در سال ۱۳۵۷، "مدرسه عالی برنامه‌ریزی و کاربرد کامپیوتر" (Higher School of Planning and Computer Application) در ایران وجود داشت. این موسسه از دهه ۱۳۴۰ به آموزش برنامه‌نویسی می‌پرداخت و حتی در زمینه تولید سخت‌افزارهای محلی مانند ترمینال‌ها در سال‌های ۱۹۷۵ تا ۱۹۷۸ پیشرو بود

شب بخیر!

اینکه می‌گید چرا آموزش نمی‌دم (خصوصی)؛ به بچه‌های داخل ایران که هیچ
به بچه‌های خارج از ایران هم قیمتی می‌دم که برای ۹۹٪ بصرفه نیست!

چرا؟
من مدرس نیستم؛ یعنی شغلم تدریس کردن نیست!
ولی خوب انجام دادنش برام خیلی مهمه؛
برای همین مثلاً وقتی هفته‌ای ۴ ساعت با کسی کلاس خصوصی میذارم.

شخصاً ۲۰-۴۰ ساعت روی اون موضوع داکیومنت می‌خونم و خودم رو آپدیت می‌کنم!

من پول اون ۴ ساعت رو نمی‌گیرم؛ پول ۲۰-۴۰ ساعت رو میگیرم؛ ولی چون خودمم داشتم مرور میکردم فقط ۱۰٪ دستمزد کارکردم رو برای اون ۴۰ ساعت میگیرم! و اینطوری هم به باقی قیمت میدم برای آموزش خصوصی:

یعنی اگر فرض کنیم دستمزد ساعتی من ۵۰ دلار هست:
50x40 = 2000
که ۱۰ درصدش میشه؛ ۲۰۰ دلار (برای هر ساعت آموزش)

البته اگر مقدماتی باشه و خیلی ساده؛ ۱۰۰ دلار هست.

ولی اینکه ۹۹٪ به من می‌گید آموزش خصوصی بزار و من قبول نمی‌کنم (خودتون شاهد هستید، توی اولین پیام میگم برید دوره آنلاین ببینید یا با افراد دیگه خصوصی بردارید با من آموزش برداشتن بصرفه نیست) دلیلش این هست.

من باید ۴۰ ساعتی که می‌تونستم ازش پول بیشتری در بیارم رو در هفته بیخیال بشم که ۴ ساعت ۱/۱۰ درآمد داشته باشم!


اینو گفتم چون یک آقایی خیلی ناراحت شد؛ برای آموزش مقدماتی پایتون هرچی گفت؛ من تأکید کردم که آموزش نمی‌دم!

شبتون خوش 🌹

حالا که اوضاع این روزای اینترنت انقدر خراب هست که سایت‌ خود سرویس دهنده‌ها هم به زور باز می‌شه!

خواستم مقایسه کنم؛ میانگین سرعت اینترنت ثابت رو برای کشور اول و کشور خودمون:

Singapour : 393.15 Mbps
Iran : 18.93 Mbps


جیبوتی: 18.22
اوگاندا: 29.25

۱۲ روز جنگیدیم هنوز ترکشاش داره میاد.

مدیرعامل یکی از شرکت‌هایی که باهاش کار می‌کنم؛ زنگ زده یک توضیحات مفصل و نهایتاً؛ لطفاً برای آخر ماه اگر بازم اوضاع اینترنت درست نشد، ۱۵ تا از نیروها رو برای تعدیل لیست بده (از ۲۰ تا نیرو) که تا آخر شهریور خدافظی کنیم.

داشتم به این فکر می‌کردم چطوری اسم بدم ؟

سنیورها رو بدم ؟ چون راحت کار پیدا می‌کنند ولی بعد جونیور می‌مونه که کار خاصی نمی‌تونه بکنه!
جونیورها رو بدم ؟ سنیور دست خالی می‌مونه و وقتش تلف می‌شه، و بعد نا امیدی و بی‌حوصلگی باعث میشه بذاره بره!

هم جونیور بدم هم سنیور ؟ شرکت بعد از ۱۲ روز جنگ فقط درگیر سرورا بوده رفع مشکلات دسترسی و دپلوی (اکثراً مشتری‌هامونم خارجی هستند)
سنیورها، از توسعه ندادن ناامید می‌شوند و این ناامیدی بین جونیورها هم پخش میشه و دیگه انرژی نمی‌مونه (بخصوص بعد تعدیل)

واقعاً نمی‌دونم چیکار کنم ؟

انقدر بابت مشکلات اینترنت زنگ زدیم که طرف رسماً گفت تهران و دیتاستنترها اختلال عمدی هست؛ لطفاً صبور باشید!

به مدیر عامل می‌گم؛ آقا استارلینک بذار نهایت ۱ ماه حقوق رو می‌خوای بدی دیگه!
می‌ترسه!

