در اولین روز زمستان این کلیپ قشنگ و زیبا رو تقدیم میکنیم به همه شما عزیزان.
ما همه سزاوار ابراز عشق و محبت هستیم.

🔴 افتخاری دیگر برای فرزند کاشان/ دانشگاه مجارستان مدال معتبر ریاضی ۲۰۲۴ را به دکتر جواد مشرقی اهدا کرد

▪️به گزارش پایگاه خبری اهل کاشانم پروفسور جواد مشرقی مدال معتبر Béla Szőkefalvi-Nagy در سال 2024 را از انستیتو بولیایی دانشگاه سگد مجارستان دریافت کرد.

این مدال سالانه توسط انستیتو بولیایی به افتخار یک ریاضیدان برجسته که نتایج قابل توجه و عمیقی منتشر کرده است، اعطا می شود.

جواد مشرقی در سه سال گذشته چهار مقاله مهم در نشریه آکتا منتشر کرده و این افتخار در راستای قدردانی از کمک های نوآورانه دکتر مشرقی در زمینه فضاهای تابعی و تئوری اپراتورها است.

این جایزه در زمان تصدی وی به عنوان کرسی جیووانی پرودی در دانشگاه وورتسبورگ آلمان در دسامبر 2024 اعطا شد.

جواد مشرقی استاد ۵۶ ساله برجسته ریاضی دانشگاه "لاوال" کانادا متولد سال ۱۳۴۷ کاشان است که پس از تحصیل در دو مقطع ابتدایی و راهنمایی در کاشان، دیپلم خود را نیز در سال ۱۳۶۴ از دبیرستان امام خمینی کاشان اخذ کرد.

✅ جزییات بیشتر👇
https://ahlekashanam.net/?p=23210

@infinitymath

این عکس هم شب کریسمس در آسمان آمریکا.
ریاضیات در مدیریت این همه پرواز می شه گفت نقش اصلی رو بازی می کنه. نظریه گراف، برنامه ریزی عدد صحیح، انواع روش های برنامه ریزی پویا، انواع روش های احتمالی، تکنیک های شبیه سازی و انواع و اقسام الگوریتم های مختلف و البته به کمک رشته ها و علوم دیگه می تونند این همه پرواز رو مدیریت و زمان بندی کنند.
پ ن: اگر کسی بهتون گفت:ریاضی به چه دردی می خوره؟ همین عکس رو بهش نشون بدید.

منبع :
https://news.1rj.ru/str/MathematicalMusings


@infinitymath

وزیر هوش‌مصنوعی امارات :خاورمیانه ۳۰۰ سال از علم عقب ماند چون با دستگاه چاپ مقابله کرد! گفتند نسخه جعلی از قرآن با آن چاپ خواهند کرد.
@infinitymath

آخرین شماره‌ی نشریه‌ی نامه مربی که با موضوع ریاضی منتشر شد، ضمیمه‌ای دارد برای معرفی کتاب‌هایی با موضوع ریاضی.فایل این ضمیمه را با شما به اشتراک می‌گذاریم.
@infinitymath

شماره‌ی هشتاد و دوم نشریه‌ی نامه مربی، با موضوع آموزش ریاضیات انسانگرا، به صورت PDF منتشر شد.
این شماره از نشریه‌ی نامه مربی به اصول آموزش ریاضیات انسانگرا و تجارب متنوع تسهیلگران مجموعه‌ی آموزشی مشارکتی می‌پردازد.
امیدواریم محتوای این نشریه فرصتی باشد برای گفت‌وگوی بیشتر در خصوص آموزش ریاصی در قالب رویکرد انسانگرا.

این نشریه از طریف کانال تلگرام مؤسسه‌ی پژوهشی کودکان دنیا در اختیار همه‌ی علاقه‌مندان قرار گرفته است.

آدرس کانال تلگرام مؤسسه‌ی پژوهشی کودکان دنیا، جهت دانلود نشریه‌ی نامه مربی:
https://news.1rj.ru/str/koodakandonya


@infinitymath

با نهایت تأسف و تألم، درگذشت استاد فرهیخته و انسانی بزرگ، رییس پیشین انجمن، آقای دکتر محمودیان که عمر پربار خود را وقف گسترش علم و خدمت به جامعه نمود، تسلیت عرض می‌کنیم. یاد و خاطره ایشان، با تمام مهربانی‌ها، تلاش‌های بی‌دریغ و نگاه پرامیدشان به آینده، همواره در قلب‌های ما زنده خواهد بود. از درگاه خداوند متعال برای روح پاک ایشان آرامش ابدی و برای بازماندگان محترم صبر و شکیبایی مسئلت داریم.

