تعطیل کردن و تعطیل بودن
#مدل_ذهنی
#آلودگی_هوا
#تعطیلی_مدارس
بیایید قدری تعطیل کردن و تعطیل بودن را واکاوی کنیم. به هر حال گروهی از افراد تصمیم گیرنده در بخش دولتی تصمیم گرفتند که به دلیل افزایش آلودگی هوا مدارس تهران تعطیل شود. چالشی که به نظر می رسد در شهرهای دیگر کشور مشاهده خواهیم کرد.
تعطیلی مدارس، مساله این نوشتار نیست. اما تعطیلی اذهان دانش آموزان و بخش اعظمی از کنش گران نظام آموزش و پرورش موضوع این نوشتار است.
می خواهم در همین ابتدا پرش کنم به انتها و چند پیشنهاد دهم:
🔸پیشنهادم به پدرها و مادرها:
لطفا در جمع خانواده خود، همین امشب چند دقیقه درباره آلودگی هوا گفتگو کنید. به نظر می رسد در این روزها برخی از گفتگوها حاکی از این است که فرزندی در یک خانواده از تعطیلی مدرسه خوشحال است. امشب از او بپرسید آیا می داند میزان هزینه خسارت ناشی از آلودگی هوا برای کشورمان چقدر است؟ در کنار او بنشینید و با هم جستجو کنید و یک گزارش معتبر را بیابید. مثلا این عبارت را جستجو کنید:
" گزارش پیامدهای زیست محیطی آلودگی هوا "
(این گزارش را دفتر مطالعات زیربنایی مرکز پژوهشهای مجلس در مرداد ۹۶ منتشر کرده است. برای دسترسی راحت تر، این گزارش را در کانال تفکر سیستمی به اشتراک می گذاریم.)
درباره آلودگی هوا در خانواده خود گفتگو کنید. یک گزارش را با همدیگر مرور کنید. با هم صحبت کنید. ببینید که آینده زندگی خودتان و خانواده تان و شهرتان چگونه با اقدامات خودتان ارتباط دارد.
🔸پیشنهادم به معلمان:
لطفا فکر کنید و ببینید درسی که در مدرسه می دهید با ماجرای آلودگی هوا چه ارتباطی دارد؟ یک معلم ریاضی چگونه می تواند یک زنگ درسی خود را طوری طراحی کند که مباحث کلاس درس مرتبط با موضوع آلودگی هوا باشد؟ درباره هر درسی که معلم آن هستید، قدری فکر کنید. کلاس درس خود را در مدرسه به گونه ای طراحی و اجرا کنید که آگاهی و توجه خودتان و شاگردانتان، درباره آلودگی هوا افزایش یابد.
🔸پیشنهادم به مدیران مدارس:
جلسه ای را طراحی کنید و با معلمان درباره آلودگی هوا گفتگو کنید. در این جلسه پرسشگری کنید و ببینید به نظر همکارانتان، مدرسه شما چه نقشی در این چالش ملی می تواند ایفا کند. اگر مدیر یک مدرسه هستید، جستجو کنید و ببینید مدارس کشورهای مختلف دنیا در موضوع آلودگی هوا چه ایده ها و تجربه هایی دارند؟ چگونه با مشارکت معلمان، خانواده ها و دانش آموزان می توان یک کنش اجتماعی اثربخش را در این باره ایجاد کرد؟
بله؛ مدارس تعطیل می شوند
اما این تصمیم خانواده ها، تصمیم معلمان و تصمیم مدیران مدارس است که با تعطیلی مدارس به دلیل آلودگی هوا، فکر و عمل خود را در این باره تعطیل کنند یا در این چالش، یک کنش موثر داشته باشند.
@kashizad | سیدعلیرضا کاشیزاد
-------------------------------------------
کانال تفکر سیستمی
@systemsthinking
#مدل_ذهنی
#آلودگی_هوا
#تعطیلی_مدارس
بیایید قدری تعطیل کردن و تعطیل بودن را واکاوی کنیم. به هر حال گروهی از افراد تصمیم گیرنده در بخش دولتی تصمیم گرفتند که به دلیل افزایش آلودگی هوا مدارس تهران تعطیل شود. چالشی که به نظر می رسد در شهرهای دیگر کشور مشاهده خواهیم کرد.
تعطیلی مدارس، مساله این نوشتار نیست. اما تعطیلی اذهان دانش آموزان و بخش اعظمی از کنش گران نظام آموزش و پرورش موضوع این نوشتار است.