توی لیست فعلا؛ اسم خودم رو نوشتم.
شاید با بچه‌ها صحبت کنم؛ دو شغلی‌ها و اونایی که توانایی پیدا کردن کار تو همین مدت کم دارند رو بنویسم.

یکی از بچه‌های تیم آبان‌تتر؛ یک پست گذاشته که نیروی بکند می‌خوایم و سنیور باشه و ....

لینک جای دیگه رو داده؛ که خب ۹۹٪ قطعاً بازشم نمی‌کنند
حداقلش اینه که شما بزنی واسه کدوم زبان برنامه‌نویسی

حالا بگذریم مهم نیست؛ دستم خورد روی پست و باز شد؛ کامنت‌ها رو نگاه می‌کردم!

کار با فلانی عالیه (کامنت از طرف دیزاینر) رفیقشه بریم بعدی !

تیم فوق‌العاده و کار خوب (طرف نیروی مارکتینگ)
همکار بوده !

همکاری با این شرکت باعث رشده (طرف، نقاش)

بعد یک نگاهی کردم دیدم خود کسی که پست رو گذاشته هم نه فنی هست نه حتی نیروی منابع انسانی!

یعنی کل شرکت آبان‌تتر، یک نیروی فنی، یک تک لید یا ... نداشت ؟
یکی که گردن بگیره، پست جذب همکار رو بذاره ؟
یا حداقل ۲ تا کامنت زیر این پست لینکدین بذاره؛ بگیم ایول یکی که فنی هست داره درمورد شرایط خوب تیم می‌گه ؟


واقعاً جالبه


بازم تأکید می‌کنم؛ اگر آگهی استخدام روی لینکدین می‌ذارید، حداقل توی متن زبان برنامه‌نویسی مورد نیاز رو‌ بنویسید!

مثلاً من خودم وقتی دنبال کار نیستم و می‌بینم نوشته بکند Python یا Rust چون شبکه‌ام توی لینکدین روی این دوتا زبان هست؛ پست رو لایک می‌کنم که بهتر دیده بشه یا برای اون دوستانی که می‌دونم می‌فرستم.

این رو یکی از دوستان برام فرستاده!
با کلی سختی، دیدمش (اکانت ندارم، جز تلگرام)

ولی کاملاً ارزشش رو داشت؛ روزمو ساخت.
کسی ویدئو کامل رو داره ؟
یا نفر دوم رو می‌شناسه ؟ (با این صدا باید Influencer باشه)

کانال یوتیوب رو دوستان فرستادند؛

Youtube Link

تو زندگی آدم‌هایی هستند
که وقتی یادشون می‌کنی هم دلت می‌لرزه
هم قلبت تند میزنه هم خاطرات خوبی برات زنده می‌شه

برای این آدما از جان هم ممکنه بگذری
اما هیچوقت نمی‌خوای کنارشون باشی ...

این برای یکی از همون آدم‌های زندگی من

این ترجمه هم خواهد ماند

#موقت

ترجمه آهنگ؛ چون خیلی‌ها گفتید متن رو متوجه نمی‌شید ولی آهنگ قشنگی هست!

به جرأت می‌تونم بگم بالای ۸۰٪ اینایی که توی لینکدین کتاب معرفی می‌کنند
هیچکدوم اون کتاب‌هارو نخوندند؛

من خیلی‌هاش رو خوندم یا به محض معرفی میرم میخونم (بعدش فقط فحش میدم)

باور ندارید ؟ چالش راه بندازیم ؟!

هرجا توی لینکدین پست دیدید از معرفی کتاب؛ از طرف بپرسید!

۱- بنظرت چه مطلبی توی این کتاب اون رو نسبت به کتابهای دیگه این حوزه خاص کرد ؟

۲- چی باعث شد انقدر از خوندن این کتاب لذت ببری که اونو به باقی هم معرفی کنی ؟

به جرأت می‌گم؛ همشون چرند تحویلتون میدن!

بعد شما می‌مونی و ۲ هفته - ۱ ماه وقتی که تلف کردی سر خوندن مرخرفترین کتاب اون حوزه (ولی جلد و صفحه‌ آراییش قشنگ بوده)

پینوشت؛

اگر اینکار رو کردید؛ توی لینکدین منو تگ کنید (بعد از جواب دادن) یا اینکه برای من هم بفرستید. قول می‌دم حتماً بخونم! اگرم سوالی بود جواب بدم 👌

این گروه باید این دختره رو اخراج کنه بنظرم

نه اینکه صداش بد باشه‌ها
نه

ولی اصلاً به صدای اون دوتای دیگه نمیاد؛ ضد هم نیست.
فقط حس رو خراب می‌کنه (بنظرم)

بین اون دوتا پسر هم؛
نفر وسطی باید اوج‌ها رو بخونه، کنترل بهتری روی صداش داره
نفر راستی هم فقط ملو بخونه، عشق کنیم!