انجمن ریاضی ایران

با سلام
ایشان درسال ۱۳۴۰ به رشته ریاضی دانشکده علوم دانشگاه تهران رفتند. در سال ۱۳۴۴ لیسانس خود را گرفتند. در همان سال به عنوان مربی در دانشگاه پهلوی شیراز استخدام شدند. در سال ۱۳۴۵ وارد دوره فوق لیسانس تازه تاسیس شده دانشگاه پهلوی شیراز شدند. در سال ۱۳۴۷ فوق لیسانس خود را از دانشگاه شیراز گرفتند. و برای ادمه تحصیل به دانشگاه پنسیلوانیا در امریکا رفتند. در سال ۱۳۵۰ فوق لیسانس و در سال ۱۳۵۴ دکتری ریاضی خود را از آن دانشگاه گرفتند. از ۱۳۵۴ تا بهمن ۱۳۵۷ در کامینوتی کالج فیلادلفیادر امریکا به عنوان استادیار استخدام شدند . در بهمن ۱۳۵۷ تا خرداد ۱۳۵۹ در انشگاه ملی ( شهید بهشتی ) تهران به عنوان استادیار پیمانی استخدام شدند. از فروردین ۱۳۶۲ در دانشگاه صنعتی شریف استخدام شدند . و اکنون استاد بازنشسته دانشکده علوم ریاضی هستند.

دکتر ظهوری زنگنه

◼️پیام تسلیت وزیر علوم در پی درگذشت چهره ماندگار ریاضی کشور

                   
انا لله و انا الیه راجعون

شنیدن خبر درگذشت همکار ارزشمند و گرانقدر دکتر سید عباداله محمودیان، عضو هیئت علمی گروه ریاضی دانشگاه صنعتی شریف و چهره ماندگار این رشته موجب تاثر و تألم فراوان اینجانب شد.

این ضایعه تلخ را به خانواده محترم و داغدیده‌ آن مرحوم مغفور و نیز جامعه دانشگاهی کشور، همکاران، استادان و دانشجویان و شاگردانش در دانشگاه  صنعتی شریف، صمیمانه تسلیت می‌‌گویم و از درگاه پروردگار متعال برای آن چهره برجسته علم و دانش، علو درجات و برای بازماندگان صبر و شکیبایی خواهانم.

قطعا جامعه علمی کشور مرهون تلاش‌های صادقانه مرحوم  دکتر محمودیان است که ضمن تربیت شاگردان و تالیف و ترجمه کتاب، با حضور در نهادهای علمی همچون انجمن ریاضی، انجمن رمز ایران و فرهنگستان علوم، در ترویج رشته ریاضی در کشور نقشه برجسته ای ایفا کرد و در آماده‌سازی تیم‌های ایران برای شرکت در المپیادهای جهانی ریاضی نیز بسیار کوشا بود.

آرزومندم روح پاک آن استاد شاخص و چهره ماندگار علوم ریاضی که همه عمر پربرکت خود را صرف علم و دانش کرد، قرین رحمت بیکران الهی باشد.

روحش شاد و راهش پر رهرو باد


حسین سیمایی
وزیر علوم، تحقیقات و فناوری

منبع:
@msrt_iri

به یاد دکتر محمودیان فوق تخصص رنگ آمیزی گراف ها

از زبان دخترانش
دوری که در او آمدن و رفتن ماست
او را نه نهایت، نه بدایت پیداست
کس می‌نزند دمی در این معنی راست
کاین آمدن از کجا و رفتن به کجاست

با نهایت اندوه و تأثر اعلام می‌کنیم:

دیشب، ۷ دی‌ماه، کمی پیش از نیمه شب، قلب بابای عزیزمان برای همیشه از تپش ایستاد و ما را ترک کرد.

در این ماه گذشته، که بابا در ICU بستری بود، از تمامی عزیزانی که با همدلی و همراهی خود در کنار ما بودند، صمیمانه تشکر می‌کنیم. همه ما نیز تمام تلاش خود را برای فراهم آوردن بهترین امکانات و تیم پزشکی به‌کار گرفتیم و مطمئن شدیم که در راستای درمان هیچ چیزی از دست نرفته است. بابا قبل از بیهوشی، زندگی سرپا و مستقلی داشت و دلگرم به این هستیم که با وجود شرایط سخت، ذهن فعال و پویای او بیش از این اسیر بدنش نشد و از رنج‌های بیشتر رهایی یافت.