می خواهم در همین ابتدا پرش کنم به انتها و چند پیشنهاد دهم:
🔸پیشنهادم به پدرها و مادرها:
لطفا در جمع خانواده خود، همین امشب چند دقیقه درباره آلودگی هوا گفتگو کنید. به نظر می رسد در این روزها برخی از گفتگوها حاکی از این است که فرزندی در یک خانواده از تعطیلی مدرسه خوشحال است. امشب از او بپرسید آیا می داند میزان هزینه خسارت ناشی از آلودگی هوا برای کشورمان چقدر است؟ در کنار او بنشینید و با هم جستجو کنید و یک گزارش معتبر را بیابید. مثلا این عبارت را جستجو کنید:
" گزارش پیامدهای زیست محیطی آلودگی هوا "
(این گزارش را دفتر مطالعات زیربنایی مرکز پژوهشهای مجلس در مرداد ۹۶ منتشر کرده است. برای دسترسی راحت تر، این گزارش را در کانال تفکر سیستمی به اشتراک می گذاریم.)
درباره آلودگی هوا در خانواده خود گفتگو کنید. یک گزارش را با همدیگر مرور کنید. با هم صحبت کنید. ببینید که آینده زندگی خودتان و خانواده تان و شهرتان چگونه با اقدامات خودتان ارتباط دارد.
🔸پیشنهادم به معلمان:
لطفا فکر کنید و ببینید درسی که در مدرسه می دهید با ماجرای آلودگی هوا چه ارتباطی دارد؟ یک معلم ریاضی چگونه می تواند یک زنگ درسی خود را طوری طراحی کند که مباحث کلاس درس مرتبط با موضوع آلودگی هوا باشد؟ درباره هر درسی که معلم آن هستید، قدری فکر کنید. کلاس درس خود را در مدرسه به گونه ای طراحی و اجرا کنید که آگاهی و توجه خودتان و شاگردانتان، درباره آلودگی هوا افزایش یابد.
🔸پیشنهادم به مدیران مدارس:
جلسه ای را طراحی کنید و با معلمان درباره آلودگی هوا گفتگو کنید. در این جلسه پرسشگری کنید و ببینید به نظر همکارانتان، مدرسه شما چه نقشی در این چالش ملی می تواند ایفا کند. اگر مدیر یک مدرسه هستید، جستجو کنید و ببینید مدارس کشورهای مختلف دنیا در موضوع آلودگی هوا چه ایده ها و تجربه هایی دارند؟ چگونه با مشارکت معلمان، خانواده ها و دانش آموزان می توان یک کنش اجتماعی اثربخش را در این باره ایجاد کرد؟
بله؛ مدارس تعطیل می شوند
اما این تصمیم خانواده ها، تصمیم معلمان و تصمیم مدیران مدارس است که با تعطیلی مدارس به دلیل آلودگی هوا، فکر و عمل خود را در این باره تعطیل کنند یا در این چالش، یک کنش موثر داشته باشند.
@kashizad | سیدعلیرضا کاشیزاد
-------------------------------------------
کانال تفکر سیستمی
@systemsthinking
پیامدهای زیست محیطی آلودگی هوا.pdf
981.8 KB
گزارش پیامدهای زیست محیطی آلودگی هوا
دفتر مطالعات زیربنایی مرکز پژوهشهای مجلس
مرداد ۹۶
@systemsthinking
دفتر مطالعات زیربنایی مرکز پژوهشهای مجلس
مرداد ۹۶
@systemsthinking
Systems Thinking
تعطیل کردن و تعطیل بودن #مدل_ذهنی #آلودگی_هوا #تعطیلی_مدارس بیایید قدری تعطیل کردن و تعطیل بودن را واکاوی کنیم. به هر حال گروهی از افراد تصمیم گیرنده در بخش دولتی تصمیم گرفتند که به دلیل افزایش آلودگی هوا مدارس تهران تعطیل شود. چالشی که به نظر می رسد در…
دوست خوبمان خانم دکتر بانکی در رابطه با این نوشته، نمونهای از تمرینهایی که در مدرسه در رابطه با آلودگی هوا به فرزندشان داده شده را برایمان فرستادهاند:
Forwarded from Deleted Account
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
Forwarded from Deleted Account
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
#تفکر_ساختار_به_عنوان_علت
#تفکر_در_طول_زمان
دیشب در تهران خیلیها از کیفیت بد هوای شهر نالیدند و صبح امروز به جای استفاده از وسایل نقلیه عمومی از خودروی شخصی خود استفاده کردند. در محل کارشان، پیامهای گروهها و کانالهای تلگرامی خودشان را درباره اخبار آلودگی هوا خواندند. با همکارانشان از آلودگی هوا صحبت کردند. سرفه کردند. سر درد گرفتند. و احتمالا امروز هم میروند سوار خودروی شخصی خودشان میشوند و میروند خانه... و امشب از کیفیت بد هوای شهر مینالند.
