مقالاتی که خانمها نویسنده اول آنها باشند، بیشتر خوانده می شوند!
https://go.nature.com/2An0bOU

در توییتر، اخبار نادرست و غلط، سریعتر از خبرهای صحیح منتقل می شوند.

در پژوهشی که توسط سروش وثوقی
و‌همکارانش در MIT انجام شده است و مقاله ی آن در مارس ۲۰۱۸ در مجله ی ساینس به چاپ رسیده است، ۱۲۶ هزار خبر توئیت شده توسط ۳ میلیون کاربر در سال های ۲۰۱۶ و ۲۰۱۷ مورد بررسی قرار گرفته است.

بر اساس این پژوهش، خبرهای صحیح ندرتا به بیش از ۱۰۰۰ کاربر می رسد ولی اخبار غلط معمولا به ۱۰۰۰ تا ۱۰۰ هزار کار بر می رسد که نشان دهنده ریتوئیت شدن بیشتر اخبار نادرست توسط کاربران است. محققین همچنان مشخص کرده اند که کاربران انسانی و نه ربات ها عمدتا در پخش این اخبار غلط مسئول بوده اند.

مقاله این پروژه، دومین مقاله بین ۱۰۰ مقاله ی برتر از نظر شاخص آلتمتربک در سال ۲۰۱۸ می باشد

#Fakenews #Science #Twitter

https://bit.ly/2DcvbzH
https://go.nature.com/2LJCdBO

‏از ابتدای سال جاری تاکنون ⁧ #جامعه‌المصطفی‌العالمیه ⁩ در ۸تراکنش مجموعا بیش از ۱۲۲میلیارد تومان از ⁧ #خزانه ⁩ کشور دریافت کرده است

‏این رقم ۳۶میلیارد تومان بیشتر از مجموع همه پرداختی‌های خزانه به ⁧ #دانشگاه_صنعتی_شریف ⁩ در سال جاری است
https://bit.ly/2F3dV5u

در بین ۴۰ کشور با نشر حد اقل ده هزار مقاله ISI، پاکستان با ۲۱٪ و مصر با ۱۵/۹٪ بیشترین درصد افزایش تعداد مقالات ۲۰۱۸ را نسبت به سال ۲۰۱۷ داشته اند.

این نسبت برای چین ۱۵٪ بوده است و تعداد مقالات هند، برزیل، مکزیک و ایران هر کدام بیش از ۸٪ نسبت به سال ۲۰۱۷ افزایش داشته است
این گزارش خبری است که نیچر ایندکس آن را منتشر کرده است. بر اساس این گزارش در سال ۱۹۸۰، نود درصد علوم مربوط به پنج کشور آمریکا، انگلستان، فرانسه، آلمان و ژاپن بوده است. در حالی که امروزه بیست کشور در این گروه قرار دارند
https://go.nature.com/2RwFwBI

در این گزارش آمده است که شاید یکی از عللی که پاکستان و مصر بیشترین رشد را داشته اند، قرار داشتن آنها در انتهای لیست چهل کشور بوده است. افزایش همکاری های بین المللی و بودجه پژوهشی از دیگر علل بوده است

متن زیر مربوط به چند گزارش اخیرا چاپ شده از نیچر و نیچر ایندکس در مورد چین می باشد که البته به نظر من می تواند در مورد ایران نیز در نظر گرفته شود.

اگر چه بر اساس گزارش بنیاد علمی آمریکا، مقالات علمی چین در سال ۲۰۱۶ از آمریکا پیشی‌گرفته است اما شاخص های دیگر نشان دهنده ی پایین بودن کیفیت و ارزشمندی مقالات چین می باشد.

برای مثال بر اساس گزارش وزارت علوم چین، میزان استناد به ازای هر مقاله برای چین ۹/۴ بوده است. در حالی که مقدار متوسط جهانی برای این شاخص ۱۱.۸ بوده است. با این میزان، چین رتبه ی پانزدهم جهان را دارد.

علی رغم ۷۵ درصد افزایش نسبت به سال ۲۰۱۲، چین در حایگاه دوم نیچر ایندکس قرار دارد.

