#معرفی_کتاب

📚چهار هزار هفته
✍🏻الیور برکمن


کتاب درباره مدیریت زمان هست اما با یک نگرش دیگه به این موضوع نگاه می کند ؛ به طوری که نویسنده کنترل و مدیریت زمان را در درک عدم توانایی ما در کنترل و مدیریت زمان می داند ؛ آگاهی نسبت به محدودیت های خود همواره کمک میکند که کار ها را با بازدهی بیشتر و بهتر پیش ببریم.

«برکمن» بیان می کند عمری به طول چهار هزار هفته، برای به انجام رساندن تمام کارها کافی نیست: اگر بتوانیم بپذیریم که «مدیریت زمان، آنگونه که آن را می شناسیم، با شکستی مفتضحانه مواجه شده»، آنوقت قادر خواهیم بود از موفقیت هایی لذت ببریم که رسیدن به آن ها در زمان محدودی که داریم، امکان پذیر است.

تلگرام 🧠🔌

الیور برکمن (Oliver Burkeman؛ زادهٔ ۱۹۷۵ روزنامه‌نگار و نویسندهٔ اهل بریتانیا و ساکن نیویورک است که برای گاردین کار می‌کند.
پادزهر: خوشبختی برای کسانی که تحمل مثبت‌اندیشی را ندارند (The Antidote: Happiness for People Who Can't Stand Positive Thinking) از آثار اوست.

تلگرام 🧠🔌

فایل EPUB کتاب چهار هزار ساعت

#تکه_کتاب

«حالا وقتش رسیده ماجرا را بشکافیم و به قلب داستان وارد شویم که بیان‌کردنش دشوار است؛ بیان این احساس که، با وجود این فعالیت‌ها، حتی افراد نسبتاً مرفه هم به‌ندرت کارهای درست انجام می‌دهند. همه احساس می‌کنیم که راه‌های مهم و رضایت‌بخشی برای گذراندن زمان وجود دارد. حتی اگر دقیق هم ندانیم چه راه‌هایی، وقت خود را روشمندانه صرف انجام‌دادن کارهایی به‌جز آن‌ها می‌کنیم. میل به زندگی پُرمعناتر خود را به اَشکال گوناگون نشان می‌دهد. مثلاً، در شوق وقف‌کردن خود در امری مهم، در داشتن این احساس که در این نقطهٔ خاص در تاریخ با تمام بحران‌ها و بلایا مسئولیت شما بیشتر از پول درآوردن و خرج‌کردن است. اما همین میل باعث بروز احساس‌های آزاردهنده‌ای نیز می‌شود، از قبیل احساس اجبار برای داشتن شغل تا بتوانیم برای انجام‌دادن کار محبوبمان یک ذره وقت بخریم، برای وقت‌گذراندن با فرزندان در این کرهٔ خاکی یا گشت‌وگذار در طبیعت زمان کافی داشته باشیم یا دست‌کم در مسیر رفت‌وآمد بین خانه و محل کار عمر خود را هدر ندهیم. چارلز آیزنشتاین، حامی محیط‌زیست و نویسندهٔ کتاب‌های خودشناسی، به یاد دارد که اولین بار احساس «اشتباه‌بودن» طریقهٔ استفاده‌مان از زمان را در زمان کودکی و بزرگ‌شدن در رفاه مالی در دههٔ ۱۹۷۰ امریکا احساس کرد:

می‌دانستم زندگی باید لذت‌بخش‌تر، واقعی‌تر و پُرمعناتر و جهان باید زیباتر از این حرف‌ها باشد. ما نباید از دوشنبه‌ها متنفر و به امید آخرهفته‌ها و تعطیلات زنده باشیم. نباید مجبور باشیم برای دست‌شویی رفتن دست بلند کنیم و اجازه بگیریم. نباید در روزهای زیبا و دل‌انگیز در خانه‌هایمان حبس باشیم.»


📚چهار هزار هفته
✍🏻الیور برکمن
تلگرام 🧠🔌

#تکه_کتاب

هیچ‌وقت روزی نخواهد رسید که همه‌چیز تحت کنترل شما باشد؛


📚چهار هزار هفته
✍🏻الیور برکمن
تلگرام 🧠🔌

#تکه_کتاب

اگر هشتاد سال عمر کنید، فقط حدود چهارهزار هفته زندگی خواهید کرد.


