یک خبری داره منتشر می‌شه که ممکنه توی ورژن‌های بعدی آندروید یک ترمینال کامل لینوکس داشته باشید (بخش developer)

که با توجه به پیشرفت‌های Qualcomm و سایز تبلت‌های مختلف آندرویدی خیلی گزینه پر استقبالی خواهد بود.


شخصاً آیپد رو دارم کنار می‌ذارم، سفارش تبلت سامسونگ دادم برای اینکه بتونم روش کد بزنم نسخه Ultra سری جدید بیش از حد خوبه و ترجیح دادم بجای آپگرید لپ‌تاپ این تبلت رو داشته باشم.

بله با کمی تریک می‌شه vscode, python, ... روش داشت برای کد زدن

آخر هفته‌هارو، مثل امروز می‌ذارم پیام‌هایی که بصورت خصوصی فرستاده شده رو جواب میدم :

۱- سلام و احوالپرسی بدون اصل مطلب رو جواب نمی‌دم

۲-سه پاراگراف توضیحات بدون مشخص شدن سوال اصلی رو جواب نمیدم

۳- بعضی سوالات کلا جواب درست و غلطی نداره، زحمت نمیدم جواب بدم.

خیلی از ماها سوال پرسیدن هم بلد نیستیم؛ منم شاید یک روزی اینطوری بودم.

همیشه خودتون رو بگذارید جای طرف مقابل و فرض کنید هیچ علاقه‌ای به موضوع مورد بحث هم ندارید و بسیار هم سرتون شلوغ هست.

اینطوری سوال رو طوری مطرح می‌کنید که دقیق و سریع بشه پاسخ داد، بعد اگر طرف علاقمند بود یا فرصت داشت سوال و جواب میره سمت چت برای راهنمایی بیشتر.


به اینم فکر کنید که روزانه بسیاری پیام اسپم هم دریافت میشه

زان آمده‌ام مست در این می‌کده
که امشب، بر قهقه‌ی ساغر و پیمانه بگریم

قبلتر گفتم که بجای آپدیت از آیپد قبلی به M4 تصمیم گرفتم کلا برم روی آندروید.
نمی‌دونم یادتون هست یا نه ولی قرار بود روی M1 اجازه کد زدن Swift هم داده بشه منم یه همین دلیل خریدم (که بعد کوچیکش کردن به اینکه فقط در حد یک اپلیکیشن آموزش هست)

توی این سال‌ها شده بود ابزاری برای کتاب خوندن فقط (چندوقت یکبار که سیستم نزدیک نبود فیلمی هم باهاش می‌دیدم)

اما روی آندروید الان اولین کار نصب
Ubuntu, Git, Vscode Server, Python3
بود که به خوبی و راحتی تمام انجام شد (مرسی از Termux) همین الان که دارم پست رو میزنم Rust هم نصب شد.

البته چند مدتی هست دستم رسیده دستگاه ولی جز روشن کردن صفحه برای اطمینان از سالم بودن وقت نکردم هیچکار دیگری بکنم.
قدم بعدی؛

کانفیگ دقیق ترمینال خواهد بود قطعاً (چندتا اسکریپت هم دارم می‌نویسم برای دسترسی راحت‌تر)

بنظرتون zellij, btop هم میشه نصب کرد ؟

قلم سامسونگ جدا برای نوشتار بهتر از اپل هست، برای طراحی ولی اپل چیز دیگه‌ای هست. که خب من نوشتن برام مهمتره.

این روزا خیلی سرم شلوغه و تمام تمرکزم روی کدها هست.
اینکه وسط اینکارا باید دیتکتیو بازی هم در بیارم یا option های یک ابزاری رو بخاطر بیارم خیلی سخته حتی بعضی کامندها انقدر سخت و ترکیبی می‌شه که خود chatGpt هم نمی‌تونه درست توضیحش بده :

من سلسله‌ای ازین کامندها دارم که ذخیره کردم (از خیلی قدیم) مشکل اینه که یک دفعه وسط پروژه لازمه یکیش رو تغییر بدم (بعضی کامندها انقدر pipe, ... داره خودش یک پروژه هست)

داشتم روی یکی از همین موارد کار می‌کردم یک منبع پیدا کردم خدایان خودشون اینو سر راهم گذاشتند.

اینو برید ببینید متوجه ‌می‌شید چی میگم.

