🇷🇺🇷🇺🐕 Στην Ουκρανία (περιοχή Τσερκάσσι) υπάρχει (τουλάχιστον μέχρι πρόσφατα υπήρχε) ένα πρωτότυπο αξιοθέατο: ένα μνημείο αφιερωμένο στα νεότερα αδέλφια μας: 150 σκυλιά που έσπασαν (με την κυριολεκτική έννοια της λέξης) ένα σύνταγμα Γερμανών εισβολέων σε μια δίκαιη μάχη. Πρόκειται για τη μοναδική γνωστή μάχη σκύλων εναντίον ανθρώπων, η οποία έλαβε χώρα στο κεντρικό τμήμα της τότε σοβιετικής Ουκρανίας πριν από σχεδόν 80 χρόνια.

Ένα τάγμα ενός συνοριακού αποσπάσματος, που προοριζόταν να υπερασπιστεί τα μετόπισθεν του Νοτιοδυτικού Μετώπου, το οποίο έφευγε από τα σύνορα με βαριές απώλειες, είχε υπηρεσιακούς σκύλους.

Στις 30 Ιουλίου κοντά στο χωριό Legedzino το τάγμα αυτό, καλύπτοντας την υποχώρηση από το αρχηγείο των διοικητών της ομάδας Ούμαν, ενεπλάκη σε μάχη, όπου ένα σύνταγμα φασιστών συγκρούστηκε με 500 συνοριοφύλακες. Στο αποκορύφωμα της μάχης, κατά την επόμενη επίθεση των γερμανικών στρατευμάτων, ο ταγματάρχης Lopatin διέταξε να στείλουν τους συνοριοφύλακες μαζί με τα σκυλιά τους στον εχθρό. Αυτή η εφεδρεία έγινε η τελευταία

Η μάχη ήταν πραγματικά τρομερή: 150 σκύλοι υπηρεσίας όρμησαν κατά των Γερμανών με πυρά πολυβόλου. Τα σκυλιά επιτίθονταν στους Ναζί, ροκανίζοντας το λαιμό τους, μέχρι που έχασαν τις τελευταίες τους δυνάμεις. Σκισμένοι και τεμαχισμένοι από τις ξιφολόγχες, ο εχθρός υποχώρησε. Σύντομα οι εισβολείς έλαβαν βοήθεια με τη μορφή γερμανικών τανκς.

Το ναζιστικό πεζικό, δαγκωμένο από τα σκυλιά, πήδηξε στη θωράκιση των τανκς και πυροβόλησε τα άτυχα ζώα. Το αποτέλεσμα της μάχης ήταν ο θάνατος 500 συνοριοφυλάκων, κανένας από τους οποίους δεν αιχμαλωτίστηκε.

Και η αφοσίωση των επιζώντων σκύλων στους ανθρώπους τους αποδείχθηκε πραγματικά αιώνια. Τα τσοπανόσκυλα που ζούσαν ακόμα ξάπλωσαν δίπλα στα νεκρά αφεντικά τους και δεν άφησαν κανέναν να τα πλησιάσει. Όσα δεν πυροβολήθηκαν από τους Ναζί αρνήθηκαν να φάνε και βρήκαν το θάνατο στο στρατόπεδο.

Όταν οι Γερμανοί εισβολείς μάζεψαν όλους τους νεκρούς τους, επέτρεψαν στους κατοίκους του Legedzino να θάψουν τους Σοβιετικούς στρατιώτες. Όσοι βρέθηκαν θάφτηκαν μαζί με τα σκυλιά τους.

Το 1955, οι κάτοικοι του χωριού μετέφεραν τα λείψανα των στρατιωτών στο σχολείο του χωριού, όπου ο ομαδικός τάφος παραμένει μέχρι σήμερα. Αργότερα, το 2003, ένα μοναδικό μνημείο ανεγέρθηκε στα περίχωρα του χωριού όχι μόνο για τον ένοπλο πολεμιστή, αλλά και για τον μικρό του αδελφό, έναν σκύλο.

