چندتا از دوستام زدن :

- این چه پست مسخره‌ای بود
+ میخواستم یادم نره ببینم فیلم رو
- مگه ما نوت نگهدار توییم؛ میخوای اسپویل کنیم تا درست بشی
+ می‌دونی من همیشه MrRecap و کانال مشابه رو تو یوتیوب دنبال می‌کنم ؟

Youtube

کارشون اینه که فیلم‌هارو براتون اسپویل کنند با جزئیات

لینکدین یک تصویر دیدم، اومدم تسلیت بگم.
بعد متوجه شدم کارت ویزیت هست.

پس زمینه مشکی
سمت راست عکس صاحب کارت
سمت چپ تایتل با فونت درشت
زیرش اطلاعات خط به خط


خداوکیلی، عکس کاربر رو گل میذاشتی، بعد میدادی به یکی که انگلیسی بلد نیس می‌گفتی آشنا دوستم مرده
همه براش فاتحه هم می‌فرستادن.

لینکدین خیلی عجیبه، خیلی.

۱ ساعت و ۱۳ دقیقه از ۲ ساعت ۲۲ دقیقه فیلم رو دیدم.

فیلم راجب یک فاحشه، هیپی و کمونیست و عادی سازی وجودش هست.
+
یک پسر که کمی هم کند ذهن هست، ولی توی جنگ و ... همیشه خوش شانس بوده.


نمی‌دونم چرا بهش ۸.۸ دادند ولی تا اینجا خیلی مزخرف بوده؛ نظر شخصی من هست.
شما هر نظری می‌تونید داشته باشید.

امیدوارم ازینجا به بعد (که ی وقت دیگه خواهم دید) بهتر بشه.

ولی لامذهبا
The Shawshank Redemption
Léon: The Professional
The Green Mile
Se7en
حتی
The Intouchables
و ...
خیلی ازین موارد حتی توی ۲۵۰ فیلم برتر نیست.
چطوری به این فیلم‌ها نمره میدید ؟

حتی اگر ۱ ساعت آخر فیلم فوق‌العاده باشه، برای ۱ ساعت اولش ۳ امتیاز ازش کم کنیم، ماکزیمم رو روی ۷ بذاریم.

اگر راجب این فیلم خیلی تعرف نشنیده بودم، جزو مواردی بود که سینما رو ترک می‌کردم یا هیچوقت کامل نمی‌دیدم و ....

برم، ۴ خط کتاب بخونم، بشوره ببره

من هیچ ترسی از مخالفت با حتی همه دنیا هم ندارم روی سلیقه‌ام
نیاید بگید فیلم مفهومی هست و ...

بازم می‌گم هنوز ۱ ساعت آخرش مونده.


ولی بخاطر هیچ چیز و هیچکس گوه نزنید توی سلیقتون، خودتون باشید با تصمیمات واقعی خودتون (من تا اینجا ازین فیلم بدم اومده)

بذارید باهاتون راحت باشم، رک و مدل خودم (چون تعداد زیادی این فیلم رو بهم پیشنهاد کردن تو کانال میذارم)
اول به اونا که گفتن حتماً ببین:
دفعه بعد فیلم بهم معرفی کنید، مهم نیست کجا باشید پیداتون می‌کنم و همون مانیتور رو ....


هرکی ندیده، من ۱ ساعت آخر رو روی 3x دیدم (زبان اصلی و بدون سانسور دیدم پس چرت نگید)

خلاصه فیلم:
مرد کل عمرش رو صبر کرد تا با یکی بخوابه که یک فاحشه کمونیست بود (ما خودمون مسعود و مریم داریم، توله مجاهد ازش پس افتاده)

وقتی خوابید کاندوم نذاشت و ۲:۳۰ فیلم خلق شد با یک بچه.
فیلم ترکیبی از نهنگ انبر و حوض نقاشی بود + زندگی david goggins

البته همین اسم آخری رو هم اینطوری پیدا کردم :

the navy dark skin guy who run every day and is a influencer what is his name

بعد دقت کردید؟
کل فیلم هرچی کاراکتر زن داشت که بیش از ۵ دیقه بازی کرده بودن؛ یا فاحشه بودن یا خدمتکار ؟

بعد دنیا انقدر احمق بود، که یک اسکل بی‌مغز تبدیل به میلیاردر می‌شد چون همیشه شانس میاورد؟ حتماً چون کلیسا میرفت؟

یعنی این بخشش برای آخوندای ما و البته سری مینی سریال شاید برای شما اتفاق بیوفتد هم قفل بود.

