"Όλα όσα συμβαίνουν τώρα είναι μόνο η αρχή, το θεμέλιο, και ναι όντως στο αίμα και στα κόκκαλα... όπως όλες οι μεγαλύτερες και ισχυρότερες καταστάσεις των περασμένων αιώνων. Ο στόχος γι αυτούς σαν εμάς είναι να είμαστε εδώ και να κάνουμε τη δουλειά μας. Για να βάλουμε αυτό το λιθαράκι. Θα γίνουμε μάρτυρες της μεγάλης άνθησης του κράτους μας με την πλήρη έννοια της λέξης; Απίθανο, αλλά όχι λόγω θανάτου στον πόλεμο. Αρκετές ακόμη γενιές πρέπει να μεγαλώσουν, να γεννηθούν και να ζήσουν με επίγνωση του τι κάνουμε τώρα, χαράσσοντας το στα γονίδια και στο αίμα μας.

Για την ώρα έχουμε έναν συγκεκριμένο εχθρό, ο οποίος δεν έχει φυλή ή εθνικότητα και ονομάζεται "Μπολσεβίκος." Αυτό το κακό θα απαλειφθεί. Αλλά μετά από αυτή τη νίκη, θα αντιμετωπίσουμε έναν μακρύ αγώνα ενάντια σε έναν όχι λιγότερο ύπουλο κακό ο οποίος έχει καταστρέψει την Ευρώπη τα τελευταία 80 χρόνια — είναι το κακό του διεστραμμένου φιλελευθερισμού, η δύναμη του χρήματος και των αμαρτιών. Και θα προσπαθήσουν να καταστρέψουν όχι εμάς, αλλά τα παιδιά μας έτσι ώστε να μην έχουν το ίδιο ένστικτο για θανατηφόρα δικαιοσύνη και την επιθυμία να πολεμήσουν για τη δική τους μέχρι τέλους.

Θα αντέξει ο "λαός" μας αυτή τη δίκη μετά από εμάς; Δεν ξέρω. Ελπίζω να είναι ικανοί για αυτό. Αλλά αν όχι, τότε τα κατορθώματά μας δεν θα αξίζουν τίποτα αν αυτό το πνεύμα πεθάνει στο χωνευτήρι της πολυπολιτισμικότητας και του καταναλωτισμού.

Η πορεία μας μετά τον πόλεμο είναι η στρατιωτικοποίηση, η υποχρεωτική στρατιωτική θητεία για όλους, η στρατιωτική βιομηχανία, η υποστήριξη της βιωσιμότητας του στρατού, η ανύψωση της τιμής του καθενός πολεμιστή και του στρατιωτικού. Η πίστη στη δύναμη και τη μοναδικότητά μας, η γνώση των ένδοξων πράξεων των ηρωικών προγόνων μας, οι ήρωες του σήμερα, οι παραδοσιακές αξίες χιλιετιών, η μαχητικότητα, η εθνική πολιτιστική και φυλετική ταυτότητα, αυτές είναι οι αξίες μιας μελλοντικής μεγάλης Ουκρανίας.