از طرفی اشخاص و گروههای چینی که رهبری علوم‌مختلف را بر عهده داشته و دارند خیلی کم هستند. برای مثال تنها یک نفر چینی بوده که تا به حال برنده جایزه نوبل شده است.

یکی از مهمترین علل این موضوع را می توان ناشی از سیستم ارزشیابی و ارتقا اساتید دانست که در آن کمیت بیشتر از کیفیت مورد توجه قرار گرفته است. در حال حاضر محققین چینی تحت فشار زیادی برای نشر مقالات هستند و در غیر این صورت امید کمی برای ارتقا و استخدام خواهند داشت. تنها سه در صد از اعضای هیئت علمی سی و یک تا چهل ساله از شغل خود رضایتمندی کامل دارند.
سیستم های ارزشیابی از سویی دیگر منجر به افزایش بداخلاقی های پژوهشی شده اند و از آنجایی که موسسات و اشخاص از افزایش شهرت خود به واسطه ی افزایش تعداد مقالات راضی هستند، در ننیجه مجازات های شدیدی برای مقابله با بداخلاقی های پژوهشی در نظر گرفته نشده است.

با توجه به افزایش تعداد مقالات چین، ظرفیت رفرنس دهی این کشور نیز افزایش داشته است و در حال حاضر چین مقدار بالایی از میزان خود استنادی را به خود اختصاص داده است و به کمک این موضوع می تواند میزان ارجاعات و در مراحل بعدی میزان مقالات پر استناد خود را نیز افزایش دهد

🔴 بررسی مختصر وضعیت پژوهشی دکتر امیر علی سهراب پور،فوق تخصص گوارش و کبد، معاون آموزش دانشگاه علوم پزشکی تهران و ریاست جدید شبکه هپاتیت ایران

✅ از 22 مقاله منتشر شده توسط ایشان و همکارانشان در مجلات نمایه در اسکپوس، 18 مورد مقالات اریجینال، 2 مورد نامه به سردبیر و 2 مورد مروری می باشند. نخستین مقاله ایشان در 2003 منتشر شده است.

✅ در سالهای 2006 و 2009 و 2015 در نشر مقاله ای همکاری نداشته اند و در بقیه سالها حداقل یک مقاله و حد اکثر 4 مقاله توسط ایشان و همکارانشان منتشر شده است.

✅ از 349 ارجاع دریافت شده توسط این 22 مقاله، تنها یک درصد از سوی خود محقق بوده است. (میزان خود استنادی). شاخص اچ اسکپوس ایشان نیز 10 می باشد.


✅ 22 مقاله ایشان در 17 مجله به چاپ رسیده است. در 5 مجله زیر دو مقاله منتشر کرده اند:

Alimentary Pharmacology And Therapeutics
Archives Of Iranian Medicine
Experimental And Clinical Transplantation
Medical Journal Of The Islamic Republic Of Iran
World Journal Of Gastroenterology

✅ ایشان با 104 محقق دیگر در این 22 مقاله همکار می باشند. بیشترین همکاری را با دکتر رضا ملک زاده داشته اند (در 13 مقاله). با سه نویسنده زیر در 5 مقاله همکاری داشته اند:

Mohamadnejad, Mehdi
Nasseri-Moghaddam, Siavosh
Poustchi, Hossein

✅ بر اساس گوگل اسکالر، 47 مقاله با تعداد 661 ارجاع و شاخص اچ 12 دارند.

منبع: اسکپوس، اسکالر، سامانه علم سنجی

🔴 بررسی مختصر وضعیت پژوهشی دکتر سعید نمکی، ایمونولوژیست و استادیار دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، سرپرست جدید وزارت بهداشت

✅ از26 مقاله منتشر شده توسط ایشان و همکارانشان در مجلات نمایه در اسکپوس، 18 مورد مقالات اریجینال، 2 مورد نامه به سردبیر و 6 مورد مروری می باشند. نخستین مقاله ایشان در 2000 منتشر شده است. در هیچ کدام از مقالات نوینسده اول نبوده اند و تنها در دو مقاله نویسنده ی مسئول هستند

✅ در سالهای 2001 و 2002 و 2003 و 2005 و 2006 و 2008 و 2011 و 2014 در نشر مقاله ای همکاری نداشته اند و در بقیه سالها حداقل یک مقاله و حد اکثر 5 مقاله توسط ایشان و همکارانشان منتشر شده است.