نکنید؛ با زندگیتون اینکارو نکنید.
این چه فیلمای بدون منطق و احمقانه‌ای هست که پشتش وای می‌ستید؟
من تو چِتی گل و مستی الکلم باشم روم نمی‌شه به کسی بگم این فیلم رو دیدم، چه برسه معرفیش کنم یا بدتر پشتش وایسم که طرفم ببینه.


پینوشت:
واقعاً کاش این فیلم رو نمی‌دیدم، هم وقتم تلف نمی‌شد هم به خیلی چیزای بهتر فکر می‌کردم
مهمتر از همه:
احترام آدمایی که ازش تعریف کرده بودن پیشم بیشتر بود.

All Of A Sudden
Artist: Mat Monro
Released: 1962
Produce: 1962
Genres: Pop

je n'ai pas changé
Artist: Julio Iglesias
Album : Sono Un Pirata, Sono Un Signore
Released: 1978
Produce: 1978
Genres: Pop

@PytensMusic

Evenin'
Artist: Jimmy Witherspoon
Album : Evenin' Blues
Released: 1964
Produce: 1963
Genres: Blues / Jazz

@PytensMusic

Shape of My Heart
Artist: Sting
Released: 1993
Produce: 1993
Genres: Pop Rock

@PytensMusic

If you go away
Artist: Neil Diamond
Album: Stones
Released: 1971
Produce: 1971
Genres: Folk

@PytensMusic

#موقت

چندتا موسیقی خوب که کثافت این فیلم رو بشوره و ببره.

جابجایی سرور داشتیم،
من بیمار چون بعد از این سرورها بخشیش دست خودم هست.
- این همه سرور رو من کانفیگ نمیزنم باید اتومات بشه
+ خب چی لازم داره
- حداقل ansible
+ چیکارا بکنه، کدها چی ؟
- بیس سرورها، قوانین امنیتی، honeypot ها و ... رو کانفیگ کنه
ابزار‌های مورد نیاز هر سرور برای هر پروژه رو هم آماده کنه
باقیش رو هم هم که ci/cd میزنه.
+ خب حله، ۲ هفته‌ای بزن خودت.

من : 😑

اصن مگه مرض داری راهنمایی میدی ؟ (البته کار برای دوس صمیمی هست وگرنه گردن نمی‌گرفتم)

ولی خوب شد، چون خیلی سال بود با Ansible کار نکرده بودم (۷۰٪ کانفیگ‌ها رو هم زدم)

پ.ن :
قرار بود اول طراح سیستم باشم
بعد شد مشاور مدیر
بعد رفتم کمک و بکند کد زدم
بعد رفتم کمک و به شبکه رسیدگی کردم
بعد رفتم کارای DevOps رو دست گرفتم و داکرها رو optimize کردم
بعد داشتم روی بکند کار می‌کردم دیدیم با نحوه دپلوی حالمون خوب نیست، رفتم CI/CD نوشتم (با حفظ سمت تمام موارد قبلی)
بعد هم بکند رو کد میزدم، هم کلی فرمول پیاده‌سازی می‌کردم (از روی یک کتاب مربوط به کار)
الان دارم مار sys admin انجام میدم و ansible میزنم.

دیروز بهم گفتند لقب و سمت مدیرفنی دادند و من از زیرش در رفتم.

چیزی که پینوشت کردم، واسه اینه که طرف تازه داره کار یاد میگیره
میاد بکند کد میزنه، بهش میگی برو داکر رو یاد بگیر و دپلوی کن پروژه‌ات رو روی سرور تست.

میاد میگه من بکند دولوپر هستم، اینا تسک من نیست و خدافظ.

مشتی همین که من دارم بهت اجازه میدم اینکار رو بکنی و خودمم بالاسرت وای میستم و ایراداتت رو میگیرم، باید ۶ ماه حقوقتم بدی بهم (اگر میخواست باهام کلاس آموزش همین رو برداره)

باید رو هوا بزنید این موقعیت‌هارو، وقتی میگی من اینکار رو نمی‌کنم که انقدر انجام دادی دیگه برات جای یادگیری نداره و دستمزدشم خوب نیست.

