اگر کار fullstack - full stack AI بهم بدند هم همیشه این موضوع رو توضیح میدم که پرفورمنس من نهایتاً ۴۰-۶۰٪ هست نسبت به وقتی که تمرکزم فقط روی یک مورد باشه.

اگر بازم طرف full-stack بخواد قبول می‌کنم؛ ولی این پروژه قرار نیست به جایی برسه!


دلیلش هم واضح هست؛
خودم رو مثال میزنم ؛ طرف فیگما پروژه رو بهم میده :
۱- بکند
۲- فرانت
۳- بخش دیتا و آنالیز
۴- کانفیگ سرور
۵- انجام تسک‌های ci/cd, devops, ...
۶- مانیتورینگ دپلوی

فرض کنید؛ توی ۱ ماه ۳ روز روی هرکدوم کار کنم برای ارائه‌ی فیچر جدید 👌

ترتیبش اینطوری میشه؛

۱- طراحی دیتابیس و تصمیمات مربوط به تمیز نگهداشتن کد و بهینه بودن و ...
۲- بکند رو کد میزنم
۳- بخش دیتاهای لازم داشبورد (آنالیز و ...) روی بکند انجام میدم
۴- دواپس و ... انجام میشه برای سرور تست
(فرض کردم سرور خوب کانفیگ شده و نیاز به هیچ تغییراتی نیست)
۵- مانیتورینگ‌های لازم انجام میشه برای اطمینان از بکند.
۶- فرانت رو کد میزنم

میرم سراغ تسک بعدی تا تیم بیزینس شروع به بررسی و تست بکنه؛ خیلی وقتا پیش میاد کمی نیازمندی تغییر می‌کنه

اما فقط به نظر بیزینس کمی تغییرات بوده (خیلی وقتا منجر به تغییر از دیتابیس می‌شه)

ولی اگر بگیم کلا ۱۰٪ تغییرات لازم هست؛ این موضوع یک failure حساب می‌شه برای برنامه نویس و همیشه هم بار روانی داره

توی مثالی که من زدم؛
فرانت، بکند، دیتا عوض میشه
بخش مانیتورینگ و دواپس و .... هم دوباره کاری می‌خواد

تسکی که اگر یک تیم ۷ نفره روش کار می‌کرد برای هرکدوم یک تغییر ۱۰٪ روی پروژه ۱ ماهه بود تبدیل به یک failure بزرگ برای یک برنامه‌نویس fullstack می‌شه

و اینطوری شما یک نیروی فوق‌العاده رو از دست می‌دید؛ بخاطر Burnout, Overload زیاد.

گفتم یک توضیح بدم تا شاید بهتر دلیل صحبت بالا رو منتقل کنم، من بسیار این موضوع رو دیدم حتی توی نیروهایی Senior.

که خب یا انگیزه‌اش رو از دست میده؛ یا شغلش رو عوض می‌کنه؛ یا سرعت کار کردنش خیلی کند می‌شه

که توی هر ۳ حالت، کاملاً به ضرر بیزینس هست.


پ.ن: وقتی فقط ۱ تسک دارم، توی وقت‌های اضافه می‌تونم به باقی نیروهای تیم کمک کنم ایراداتشون رو بگیرم و ...
ولی اینکار مثل کار کردن روی پروژه open-source هست فقط وقتی انجامش میدی که وقت و انگیزه و انرژی‌اش رو داری

If builders built buildings the way programmers wrote programs, the first woodpecker that came along would destroy civilization.

- Gerald Weinberg

روز بخیر

دست به دست کنید برسه به پروژه بگیر‌های خارج نشین‌ها؛

دوستان سنیورهای واقعی الان تو ایران دارند؛ ۲۰۰۰ دلار ماهانه می‌گیرند‌ها !