✅ از 151 ارجاع دریافت شده توسط این 26 مقاله، 6 درصد از سوی خود محقق بوده است. (میزان خود استنادی). شاخص اچ اسکپوس ایشان نیز 9 می باشد.


✅ 26 مقاله ایشان در 17 مجله به چاپ رسیده است. در مجله Journal Of Chinese Clinical Medicine تعداد 5 مقاله منتشر کرده اند. در 5 مجله ی زیر دو مقاله منتشر کرده اند:

Immunopharmacology And Immunotoxicology
International Journal Of Cancer Management
Journal Of Biomedical Research
Koomesh
Life Sciences

✅ دکتر نمکی با 87 محقق دیگر در این 26 مقاله همکار می باشند. بیشترین همکاری را با Mirshafiey, Abbas در 9 مقاله و Rezaei-Tavirani, Mostafa در 5 مقاله داشته اند


منبع: اسکپوس و سامانه علم سنجی

#طنز
همراه (Plus one) یک محقق در عروسی چه کسی می تواند باشد؟
PLOS ONE😅
https://bit.ly/2QteoPA

لطیفه پژوهشی به مناسبت تولدم😅😅

برگزیدگان بیست وچهارمین دوره جشنواره تحقیقات علوم پزشکی رازی
https://bit.ly/2GZMg7c

معاون پژوهش وزارت بهداشت، دکتر ملک زاده:
کاهش امتیازات استنادات به مقالات دارای بیش از صد نویسنده به یک پنجاهم در ارزشیابی سال ۹۶
ارسالی از طرف همراهان کانال

پاسخ ISI به یکی از محققان ایرانی که قصد استفاده از یکی از اپلیکیشنهای علم سنجی ISI را داشته است:تحریمها ما را از فراهم اوردن این خدمات برای شما منع می کند
ارسالی از همراهان کانال

داوران برتر 2018 به تفکیک رشته و کشور و ... را از اینجا می توانید ببینید
https://bit.ly/2M50CSu

در تصویر داوران برتر 2018 از ایران در حوزه پزشکی بالینی را می بینید

برخی از داوران ایرانی نیز چون نام کشور را درست وارد نکرده اند جزو لیست ایران قرار نگرفته اند که این موارد را می توان بر اساس نام جسجو کرد

🔴 دکتر امیر حسین صاحبکار در سال 2018 توانسته اند در نشر 211 مقاله و مستند علمی در مجلات نمایه در اسکپوس همکاری کنند.
این محقق فعلا 18 مستند علمی در سال 2019 دارند. ایشان در فاصله 2008 تا 2019 در نشر تعداد 663 مقاله همکاری داشته اند.

✅ از 211 مقاله که ای دکتر صاحبکار در سال 2018 در نشر آنها همکاری داشته اند، تعداد 57 مقاله معادل حدود 27 درصد از مقالات 2018 ابشان در مجله ی Journal Of Cellular Physiology منتشر شده است. تعداد 24 مقاله نیز که معادل حدود 11 درصد می باشد در Journal Of Cellular Biochemistry منتشر شده است.

✅بیشترین همکاری را دکتر یونس پناهی از دانشگاه بقیه الله (عج) با این محقق داشته اند (101 مقاله)

🔴 مجله ی Journal Of Cellular Physiology از انتشارات وایلی می باشد و ضریب نفوذ 3.923 دارد. اسکپوس نشان می دهد که این مجله هیچ وقت بیش از500 مقاله در سال منتشر نکرده است. ولی در سال 2018 تعداد 1582 مقاله منتشر کرده است. این مجله فعلا در سال 2019 تعداد 324 مقاله منتشر کرده است.

✅ اولین مقاله از ایران در این مجله در سال 2007 به چاپ رسیده است. بعد از آن هیچ گاه تعداد مقالات ایران در این مجله بیش از 2 عدد نشده است. تا در سال 2017 این تعداد به 20 عدد رسیده است. در سال 2018 به 264 عدد و در 2019 تا کنون به 71 عدد رسیده است.