چه ایده خفنی و چه اجرای بی‌نظیری؛ اینو حتما ذخیره‌اش کنید (جدی می‌گم)

با حذف chrome-os و جایگزین شدنش با android این احتمال چند برابر قدرت گرفت.

مو دیوونُم...

✍ احسان عبدی پور

اومدم موسیقی رو عوض کنم که رفت روی این یاد ۲ تا آدم زندگیم افتادم :

تو زندگی چیزای عجیب و غریب زیاد دیدم،
دیوونه مادرزاد دیدن چیز سختی هست اما عجیب نیست.

اما دیدن کسی که از فهمیدن زیاد، کتاب خوندن زیاد دیوونه بشه خیلی عجیبه.
اونقدر می‌فهمی که به جنون می‌رسی، نمی‌دونم دکتر زیاد فهمیده بود، یعنی اینکه درکش از دنیا نسبت به ما خیلی بیشتر شده بود یا اینکه بیشتر از ظرفیتش فهمیده بود.

خیلی اعتقاد دارم، آدمارو نباید بیشتر از ظرفیتشون بهشون چیز میز فهموند، میرن تنهایی بهش فکر می‌کنند درک نمی‌کنند و مغزشون می‌ترکه یا درک می‌کنند و قدرت تغییر ندارند و دیوونه می‌شن.

حتی آدمی رو دیدم، که کنکور باعث فلج شدن دائمیش شده بود.
همیشه فکر می‌کردم چون قبول نشده فلج شده بعد فهمیدم چون جزو ۳ نفر اول نشده استرس و فشار عصبی باعث شده توی خواب فلج بشه.

هر دوتا رو من وقتی توی زندگیم دیدم که، اتفاقات بد براشون افتاده بود.
دکتر رو همه می‌گفتن بیش از حد باسواد بوده (هم پزشکی هم مهندسی برق رو توی دانشگاهای برتر خونده بود.)

نفر دوم هم، می‌گفتن هم نوازندگی٫طراحی و هم فوتبال خیلی خوبی داشته.
ولی بعد این اتفاق دست از همش کشیده، تنها چیزی که مطمئن بودم طراحیش بود، چون دیده بودم.

نمی‌دونم چرا ولی به یکباره یادشون کردم.

اینو گذاشتم، فرستادید:

این تنها آهنگی بود که گذاشتی و گریه نکردم.


مشتی من اون آهنگارو واسه شب عروسی انتخاب کرده بودم 😂

I Started A Joke
Artist: Bee Gees
Album: Idea
Released: 1968
Produce: 1968
Genres: Pop / Soft Rock

@PytensMusic

Evenin'
Artist: Jimmy Witherspoon
Album : Evenin' Blues
Released: 1964
Produce: 1963
Genres: Blues / Jazz

@PytensMusic

دوتا خوبم فرستادم
بدونید کدوم آهنگارو منظورشون هست 👆👆👆👆

اینو بذارم و برم شرکت، بچه‌ها اگر خواستید برای من سوغاتی قهوه بیارید :

۱- دانه قهوه بیارید
۲- لطفاً Dark Roast نباشه، نه اینکه نخورم‌ها میخورم ولی مزه‌اش خیلی به دلم نمی‌شینه.

از برزیل، ویتنام و ... این همه زحمت می‌کشید، دیگه اونو بیارید که دوس دارم 😁

توی ۴۸ ساعت گذشته، ۳۳ ساعتش رو کد زدم
به معنای واقعی
نه اینکه ساعت کاری پر کرده باشم، نه

ابزار مانیتور ساعت توسعه کد
گزارش داده ۳۳ ساعت، درحال کد زدن بودم.

یعنی شما، جابجایی، خواب، غذا و ... رو هم حساب کن

الان که از شرکت برگشتم تا ساعت ۱ شب
می‌خوام ریلکس کنم (کتاب‌بخونم، گیم بزنم، موسیقی گوش بدم)
بعد ساعت ۱ شب تا ۱۰ صبح فردا رو در آرامش تمام بخوابم. 🥳

اومدم شام بخورم، مادر یک دفتر بهم داده (اگر لازم ندارم بندازم بره)

روش نوشته بودم، دفتر دیباگ و تمرین
توش اسمبلی کد زده بودم.

واقعاً فکر نمی‌کردم ی روزی تو برگه کد زده باشم ولی زده بودم.