نه کسی که تازه داره یاد میگیره (باید ۸ ساعت کار کنی، ۶ ساعت تو خونه تمرین کنی و کتاب بخونی)

یکی از بچه‌ها زنگ زد، بعد از حدود ۲ سال گفت بریم بیرون؛

+ مشکلی پیش اومده ؟
- نه، با خانومم صحبت می‌کردم یادت کردم. گفتم خیلی وقته ندیدمت بیام پیشت.
+ شدیداً درگیر سرور هستم اصلا روش حساب نکن، ولی برای آخر هفته بهت خبر میدم.
- خیلی درگیری ؟
+ توضیحات دادم که چی شده ....
- من که نفهمیدم، ولی مطمئنی با داریوش هم حل نمی‌شه
+ خیلی وقته گوش ندادم
- تستش کن.

خدافظی کردیم و با آهنگ بالا پلی لیست code time رو اجرا کردم.

الان که دارم اینو تایپ می‌کنم، همه‌ی مشکلات این مرحله حل شد. نمی‌دونم چرا ولی داریوش تمرکز و قدرت پردازش مغزم رو خیلی می‌بره بالا؛ البته غمگینم هم می‌کنه.


پی‌نوشت:
می‌خوام بگم تو سن پایین، ی چیزی رو پیدا کنید که خودتون رو بهش شرطی کنید.
بعدها به کمکتون میاد.
ی رفیقی داشتم، باید برای سیگارش توضیح میداد.

عکس روز

یکی از همکارای قدیم من رو به یک کمپانی فینتک آلمانی معرفی کرده.

بعد طرف اومده شرایط همکاری و ...
جلسه و ازین بحث‌ها

بعد از چندروز پیگیری و صحبت متوجه شدم، منو واسه پوزیشن دواپس می‌خواستن (دیدم همه سوالا اونجوری هستا، ۱ جلسه هم البته پایتون داشتیم)

میگم من خودم رو DevOps کار نمی‌دونم، فقط از شانس ابزارهایی که شما پرسیدید رو بلد بودم.

میگه همین که کارت نیست و وقت یادگیری گذاشتی خیلی خوبه، تو تعهد کاری داری.
تأکید کردم که علاقم توسعه کد هست، دیدم دست بردار نیست، می‌گم اون موقع اسکل بودم رفتم اینارو یاد گرفتم الان دیگه نمیرم.

۲-۳ تا رزومه دواپس داشتم ، براشون فرستادم گفتم این روزمه‌ها برام اومده اگر تأکید دارید یک سیاه خاورمیانه‌ای همکار شما باشه.

ولی فک کنم خفتگیر مفتگیر بودن، وگرنه این همه اصرار برای همکاری بنظرم منطقی نیست 🤣😂

فرض کن یکی وسط خیابون بگیرت، بگه ۱۰,۰۰۰ دلار میدم ۱۰ تا توپ بسکتبال رو از منطقه ۳ امتیازی بندازی توی سبد، ۳ تا هم خطا می‌تونی بندازی.

دوتا نتیجه داره :
۱- آدمایی که می‌تونند.
۲- آدمایی که نمی‌تونند.

دسته اول، بهترین روز و روز شانسشون هست و همه اطرافیان بهشون می‌گن خوش شانس.

دسته دوم، قطعاً بهشون لقب بدشانس داده می‌شه؛ اما خود این افراد ۳ تا دسته می‌شوند :

۱- اونایی که می‌گن، اگر شانس داشتم ی چالش بهتر سراغم میومد، ساده‌تر و ... بعد زانوی غم بغل می‌کنند و هیچکاری نمی‌کنند.

۲- اونایی که از فرداش، هرروز شروع می‌کنند روزی ۲-۳ ساعت پرتاب ۳ امتیازی انجام دادن، شاید یکبار دیگه فرصت پیش اومد‌.

۳- اونایی که می‌گن، کاش می‌شد ولی برام مهم نیست چون من بسکتبالیست نیستم و ادامه می‌دهند.

وقتی بهتر نگاه می‌کنی؛
با احتمال بیش از ۹۹.۹۹۹۹٪ آدمایی که می‌تونند همه بسکتبالیست بودند، شاید حرفه‌ای، اما هیچکس سال‌ها تلاش و تمرین و ... اشون رو ندیده ولی همه اون لحظه و بردن جایزه ۱۰,۰۰۰ دلاری رو دیدن.