✅ بعد از دو ادیتور مجله Giordano, A و Stein, G.S که تعداد 130 و 85 مقاله در مجله چاپ کرده اند، رتبه سوم در چاپ مقالات به دکتر صاحبکار با تعداد 84 مقاله می رسد

✅ بیشترین مقالات این مجله در سال 2018 نیز توسط دکتر صاحبکار و همکاراش چاپ شده است (57 مقاله).

✅ چین و ایران و آمریکا هر یک با تعداد 714 و 264 و 242 سه کشوری هستند که بیشترین مقالات در سال 2018 در این مجله را منتشر کرده اند.

✅ بیشترین مقالات این مجله در سال 2019 نیز تا کنون توسط دکتر صاحبکار و همکارانش چاپ شده است (11 مقاله)

✅ چین و ایران و آمریکا هر یک با تعداد 161 و 71 و 42 سه کشوری هستند که بیشترین مقالات در سال 2019 در این مجله را منتشر کرده اند.

🔴 مجله ی Journal of Cellular Biochemistry نیز از انتشارات وایلی می باشد و ضریب نفوذ 2.959 دارد. اسکپوس نشان می دهد که این مجله هیچ وقت بیش از521 مقاله در سال منتشر نکرده است. ولی در سال 2018 تعداد 1648 مقاله منتشر کرده است. این مجله فعلا در سال 2019 تعداد 204 مقاله منتشر کرده است. ادیتور این مجله نیز همان Stein, G.S می باشد که تا به حال 118 مقاله در مجله چاپ کرده است.

✅ این مجله تا به حال از ایران 277 مقاله منتشر کرده است. که 206 مقاله آن در سال 2018 منتشر شده است و 28 مقاله آن در سال 2019 بوده است. دکتر صاحبکار با همکاری در نشر 31 مقاله، بیشترین همکاری را در نشر مقالات ایرانی این مجله داشته است.

بررسی این اطلاعات با راهنمایی یکی از اساتید همراه کانال و به کمک اسکپوس صورت گرفته است. این طور که ایشان به من اطلاع دادند ظاهرا یکی از ادیتورهای این مجلات به ایران آمده است و از کارهای صورت گرفته توسط محققین ایرانی بازدید داشته اند که نظرشان جلب شده است. ظاهرا سکشن ادیتور ایرانی نیز برای این مجلات در نظر گرفته شده است. در صورتی که اطلاعات نقص داشته باشد ممنون می شوم من را راهنمایی کنید و یا اطلاعات تکمیلی در این مورد برای من ارسال کنید.

معرفی شیوه‌ای ایرانی برای جهش خارق‌العاده در رتبه پژوهشی!
(ارتباط با مقالات GBD)
https://bit.ly/2Rt4C5t

رتبه بندی مراکز تحقیقاتی سال 96 وزارت بهداشت

بالاخره بعد از چندین دوره، وبسایت پزشک پژوهشگر اقدام به معرفی پذیرفته شدگان این دوره کرد.
بر اساس امتیازهای مشخصی که در آیین نامه پزشک ‌پژوهشگر وجود دارد، کسب نود درصد از نمره ی آخرین فرد قبول شده در دورهای دستیار تخصصی و یا فوق تخصصی برای ورود به این دوره ها کافی می باشد.
https://bit.ly/2SQr19u

قبلا مدتی بود که لینک مقالات چاپ شده در شماره ی تکمیلی مجله ی AIM (مورد بررسی از نظر #سالامی) کار نمی کرد که بعدا اصلاح شد.
مجددا این لینک بر روی مجله کار نمی کند و مقالات از مجله قابل دسترسی نیست. هر چند در دادگانهای پابمد و ... مقالات در دسترس هستند.
لینک شماره تکمیلی مجله که فعلا کار نمی کند:
http://www.aimjournal.ir/Archive/20/13

تعدادِ مقالات اریجینال و مروری دکتر علویان (سردبیر مجله ی Hepatitis Monthly) که سالیانه در این مجله منتشر شده است