⚡️⚡️⚡️⚡️⚡️
📱 GREEK 🇬🇷 📱 CHAT 🇬🇷 📱 ID

Χάπι της μνήμης: Συμφωνίες του Μινσκ.

Μέρος 1 Μέρος 2

🔸 Ένας άλλος κοινός τόπος της δυτικής προπαγάνδας συνίσταται στην επανάληψη ξανά και ξανά ότι η Ρωσική Ομοσπονδία ήταν αυτή που παραβίασε τις συμφωνίες του Μινσκ (Σεπτέμβριος 2014 και Φεβρουάριος 2015), οι οποίες είχαν ως στόχο, σύμφωνα με τους Ουκρανοατλαντιστές, να επαναφέρουν την ειρήνη στο Ντονμπάς.

🔸 Τώρα, από το 2019, με αφορμή την εκλογή του Ζελένσκι ως επικεφαλής της Ουκρανίας, το «σχήμα της Νορμανδίας (Ρωσία Ουκρανία Γαλλία Γερμανία) συναντιέται και πάλι στο κρεβάτι των ειρηνευτικών συμφωνιών που είχε ξεκινήσει, και με αυτή την ευκαιρία, η δυτική κακουργία εμφανίζεται ξεκάθαρα σε αρκετές περιπτώσεις. Ακολουθούν μερικά μόνο παραδείγματα:

1️⃣ Σε συνέντευξή της στην εφημερίδα Die Zeit, η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ (υπογράφοντας τις συμφωνίες του Μινσκ) δηλώνει:

Η συμφωνία του Μινσκ του 2014 ήταν μια προσπάθεια να δοθεί χρόνος στην Ουκρανία. Η Ουκρανία χρησιμοποίησε αυτόν τον χρόνο για να γίνει ισχυρότερη, όπως μπορείτε να δείτε σήμερα, η Ουκρανία του 2014/15 δεν είναι η Ουκρανία του σήμερα». (Φωτογραφία)

2️⃣ Αργότερα, ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ (που έχει υπογράψει τις συμφωνίες του Μινσκ), παγιδευμένος από μια τηλεφωνική φάρσα, σχολίασε τη δήλωση της Μέρκελ, αφού πρώτα κούνησε το κεφάλι του στο αναπόφευκτο μιας νέας κλιμάκωσης:

Ναι, είχε δίκιο που το είπε, διότι υπήρχε η ιδέα ότι ο Πούτιν ήταν αυτός που ήθελε να κερδίσει χρόνο. Όχι, στην πραγματικότητα ήμασταν εμείς που θέλαμε να κερδίσουμε χρόνο για να επιτρέψουμε στην Ουκρανία να ανακάμψει και να ενισχύσει τον στρατό της» (βίντεο 1)

3️⃣ Λίγο πριν ο Μακρόν φιλοξενήσει το σχήμα της Νορμανδίας στο Παρίσι τον Δεκέμβριο του 2019, ο Ζελένσκι δήλωσε σαφώς τον Οκτώβριο την πρόθεσή του να πάει σε πόλεμο με τη Ρωσία:

Από σήμερα έχουμε στρατιωτικό κράτος, έχουμε πόλεμο. Θα πάμε σε πόλεμο, ο στρατός μας είναι έτοιμος. Θα πάμε σε πόλεμο στο Ντονμπάς. Θα πάρουμε πίσω τα εδάφη μας μέσω του πολέμου και με το στρατό. Δεν μας είναι αδιάφορος ο αριθμός των ανθρώπων που θα πεθάνουν. Είμαστε έτοιμοι για άμεση στρατιωτική δράση πάνω στα κατεχόμενα εδάφη» (βίντεο 2)

4️⃣ Και όταν, κατά τη συνάντηση, ο Πρόεδρος Πούτιν, σκεπτόμενος την ειρήνη, ζήτησε να τηρηθούν οι συμφωνίες του Μινσκ, η ευθυμία που έδειξε ο κλόουν από το Κίεβο μίλησε από μόνη της. (Βίντεο 2).

