✅ ما معمولاً وقتی یه ظرف گیلاس 🍒 می‌بینیم که یه کرم 🐛 توش باشه، فقط چشم‌مون میره به همون کرم و فراموش می‌کنیم که تو همون ظرف پر از گیلاس‌های خوشمزه 🍒 هم هست.

🔴 همون‌طور که وقتی در زندگی با مشکلات و کمبودها مواجه می‌شیم، به جای دیدن چیزهای خوب و مثبت 🌟، فقط روی مسائل منفی ⚠️ تمرکز می‌کنیم.

🔴 این رفتار باعث می‌شه که قدردانی‌ها و لحظات خوب 🥰 رو نادیده بگیریم و بیشتر به جزییات منفی توجه کنیم. ولی واقعیت اینه که اگر کمی تغییر دیدگاه بدیم، می‌تونیم همون گیلاس‌های خوشمزه 🍒 رو ببینیم و ازشون لذت ببریم ✨

✅ ما همیشه در حال گله و شکایتیم 😔، حتی از خدا 🙏
همش دنبال چیزایی هستیم که نداریم ❌

🔴ولی تا حالا فکر کردیم همین که نفس می‌کشیم و زنده‌ایم 🌱، خودش چه نعمت بزرگیه؟

🔴زندگی 💫 پر از لحظه‌های قشنگ و باارزشیه که خیلی وقتا اصلاً نمی‌بینیمشون

🔴وقتی قدر این لحظه‌ها رو بدونیم، نه فقط به بقیه، بلکه به خودمون هم حس خوب 💖 و آرامش 🕊️ می‌دیم.

🔴آدم‌ها ته دلشون نیاز دارن که قدر چیزایی که دارن رو بدونن؛
از خودشون 🪞، از دور و بری‌هاشون 👨‍👩‍👧‍👦 و از همین زندگی که بهشون داده شده.

🔴قدردانی 🌟 یکی از ویژگی‌های آدمای تاب آوره 💪 اینجور آدما به جای اینکه فقط به سختی‌ها فکر کنن، یاد گرفتن حتی از چیزای کوچیک 🌸 زندگی خوشحال باشن.

و همین جوری توی سختیا هم تاب میارن و کم نمیارن🛡️✨

✅ تو مدرسه سیمرغ 🕊️ ما سال‌هاست قدردانی 🤝 رو جزو فرهنگ‌مون کردیم. حتی براش جلسات مخصوص 🗓️ داریم.

🔴این کار باعث شده که رابطه‌ها تو تیم‌مون خیلی بهتر بشه 💬❤️ و همه قدر زحمات همدیگه رو بیشتر بدونن 🙌

🔴وقتی قدردانی رو می‌ذاریم اول جلسه 🏁، جو جلسه کلی مثبت‌تر می‌شه 🌟 ⚖️

🔴اینطوری همه با ذهن بازتر 🧠✨ به مشکلات نگاه می‌کنن و راحت‌تر با هم همکاری می‌کنن 🤝💡

اینجا راننده ماشین سنگین هم داریم؟ یا کسی که گواهینامه پایه ۱ داشته باشه؟ 😄🚛

اگه هستی، به رسم سیمرغ یه دستی تکون بده ✋ تا بدونیم، چون کار داریم باهات! 😎👇

اینجا بنویسین 👇🏻📝👀

به این قسمتی که هایلایت کردیم دقت کنید:
اولین تجربه رانندگی‌شون چطور بوده؟ 🚗💨

اما صبر کنید… ما اینجا اصلاً در مورد رانندگی حرف نمی‌زنیم! 😉

واقعیت اینه که ما یه جمله داریم:
من اعتماد به نفس ندارم… 🤔

اما سوال اینه: دقیقاً در کدوم موقعیت اعتماد به نفس نداری؟
تو پختن قرمه‌سبزی؟ 🍲
تو پارک دوبل؟ 🚗
یا موقع سخنرانی کردن؟ 🎤

یه سوال مهم داریم که می‌خوایم از خودمون بپرسیم:
اگه اعتماد به نفس بیشتری داشتی، تو زندگیت چه کارایی می‌کردی؟ 🤔💡

ما قدردانیم که این سؤال رو با دقت از خودتون بپرسید و درخواست داریم حتما جوابتون رو برامون بنویسید. 📝💬
شاید جواب شما الهام‌بخش دیگران باشه! ✨🙏👇🏻👇🏻👇🏻

می‌خوایم یه لحظه به این فکر کنیم:
به خاطر اینکه اعتماد به نفس نداشتی، چه چیزهایی رو از دست دادی؟ 🤔💭

کدوم فرصت‌ها رو از دست دادی؟ 🌟
کدوم رویاها خاک شدن و دیگه سراغشون نرفتی؟

واقعیت اینه که اعتماد به نفس یه فرآینده، چیزی نیست که از اول به‌طور طبیعی تو وجودمون باشه. 💡✨
با اقدام و حرکت به جلو ساخته می‌شه، حتی اگه اولش ترس داشته باشیم. 🚶‍♂️💪
قدمای کوچیک می‌تونه شروعی برای ساختن اعتماد به نفس بزرگ باشه! 🌟

من و شما فکر می‌کنیم هر زمان اضطراب نداشتیم، ترس نداشتیم، باید اقدام کنیم. اما خبر بد اینه که اون روز هیچ وقت نخواهی دید. 😅💭
نه شما و نه هیچ انسان دیگه‌ای.
اولین قدم همیشه سخته! ولی همین سختی بخشی از رشد و شروع مسیره. 🚶‍♀️💪✨