نیازمندی‌هاش این پست دعوت به همکاری خیلی جالب بود 😂

الان شرکت‌های نیمه خصوصی برای کار هیبرید به سنیورهاشون (تازه با قراردادهای بلند مدت و خیال راحت)

حداقل ۱۰۰۰ دلار درماه پرداخت می‌کنند (همون ۸۰ میلیون خودمون)
بعد طرف واسه کار پروژه‌ای که ریسک بالا داره؛ موقت هم هست و ...
می‌خواد با ۱۵۰۰ دلار نیروی سنیور بگیره؛ مکزیکی‌ها هم با این قیمت کار نمی‌کنند.

پ.ن: دستمزد برنامه‌نویس‌های مکزیکی از هندی کمتر هست.

نصف روز گذشته و اندازه ۲ روز کار کردم؛ این روزا خیلی شلوغ هست (کل زندگی رو میگم)

یک سری اتفاقات افتاد، بحث به اینجا کشیده شد که آیا برنامه‌نویس‌ها باید چیزای مثل امنیت و ... رو یاد بگیرند، برای یک برنامه نویس لازم هست ؟

من قبلاً هزاران بار به بچه‌های بکند گفتم حداقل OWASP رو باید بدونند؛ و بهتره حملاتش رو هم تمرین کنند تا درک بهتری هم داشته باشند. (نمونه‌اش)

https://news.1rj.ru/str/pyHints/777

امروز با صحبتی که داشتیم و چندتا از بچه‌های Junior هم شرکت داشتند؛ متوجه شدم خیلی از بچه‌ها دیگه اون هیجان زدگی مارو واسه کامپوتر ندارند!

مثالش خودم:
من واقعاً هیجان زده بودم که تو ۱۳ سالگی لینوکس رو سیستمم نصب می‌کردم (هیچی ازش نمی‌فهمیدم)
یا وقتی اولین کدهام رو زدم، که مثلاً یک نوتیف رو بفرسته روی GUI
یا وقتی برای اولین بار Gentoo کامپایل و نصب می‌کردم؛ خیلی هیجان زده بودم.
همین کارها هربار باعث می‌شد برم سراغ چیزای مهمتر، مثلاً کامپایل Gentoo باعث شد راجب کامپایلر و linker یاد بگیرم؛ اینکه اون وسط قبل از compile کدها تبدیل به Assembly می‌شه (تو پایتون هم می‌شه) برام خیلی جالب بود.
اینکه فهمیدم چقدر چیزا modular هست.

بعد رفتم سراغ یادگیری Assembly؛ من چندسال درآمدم از نوشتن crack برای شرکت‌های نرم‌افزاری بود!

وسطش اینو پرانتز باز کنم؛

اسمبلی تنها درس تخصصی بود که توی دوران دانشگاه ۱۹.۸۸ شدم، با استادی درس داشتم که خیلی هم باهم رابطه خوبی نداشتیم.
وقتی آزمون نهایی رو دادم، ترم بعدی به بچه‌ها گفته بود، عباسی تنها شاگردم بوده که بعد از این درس کدهاش رو از کاغذ توی کامپیوتر وارد کردم و بدون خطا اجرا می‌شد.
منم احترام کامل اون استاد رو بعد از اون آزمون بدست آوردم!

ورود به دنیای Reverse Engineering باعث شد، درمورد نفوذ هم نیازمند اطلاعات بشم !
و بعد از اون شبکه! و ....

من مسیر خودم رو خودم پیدا کردم و ساختم؛ چیزی رو نخوندم چون باقی آدما می‌گفتند. هرچیزی که خوندم خودم بهش احساس نیاز یا علاقه داشتم. چیزی که با وجود AI و ابزارهای مختلف و البته فشار اقتصادی توی بچه‌های جدید نمی‌بینم.

اما اگر بخوام یک توصیه بر اساس بحث امروز بکنم؛ بنظرم هرکسی باید مقدمات نفوذ (امنیت)، مقدمات شبکه، مقدمات لینوکس رو بدونه!


بعضی روزا بی‌خیال Roadmap ها بشید، از چیزی که بهش عادت دارید حتی برای یک روزم که شده دست بکشید؛ برید سراغ چیزهای جدید!