ی پچ رو کرنل لینوکس اومده که 40X لینوکس رو سریعتر می‌کنه پچ ۱ خطی هم بوده :

&& IS_ALIGNED(len, PMD_SIZE)

چیزی هست که اضافه شده.

Link

برای اینکه تست بنویسید :

خیلی وقت بود جنگو کد نزده بودم و یک سری موارد رو فراموش کرده بودم (مواردی که مربوط میشه فقط و فقط به خود جنگو)
خیلی هم اعتقادی به TDD ندارم ولی معتقدم تست نویسی باید باشه؛ حالا که بحثش شد بذار بگم تا همین چندسال قبل بدون TDD کد نمیزدم؛ اما یک عیب بزرگ داشتم TDD فقط و فقط وقتی درست عمل می‌کنه که شما تمام نیاز بیزینس رو بدونی و دقیقا بدونی چطور قراره از سیستم استفاده بشه.
حالا نگیم ۱۰۰٪ حداقل ۸۰٪ پروژه رو باید کامل بدونید؛ باگش در اومد دیگه بیزینسی جز بیزینس خودت وجود نداره که ۸۰٪ اش مشخص باشه. تغییرات بسیار است.

بگذریم؛ کد رو زدم و تموم شد و با Insomnia, bruno تستش کردم (bruno رو هنوز خیلی بلدش نیستم ولی باید یادبگیرم که خب درحال حاضر وقتش نیست برای همین رکوئست‌هایی که مهم نیست رو export-import میزنم بین این دوتا ابزار)
همه چیز به خوبی کار می‌کرد که رفتم سراغ تست نویسی؛ همه تست‌ها به خوبی کار می‌کرد جز یک مورد
یک generic.CreateAPIView یا views.APIView هرکاری میکردم توی یکی از تست‌های خاص جواب نمی‌داد جالبتر این بود که دقیقا همین تست توی Insomnia داشت جواب میداد؛ اونم بطور کامل و درست؛ دیباگر هم حتی هیچی نشون نمیداد.
من توی این Endpoint فقط می‌خواستم یک دیتایی رو دریافت کنم Deserialize کنم بعد با اون چیزی که توی دیتابیس دارم مقایسه کنم که یا تایید بدم یا ارور بدم.

خلاصه‌اش کنم:
نهایتا متوجه شدم روی model و یکی از فیلدها محدودیت unique=True گذاشتم و توی Insomnia دارم اون فیلد رو با دیتای متفاوتی از چیزی که توی دیتابیس ایجاد کردم صدا میزنم همینجا یادآوری شد که :

serializer.is_valid()

قبل از اینکه validate کاستوم شده شما رو اجرا کنه میره چک می‌کنه آیا دیتا رو اگر بخواد validate کنه دیتابیس بهش تایید میده یا نه.
(تابع نرمالایز کردن اون فیلد خاص رو من توی validate مربوط به serializer صدا میزدم؛ چون توی تمام فریمورک‌های استاندارد ولید کردن اول باید توی serializer صورت بگیره و محدودیت‌های دیتابیس Fallback هستند.)

خلاصه که چون توی تست‌هام از faker استفاده می‌کن (اینم خودش یک best practice هست که باید رعایت بشه) توی هر دو endpoint اون فیلد بصورت دقیقا یکسان ارسال می‌شد و باگ در اومد و با یک redesign کوچیک همه جیز درست شد.

اگر این تست نبود:
۱- من باقی بخش‌های پروژه رو با دیزاینی که باگ داشت کد زده بودم
۲- باگ خودش رو نشون نمی‌داد مگر توی stage, production توی محیط تست قطعا بازم با همین استاندارد که بذار normalization رو هم همزمان تست کنم همه چیز ادامه پیدا میکرد.
۳- درست کردن این باگ حتی اگر برای هفته بعدی هم می‌افتاد؛ حداقل ۵-۶ روزکاری زمان می‌برد تا مشکلش رو بتونیم حل کنیم.
بخاطر حجم داده و حجم کد و dependency هایی که بوجود میومد (چیزی که الان کمتر از ۱ ساعت وقت گرفت با یک redesign کامل)


تست نویسی رو دستکم نگیرید واقعا.

ی روزایی باید مُرد و تحمل کرد.

این روزا تحمل غم، طاقت و اندازه می‌خواد.