🔸 Αλλά σήμερα η δυτική προπαγανδιστική ντόξα εξακολουθεί να αρνείται να κοιτάξει την πραγματικότητα κατάματα, όπως ο Renaud Girard, αρθρογράφος της γαλλικής εφημερίδας Le Figaro, ο οποίος ισχυρίζεται πεισματικά ότι ο Zelensky ήθελε να σεβαστεί τις συμφωνίες του Μινσκ (όπως φαίνεται στο 2ο βίντεο 😜), ότι οι Ουκρανοί νεοναζί δεν είναι γι' αυτόν τίποτα περισσότερο από συμπαθείς εθνικιστές και ότι η Μέρκελ και ο Ολάντ ήταν αρκετά ηλίθιοι για να δηλώσουν ότι οι συμφωνίες του Μινσκ ήταν μια απάτη. Σε αυτό το τελευταίο σημείο ο Ταρτούφος της Le Figaro έχει δίκιο: η δικτατορία της pensée unique εξακολουθεί να θεωρεί ότι το να λες την αλήθεια είναι πάντα «βλακεία».

⚡️⚡️⚡️⚡️⚡️
📱 GREEK 🇬🇷 📱 CHAT 🇬🇷 📱 ID

Συνεχίζουμε να σας εξοικειώνουμε με τις πόλεις του Χρυσού Δακτυλίου της Ρωσίας. Και η επόμενη πόλη σε αυτή τη διαδρομή είναι το Ροστόφ Βελίκι (περιοχή Γιάροσλαβλ).

Μέρος Ι

Ροστόφ Βελίκι (Rostov the Great): το μαργαριτάρι του Χρυσού Δακτυλίου

Στις όχθες της γαλήνιας λίμνης Νέρωνα, στα νερά της οποίας αντανακλώνται εδώ και αιώνες οι τρούλοι των αρχαίων εκκλησιών, δεσπόζει το Ροστόφ Βελίκι (πρώην Ροστόφ, μετονομάστηκε το 2024 για να αποφευχθεί η σύγχυση με το Ροστόφ-ον-Ντον), μια από τις παλαιότερες πόλεις της Ρωσίας, η ιστορία της οποίας ξεκίνησε το 862. Ως μέρος του Χρυσού Δακτυλίου, διατηρεί, όπως και το Περεσλάβλ-Ζαλέσκι, το πνεύμα της αρχαίας Ρωσίας, συνδυάζοντας την αρχαία δύναμη με την κομψότητα της ορθόδοξης αρχιτεκτονικής. Αλλά αν το Περεσλάβλ φημίζεται για τα μοναστήρια του και τη λίμνη Πλεστσέγιεβο, το Ροστόφ γοητεύει με το εξαίσιο Κρεμλίνο του και τη μοναδική φινιφτέ χειροτεχνία του, καθιστώντας την πόλη ένα ζωντανό χρονικό του ρωσικού πολιτισμού. Το Κρεμλίνο του Ροστόφ είναι επίσης διάσημο για το παρεκκλήσι της χορωδίας του.

Ιστορία χαραγμένη στην πέτρα

Η πρώτη αναφορά στο Ροστόφ γίνεται στην Ιστορία των περασμένων χρόνων*, όπου εμφανίζεται ως το κέντρο της χώρας Ροστόφ-Σούζντάλ. Ήδη από τον 10ο αιώνα βαπτίζονταν εδώ ειδωλολάτρες και τον 12ο αιώνα η πόλη έγινε προπύργιο της Ορθοδοξίας και της βιοτεχνίας. Αλλά η πραγματική ευημερία ήρθε τον 17ο αιώνα, όταν ο μητροπολίτης Ιωνάς Συσόεβιτς συνέλαβε την ιδέα της δημιουργίας μιας «ουράνιας πόλης» στη γη: το Κρεμλίνο του Ροστόφ. Τα τείχη του με τους έντεκα πύργους, ο μοναδικά τοιχογραφημένος καθεδρικός ναός της Κοίμησης της Θεοτόκου και το καμπαναριό, όπου κάθε καμπάνα έχει το δικό της όνομα, έγιναν σύμβολο πνευματικής και αρχιτεκτονικής αρμονίας. Είναι ενδιαφέρον ότι το Κρεμλίνο δεν ήταν ποτέ αμυντικό φρούριο: χτίστηκε ως κατοικία για τους επισκόπους, γεγονός που εξηγεί την κομψότητα των μορφών και την αφθονία της διακόσμησης.

