آخه کی با رتبه زیر ۵۰۰۰ میاد دانشگاه آزاد کاشان؟!
اونم فقط با این امتیاز که شهریه نده؟!
من باشم اگه ماهی سی میلیون هم بهم حقوق بدید، نمی‌یام اونجا
واقعا در کجا سیر می‌کنید که این‌جوری فکر می‌کنید؟
@harmoniclib
پا را فراتر هم گذاشته‌اند تازه.‌‌..

درس معلم ار بود زمزمه‌ی محبتی
بعد ۴۳ سال به مکتب آورد مرد سبیل‌کلفت را
@harmoniclib

اکنون در این جهان نیستند
همه ی آنانی که به چمدان هایشان
در ایستگاه قطار
تکیه داده بودند
اکنون در این جهان
نیستند
@harmoniclib
احمدرضا احمدی

به نظر شما این وسیله چیست و چگونه کار می‌کند؟!
@harmoniclib

ریاضیدان نقاش است.
👇👇👇
https://youtube.com/shorts/cfXEWU1QRwA?si=6HRgkkAzSJ-hOT8a

این یه جور ساعته

احتمالا باید از کارهای بدیع الزمان جزری توی کتاب حیل ش باشه یا کتابهای مشابه اون باشه

یه مکانیسم خودکاره که از جریان آب و نیروی ثقل اون به عنوان موتور محرکه استفاده میکنه

یه مکانیسم مثل شناور کولر داره که با اهرم عروسک رو تکون میده و از طرف دیگه دریچه زیرش رو که نقش سیفون رو بازی میکنه

در نتیجه مخزن زیر آدمک که آب توش میریزه به صورت متناوت پر و خالی میشه

بر خلاف تصور دوست فیزیکدان مون جریان آب دهان طاووس قطع نمیشه و دائم هست

اینها رو برای سرگرم کردن مهمان ها ثروتمندان سفارش می دادند

نمونه های اروپایی ش حفظ شده ولی در جهان اسلام نمونه ی قدیمی نمونده و هر چه در موزه ها هست بازسازی شده ست

@harmoniclib

۵ اکتبر
روز جهانی معلم بر همه معلمان گرامی مبارک باد
@harmoniclib

بدیع‌الزمان الجزری مهندس، مخترع و دانشمند مسلمان قرن ششم هجری (حدود قرن ۱۲ میلادی) بود و در شهر جزیره ابن عمر (در جنوب ترکیه امروزی) می‌زیست.

مشهورترین اثر او کتابی است به نام «الجامع بین العلم و العمل النافع فی صناعة الحیل»
(مجموعه علم و عمل مفید در فنون مکانیکی).

در این کتاب، او بیش از صد دستگاه و مکانیزم خودکار را با دقت شرح داده و تصویر کرده است؛ از جمله:

ساعت آبی (مثل تصویر فیل در پایین عکس)

فواره‌های خودکار (مثل تصویر پرنده در بالا)

تلمبه‌های آب و ابزارهای مهندسی مکانیکی


او را اغلب پدر مهندسی رباتیک و مکانیک مدرن می‌دانند، زیرا بسیاری از ایده‌هایش پیش‌زمینه‌ای برای اتوماسیون و ربات‌های امروزی بودند.
@harmoniclib

🎁 تخفیف ویژه جهت تبلیغات در
کانال
اخبار و کتابهای ریاضی
@harmoniclib
و یا
گروه
ارشد و دکتری ریاضی
@arshadoct
به آی دی زیر پیام دهید.
👇👇👇👇👇👇
@meisami_mah

مثل این که بالاخره نتایج کارشناسی ارشد آمد....