پیام دکتر علویان در مورد پست آخر کانال در مورد ایشان.
اگر فرصت کنم انشاله بررسی به این شکل را نیز انجام خواهم داد

بررسی مختصر وضعیت پژوهشی 11 پزشک پژوهشگر امسال بر اساس اسکپوس.
(وضعیت مقالات و ارجاعات تنها یکی از معیارهای آیین نامه پزشک پژوهشگر می باشد)

«تحلیل‌های کمّی و استنادی» نباید «اصل» قرار بگیرند
وحید احسانی

کلاریویت آنالیتیکس (تامسون‌رویترز سابق که در ایران همچنان با نام ISI شناخته می‌شود) در صفحۀ Help از تارنمای JCR (گزارش‌های استنادی مجلات) تصریح می‌کند که:

Citation data are not meant to replace informed peer review

انواع شاخص‌ها و تحلیل‌های استنادی، صرفاً در حکم ابزاری هستند که می‌توانند در اختیار «صاحب نظران» قرار بگیرند تا صاحب نظران در ارزیابی آثار پژوهشی، در صورت نیاز از آنها کمک بگیرند، نه اینکه به «الگوریتم‌های قطعی‌ایی تبدیل شوند که مقوله‌هایی مانند «کیفیت اثر پژوهشی»، «ارزش اثر پژوهشی»، «کارآمدی اثر پژوهشی»، «اعتبار و مرتبۀ علمی عضو هیات علمی» و امثال آن را به کمیّت‌هایی بی‌روح و عددی تبدیل کنند. به عبارت دیگر، نهایتاً این صاحب‌نظران و بزرگان هر تخصص هستند که حتّی‌المقدور باید در خصوص «ارزش آثار علمی» و «مرتبۀ علمی همکاران جوانشان» اجتهاد کنند.

بر همین اساس، برخی کشورها نظام‌های ارزیابی پژوهش خود را به جای تکیه بر «شاخص‌ها و تحلیل‌های کمّی»، بر «ارزیابی همکاران صاحب‌نظر» یا همان Peer Review مبتنی کرده‌اند. به عنوان مثال، نظام ارزیابی پژوهش انگلستان (REF: research excellence framework) با صرف هزینه‌های بسیار کلانی، هر ساله کیفیت و اثربخشی فعالیّت‌های پژوهشی دانشگاه‌ها و مراکز پژوهشی مختلف داخلی را ارزیابی می‌کند که محوریّت این نظام سنجش پژوهش همان «ارزیابی همکار» است. استرالیا نیز نظام ارزیابی نسبتاً مشابهی دارد.

تا جایی که من مطالعه کرده‌ام، در اکثر کشورهای توسعه‌یافته، در سطح دانشگاه‌ها نیز تصمیم‌گیری‌های مربوط به «ارتقاء مرتبۀ اعضای هیأت علمی» و امثال آن بیشتر جنبۀ اجتهادی دارد تا تکیه بر کمیّت‌های صِرف. شاهد این ادّعا پروفسورهایی هستند که برون‌دادهای پژوهشی بسیار اندکی دارند. یا کسانی که مثلا صرفا با داشتن 11 مقاله، برندۀ جایزه نوبل شده‌اند. یا کسانی که علّت اعطای جایزۀ نوبل به آنها «فعّالیت‌های موثّرشان در زمینۀ ترویج علم» معرّفی شده است، یعنی کارهایی مانند نگارش مطلب در روزنامه‌ها جهت انتقال مفاهیم علمی به مردم با زبان ساده.

البته مطالب بالا را نباید با عینک «صفر و یکی» (هیچ و همه ای، سیاه و سفیدی) دید. به ویژه در جوامعی مثل ما، نیاز است از شاخص‌های کمّی و استنادی نیز کمک گرفته شود، امّا به قول حضرت حافظ (علیه الرّحمه)، باید متوجه بود که: «این، همه نیست».

چنانچه این مطلب را مفید می‌دانید، لطفا بازنشر دهید.

https://telegra.ph/تحلیل‌های-کمی-و-استنادی-نباید-اصل-قرار-بگیرند-01-16

@vahidehsani_vh