این مستند kubernetes هم دوست داشتم:

https://youtu.be/BE77h7dmoQU?si=bmEl9v1QFWXx4nOJ

https://youtu.be/318elIq37PE?si=DV6KPDvncNfZvgvs

یادتونه گفتم هرچی عصرونه توی ایوون خوردیم توی باغچه دراومده؟ این هندونشه 🦦

فکر کن با هزاربدبختی وصل میشی به نت که کار کنی، ازت مالیات هم برمیدارن روز به روزم کیفیت زندگیت پایین‌تر میارن بعد یه عده اصلا نمیفهمن این مشکلات یعنی چی.


https://news.1rj.ru/str/location_gate

دیروز خیلی قلبم شکست، امیدوارم به زودی عکس بلیط و پاسپورت بذارم و بنویسم به قول ابراهیم گلستان توی نامه به سیمین: «ظلم غریبه رو راحت‌تر از ظلم خودی میشه تحمل کرد.» و هیچوقت هیچوقت برنگردم.

امروز توی مصاحبه ازم پرسیدن چیزهایی رو بگو که توی رزومه‌ات ننوشتی، چیزهایی که هیچ ربطی به کار نداره. از نوشتن و وبلاگ گفتم اینکه سکته‌ای بالا نگهش داشتم، پرسید چندساله؟ با دست شمردم هشت سال. اولین کامنت رو صاحب همین کانال ۲۴۰۰ گذاشت و من اینجوری بودم که it works!

کلی دوست و روابط با کیفیت از دل این بلاگ ساده دراومد با اینکه هیچوقت برنمیگردم پست‌های قبلی رو بخونم از ترس اینکه بزنم پاک‌شون کنم ولی درود به نوشتن.

این پیچک شوق، آبش ده، سیرابش کن. آن کودک ترس، قصه بخوان، خوابش کن.

برای کسی که یه بچه خونگی هست و ساعت ۱۱ خوابه، سر کوکا هنوز دارین پیام اخلاقی میدین. رها کنین.
با تشکر

اگر احیانا تست hackerRank دادین و ansible داشت گیر کردین فصل ۵ این کتاب رو بخونین:

https://www.amazon.com/Ansible-DevOps-Server-configuration-management/dp/098639341X

ایشون یه لول دیگه‌اس :)) نقاشی کشیده

https://x.com/yegmiyu

یه کورس هم اینجا هست:
نقاشی با نخ

https://git.ir/skillshare-painting-with-thread-modern-embroidery-for-beginners/

مچاله

دلم نوشتن می‌خواهد، دلم تنگ شده برای زمان‌هایی که فکرم درگیر موضوعی برای نوشتن می‌ماند، جمله‌ها را سرهم کردن، کنار هم چیدن، صید کلمات و پاراگراف‌ها از دل کتاب‌ها. از کی با خودم انقدر نامهربانانه برخورد کردم که این خوشی را گرفتم؟

اصلا یک بغل گریه می‌خواهد، این بغض نهفته را اتفاقی که امروز افتاد شکست. با یک سهل انگاری، در بالکن باز بود و گربه‌ام (میلو) همان را پرید. چهار طبقه یک راست. در به در دامپزشک بودیم ولی نارنجی به تمام معناست، همکاری نمی‌کند. در حال حاضر حالش خوب است،‌ غذا می‌خورد راه می‌رود، می‌خوابد. یک گربه نخ ما به زندگی روزمره را نگه داشته است. نمی‌دانم این دوران نق و ناله‌هایم و ندیدن نعمت‌ها کی تمام می‌شود، ولی می‌دانم که واقعیت زندگی‌ام انقدرها تار نیست و صرفا این‌ها ناله‌های خستگی است و همین که میدانم خواهد گذشت امیدوار نگهم داشته است.

در فیلم shrinking از ایده‌ی scheduled grieving (زمان‌بندی غم؟ شاید سوگواری برنامه‌ریزی شده؟) حرف می‌زد که ۱۰ یا ۲۰ دقیقه یک آهنگ غمگین پخش می‌کنی و اجازه می‌دهی غمت بالا بیاید و بعد از پایان زمان برگردی، کمک می‌کند کمتر غم هر لحظه سراغت بیاید و غافلگیرت کند. البته که به این راحتی نیست ولی تجربه‌ی expressive writing بهم ثابت کرد که احساسات سرکوب شده و پردازش نشده قدرتش بیشتر از این‌هاست. ایده‌ی آن هم این بود که در مورد موضوعی که می‌خواهی با مداد روی کاغذ با کلمات درشت می‌نویسی، این کند شدن کمک به پردازش احساساتت خواهد کرد.

صبح‌ها تا ساعت ۴ یا ۵ عصر حالم خوب است و شب‌ها سنگین است شاید این‌ها کمک کند از این دوران راحت‌تر بشود عبور کرد.

به قول آقای جک کورنفیلد:

there’s something so mysterious about being human, and the mystery is not a problem to solve, but a reality to experience.

چیزی بسیار رازآلود در انسان بودن وجود دارد، و این راز چیزی نیست که بخواهیم حلش کنیم، واقعیتی است که باید تجربه‌اش کنیم.

#وبلاگ
saharshaker.com/مچاله/

مرسی حال میلو رو پرسیدین، خوبه. بهش گفتم سری بعد خواستی بپری بگو منم بیام باهم بپریم.

وضعیت عدم قطعیتی که توش به سر میبرم:

ما نادیده گرفتن خود را "می‌آموزیم".

چنین پرورش می‌یابیم که دیگران
هرکه و هرچه باشند
جالب‌تر از خود ما هستند.

جون دیدیون


#جمله‌های_روزانه_متمم

چجوری اسم این چیزها یادتون میمونه؟ من هر سری باید سرچ کنم حتی نمی‌دونم اسم رو درست quote کردم یا قبل و بعدشم جزوشه.

دنبال مدارک جمع کردن برای ویزا بودم که دیروز فهمیدم اصل مدرک لیسانسم رو اصلا از دانشگاه نگرفتم :) اینی که دستمه موقته. هفت سال از فارغ شدنم میگذره، عالیه؛ با این وضع پیش برم آفر رو پس می‌گیرن.

چندبار habit trackerهارو print گرفتنی دیدم میلادیه و چیزهایی که باهاشون کار میکنمم میلادی پیش میرن سوییچ کردم روی تقویم میلادی. برای همین تم امسالم رو الان انتخاب میکنم و حول Better Questions میذارم.

این.
و این

https://news.1rj.ru/str/saharshaker/1328