کجاها قبول شدید؟!
👇👇👇

آیا ما فرهنگ داریم؟!
@harmoniclib

امکان کار و استخدام برای اتباع در ایران
👇👇👇
https://youtube.com/shorts/snxOYdongIo?si=g5p3NBHec33C5dT3

درآمد گدا روزی ۷ میلیون
@harmoniclib
هم از درآمد معلم بیشتر است هم از درآمد استاد دانشگاه

‌احسان عظیمی‌راد، سخنگوی کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس گفت:

میانگین معدل دانش آموزان کل کشور بین ۹ تا ۱۲ است.

میانگین معدل دانش‌آموزان رشته ریاضی بین ۹ تا ۱۰، رشته تجربی حدود ۱۰ تا ۱۱ و علوم انسانی ۱۱ تا ۱۲ است.
@harmoniclib

کیفیت تجهیزات آموزشی و کیفیت وسائل هوشمند و امکانات کمک درسی در مدارس ایران نسبت به ۲۰ سال پیش نه تنها رشد نکرده بلکه شدیدا نزول کرده است.

حتی در بعضی از مدارس به عدم وجود رسیده است. ای کاش حداقل خیرین مدرسه‌ساز کمی به فکر این موضوع باشند. مدرسه فقط دیوار و کلاس و صندلی و ... نیست. مدرسه تابلو وایتبورد و ماژیک‌های با کیفیت، آزمایشگاه، تعداد بالایی کامپیوتر خوب، ویدیوپروژکتور، تخته هوشمند و خیلی چیزهای دیگر می‌خواهد.
@harmoniclib

⚪️طبق اعلام سنجش، احتمال شروع اطلاعیه‌های ثبت‌نام از دوشنبه

◀️رئیس سازمان سنجش اعلام کرد اسامی پذیرفته‌شدگان نهایی آزمون کارشناسی ارشد سال ۱۴۰۴ منتشر شده است.

◀️پذیرفته‌شدگان لازم است برای اطلاع از زمان، نحوه و مدارک ثبت‌نام از روز دوشنبه ۱۴ مهرماه به سایت دانشگاه یا مؤسسه محل قبولی خود مراجعه کنند.

با توجه به این اطلاعیه، فرآیند انتشار اطلاعیه‌ها و ثبت‌نام در دانشگاه‌ها از فردا (دوشنبه) آغاز خواهد شد.
@harmoniclib

تمامِ نا تمام
نا‌تمام از تمام

تمامِ دایره مخرج
تمامِ دایره مدخل
تمامِ دایره بی‌سر
تمامِ دایره بی‌تَه

دایره کامل، دایره کامل‌تر
عقربه روایتِ زخم می‌کند
عقربه روایتِ گور
و روی بیابان پشتِ بیابان

تمامِ دایره دهانِ دایره
دهانِ دایره مدارِ دایره

مدارِ ورطه
روی خط
روی خطّ دایره، نزدیک
جایی برای دُور می‌شود
دور می‌شوی
-از خود دور-

می‌شوی خودِ دور

روی مدارِ ورطه آنجا
نگاهِ تو تمامِ نگاه تو نیست.
@harmoniclib
یداله رویایی

این شعر از یدالله رؤیایی (شاعر جریان «شعر حجم») نمونه‌ای درخشان از زبان و تصویرپردازی فلسفی و انتزاعی اوست. برای فهم شعر باید از سطح واژه‌ها فراتر رفت و ساختار دایره‌وار، تکرارها، و واژگان کلیدی را به عنوان استعاره‌هایی از هستی، ادراک، و جدایی از خویشتن خواند.
بیایید آن را لایه‌به‌لایه تفسیر کنیم 👇

🌕 ۱. «تمامِ نا تمام / نا‌تمام از تمام»

رؤیایی در همان آغاز، تقابل میان کمال و نقص را به بازی می‌گیرد.
«تمامِ ناتمام» یعنی چیزی که در عین کامل بودن، ناتمام است؛ مثل هستی انسان که همیشه در حال شدن است، نه بودن.
در فلسفه‌ی شعر او، هیچ چیز به‌راستی کامل نیست؛ هر کمالی در دل خود ناتمامی دارد.