📚چهار هزار هفته
✍🏻الیور برکمن
تلگرام 🧠🔌

#تکه_کتاب

هنگامی که به کوتاهی زندگی پی می بریم-و می پذیریم که چه بخواهیم و چه نخواهیم، بعضی چیزها باید تکمیل نشده باقی بمانند-آزادتر هستیم تا روی آنچه حقیقتا اهمیت دارد، تمرکز کنیم.


📚چهار هزار هفته
✍🏻الیور برکمن
تلگرام 🧠🔌

#تکه_کتاب

همه احساس می کنیم که راه های مهم و رضایت بخشی برای گذراندن زمان وجود دارد. حتی اگر دقیق هم ندانیم چه راه هایی، وقت خود را روشمندانه صرف انجام دادن کارهایی به جز آن ها می کنیم. میل به زندگی پرمعناتر، خود را به شکل های گوناگون نشان می دهد. مثلا در شوق وقف کردن خود در امری مهم، در داشتن این احساس که در این نقطه خاص در تاریخ با تمام بحران ها و بلایا، مسئولیت شما بیشتر از پول درآوردن و خرج کردن است


📚چهار هزار هفته
✍🏻الیور برکمن
تلگرام 🧠🔌

#تکه_کتاب

زمان هم مانند پول است که هرچه بیشتر داشته باشید بهتر است. اما اگر مجبور باشید همه‌چیز را تنهایی تجربه کنید، بی‌نهایت وقت‌داشتن هم هیچ فایده‌ای ندارد. بی‌نهایت کار مهم در طول عمرتان وجود دارد: روابط اجتماعی داشتن، قرار عاشقانه گذاشتن، بچه تربیت‌کردن، کسب‌وکار راه‌انداختن، جنبش سیاسی راه‌انداختن، پیشرفت فنّاوری داشتن که همه و همه نیازمند همگام‌شدن با دیگران است. درواقع، داشتن زمان زیادی بدون فرصت استفاده از آن همراه با دیگران نه‌تنها بی‌فایده است، بلکه عملاً ناخوشایند است. برای همین، بدترین مجازات برای افراد پیش‌مدرن تبعید فیزیکی و طردشدن از جامعه و خارج‌شدن از نظم همگانی قبیله بود.


📚چهار هزار هفته
✍🏻الیور برکمن
تلگرام 🧠🔌

#تکه_کتاب

اگر در محل کار به تروفرز بودن مشهور شوید، فقط کار بیشتری روی سرتان ریخته خواهد شد


📚چهار هزار هفته
✍🏻الیور برکمن
تلگرام 🧠🔌

#تکه_کتاب

به طریقی، دو دقیقه صبر برای گرم‌شدن غذا در مایکروویو اعصاب‌خردکن‌تر از دو ساعت آشپزی روی اجاق است ــ یا ده ثانیه منتظرماندن برای بازشدن وب‌سایت با سرعت پایین اینترنت سخت‌تر از سه روز صبرکردن برای دریافت همان اطلاعات از طریق پست است. چرا که ما به زندگی سرعت داده ایم


📚چهار هزار هفته
✍🏻الیور برکمن
تلگرام 🧠🔌

#تکه_کتاب

فقدان بخشی از زندگی است. همین است که هست؛ و چقدر آرامش‌بخش است که این را با تمام وجود بپذیریم.


📚چهار هزار هفته
✍🏻الیور برکمن
تلگرام 🧠🔌

#تکه_کتاب

شاید مهم‌تر از آن این است که دیدن و پذیرفتن قدرت‌های محدود ما بر زمان می‌تواند ما را ترغیب کند که در اصلِ این ایده شک کنیم: زمان چیزی مصرف‌کردنی است. گزینهٔ دیگری هم وجود دارد: این مفهوم نامتداول اما قدرتمند که اجازه دهیم زمان ما را مصرف کند و زندگی را فرصتی برای عملی‌کردن برنامه‌های ازپیش‌تعیین‌شده برای موفقیت ندانیم، بلکه آن را پاسخ به نیازهای مکانی و زمانی خود در تاریخ ببینیم.


