#آموزنده


دانشکده فصل تابستان رو به آماده‌سازی دانشجویان برای سال تحصیلی و آشنایی آن‌ها با اعضای هیات علمی، مدیریت و نهادهای پژوهشی (think tank) ها اختصای میده. این آماده‌سازی به مدت ۱ ماه و نیم انجام میشه.

آموزش‌ها در سه حوزه ریاضی، اقتصاد و کار با نرم افزار اکسل برگزار میشه. جهت بهره‌مندی حداکثری افراد با توانایی‌های مختلف، افراد در آزمون تعیین سطح شرکت می‌کنند و سپس براساس نمره، در دو کلاس سطح مقدماتی و متوسط شرکت می‌کنند.
هم‌چنین برای افرادی که شدیدا از بقیه ضعیف‌تر هستند، کلاس خصوصی به‌صورت رایگان برگزار میشه. مدرسین دوره‌ها، اساتید دانشکده هستند و دانشجویان سال دوم به‌عنوان دستیار آموزشی، در کلاس‌ها کمک می‌کنند.

مساله اینجاست که افراد پذیرفته شده، الزاما نه به خاطر مهارت ریاضی، نه به خاطر مهارت اکسل و نه به خاطر دانش اقتصادی خود به دوره پذیرفته نشده‌اند؛ بلکه، افرادی بوده‌اند با پیشینه‌های متنوع که در بخش عمومی اثرگذار بوده‌اند و منبع تغییر و تحول. لذا به حق از آن‌ها انتظار نمیره که این مطالب را در یک سطح بدانند.


فواید این استراتژی:‌

اول، در شروع سال تحصیلی، افراد در سطحی تفریبا مشابه قرار می‌گیرند و بازدهی دوره بالا میره.

دوم، با توجه به تفاوت در توانایی فردی افراد برای شبکه‌سازی، ملاقات با افراد مختلف و آشنایی با امکانات دانشکده، به افراد درونگراتر (یا مشغول‌تر، مثلا به علت داشتن فرزند) کمک میشه تا بتوانند به بهترین شکل ممکن از امکانات و افراد بهره ببرند.


یادگیری برای ما:

هر دوی این مطالب، برای ما در دانشگاه‌های ایران جای یادگیری داره.

اول، در مورد انطباق مهارت‌ها، تجربه شخصی دارم: یکی از چالش‌هایی که خود در مقطع کارشناسی داشتم، آن بود که با گذراندن آزمونی (کنکور) از دروس ریاضی و فیزیک و ادبیات، وارد دوره‌ای شدم که در آن انتظار میرفت از همان ابتدا تا مقدار قابل قبولی الگوریتم نویسی و برنامه‌نویسی کامپیوتری بدانم. این اختلاف، فشاری زاید به دانشجویانی مانند من وارد کرد.

دوم، به جز افرادی که فعالانه به دیدار اساتید می‌روند یا در جلسات مختلف شرکت می‌کنند، احتمال ندیدن افراد اثرگذار برای دیگرانی که مشغولیت بیشتری دارند، بالاست.
و خوب این تجربه نکردن‌ها، مانع از بهره‌مندی حداکثری از فضای دانشگاه میشه.


درخواست: این راهکار دانشکده را با دانشگاه محل تحصیل خود در میان بگذارید و برای برگزاری کلاس‌های آماده‌سازی برای دانش‌جویان ورودی و هماهنگی با اساتید برای برگزاری جلسات جمعی داوطلب شوید.

#اطلاعیه

🌀برگزاری دور دوم #بورسیه_تحصیلی موسسه حامی علوم انسانی

🌀مهلت ثبت‌نام: ۱۰ مرداد ۹۸
(این زمان قابل تمدید نمی‌باشد.)