باقی افراد ۲ تا حالت داره :
۱- بسکتبالیست نبودند، شاید دفعه اولم بود که توپ و سبد از نزدیک می‌دیدند، که نتیجه‌اش میشه مورد ۳.

۲- افرادی که بسکتبالیست نامیده می‌شدند ولی نه بسکتبال براشون جدی نبوده، فقط چون کار دیگه نبوده بسکتبال بازی می‌کردند، یا شاید چون تنها کاری بوده که حضورشون باعث می‌شده پول بگیرند.


غصه خوردن و کاری نکردن گروه ۱ این دسته، برای اینه که هیچوقت بسکتبال رو جدی نگرفتن، نه بخاطر بدشانسی بلکه ناراحتی از خودشون.

تمرین کردن هرروز گروه ۲ این دسته، برای این هست که فکر می‌کنند شاید ی روز دیگه یکی پیدا بشه بیاد بگه بیا ۱۰ تا توپ بنداز ۱۰,۰۰۰ دلار بگیر (ولی هیچوقت پیدا نمی‌شه)


همرو بذارید روی موقعیت کاری دلاری و ...
خودتون رو بذارید جای یکی ازون آدمایی که بهشون اجازه داده شده ۱۰ تا پرتاب داشته باشند ؟

بنظرتون چیکار می‌کنید ؟!
خوش‌شانس هستی یا بدشانس ؟

برای بعضی‌ها هم ولی، وقتی بهشون میرسی روزانه ۵ تا ازین پرتابای ۱۰ امتیازی و ۱۰,۰۰۰ دلاری میاد.

بنظرتون اونا چی هستن ؟

اگر ۱۰ تا پرتاب ۳ امتیازی کرده باشی و حداقل ۷ تاش وارد شده باشه!
تو از ۸۰٪ بازیکنای NBA هم پرتابای بهتر داشتی، اونجاس که بهت فرصت داده میشه ستاره بشی و بعد رو دست ببرنت.

خلاصه که، تمرین کردن واسه قبل از این فرصت هست، بعدش دیگه فایده نداره.
هر اتفاقی که قرار باشه بیوفته باید قبل از گرفتن مصاحبه باشه.

اینکه تا رزومه‌ات تأیید شد و خواستی بری مصاحبه شروع کنی دنبال design pattern, system design, .... بصورت

Learn ..... in a day
یا
Interview ready ..... in a day

دیگه بدرد نمی‌خوره، تو اون شانس رو از دست دادی.


پینوشت:

مشکل آدمایی که همیشه دنبال شانس می‌گردن اینه که نمی‌خوان این واقعیت رو قبول کنند.

همه شانس میاریم، فقط بعضی‌ها شانس پرتاب ۱۰,۰۰۰ دلاری و دوربین NBA روشون باشه.
بعضی‌ها شانس پرتاب ۱۰۰,۰۰۰,۰۰۰ تومانی و دوربین صدا و سیما روشون.

ولی درنهایت همه خوش‌شانس هستیم.

اگر دانشجو بودم و وقت داشتم (روی GenAi می‌خواستم کار کنم)

یک GenAi میزدم برای تصاویر و ویدئوهای دوربین‌های ۳۶۰ درجه، همشون پایه‌ی دست طرف رو پاک می‌کنه.

هدف هم این بوده که تصویر و ویدئو شبیه به تصاویر پهباد بشه ولی به دست طرف نگاه کنید!
خیلی ضایع هست.

من بودم ی GenAi میزدم که فقط همون دست رو بعد از حذف stick توی موقعیت طبیعی بدن قرار بده؛ بعد نمونه این کار رو برای همه‌ شرکت‌های تولید کننده دوربین 360 می‌فرستادم.

هم تمرین GenAi هم.
هم یک پروژه حرفه‌ای برای دانشجو.
هم یک مشکل واقعی و تو مخی رو حل می‌کنه.
هم احتمال تبدیل شدنش به پول زیاد هست.

برای همین اینجا به اشتراک گذاشتم، نیاید بگید خودت چرا نمی‌زنی؛ شرایط شخصی خودم جوری نیست که الان بتونم روی یک پروژه شخصی هم کار کنم‌