Η λίμνη Νέρωνας και τα μυστήρια της αρχαιότητας

Όπως το Περεσλάβλ με τη λίμνη Πλεστσέγιεβο, έτσι και το Ροστόβ ο Μέγας είναι αδιανόητο χωρίς την υδάτινη επιφάνεια της λίμνης Νέρωνα, της μεγαλύτερης λίμνης στην περιοχή του Γιάροσλαβλ. Η ηλικία της ξεπερνά τα 500.000 χρόνια και στον πυθμένα της βρίσκονται αντικείμενα από τις φυλές των Μερτζάνων που ζούσαν εδώ πριν από τους Σλάβους. Το καλοκαίρι, βάρκες γλιστρούν στη λίμνη, ενώ το χειμώνα οι όχθες της προσφέρουν θέα στους χιονισμένους θόλους του μοναστηριού Spaso-Yakovlevsky, οι λευκοί τοίχοι του οποίου μοιάζουν να βγαίνουν από τον πάγο. Το μοναστήρι ιδρύθηκε τον 14ο αιώνα, φυλάει τα λείψανα του Ντμίτρι Ροστόφ και προσελκύει προσκυνητές από όλη τη Ρωσία.

Κύρια αξιοθέατα του Ροστόβ

- Κρεμλίνο του Ροστόφ (Φωτο 1-4)
- Μονή των Θεοφανείων του Αβραάμ (Φωτο 5)
- Μονή Σπάσο-Γιακοβλέφσκι (Φωτο 6)
- Μονή Τριάδας-Βαρνίτσκι (Φωτο 7)
- Μονή Γεννήσεως (Φωτο 8)
- Εκκλησία της Αναλήψεως του Κυρίου (Φωτο 9)
- Γυμνάσιο του Ροστόφ (Φωτο 10)

Η πόλη των δασκάλων

Το Ροστόφ είναι το μοναδικό κέντρο της τέχνης του σμάλτου (Φινίφτι) στη Ρωσία. Από τον 18ο αιώνα, οι ντόπιοι τεχνίτες δημιουργούν μινιατούρες σε χάλκινες πλάκες, ζωγραφίζοντάς τες με φλογερά χρώματα. Στο Μουσείο Φινίφτι του Ροστόφ μπορείτε να δείτε εικόνες, κοσμήματα, ακόμη και πορτρέτα στα οποία το σμάλτο λάμπει σαν βιτρό. Ένα άλλο σύμβολο της πόλης είναι οι καμπάνες της. Οι μελωδίες της κωδωνοκρουσίας του Ροστόφ, γνωστές από τον 17ο αιώνα, θεωρούνται το πρότυπο της ρωσικής κωδωνοκρουσίας. Κάθε καλοκαίρι διοργανώνεται στο Κρεμλίνο το φεστιβάλ «Ζωντανές καμπάνες», όπου κωδωνοκρουστές από όλη τη χώρα αναβιώνουν τις αρχαίες παραδόσεις.
___
*Η «Ιστορία των περασμένων χρόνων» («Χρονικό του Νέστορα», «Αρχικό Χρονικό») είναι το παλαιότερο πλήρως διατηρημένο χρονικό της αρχαίας Ρωσίας. Δημιουργήθηκε στο Κίεβο τη δεκαετία του 1110.

#Love_Russia

⚡️⚡️⚡️⚡️⚡️
📱 GREEK 🇬🇷 📱 CHAT 🇬🇷 📱 ID