البته جدی نگرفتید هم اشکالی نداره؛ چون هیچ تخصصی در این زمینه ندارم.

قبل از ورزش:

مستی‌ام درد منو دیگه دوا نمی‌کنه،
غم با من زاده شده منو رها نمی‌کنه ...

بعد از ورزش:

واویلا لیلی، دوستت دارم خیلی ...

اگر خواستید prompt engineering یاد بگیرید؛ گوگل یک pdf برای این موضوع داره که توسط مهندس‌های خودش نوشته شده.

الکی پول و عمر و .... خودتون رو صرف این دوره‌های شر و ور نکنید!

طرف ۵۰ خط پرامپت نوشته (یکی از بچه‌ها از دوره‌ای که خریده بود بهم داد)؛ میگم می‌دونی چقدر پول توکن بابت این پرامپت ساده داری میدی ؟

براش توی ۲ خط بازنویسی کردم کل پرامپت رو ...

مثلاً یکی از نکاتش که ۲۰ خط رو کم کرد؛ رفرنس دادن بهش بود.
بجای اینکه بگم ی سیستم می‌خوام با این فیچرها و ....
گفتم برای دسته بندی؛ مشابه reddit عمل کن و چون مدل‌های گوگل روی دیتاست‌هایی مثل reddit هم آموزش دیده با همین نیم خط پرامپت کل سیستم تگ زدن و دسته‌بندی رو فهمید.

یک اتفاق جالب امروز برام افتاد؛
یک هم تیمی جدید داریم سطح بالایی هم داره، امروز برای اولین بار به repo های من دسترسی گرفت.

من دوتا پروژه بکند دارم؛ یکیش Python هست، اون یکی Rust رفته بود پروژه Python رو خونده بود اومد گفت چرا هر کدوم رو یک فایل نمی‌کنی؟ فکر می‌کرد مخالف این مدل کد زدنم.

وسط کاری بودم؛ گفتم می‌شه پروژه Rust رو هم بخونی بعدش صحبت کنیم ؟
رفت و وقتی برگشتیم توی جلسه اولین جمله‌اش این بود:

کدوم پروژه رو خودت نزدی ؟ Rust یا Python

با خنده گفتم چرا ؟
می‌گه، توی Rust کوچکترین Enum, Struct زو هم جدا کردی.
راست هم می‌گه Struct رو مثل کلاس فرض کنید توی پایتون اگر trait و impl (اینم مثل متد فرض کنید) نداشته باشه می‌شه مثل dataclass توی پایتون من Struct دارم که فقط دوتا فیلد داره (دوتا استرینگ) ولی توی یک فایل جدا هست

بعد توی پایتون همه چی بغل همه تا وقتی به اندازه کافی بزرگ بشه و بعد refactor بخوره!

گفت چرا اینطوریه ؟ جوابم :

زبان Rust اول و آخر باید خروجی کامپایل بشه؛ یکبار هزینه کامپایل شدن و قدم‌های میانی رو باید بدم برام فرقی نداره، فایل ۵ خطی یا ۳۰۰ خطی ولی سعی می‌کنم فقط برای برنامه‌نویس‌های دیگه راحت باشه توسعه‌اش

توی Python زیاد شدن فایلا هزینه داره؛ خیلی هم benefit خاصی بهم نمی‌ده، خوندن کدهای پایتون وقتی کنار هم هستن از نظر همه برنامه‌نویس‌های تازه‌کار راحت‌تره پس سعی می‌کنم همینجوری نگهش دارم ولی وقتی یک کلاس یا منطق یا ... بزرگ می‌شه اون موقع refactor می‌کنم.

تهش که متوجه شد؛ برام فرقی نمی‌کنه توی کدوم فرمت کد بزنم، گفت پس میرم دقیقتر بخونم!
نمی‌دونم چرا ولی اولش حس کردم با گارد داره میاد، وقتی توضیح دادم گاردش افتاد.

امروز خیلی روز عجیبی بود؛ نمی‌دونم بیماری بود یا کم خوابی یا فشار کاری و مشکلات اخیر باعثش بود.

الان که دارم اینو می‌نویسم، روز ۴ شنبه رو بطور کامل دراز کشیده بودم و به سقف نگاه می‌کردم یا اینکه خواب بودم!

خیلی کم هم برای رفع نیازها مجبور شدم بلند بشم!
ولی جز استراحت، هیچکار مفیدی نکردم.
بسیار خوابیدم و به سقف خیره شدم!

اما حس عجیبی دارم

چندبار نوشتم ولی اصلاً قابل بیان نیست؛ تنها چیزی که می‌تونم بگم اینه که مغزم سفید بود اکثر روز بدون حتی ۱ موضوع برای فکر کردن.