🌀ثبت‌نام از طریق لینک زیر:
http://bit.ly/HaameeScholarship

🌀اطلاعات بیشتر:
https://news.1rj.ru/str/haameeorg/122

https://www.haamee.org/scholarship

🌀دارا بودن مدارک زیر برای بررسی اولیه‌ی درخواست‌ها الزامی است و بدون آن‌ها درخواست بررسی نخواهند شد:

🔺کارنامه آزمون زبان (تافل با حداقل نمره ۹۴ و آیلتس با حداقل نمره ٧)

🔺ارسال حداقل دو توصیه‌نامه از طرف اساتید فرد متقاضی به آدرس ایمیل موسسه

🔺نامه پذیرش‌ از دانشگاه موردنظر

همچنین سوالات خود را می‌توانید از طریق ایمیل موسسه مطرح نمایید:

info@haamee.org

@haameeorg

#معرفی
#ایده


موسسه حامی علوم انسانی از پذیرفته شدگان رشته های علوم انسانی در مقاطع تحصیلات تکمیلی کمک مالی می کنه.

درخواست:

این مطلب رو به اطلاع بقیه برسانید و از این موسسه حمایت مالی کنید.

#معرفی


ثبت‌نام در دوره آموزشی آنلاین دانشگاه در حوزه Public Leadership شروع شده. شرکت‌ در این دوره، یکی از راه‌های مهم برای ورود به دوره یک ساله mid-career دانشکده است.

این دوره در سه حوزه زیر برگزار میشه:

- استفاده از شواهد در تصمیم گیری (evidence for decisions)

- رهبری و اخلاق رهبری (leadership and ethics)

- طراحی و اجرای سیاست‌ها (policy design and delivery)


برای کسب اطلاع بیشتر و ثبت نام، به این آدرس مراجعه کنید:

https://www.hks.harvard.edu/educational-programs/public-leadership-credential

#معرفی


هفته گذشته وبیناری برای معرفی دوره یک ساله Mid-Career دانشگاه برگزار شد. لینک این فیلم:

https://admissions.hks.harvard.edu/share/recording?id=15a6a8ab-045f-4729-b3dc-a5a63041c1ee

متن مصاحبه با یکی از دانشجویان کنونی دوره:

http://hksadmissionblog.tumblr.com/tagged/MCMPA-Mason

#ایده


یکی از ملزومات شرکت در این دوره آموزشی, داشتن 5 سال سابقه کاره.

توصیه می کنم که اگر شرکت در دوره برایتان مهم است, با وجود داشتن سابقه کار کمتر هم در دوره ثبت نام کنید. چرا که در بدترین وضعیت, تنها پذیرفته نمیشید. در این تلاش, چیزی رو از دست نمی دید.

#معرفی


سامانه gapminder متعلق به سمن‌ای (NGO) به همین نام است و در حوزه ارایه و تحلیل اطلاعات حوزه رفاهی در سطح دنیا فعالیت می‌کند. آدرس سامانه:

https://www.gapminder.org/data/

#معرفی


مجموعه منابع کمکی برای اپلای جهت ادامه تحصیل در خارج از کشور، در این آدرس قرار داده شده‌اند. این مجموعه حاصل جمع‌آوری پراکنده فایل‌های مربوطه از سطح اینترنت یا شرکت در جلسات «آموزش نحوه ادامه تحصیل» در ایران بوده‌ و مطالب زیر را دربرمی گیرد:

- یک راهنمای کلی برای آموزش روش اپلای برای ادامه تحصیل
- یک راهنما برای اپلای برای ادامه تحصیل در رشته اقتصاد در اروپا
- مجموعه دستورالعمل‌های دفتر کاریابی دانشگاه (مدرسه کندی) برای نوشتن رزومه و کاریابی
- مجموعه فایل‌های آموزشی نحوه نوشتن مقاله و انگیزه‌نامه از سایت accepted.com


https://drive.google.com/open?id=1hbJDJzc8_qpzD2spJeZnpFFzsP4W7bBm

#معرفی
#اقتصادسنجی
#آمارو احتمال
#سیاستگذاری‌مشاهده‌محور

اگر به حوزه‌های سیاست‌گذاری مبتنی بر مشاهده علاقه‌مندید. مرکز ملی همکاری‌ برای متدها و ابزارها ،(National Collaborating Centre for Motheds and Tools) این مجموعه‌ی حقیقتا ارزنده را به صورت ویدیو درآورده

