Azizi’s Warm Corner
داشتم یه کتابچه رندوم میخوندم در رابطه با روابط احساسی توی سنین نوجوانی و برداشت کلیم رو تایپ کردم؛ ورود به روابط عاطفی در سنین نوجوانی، اگرچه ممکن است هیجانانگیز به نظر برسد، اغلب به دلایل متعددی توصیه نمیشود. در این دوره، افراد در حال شکلگیری هویت شخصی،…
اون روی کنجکاویم برای دونستن بیشتر گل کرد و باعث شد برم توی وب سرچ بزنم و اینم نتیجه:
تو دوران نوجوانی، هورمونها حسابی بهم میریزن! چیزایی مثل استروژن، تستوسترون و پروژسترون یهو زیاد میشن و نهفقط رو بدن، بلکه رو مغز و اعصاب هم کلی اثر میذارن. حالا فکر کن، بخشی از مغزت که احساسات رو کنترل میکنه (مثل آمیگدال) حسابی شلوغ و پرهیجان میشه، ولی اون قسمتی که باید عاقلانه تصمیم بگیره و جلوی کارای عجولانه رو بگیره (قشر پیشپیشانی) هنوز درست و حسابی رشد نکرده. نتیجه؟ احساساتت مثل عشق، عصبانیت یا حسادت یهو خیلی شدید میشن، ولی نمیتونی درست مدیریتشون کنی.
این نوسان هورمونی باعث میشه یه لحظه حال و هوات عوض شه، زودی حساس شی یا یه کارایی بکنی که بعداً خودت تعجب کنی! مثلاً ممکنه تو یه لحظه که حس عاشقانه بهت دست داده، بپری تو یه رابطه که اصلاً آمادگیش رو نداری. این رابطهها چون هنوز مهارت کافی برای حرف زدن و حل مشکلات نداری، معمولاً پر از دعوا، سوءتفاهم یا حتی حال بد مثل اضطراب و ناراحتی میشن.
تازه، هورمونی مثل دوپامین که باعث میشه از یه چیز حسابی لذت ببری، میتونه توی این رابطهها یه جور وابستگی بد درست کنه. اینجوری میشه که بهجای اینکه رو درس، رشد خودت یا رفیقای خوبت تمرکز کنی، همه فکر و ذکرت میره سمت نگه داشتن یه رابطه که شاید اصلاً پایه و اساس محکمی نداشته باشه.
خلاصه، این هورمونها تو نوجوانی مثل یه ترن هواییان که حسابی بالا و پایینت میکنن. برای همین، بهتره بهجای گیر کردن تو رابطههای عاطفی پیچیده، وقتت رو بذاری رو شناخت خودت، حال کردن با دوستات و آماده شدن برای آینده. اینجوری بعداً با خیال راحتتر میتونی رابطههای بهتر و سالمتر داشته باشی!
تو دوران نوجوانی، هورمونها حسابی بهم میریزن! چیزایی مثل استروژن، تستوسترون و پروژسترون یهو زیاد میشن و نهفقط رو بدن، بلکه رو مغز و اعصاب هم کلی اثر میذارن. حالا فکر کن، بخشی از مغزت که احساسات رو کنترل میکنه (مثل آمیگدال) حسابی شلوغ و پرهیجان میشه، ولی اون قسمتی که باید عاقلانه تصمیم بگیره و جلوی کارای عجولانه رو بگیره (قشر پیشپیشانی) هنوز درست و حسابی رشد نکرده. نتیجه؟ احساساتت مثل عشق، عصبانیت یا حسادت یهو خیلی شدید میشن، ولی نمیتونی درست مدیریتشون کنی.
این نوسان هورمونی باعث میشه یه لحظه حال و هوات عوض شه، زودی حساس شی یا یه کارایی بکنی که بعداً خودت تعجب کنی! مثلاً ممکنه تو یه لحظه که حس عاشقانه بهت دست داده، بپری تو یه رابطه که اصلاً آمادگیش رو نداری. این رابطهها چون هنوز مهارت کافی برای حرف زدن و حل مشکلات نداری، معمولاً پر از دعوا، سوءتفاهم یا حتی حال بد مثل اضطراب و ناراحتی میشن.
تازه، هورمونی مثل دوپامین که باعث میشه از یه چیز حسابی لذت ببری، میتونه توی این رابطهها یه جور وابستگی بد درست کنه. اینجوری میشه که بهجای اینکه رو درس، رشد خودت یا رفیقای خوبت تمرکز کنی، همه فکر و ذکرت میره سمت نگه داشتن یه رابطه که شاید اصلاً پایه و اساس محکمی نداشته باشه.
خلاصه، این هورمونها تو نوجوانی مثل یه ترن هواییان که حسابی بالا و پایینت میکنن. برای همین، بهتره بهجای گیر کردن تو رابطههای عاطفی پیچیده، وقتت رو بذاری رو شناخت خودت، حال کردن با دوستات و آماده شدن برای آینده. اینجوری بعداً با خیال راحتتر میتونی رابطههای بهتر و سالمتر داشته باشی!
👍6💩1
Azizi’s Warm Corner
بشدت Serial Experiments Lain خوب بود!
انقدر خوب که احتمالا براش یه ویدیو بسازم!
🔥2💩1
پشمام فکر نمیکردم اگر تمپ های سیستم رو پاک کنم 50 گیگ حجم از درایو سی ویندوز مادر...... کم بشه
😭2💩1
👍2
🗿4