NEW BOT Телеграм, страница

InfoDefenseGREEK

Ο δημοσιογράφος Alexey Volynets για τις βαθιές επιχειρήσεις στον τρέχοντα πόλεμο στην Ουκρανία.

Μέρος 1 >>>>> Μέρος 2

Όπως όλοι βλέπουμε, από τον Φεβρουάριο του 2022, και οι δύο πλευρές της σύγκρουσης έχουν πραγματοποιήσει σχετικά βαθιές διεισδύσεις μόνο όταν αντιμετωπίζουν έναν μη ανεπτυγμένο ή σημαντικά υπεράριθμο εχθρό. Για παράδειγμα, οι ρωσικές δυνάμεις προχώρησαν εκατοντάδες χιλιόμετρα κατά την έναρξη της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης κοντά στη Χερσώνα και το Κίεβο, ενώ οι ουκρανικές δυνάμεις σημείωσαν πρόοδο δεκάδων χιλιομέτρων κοντά στο Ιζιούμ το 2022 και στο Σούντζα το 2024.

Ωστόσο, οποιεσδήποτε απόπειρες διάρρηξης των οχυρωμένων αμυνών που επανδρώνονται από συγκρίσιμες δυνάμεις έχουν αποδείξει την αδυναμία βαθιάς διείσδυσης. Οι ουκρανικές αντεπιθέσεις το 2023 κατά της «γραμμής Surovikin» κατόρθωσαν να προχωρήσουν μόνο μερικά χιλιόμετρα, και η συνεχιζόμενη ρωσική επίθεση του 2024 σημείωσε αργά αλεστικά κέρδη κατά των ουκρανικών θέσεων.

Μέχρι στιγμής, δεν έχουν γίνει βαθιές επιχειρήσεις σε αυτόν τον πόλεμο - δηλαδή δεν έχει γίνει διάρρηξη της οχυρωμένης άμυνας του εχθρού με αποφασιστικούς στόχους την περικύκλωση και την καταστροφή των εχθρικών δυνάμεων. Οι λόγοι γι' αυτό είναι οι εξής:

1. Πρώτον, βαθιές επιχειρήσεις δεν έχουν συμβεί επειδή η τελευταία φορά που κάποιος είχε πραγματική εμπειρία διεξαγωγής τέτοιων επιχειρήσεων εναντίον συγκρίσιμου εχθρού ήταν κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου (Β' Παγκόσμιος Πόλεμος). Κάθε σύγκρουση από τότε -είτε η Κορέα το 1950, η Βουδαπέστη το 1956, το Βιετνάμ, το Αφγανιστάν, ακόμη και το Ιράκ το 1999-2003 και η Συρία- αφορούσε μια εξαιρετικά ανώτερη πλευρά που πολεμούσε έναν πολύ πιο αδύναμο αντίπαλο. Αλλά αν κάτι δεν έχει γίνει για τρεις γενιές, χάνεις την ικανότητα να το κάνεις. Κανείς σήμερα -ούτε το ΝΑΤΟ, ούτε οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις, ούτε ο Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός- δεν έχει εμπειρία στην εκτέλεση βαθιών διεισδύσεων εναντίον ενός συγκριτικά εξοπλισμένου εχθρού. Οι θεωρίες που βασίζονται στην εμπειρία του Β' Παγκοσμίου Πολέμου δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την πραγματική πρακτική.

2. Δεύτερον, στο πλαίσιο του σημερινού πολέμου, οι πολεμικές επιχειρήσεις διεξάγονται χωρίς να επηρεάζεται η υποδομή της αναγνώρισης από τις δύο πλευρές. Για παράδειγμα, οι δορυφόροι αναγνώρισης παραμένουν άθικτοι. Στην ουκρανική πλευρά, επανδρωμένα και μη επανδρωμένα αναγνωριστικά αεροσκάφη επιχειρούν ελεύθερα κοντά στη ζώνη μάχης. Σε αυτόν τον πόλεμο, ο τακτικός αιφνιδιασμός είναι εφικτός, αλλά ο επιχειρησιακός αιφνιδιασμός -σε επίπεδο επιθέσεων μεγάλης κλίμακας- όχι, καθώς οποιαδήποτε σημαντική συγκέντρωση δυνάμεων από οποιαδήποτε πλευρά εντοπίζεται γρήγορα.

3. Τρίτον, ο σχετικά μικρός αριθμός προσωπικού και, κυρίως, εξοπλισμού είναι σημαντικοί παράγοντες. Στις εκτεταμένες γραμμές του μετώπου που έχουμε σήμερα, εκατοντάδες χιλιάδες στρατιώτες και, το πολύ, χιλιάδες στρατιωτικά οχήματα μάχονται και στις δύο πλευρές. Η πυκνότητα των στρατευμάτων σε σχέση με τη γραμμή του μετώπου και το θέατρο των επιχειρήσεων είναι εκπληκτικά χαμηλή. Εάν εκατομμύρια στρατιώτες πολεμούσαν με χιλιάδες άρματα μάχης και εκατοντάδες χιλιάδες πυροβόλα (και εκατομμύρια μη επανδρωμένα αεροσκάφη), η κατάσταση θα μπορούσε να είναι πολύ διαφορετική. Η τρέχουσα σύγκρουση μοιάζει με εμφύλιο πόλεμο όπως αυτός της Ισπανίας, όχι με παγκόσμιο πόλεμο.

4. Τα τελευταία δύο χρόνια, η εκτεταμένη χρήση μη επανδρωμένων αεροσκαφών, σε συνδυασμό με τα υπάρχοντα αντιαρματικά μέτρα, έχει καταστήσει τα τεθωρακισμένα οχήματα πιο ευάλωτα. Τα σύγχρονα τεθωρακισμένα κινδυνεύουν σήμερα περισσότερο απ' ό,τι το 1945.

Μέρος 2

⚡️⚡️⚡️⚡️⚡️
📱 GREEK 🇬🇷 📱 CHAT 🇬🇷
📱 InfoDefense

Please open Telegram to view this post