تبدیل آمار و احتمال به داستان سازگار یکی از دشوارهای کار با مدل‌های آماری‌ست. تسلط شهودی بر مدل‌های آماری و آماره‌ها از چالشهای کار تکنیکی است.
بنابراین به دانشجویان ارشد اقتصاد و علوم اجتماعی که در حال تهیه پروپوزال هستند یا در خواندن مقالات اقتصادی مشکل دارند یا به تفسیر جداول آماری و آماره‌ها علاقه‌دارند توصیه پیشنهاد می‌کنیم که مجموعه یازده تایی understanding research evidence را ببینند.

https://www.nccmt.ca/capacity-development/videos#ure

#آموزنده


یکی از نمودهای زندگی اجتماعی اینجا, تعدد کتابخانه های عمومی در سطح شهره.

این کتاب خونه ها در سراسر شهر پراکنده اند, از پر رفت و آمدترین خیابان ها تا نواحی حاشیه ای.

با فراهم آوردن دسترسی به اینترنت و کامپیوتر رایگان, شرایط رو برای جلب عموم مردم فراهم کرده اند.

برخلاف تجربه ام در ایران, استفاده از فضای کتابخانه ها مستلزم داشتن هیچ کارت شناسایی ای نیست; نه کارت دانشجویی, نه کارت عضویت در کتابخانه و نه کارت ملی!

#آموزنده
#ایده


به نظرم یکی از موانع رونق دوچرخه سواری در تهران, ممانعت از ورود آن به مترو و اتوبوس بود.

عملا افرادی که دسترسی به خودروی شخصی ندارن, جز با قبول ریسک جانی دوچرخه سواری در حاشیه اتوبان, امکان رسیدن به پیست چیتگر رو ندارن.

اینجا ورود دوچرخه به مترو مجازه و می توان دوچرخه را جلوی اتوبوس قرار داد و سپس از اتوبوس استفاده کرد.

درخواست:

مذاکرات قبلی ام با مامورین مترو برای اجازه دادن ورود دوچرخه جواب نداده.

شما به دفتر مرکزی مترو واقع در پل حافظ مراجعه کنید و در این رابطه مذاکره کنید.

#ایده


یکی از مخاطبان پیغام داد که گویا مشکل مترو با دوچرخه اخیرا برای آخر هفته ها و تعطیلات رفع شده و جلوی اتوبوس ها هم قراره رک برای نصب دوچرخه نصب شه.



#خبر مربوط به مترو:

مرکز اطلاع رسانی متروی تهران:
🔹در حال حاضر ورود دوچرخه به مترو، در تمام روزهای هفته بلامانع است.
🔹برای تردد بهتر مسافران در روزهای هفته باید از دوچرخه تاشو استفاده شود و امکان استفاده از دوچرخه‌های معمولی تنها در ایام تعطیلات رسمی و ۱۳ روز اول فرودین مجاز است.
🔹در تمام روزهای هفته به غیر از ساعت ۶:۳۰ تا ۹:۳۰ و از ساعت ۱۶ تا ۱۹ که پیک مسافری محسوب می‌شود، دوچرخه سواران می‌توانند با دوچرخه های تاشو با ابعاد ۳۰×۶۰×۹۰ وارد شبکه مترو شوند.
fna.ir/dauyhl
@Farsna

#خبر مربوط به اتوبوس:

https://snn.ir/fa/news/750777/تجهیز-اتوبوس%E2%80%8Cهای-پایتخت-به-رک-دوچرخه

#آموزنده


در باب نهادهای اجتماعی:

یکی از تجربه های جالب اینجا, تجربه تلاش ارادی افراد و نهادها برای پذیرش افراد غریبه در جمع و تبدیل آن ها به "آشنایان" بوده.

استراتژی کلی اینه که هر مجموعه در کنار رسالت اصلی خودش, زمانی رو برای عمق بخشیدن به ارتباط با اعضا اختصاص میده. این زمان معمولا به بهانه صرف یک عصرانه و بیشتر با هدف تبدیل آشناییها به دوستی ها برنامه ریزی میشن.

این الگو هم در محیط دانشگاه, هم در محیط های ورزشی و هم در فضاهای مذهبی دیده میشه.