او زندگی پرباری داشت و با تمام فراز و نشیب‌های آن شجاعانه جنگید. بسیاری او را به عنوان یک ریاضیدان برجسته می‌شناسند، اما فراتر از آن، انسانی بود که به مردم عشق می‌ورزید و گسترش علم و آگاهی برای همه، به‌ویژه نوجوانان و جوانان و البته کسانی که به آن دسترسی نداشتند، از آرزوهای بزرگش بود.

عاشق تاریخ بود و همیشه می‌گفت: «تا تاریخ را نخوانیم و از آن درس نگیریم، محکوم به تکرار آن خواهیم بود.»

لبخند، طنز و شادی بخش مهمی از وجود او بود و همیشه تلاش می‌کرد اطرافیانش را بخنداند و خوشحال کند.

بابا کامل نبود، هیچ‌کس نیست. اما او با همه بالا و پایین‌های زندگی، همیشه بهترین خودش را به ما داد. او برای بسیاری الهام‌بخش و برای برخی دیگر چالش‌برانگیز بود، اما در نهایت، انسانی بود با قلبی پر از عشق و نگاهی رو به آینده.

یاد و خاطره‌اش همیشه در قلب ما زنده خواهد ماند.

آزاده و صفا

قدردان همراهی و همدلی تک تک شما عزیزان هستیم و صمیمانه خواهشمندیم به منظور رعایت حال بیماران بستری، از حضور در بیمارستان خودداری نمایید.

مراسم تشییع و تدفین متعاقبا به اطلاع خواهد رسید.

🖤به یاد استاد دکتر محمودیان: من وقتی بعد از شش بار تلاشی که کردم که ریاضی عمومی ۱ را پاس کنم با یک استادی این درس رو داشتم که فکر می کنم بازنشسته شدەاند، آقای دکتر عباداله محمودیان، ایشان یکی از مفاخر ریاضی ایران بودند. من فکر می کنم ۳ شده بودم. رفتم اتاقشون که با ایشان مذاکره کنم که ایشان به من یا ۹‌.۵ بدهند که مشروط نشوم یا ۱۰ بدهند که پاس بشوم. من یک نامه برایشان نوشتم و شرایطم را برایشان توضیح دادم و از زیر در اتاقشون انداختم داخل. این کار را بکنید جواب می دهد! اصلا‌ً می دانید من بعد از امتحان ها تازه کارم شروع می شد، یعنی وقتی امتحانات تمام می شد و همه می رفتند شهرشان، من تازه شروع می کردم! آقای دکتر نامه من را خوانده بودند، رفتم پیش ایشان که پیگیری کنم و خیلی جالب بود که به یک پسر گم شدەای با یک شلوار شش جیب و موهای آشفته نگاهی کرد و اون عدد رو ندید و گفت تو خوب می نویسی! چقدر خوب می نویسی! این اتفاق خیلی برای من حیرت انگیز بود. ایشان به من نمره ندادند، ولی یکی از مفاخر ریاضی ایران برای یک پسر بچه گم شده وقت گذاشتند و ریاضی ۱ را تو اتاق خودشان با تختۀ وایت برد به من درس دادند. بعد از من آزمون گرفتند و البته آزمونی که زیادم دشوار نبود، به من لطف کردند توانستم بعد شش ترم، ریاضی ۱ را پاس کنم. اگر شما استاد هستید در دانشگاه شریف، اگر مسئول آموزش هستید، اگر کاری از دست شما بر می آید، من اینجا خطابم به شماست که با سرگردان ها مهربان تر باشید. شاید حداقل فایدەاش این باشه که شاید اسمتون رو تو مراسم جشن ورودی دانشگاه بگویند، اگر هم فایدەهای دیگری نداشته باشد. اینها گفته های مجتبی شکوری درباره دکتر محمودیان - به نقل از شماره 177 خبرنامه انجمن ریاضی - است. فیلم این سخنرانی در لینک زیر موجود است. https://www.aparat.com/v/s24uew2

برای یادبود دکتر محمودیان مناسب دیدیم این مقاله از ایشان را بازنشر کنیم که در شماره ۳۶ از نشریه فرهنگ و اندیشه ریاضی منتشر شده است و عنوان «نقش انگیزه‌های تحقیق در آموزش ریاضی» را بر خود دارد. مثال موردی در این مقاله یک مساله در نظریه گراف است؛ و از جمله به کار مشترک دکتر محمودیان و مریم میرزاخانی جوان اشاره شده‌است؛ که در آن هنگام دانش‌آموز دبیرستانی بوده‌است.