📚چهار هزار هفته
✍🏻الیور برکمن
تلگرام 🧠🔌

#تکه_کتاب

انتخاب‌های سخت اجتناب‌ناپذیر است، مهم این است که یاد بگیریم آگاهانه تصمیم بگیریم که روی چه تمرکز کنیم و از چه چشم‌پوشی کنیم به‌جای این‌که بگذاریم تصمیمات خودبه‌خود گرفته شود یا این‌که خودمان را گول بزنیم که با تلاش بسیار و ترفندهای درست مدیریت زمان ممکن است اصلاً مجبور نشویم این تصمیم‌های سخت را بگیریم. محدودیت‌پذیربودن یعنی در برابر وسوسهٔ اغواگرانهٔ «بازبودن انتخاب‌های پیشِ رو» ــ که درواقع فقط راه دیگری است برای سعی در داشتن حس کنترل ــ مقاومت کنید و به‌جایش تعهدات بزرگ، ترسناک و برگشت‌ناپذیر ببندید؛ تعهداتی که نتیجه‌بخش بودنش پیش‌بینی‌پذیر نیست، اما مطمئناً درنهایت رضایت‌بخش خواهد بود.

📚چهار هزار هفته
✍🏻الیور برکمن
تلگرام 🧠🔌

#تکه_کتاب

هرچه بیشتر برای پُربازده‌بودن تلاش کنیم، این احساس «اشتباه‌بودن» بدتر و بدتر می‌شود و انگار فقط باعث می‌شود امورِ واقعاً مهم را بیشتر و بیشتر پشتِ گوش بیندازیم. هر روز تلاش می‌کنیم کارها را «از سر بگذرانیم» تا از دستشان «راحت» شویم و نتیجه‌اش این است که از لحاظ ذهنی در آینده زندگی می‌کنیم و منتظریم روزی در آینده بالأخره نوبت به انجام‌دادن کارهایی که واقعاً می‌خواهیم برسد و در این حین نگرانیم که نکند در سطح مطلوب نباشیم، نکند انگیزه یا قدرت کافی برای همگام‌شدن با سرعت کنونی زندگی نداشته باشیم.

📚چهار هزار هفته
✍🏻الیور برکمن
تلگرام 🧠🔌

#تکه_کتاب

سبک‌های نو از زندگی می‌روند. آن‌ها هرگز دست از چشم‌وهم‌چشمی برنمی‌دارند، چون هر گاه در خطر نزدیک‌شدن به برخی افراد قرار می‌گیرند، به‌سرعت افراد جدیدتر و بهتری را برای چشم‌وهم‌چشمی انتخاب می‌کنند. در نتیجه، بیشتر و بیشتر کار می‌کنند و چیزی نمی‌گذرد که سرشلوغی نماد تشخص می‌شود که راستش را بخواهید مسخره است: در تمام طول تاریخ، کلِ هدف پول‌داربودن این بود که مجبور نباشی آن‌قدر کار کنی. علاوه‌براین سرشلوغی پول‌دارها واگیردار است، چون یکی از مؤثرترین روش‌های پول درآوردن برای افراد بالادست کاهش هزینه‌ها و بهبود سطح کارایی در محیط کارخانه‌ها و شرکت‌هایشان است. این امر مساوی است با ناامنی بیشتر شغلی برای قشر فرودست که حالا مجبور است تنها برای زنده‌ماندن دوبرابر بیش‌ازپیش کار کند

📚چهار هزار هفته
✍🏻الیور برکمن
تلگرام 🧠🔌

#تکه_کتاب

مؤثرترین راه ریشه‌کن‌کردن حواس‌پرتی فقط دست‌برداشتن از انتظارات بیجا است: بپذیریم که این ناخوشایندی حسی است که همهٔ انسان‌های کرانمند هنگام انجام‌دادن کارهای مهم و ضروری، که مجبورمان می‌کنند با محدودیت‌هایمان در زندگی روبه‌رو شویم، احساس می‌کنند.

📚چهار هزار هفته
✍🏻الیور برکمن
تلگرام 🧠🔌