برای مثال, در فضای دانشگاه, به بهانه پایان امتحان های میان ترم و پایان ترم, همکلاسی ها و خانواده هایشان دعوت می شوند تا با هم عصرانه ای سبک صرف کنند و با هم صحبت کنند.

مشابه همین, سالن های ورزشی هر چند وقت یک مرتبه, برنامه اکران فیلم (در موضوع مرتبط با آن ورزش) و تبادل نظر در مورد آن دارند که مجددا فرصتی برای شناختن جنبه های جدید وجودی فراهم می کنن.
---------------------------------------------------
در این برنامه ها, مسئولین برنامه (مانند مسوول آموزش گروه در فضای دانشگاهی و مربی ورزشی در فضای ورزشی) نقش تسهیل گر رو به صورت فعال بازی می کنند. به این ترتیب, اگر جمع کوچک باشد, سعی می کنند با پرسیدن نظر افراد مختلف در موضوع آن فعالیت, مانند تحصیل, ورزش یا فیلم, ساکت ترین افراد که معمولا تازه واردین هستند را به بحث ها وارد کنند و به این ترتیب, زمینه ایجاد دوستی رو فراهم کنند. در مورد جمع های بزرگ تر, تسهیل گری با رفتن از جمعی به جمع دیگر و صحبت حداکثری با همه, صورت می گیره.

در مورد هزینه برنامه, دو نکته وجود داره, اولا تلاش میشه که برنامه ها کم هزینه باشن. چرا که هدف از ان ها, شکل دهی به روابط انسانی است و نه صرف غذا.

دوم, هزینه این برنامه ها بسته به موقعیت, به شیوه های مختلف تامین میشه: در محیط دانشگاه, از محل بودجه گروه آموزشی; در سالن ورزشی, با مشارکت اعضا برای آوردن خوراک برای جمع (مانند روش گروه های کوه نوردی در ایران) و در فضاهای مذهبی, از محل درآمد حاصل از مشارکت مردمی.
---------------------------------------------------
نتیجه: تازه وارد ها به جمع می توانند به نسبت راحت تر جایگاه خودشون رو پیدا کنن و حس تعلق به مجموعه رو تجربه کنن, حسی که تو شهرهای بزرگ سخت تر تجربه میشه.

یادگیری برای ما: تجربه ام از ایران این بوده که معمولا اولین نفرات هر مجموعه کلونی هایی تشکیل می دهند و پس از مدتی بسیار کوتاه, ورود افراد جدید به آن کلونی ها غیرممکن است. به این ترتیب, فرصت تبادل فرهنگی و آشنایی با افراد با طرز فکرهای جدید, عملا با مانع مواجه می شود. به نظرم جای این زمان هایی برای تعمیق روابط به بهانه صرف عصرانه در ایران خالی است.

درخواست ها:

(1) این تجربه رو در قالب پیشنهاد, به دانشکده محل تحصیل یا مدیریت گروه های مختلفی که عضو هستید, ارایه بدید.

(2) اگر خود مسوول امور هستید, در مجموعه تان برنامه ای برای تقویت روابط انسانی بین اعضای آن مجموعه در نظر بگیرید و خودتان نقش تسهیل گر را عهده دار شوید.

#معرفی


جهت دسترسی به منابع آموزش مذاکره در دانشکده حقوق هاروارد به این آدرس مراجعه کنید:

https://www.pon.harvard.edu/store/

این منبع، شامل فیلم های آموزشی، کتاب‌ها و مقالات رایگان یا ارزان قیمت (۳ الی ۵ دلار) است.


ویلیام یوری (William Ury) هم در این آدرس، فیلم‌هایی در این رابطه قرار میده:

https://www.williamury.com/videos/

#آموزنده

در باب حرمت دانشجو:


امروز داشتم با مدرس کلاس ریاضی دانشجویان Mid-career صحبت می‌کردم. بهم گفت که هنر تدریس در این کلاس، بیشتر هنر دادن اعتماد به نفس به دانش جویانه که «می تونن از پس محاسبات بربیان».

ازش پرسیدم که چطور این اعتماد به نفس رو ایجاد می‌کنه و بعد ازش خواستم تو کلاسش شرکت کنم تا شاهد این روند باشم.

