پیدا کردن OEP (Original Entry Point)

import subprocess
import os

def unpack_upx(file_path):
if not os.path.exists(file_path):
print("فایل پیدا نشد")
return
try:
subprocess.run(['upx', '-d', file_path], check=True)
print("فایل با موفقیت آنپک شد")
except subprocess.CalledProcessError:
print("خطا در آنپک فایل")

unpack_upx('sample.exe')

Renaming (تغییر نام‌ها):

تغییر نام تابع‌ها متغیرها کلاس‌ها به اسم‌های بی‌معنا مثل a, b2, _x1 و غیره

در کد NET. و Java خیلی رایجه



2 Control Flow Obfuscation:

تغییر ساختار طبیعی کدها با اضافه کردن پرش‌های بی‌ربط if/elseهای بی‌معنا و لوپ‌های تودرتو

در اسمبلی به شکل JMP‌های زیاد، CALL های بی‌دلیل یا پرش‌های به عقب دیده میشه



3 Junk Code Injection:

تزریق دستوراتی که هیچ کاری نمی‌کنن (NOP، push/pop‌های بی‌اثر) فقط برای گمراه کردن دیباگر یا دیس‌اسمبلر



4 Opaque Predicates:

شرط هایی که همیشه درست یا غلط هستن ولی تحلیل‌گر رو گیج میکنن

مثل:

CMP EAX, EAX
JNE somewhere ; این هیچ‌وقت اجرا نمیشه



5 String Encryption:

رمزنگاری رشته‌ها (مثل نام توابع، URLها کلیدها) که فقط در زمان اجرا رمزگشایی میشن



6 Anti-Decompiler / Anti-Debug Tricks:

مثل IsDebuggerPresent, CheckRemoteDebuggerPresent و دستوراتی که ابزارهای تحلیل رو crash میکنن

بدافزارها برای پنهان کردن رفتار واقعی‌شون استفاده می‌کنن

توسعه‌دهندگان نرم‌افزارهای پولی برای جلوگیری از کرک

حتی گاهی برای مخفی کردن بخشی از منطق تجاری یا کد لایسنس استفاده میشه