در این درگه که گَه گَه کُه کَه و کَه کُه شود ناگه مشو غره به امروزت که از فردا نهی
آقا ظاهراً درسته
سمنان کلش همینه و وجود خارجی نداشته و ندارد
سمنان کلش همینه و وجود خارجی نداشته و ندارد
به ناحق چرا ره ببندی به خلق؟
که جز خویش کس را نخوانی به حلق؟
به زرّ و به مکر و به تزویر و زور
بسازی حصاری ز سنگ و ز مرگ
تو پنداشتی چرخ، گردونِ توست؟
جهان، بندۀ حکمِ مجنونِ توست؟
بماند نمانَد به دستت قرار
که دوران نپاید به مضمونِ توست
گشادهدلی به ز صد قفل و بند
به نیکی بمانَد نه شمشیر و پند
برآر از دلِ خلق، دیوارِ غم
که فردا نمانَد به کس تخت و بند!
که جز خویش کس را نخوانی به حلق؟
به زرّ و به مکر و به تزویر و زور
بسازی حصاری ز سنگ و ز مرگ
تو پنداشتی چرخ، گردونِ توست؟
جهان، بندۀ حکمِ مجنونِ توست؟
بماند نمانَد به دستت قرار
که دوران نپاید به مضمونِ توست
گشادهدلی به ز صد قفل و بند
به نیکی بمانَد نه شمشیر و پند
برآر از دلِ خلق، دیوارِ غم
که فردا نمانَد به کس تخت و بند!