🔵 ۲. «دایره» — نماد کل، تکرار، و بی‌زمانی

دایره در این شعر محور همه چیز است.
دایره در اندیشه‌ی رؤیایی می‌تواند هم:

نماد کمال هندسی و بی‌نقصی باشد،

و هم نماد تکرار، اسارت و بی‌پایانی.


وقتی می‌گوید:

> «تمامِ دایره مخرج / تمامِ دایره مدخل / تمامِ دایره بی‌سر / تمامِ دایره بی‌تَه»
یعنی دایره‌ای که هیچ آغاز و انجامی ندارد؛ زندگی و هستی‌ای که نه مدخل دارد نه مخرج، بلکه تکرار محض است.

🕰 ۳. «عقربه روایتِ زخم می‌کند / عقربه روایتِ گور»

اینجا زمان وارد صحنه می‌شود.
عقربه — نماد زمان — به جای سنجش ساعت، «زخم» و «گور» را روایت می‌کند؛ یعنی گذر زمان خود درد و مرگ را بازگو می‌کند.
پس حرکت در دایره، به‌جای رشد، نوعی چرخش بی‌پایان میان زخم و مرگ است.

🏜 ۴. «و روی بیابان پشتِ بیابان»

تصویر بیابان تکرار می‌شود؛ بی‌نهایت گسترده، بی‌پناه، و تهی.
مثل روان انسانی که در خلأ معنا، از خود تهی می‌شود.
در این چشم‌انداز، دایره از معنا تهی می‌شود و فقط حرکت در خلأ باقی می‌ماند.

🌀 ۵. «مدارِ ورطه / روی خط / روی خطّ دایره، نزدیک / جایی برای دُور می‌شود»

در این بخش شاعر از هندسه‌ی هستی سخن می‌گوید.
«مدارِ ورطه» ترکیبی پارادوکسیکال است: مدار یعنی نظم، ورطه یعنی سقوط.
یعنی انسان در نظمی سقوط‌گونه در حال چرخیدن است.
«روی خط دایره» بودن یعنی نزدیک شدن به مرکز و در عین حال جدا شدن از آن.

🚶 ۶. «دور می‌شوی / -از خود دور- / می‌شوی خودِ دور»

اینجا شعر به نقطه‌ی اگزیستانسیالیستی خود می‌رسد.
حرکت در مدار و دایره، به تدریج «من» را از «خود» جدا می‌کند.
شاعر می‌گوید: آن‌قدر دور می‌شوی که خودِ دورت می‌شوی — یعنی هویتت در فاصله حل می‌شود.
انسانِ مدرنِ رؤیایی، در چرخش هستی، از خودش بیگانه می‌شود.

👁 ۷. «نگاهِ تو تمامِ نگاهِ تو نیست»

آخرین جمله خلاصه‌ی کل شعر است.
ادراک ما از جهان ناقص است؛ حتی نگاه ما، تمامِ نگاهِ ما نیست.
انسان نه خودش را به تمامی می‌بیند، نه جهان را.
دایره کامل است، اما درک ما از آن ناقص — پس شعر، بازی میان کمال و ادراک ناقص است.

✳️ جمع‌بندی:

شعر در کلیت خود تصویری از هستی چرخان، تکرارشونده، و تهی از نقطه‌ی آغاز و انجام ارائه می‌دهد.
در این چرخش، انسان به تدریج از خویش دور می‌شود و در پایان درمی‌یابد که «تمامِ نگاهش، تمامِ نگاهش نیست».
در واقع این شعر درباره‌ی گم‌گشتگی در کمال است — درباره‌ی ناتمامی درون تمامیت هستی.
@harmoniclib

نمونه کاری دیگر از الجزری
@harmoniclib

کتابخانه ۴۰۰ میلیون دلاری در عربستان
@harmoniclib

احتمالاتی بود خلاصه...
@harmoniclib