آموزش و پرورش! اگر نمی توانید کاری بکنید، وزارتخانه را هم در حد بنگاه معاملات ماشین پایین نیاورید

جمهوری اسلامی نوشت:
🔹وزیر آموزش و پرورش در یک برنامه تلویزیونی از شبکه ۲ سیمای جمهوری اسلامی ابتدا در تمجید از برخی مدارس غیردولتی که کیفیت آموزشی خوبی دارند، گفت:
🔹من بررسی کرده‌ام خدمتی که بعضی از این مدرسه‌ها کرده‌اند، دانشگاه‌های ما نکرده‌اند.
🔹کسانی که پول دارند می‌توانند به این مدارس بروند، ما هم علاقه داریم فرزندانمان را به این نوع مدارس بفرستیم، ولی نداریم چنین پولی را، که آنها را به مدارس برند، بفرستیم.
🔹وزیر جوان برای اینکه سخن خود را توجیه کند، با استدلالی که به عذر بدتر از گناه شبیه بود، روبه مجری کرد و گفت: «شما اگر بخواهید ماشین مدل بالاتری هم بخرید، باید پول بیشتری بدهید!!»
🔹به وزیر جوان آموزش و پرورش پیشنهاد می‌کنیم  اگر نمی‌توانند کاری بکنند، حداقل اینگونه بدون ملاحظه دستگاه آموزش و پرورش را در حد یک بنگاه معاملات اتومبیل تقلیل ندهند.

منبع:
https://jepress.ir/?newsid=313269

@harmoniclib

⭕️ برابری آموزشی و امید اجتماعی

✍️ احمد میدری


🔹 یکی از اختلاف دیدگاه‌ها در جامعهٔ ایران مانند بسیاری از جوامع، میزان مداخلهٔ دولت در نظام آموزشی است. برخی معتقدند که آموزش همچون امنیت است و دولت موظف است امنیت همهٔ مردم را تأمین کند و تأمین امنیت افراد، نباید هیچ نسبتی با قدرت خرید آنها داشته باشد. به نظر می‌رسد همهٔ دولت‌­ها از ابتدای تاریخ تاکنون این وظیفه را پذیرفته‌اند و امروزه، هرگونه جداسازی مردم در پوشش خدمات امنیتی غیرقابل تصور است. از ابتدای قرن نوزدهم تغییر مهمی رخ داد و دولت‌­ها به‌تدریج پذیرفتند که وظیفهٔ تأمین بهداشت عمومی از وظایف آنهاست و باید علاوه‌بر تأمین امنیت برای جلوگیری از بیماری‌های واگیردار هزینه کنند و این امر را به بازار و بخش خصوصی نسپارند.

🔹 امنیت و بهداشت عمومی یک وجه کاملاً مشترک دارند امکان جداسازی مردم وجود ندارد؛ یا امنیت برای همه وجود دارد یا هیچکس از آن بهره­‌مند نخواهد بود. در بیماری‌­های واگیردار نیز همین منطق حاکم است. چند دهه تلاش شد که  بخش خصوصی، بهداشت مناطق ثروتمند را تأمین کند و جان ثروتمندان از بیماری­‌های واگیردار حفظ شود. اما ثروتمندان و دولت‌­ها فهمیدند که بهداشت عمومی قابل تفکیک نیست و نمی‌توان فقیر و غنی را جدا کرد.

🔹 عدم جداسازی مردم در بهداشت عمومی و امنیت به‌معنای برابری کامل مردم در دسترسی به خدمات عمومی است. به تعبیر دیگر، امنیت و بهداشت عمومی کالا نیستند که هرکسی به اندازهٔ پولش بتواند آن را بخرد، بلکه موهبتی جمعی است که باید همگان به‌صورت برابر از آن بهره‌­مند شوند. آموزش نیز کالا نیست و دسترسی به آن نباید به توانائی افراد بستگی داشته باشد. برخی نیز فراتر می‌­روند و معتقدند که گروه­‌های فقیر باید بهره‌­مندی بیشتری داشته باشند. یکی از معانی عدالت آموزشی همین است که باید شکاف اقتصادی از طریق دسترسی بهتر به آموزش جبران شود. به‌طور مثال، دولت باید بودجهٔ بیشتری به آموزش  کودکان با نیازهای ویژه (معلولان) یا کودکانی که زبان مادری آنها با زبان ملی در مدارس متفاوت است اختصاص دهد.

🔹 دربارهٔ اینکه چرا آموزش عمومی همچون امنیت و بهداشت عمومی است استدلال‌­های مختلفی ارائه شده است، از جمله آنکه برابری آموزشی، سازوکار اصلی مقابله با نابرابری اقتصادی است. مدرسه نماد همبستگی ملی است و دانش‌آموزان از هر طبقه، قوم و مذهبی باید در مدرسه کنار یکدیگر باشند تا حس همبستگی ملی و ظرفیت‌­های ارتباطی آنها تقویت شود و تجربهٔ زندگی در جامعهٔ واقعی را در کودکی بیاموزند. اما جدا از اینکه هریک از این استدلال‌­ها باید مورد بحث گسترده قرار گیرد تا اهمیت آن روشن شود، یک استدلال دیگر رابطهٔ «برابری آموزشی و امید اجتماعی» است.

🔹 در جامعهٔ ایران سه دهک نخست هیچ پس‌اندازی برای تغییر آیندهٔ خود ندارند. تغییر در جایگاه اقتصادی نیازمند سرمایهٔ مالی یا انسانی است. سه دهک نخست در شهرها نه‌تنها پس‌اندازی برای تغییر وضعیت خود ندارند، بلکه به تسهیلات بانکی نیز دسترسی بسیار محدودی دارند. در روستاهای ایران پنج دهک نخست فاقد پس‌­انداز هستند و بدین ترتیب تنها دستمایهٔ آنها برای آیندهٔ بهتر، نظام آموزشی است که می‌­توانند به‌کمک آن سرنوشت خود را تغییر دهند. شواهد مختلف نشان می‌­دهد نظام آموزشی در ایران و جهان پله‌های صعود طبقاتی بوده است. اقتصاددانانی که همچون «آمارتیا سن» بر برابری فرصت­‌ها تأکید دارند، نظام آموزشی را سازوکاری برای تغییر وضعیت به‌ارث رسیده می‌دانند. آدم­‌ها در قمارخانهٔ هستی به‌دنیا می‌­آیند و نظام آموزشی سازوکار اصلی برای تبدیل این قمارخانه به یک مسابقهٔ عادلانه بوده است. امروز دولت‌­های لیبرال هم پنج تا شش درصد تولید ناخالص داخلی را صرف آموزش می‌­کنند تا شانسی دوباره به کسانی بدهند که طبقهٔ اقتصادی آنها فرصت چندانی در اختیار آنها قرار نداده است.

◇ اگر آموزش همچون سایر کالاهاست و پولدارترها به مدارس بهتر بروند و فقیران و طبقات متوسط در مدارسی با کیفیت کمتر درس بخوانند، گروه­‌های محروم چگونه به زندگی بهتر در آینده امید داشته باشند؟

🔹 متأسفانه هر روز اخبار بیشتری از کالایی‌شدن آموزش در ایران به گوش می‌رسد و اگر این روند تغییر نکند، نه‌تنها باید با برابری خداحافظی کرد بلکه امید به آینده بهتر نیز در بسیاری از طبقات رخت برخواهد بست.

@harmoniclib