یادی کنم ازین تصویر:
https://news.1rj.ru/str/per3onal/319

تعداد دکتر ها از تعداد کارگرای ساختمونی داره بیشتر می‌شه تو ایران؛

چرا همه دارن دکتری میگیرن ؟
قبلاً همه ارشد می‌گرفتند که واسه دکتری بتونند اپلای کنند و برند کشور بهتر؛ ولی چرا انقدر دکتری داریم ؟

چیزی می‌دن؛ به ماهم بگید خب !

#تجربه

نیروی Head Hunter یک شرکت باهام تماس گرفت؛ صحبت کردیم و قرار یک صحبت با مدیرفنی و ایشون گذاشته شد.

من هیچکدوم رو نمی‌شناختم و این افراد هم من رو نمی‌شناختند، اسم شرکتی هم که گفتند رو نمی‌شناختم، راجبش شنیده بودم چون شرکت بزرگی هست ولی یادم نمیومد باهاش کار کرده باشم.

کلی صحبت و ... شد؛ پروژه‌ای که ازش صحبت می‌کردن موضوع‌اش شبیه یکی از پروژه‌های قدیمی خودم بود پس خوش درخشیدم، اونها هم خیلی لذت بردند.
صحبت پیشرفت، وقتی مدیر فنی داشت توضیحات می‌داد یک بخشی از پروژه رو دیدم (کمی مشکوک شدم)
جلوتر اسم یک شرکت دیگه اومد، که من باهاش کار کرده بودم؛ متوجه شدم این شرکت بزرگه اون رو خریده!

گفتم؛ اینکه من جزئیات پروژه رو می‌دونم و گفته بودم که کار کردم روی این موضوع، واسه این بود که دقیقاً پروژه‌ای که دست شماست همون چیزی هست که من کار کردم با یک تیم ۵ نفره (الان شده ۳۰ نفر)

ولی هیچکدوم از اون ۵ نفر نبودن
هیچکدوم از داکیومنت‌ها، نمونده بود.
استاندارد‌سازی و قوانین commit, push همه پاک شده بود.
حتی pre-commit رو بجای غیر فعال کردن پاک کرده بودند.

کل تست نویسی‌هایی که بود، مربوط به کارهای من بود و نهایتاً هم ۳ ماه بعد از خدافظی من از تیم.

تیم ۵ نفره من هم آخرین کامیت آخرین نفر از اعضاش ۴ ماه بعد از رفتن من بود.

نمی‌دونم چرا؛ ولی خیلی حس بدی بهم دست داد.
نمی‌تونم کار رو قبول کنم، همه‌ی چیزای قشنگی که ساخته بودم رو نابود کرده بودند!
حالا که دوباره به گِل نشستن اومدن سراغم؛ طرف باورش نمی‌شد پروژه کار من باشه تا اینکه به ایمیلی که باهاش کامیت‌ میزدم ایمیل فرستاد و من متنش رو براش خوندم.

می‌دونم که جوابم برای دعوت به همکاری "نه" هست؛ ولی خیلی خیلی حس بدی داره وقتی می‌بینی چیزی که با ۱۰۰۰ زحمت ساختی رو ۱ احمق نابود کرده.

مدیرفنی جدید، با سواد هست و مطمئنم می‌تونه ریفکتور و استاندارد سازی پروژه رو دوباره انجام بده.

ولی گفتم از این حس بد بگم؛
از اینکه دنیا چقدر کوچیک هست که ممکنه، ۴ سال بعد دوباره کدی که یک روزی خودت زدی بیاد دست خودت!
خوشحالم که از دیدن کد سرفراز شدم؛ نه اینکه بهترین کدهام بوده باشه (قطعاً الان که ۴ سال گذشته کدهای بهتری می‌زنم) ولی اینکه اون موقع به خودم سختی دادم و استانداردها رو رعایت کردم خوشحالم می‌کنه (با وجود همه فشارهایی که برای با سرعت، بدون فکر و بدون تست توسعه دادن کد روم بود)

.