بهم گفت که خوشحال میشه که باشم و بهم در مورد روز، ساعت و مکان کلاس گفت ولی با یک «اما»: این که اول باید با دانشجویان کلاس صحبت کنه و ببینه که آیا رضایت دارند که نفر سومی به‌عنوان شاهد در کلاس حاضر باشه یا خیر.

پرسیدم که چرا این رضایت افراد برایت مهمه؟

گفت چون فضای کلاس، فضای مقدس یادگیریه که توش افراد ماسک‌هایی که بر چهره دارند و گاردهایی که تو زندگی حمل می‌کنند رو می‌ذارند کنار تا یاد بگیرند. در کلاس درس، در اوج وضعیت «آسیب‌پذیری شان» هستند و نمی‌خواهند که هرکسی آن‌ها را در این وضعیت آسیب‌پذیر ببیند. لازم است به تو اعتماد کنند تا تو را در جمع‌شان بپذیرند.

و من متحیر شدم. متحیر. متحیر از این عمق صداقت، از این عمق اعتماد، از این عمق فهمیدن جایگاه معلمی.


یادگیری برای ما:

اول، در فضاهای دانشگاهی خود، این امکان «برداشتن ماسک‌ها» و آسیب‌پذیر شدن رو برای افراد فراهم کنیم تا بتوانند آماده یادگیری شوند.

دوم، حرمت این آسیب‌پذیری افراد را نگه داریم.


درخواست: این پیام را با افرادی که دستی در آموزش یا طراحی دوره آموزشی دارند، به اشتراک بذارید.

#آموزنده


یکی از راهکارهای این دانشگاه برای افزایش بازدهی نیروی انسانی‌، تهیه دستورالعمل‌‌هایی برای پیشبرد کارهای مختلفه.

برای مثال، برای رسم نمودار به کمک نرم افزار اکسل،‌ لازمه افزونه‌ای در آن فعال شه. راهکار این دانشگاه برای آموزش فعال‌سازی این نرم افزار به تمامی دانش‌جویان و اساتید جدیدالورود، تهیه دستورالعملی برای این این فعال‌سازی بوده.

جامعه هدف این دستورالعمل هم در اولین مورد نیاز به آن، با یک Hyperlink در متن تمرین هفتگی،‌ به صفحه موردنظر ارجاع داده می‌شن.

به نظرم با انجام این کار در ادارات یا دانشگاه‌ها، بتوانیم بازدهی نیروی انسانی رو به تدریج بیشتر کنیم.

مثالی از این دستورالعمل رو در پست بعد می‌فرستم.

#آموزنده


در باب همسایه خوب:


در سایت پرداخت‌های آنلاین هزینه‌های گاز و برق، این امکان برای کمک به پرداخت پول گاز و برق همسایه‌های ناتوان در پرداخت هزینه‌ها پیشبینی شده.

سامانه برای کمک مالی: http://magoodneighbor.org/

#آموزنده


در باب موزه ها:


دو نکته در مورد موزه ها جالبن:


اول, برای تشویق سکنه نواحی اطراف موزه, پرداخت هزینه رو به انتخاب افراد گذاشته اند; کاری برای تشویق به بازدید.

دوم, برخلاف ایران که ساعت کار موزه ها معمولا تا ساعت 4 یا 5 عصر هست, ساعت کار موزه های اینجا تا ساعت 9 شبه.

این ساعت کار محدود در ایران, عملا امکان بازدید برای شاغلین رو به یک یا دو روز در هفته محدود کرده. احتمالا از آن جایی که تغییر در ساعت کاری, مستلزم بار مالی استخدام نیروی برای موزه هاست; چنین تغییری نداده اند. ولی با چرخشی کردن ساعت کاری (مانند نیم هفته 9 تا 5 و نیم دیگر 1 تا 9 شب), قاعدتا باید بتوانند با همین نیروی انسانی, فرصت بازدید در اوقات عصر و شامگاهی رو برای مردم فراهم کنن.


درخواست: این پیشنهاد را با موزه ها و با افراد تصمیم گیرنده در این رابطه, در میان بگذارید.