جواب‌هاتون دیروز واقعاً تکان‌دهنده بود. 🙏✨

حالا می‌خوایم ببینیم چقدر من و شما رویاهامون رو زیر خاک کردیم. 😔🌱
چرا؟ چون می‌خواستیم از همون اول همه‌چیز رو بلد باشیم.
اما حقیقت اینه که یادگیری و پیشرفت توی مسیر اتفاق میفته، نه از همون شروع! 🚶‍♂️💡🌟

احساس بالا رفتن اعتماد به نفس بعد از این اتفاق می‌افته که یه کار رو عالی انجام بدی💪🌟
اعتماد به نفس با اقدام و تجربه ساخته می‌شه، نه اینکه اول اعتماد به نفس رو بالا ببری تا توانایی انجام کارها رو پیدا کنی🚀✨
در واقع، اقدام کردن حتی با ترس و تردید، اولین قدم برای ساختن اعتماد به نفس واقعیه👣🔥

دقت کنین، نوشتن سال‌ها…
چند سال؟ یک سال؟ دو سال؟ چند ماه؟ چند روز؟
یا حتی چند دقیقه و چند ثانیه از عمرمون گذشت… ⏳😔

من و شما منتظریم که یه روزی، بالاخره به چیزی که می‌خواستیم برسیم.
ولی واقعیت اینه که اون روزی که منتظرش هستیم، از همین لحظه‌ای که شروع کنیم ساخته می‌شه. 💡✨
منتظر نمون، الان وقتشه! 🚀💪

کلمه ترس چند بار توی پیام‌های شما تکرار شده‼️
از بچگی همیشه شنیدیم:
نترس
نگران نباش
استرس نداشته باش

ولی واقعیت اینه که کی تضمین کرده ما نترسیم؟ 🤔
کی کار بدون استرس رو تضمین کرده؟

درگوشی بهتون میگیم:
اون روز در تقویم وجود نداره! 🚫🗓️

و یه لحظه چشم‌هات رو ببند و تصور کن… 👀
با همین فرمون و همین ترس‌ها ادامه دادی. روزها تبدیل به ماه، ماه‌ها تبدیل به سال، و حالا ۱۰ سال گذشته. ⏳
کجا ایستادی؟ 🛑
آیا هنوز هم همون جایی که بودی هستی؟ یا یه گام به جلو برداشتی؟ 🤔💭

هنوز رانندگی نکردی 🚗
هنوز اون کاری که دوست داشتی راه بندازی رو شروع نکردی 💼
فرصت‌ها یکی‌یکی از جلوت رد شدن و فقط نگاه کردی! 👀
چون بلدش نبودی! 😔
ولی هنوز فرصت هست که حرکت کنی و شروع کنی! 💪

حالا برگردیم به امروز… ۲۵ آذر ۱۴۰۳. 📅
این لحظه، همون نقطه‌ایه که می‌تونی برای تغییر تصمیم بگیری. 💡
می‌تونی اجازه بدی ترس‌ها همچنان جلو رفتنت رو بگیرن 🚧
یا می‌تونی قدم برداری و به سمت آینده حرکت کنی! 👣

تو حق انتخاب داری:
کدومش؟
1. قدم برمی‌دارم 💪
2. نه، نمی‌خوام قدم بردارم ❌

می‌تونی قدمی هرچند کوچیک برداری 👣
قدمی که شاید امروز خیلی ساده به نظر بیاد، اما شروع مسیریه که ۱۰ سال بعد وقتی بهش نگاه می‌کنی، با افتخار به خودت بگی:
من اون روز انتخاب کردم که پای زندگی خودم بایستم! 💪🌟
میخوای وایسی پای زندگیت؟ 🤔

✅ اگه هنوز شک داری، یه تمرین داریم که ممکنه یه نگاه جدید بهت بده. 🌟✍️

یه کاغذ بردار 📝 و با دست غیرمسلطت (مثلاً اگه راست‌دستی، با دست چپت) یه جمله ساده بنویس، مثل:

“من می‌تونم یاد بگیرم.” 🌈

بعد، همون جمله رو با دست مسلطت هم بنویس. 💪🖋️

حالا به نوشته‌ها نگاه کن. 👀
می‌بینی که نوشتن با دست غیرمسلط چقدر سخت، کند و نامرتبه؟ 😅🌀

این تمرین یادآوری می‌کنه که هر مهارتی اولش سخته و نامرتب. ✨
اما با تمرین، پیشرفت می‌کنیم و بهتر می‌شیم. 🌱🔥

حالا سؤال مهم:
بعد از این تمرین، چه قدم کوچیکی می‌تونی برداری؟ 🚶‍♀️🚶‍♂️🌟

تصور کن پشت فرمون یه ماشین نشستی و می‌خوای بری دریا و ساحل… 🏖️🚗

وسط راه خسته می‌شی، می‌گی بغل دستیت بشینه و می‌خوابی تاصبح… 🌅😴

صبح که بیدار می‌شی، می‌بینی وسط کویری… 😳🏜️

چه حالی داری؟

حتماً می‌پرسی: چرا اومدیم کویر؟
من می‌خواستم برم دریا… ساحل…

جواب می‌شنوی: خب من پشت فرمون بودم و خواستم ببرمت کویر… 🚗💨