به اندازه جنبه‌ات
به آدما اعتماد کن

.

#باگ تلگرام!

متن سمت راست هست؛ کوت خالی نفرستادم.
انقدر سنگین بود که فرانت تلگرام کمرش شکست😁

ملت انقدر بیکارند
که راجب رنگ کارت بانکی‌اشون پست می‌ذارند.

یکی زده آقا اگر کسی می‌خواد، فلان بانک حساب باز کنه کد معرف منو بزنه، من قهوه‌ای بشم زرد دوست ندارم و ....

یعنی:
بهشون نگیم، اسکلا ۲۰,۰۰۰ تومن بدید براتون پشت و رو برچسب بزنن با طرح و رنگ و همه چیز به سلیقه خودتون ؟!

#موقت

از بچه‌های js, tailwind کار کسی رو داریم ؟
اگر کسی هست که به nvim هم علاقه داشته باشه ممنون میشم این برنچ رو روی کدهاتون تست کنید و عملکردش رو بهم بگید.

Neovim config (My Github)

من روی کدهای کوچیک تست کردم ولی چون درخواست اضافه شدنش از بچه‌های frontend اومده خواستم روی پروژه بزرگ مطمئن باشم از عملکردش.

CAPTCHA:
stands for

"Completely Automated Public Turing test to tell Computers and Humans Apart"

شت

من ۱۰ ساله دارم python رو حرفه‌ای کد میزنم (حرفه‌ای منظورم اینه که محصول میدم باهاش)
اکثراً هم AI و البته ۵-۶ سال هم هست برای بکند هم ازش استفاده می‌کنم.

توی تمام این مدت فقط ۱ پروژه داشتم که این اتفاق براش افتاده اونم، مشکل برنامه‌نویس بوده و عدم خوندن داکیومنت جدید کتابخانه‌ای که ازش استفاده‌ می‌کرده!!!


من تا همین ۱-۲ ماه پیش بصورت روزمره از pip فقط استفاده می‌کردم
Poetry, ...
هم تا حالا استفاده نکردم و بدم میاد ازش، این ۲ ماهه دارم با uv کمی ارتباط می‌گیرم.

این چرت و پرتا چیه می‌گید ؟
اینکه شما اصول اولیه استفاده از یک محصول رو بلد نیستید، مشکل ازون محصول نیست.

اولین نسخه پایتون سال ۱۹۹۱ عمومی شد (بله ۴ سال از جاوا بزرگتر هست) دیگه توی این ۳۴ سال حداقل کار کردن با پکیج‌هاش رو یاد بگیرید.

👆👆👆👆👆

خطاب به اون ۱۹۰ نفری که لایک کردند و نویسنده؛
کیبورد رو بذارید زمین؛ تا وقتی یک کمی پایتون نخوندید.

خب خداروشکر کرم آخر هفته‌ام هم جور شد!

Linux for Mobile

چند وقتی بود گوشی قدیمی رو خالی کرده بودم هیچی نداشت (باطری خراب)
با اینکه بیش از ۶ سال از تولیدش گذشته بود ولی
۵۱۲ گیگ حافظه؛ ۱۲ گیگ رم و پردازنده قویتر از RaspberryPi نمی‌ذاشت بذارمش کنار

پروژه‌های مختلفی رو روش تست کردم؛ deoidian خوب بود ولی من نمی‌خواستم بعنوان گوشی ازش استفاده کنم.

هدفم این بود بجای خرید RaspberryPi جدید؛ ازین استفاده کنم، بشه سرورم!