نوشته ای کوتاه از دکتر کرم زاده در رسای دکتر محمودیان:

با سلام
باور کردنش سخت است. اینکه محمودیان نباشد. آنقدر شوخ بود و سر به سر همه میگذاشت که الان هم فکر می کنی نکند خود را به مردن زده است. آخرین با هم بودن را با ا‌و در ‌‌پنجاه و چهارمین کنفرانس ریاضی زنجان که در یک محل اقامت بودیم تجربه کردم. نوه من هم به اسم آرتین همراه من بود و دکتر صیرفی‌ که از دوستان او بود و انسان شریفی است هم با ما بود. دوستان زنجانی خیلی به ما میرسیدن. به آرتین به شوخی می گفت فکر نکنی این ها بخاطر ‌پدر بزرگ تو ‌ دکتر و یا  دکتر  صبرفی بما می رسند. مملکت ما همه اش پارتی بازی است. چون من هم زنجانی ام بخاطر من این کار ها را میکنند. حالا تو هم به خاطر  پدر بزرگت برای همه ما چای  درست کن تا هم پارتی بازی کردن را یاد بکیری و هم چای درست کردن را . آرتین آن موقع ۱۱ ساله بود و تا ان موقع در خانه هیج کاری نکرده بود. آن چنان با آرتین د‌وست شده بود که  آرتین چای درست کردن یاد گرفت. در ضمن در محل رستوران کنفرانس سگ سفیدی هم بود  که به آرتین یاد داده بود  که مقداری از غذای خود را  به آن سگ بدهد.  و خودش هم  ‌وانمود میکرد  که این   کار   را می‌کند.   در ر‌وز
آخر  به آرتین گفت او پس از خوردن غذای خود اگر غذا  زیاد می آورد به آن سگ ‌می داد ولی    آرتین  تو قسمتی از
غذای اصلی خود را به آن سگ میدادی، پس کلک خوردی.
با بچه‌ ها به سبک  خودشان شوخی میکرد با بزرگتر ها به سبک خودشان.
گر  چه همه  میمیرند و مرگ   را هم باید  پذیرفت  و شاید تنها قضیه ی ریاضی که واقعأ اثباتش  بدیهی است  این است که:
همه انسان  ها  میمیرند. حالا تصورش  را بکنید هستنند انسان هایی که این قضیه به این بدیهی ای را نمی فهمند.
چقدر احمق اند  و  با اعمال بد  ‌‌و عقاید بد خود  زندگی را برای دیگران سخت و   دردناک کرده اند، گویی همیشه خواهند بود و وقت  رفتن که حتمأ برایشان اتفاق  خواهد افتاد طبق قضیه بالا خیلی ها بجای غمگین شدن خوشحال خواهند شد.
هستنند   انسان  هایی هم مثل محمودیان که گر چه آنها هم  طبق همان قضیه قبل میمیرند،ولی یاد ‌ و خاطره آنان  به خوبی همیشه در اذهان باقی میماند.

روحش شاد و یادش گرامی باد.
امیدعلی کرم زاده

در رسای دکتر محمودیان به قلم دکتر میرزاوزیری :

بی‌تردید او امشب
-از راه نرسیده-
اهالی عرش را
به تحقیق واداشته است.

مثلاً ممکن است او
به هر یک از ساکنان ملکوت
مسأله‌ای داده باشد
تا اوقات خود را صرف علم کنند.
-درست مثل خاطره‌ همه ما
از لحظاتِ با او بودن-

او
شیفته فهمیدن بود
و فهماندن.

ما
-ساکنان خاک-
اندوهمندِ از دست دادن آفتابیم
و غریبانه
در این غروب تاریک
دلتنگ نور شده‌ایم.

اما امشب بی‌شک
در عالم بالا
نور برپاست؛
و کلاس درسی
که چهره‌ای ماندگار
آن را روشن کرده است.

مجید میرزاوزیری
یک‌شنبه ۹ دی ۰۳

در غم از دست دادن استاد سید عباداله محمودیان