یک قانونی هست که می‌گه؛

هیچ برنامه نویسی تا وقتی که مجبور نشه و سخت‌افزار کم نیاره نه کد اپتیمایز میزنه نه حتی این موضوع رو تمرین می‌کنه؛
اگر باور نمی‌کنید تاریخچه برنامه‌نویسی رو ببینید، تا وقتی که همه چیز با قانون مور پیش میرفت و نیازی به multicore processor ها نبود، برنامه نویس‌ها بجای بهبود کدهاشون فقط صبر می‌کردند تا سخت‌افزار جدید منتشر بشه (این یک شوخی معروف هست توی کتاب‌های قدیمی؛ اولین بار اینو توی کتاب اسمبلی x86 خوندم و خیلی برام جالب بود.)

خلاصه که به همین دلیل من خیلی از تمرینای خودم رو وقتی پروژه رو کد میزنم و تموم میشه؛ روی RaspberryPi ایی که دارم دپلوی می‌کنم و بعد روی اون پروفایلینگ و تست سرعت و ... می‌گیرم (اینکه چندتا یوزر، چندتا درخواست در ثانیه رو جواب میده و ...)

اینکه بتونم از گوشی‌ قدیمی برای اینکار استفاده کنم خیلی جذاب خواهد بود و این یعنی قدم بعدی میشه --» تمرین high availability

خلاصه که چشمم به آخرهفته هست!

من این شخص رو نمی‌شناسم
ولی خیلی قشنگ و منطقی پروداکت ریویوو انجام میده!

بررسی هم کردم؛ از تولیدی، اسپانسری و ... نگرفته! 😂

بخدا تهش برید بگردید؛ طرف دولوپر و ایناس؛ اصطلاحات رو ببین آخه

در سال ۱۳۵۷، "مدرسه عالی برنامه‌ریزی و کاربرد کامپیوتر" (Higher School of Planning and Computer Application) در ایران وجود داشت. این موسسه از دهه ۱۳۴۰ به آموزش برنامه‌نویسی می‌پرداخت و حتی در زمینه تولید سخت‌افزارهای محلی مانند ترمینال‌ها در سال‌های ۱۹۷۵ تا ۱۹۷۸ پیشرو بود

شب بخیر!

اینکه می‌گید چرا آموزش نمی‌دم (خصوصی)؛ به بچه‌های داخل ایران که هیچ
به بچه‌های خارج از ایران هم قیمتی می‌دم که برای ۹۹٪ بصرفه نیست!

چرا؟
من مدرس نیستم؛ یعنی شغلم تدریس کردن نیست!
ولی خوب انجام دادنش برام خیلی مهمه؛
برای همین مثلاً وقتی هفته‌ای ۴ ساعت با کسی کلاس خصوصی میذارم.

شخصاً ۲۰-۴۰ ساعت روی اون موضوع داکیومنت می‌خونم و خودم رو آپدیت می‌کنم!

من پول اون ۴ ساعت رو نمی‌گیرم؛ پول ۲۰-۴۰ ساعت رو میگیرم؛ ولی چون خودمم داشتم مرور میکردم فقط ۱۰٪ دستمزد کارکردم رو برای اون ۴۰ ساعت میگیرم! و اینطوری هم به باقی قیمت میدم برای آموزش خصوصی:

یعنی اگر فرض کنیم دستمزد ساعتی من ۵۰ دلار هست:
50x40 = 2000
که ۱۰ درصدش میشه؛ ۲۰۰ دلار (برای هر ساعت آموزش)

البته اگر مقدماتی باشه و خیلی ساده؛ ۱۰۰ دلار هست.

ولی اینکه ۹۹٪ به من می‌گید آموزش خصوصی بزار و من قبول نمی‌کنم (خودتون شاهد هستید، توی اولین پیام میگم برید دوره آنلاین ببینید یا با افراد دیگه خصوصی بردارید با من آموزش برداشتن بصرفه نیست) دلیلش این هست.

من باید ۴۰ ساعتی که می‌تونستم ازش پول بیشتری در بیارم رو در هفته بیخیال بشم که ۴ ساعت ۱/۱۰ درآمد داشته باشم!


اینو گفتم چون یک آقایی خیلی ناراحت شد؛ برای آموزش مقدماتی پایتون هرچی گفت؛ من تأکید کردم که آموزش نمی‌دم!