@systemsthinking
#تفکر_در_طول_زمان
دیشب در تهران خیلیها از کیفیت بد هوای شهر نالیدند و صبح امروز به جای استفاده از وسایل نقلیه عمومی از خودروی شخصی خود استفاده کردند. در محل کارشان، پیامهای گروهها و کانالهای تلگرامی خودشان را درباره اخبار آلودگی هوا خواندند. با همکارانشان از آلودگی هوا صحبت کردند. سرفه کردند. سر درد گرفتند. و احتمالا امروز هم میروند سوار خودروی شخصی خودشان میشوند و میروند خانه... و امشب از کیفیت بد هوای شهر مینالند.
@systemsthinking
🎲 بازی #مسیر_زندگی
یک شبیهسازی چند ساله از زندگی و فرصتی برای آزمودن باورهایی که فکر میکنیم درست هستند.
🗓 شنبه، ۲ دی، ساعت ۱۶ تا ۲۰
🏫 کافه ایونت
👈 ثبتنام: evnd.co/aGtjo
یک شبیهسازی چند ساله از زندگی و فرصتی برای آزمودن باورهایی که فکر میکنیم درست هستند.
🗓 شنبه، ۲ دی، ساعت ۱۶ تا ۲۰
🏫 کافه ایونت
👈 ثبتنام: evnd.co/aGtjo
وضعیت ایران در رکن #کارایی_بازار_نیروی_کار
#گزارش_رقابت_پذیری_جهانی
مجمع جهانی اقتصاد از سال ۲۰۰۵ این گزارش را در ۱۲ ركن تهیه و منتشر می كند. | مرکز پژوهشهای مجلس
@systemsthinking
#گزارش_رقابت_پذیری_جهانی
مجمع جهانی اقتصاد از سال ۲۰۰۵ این گزارش را در ۱۲ ركن تهیه و منتشر می كند. | مرکز پژوهشهای مجلس
@systemsthinking
#فرهنگ_سازمانی
#تفکر_در_طول_زمان
#تفکر_ساختار_به_عنوان_علت
در آخرین #گزارش_رقابت_پذیری_جهانی؛ سال ۲۰۱۸
رتبه ایران در رکن "کارایی بازار نیروی کار" در بین ۱۳۷ کشور، ۱۳۰ است. اگر به این رتبه در طول زمان نگاه کنیم متوجه میشویم
که مشکلات جدی و ساختاری وجود دارد، چرا که همیشه در بخش انتهایی جدول بودهایم.
در این گزارش رکن #کارایی_بازار_نیروی_کار، از ده مولفه تشکیل شده است. این ده مولفه عبارت است از:
همکاری در روابط کارگر - کارفرما
انعطافپذیری در تعیین دستمزد
سهولت استخدام و اخراج از نظر قانونی
هزینه اخراج کارکنان اضافی
اثر منفی مالیات بر انگیزه کار و سرمایهگذاری
وجود ارتباط بین دستمزد و بهره وری
عدم دخالت روابط در استخدام مدیران ارشد
فرار مغزها
ظرفیت کشور در جذب نیروی کار نخبه
مشارکت زنان در نیروی کار
خبر خوب این است که به نسبت سال ۲۰۱۷، ۴ رتبه بهبود داشتهایم و خبر بد این که همچنان در ده کشور آخر این فهرست هستیم.
یک نکته
ویژه سرمایههای انسانی سازمانها:
در هر سازمانی که هستید درباره این ده مولفه با همکاران خود گفتگو کنید. از همکارانتان بپرسید که با توجه به تجربه ایشان، وضعیت سازمان شما از کدام سازمان ایرانی بدتر است و از وضعیت کدام سازمان ایرانی بهتر است. با توجه به این گفتگوها، خودتان سه سازمان بدتر و سه سازمان بهتر را انتخاب کنید.
سه گام پیشنهادی
🔸یک. به وبسایتها و کانالهای ارتباطی هر یک از این شش سازمان نگاهی بیندازید.
پس از این بررسی در یک صفحه بنویسید که چه چیزی برایتان جالب بوده است و برای شخص شما آموزنده بود.
🔸دو. با شبکه روابطی که دارید، با یک یا چند نفر از سرمایههای انسانی این شش سازمان ارتباط برقرار کنید و با ایشان درباره شرایط نیروی کار در سازمانی که حضور دارند، گفتگو کنید.
پس از این بررسی در یک صفحه بنویسید که چه چیزی برایتان جالب بوده است و برای شخص شما آموزنده بود.
🔸سه. دو صفحهای را که در دو قسمت قبل نوشتهاید، خودتان بخوانید. درباره وضعیت سازمان خودتان فکر کنید.
پس از این با همکارانتان درباره یافتههای خود گفتگو کنید. و دست کم یک اقدام عملی برای بهبود وضع نیروی کار در سازمان خود طراحی کنید و با مشارکت همکاران داوطلب خود اقدام تان را به اجرا برسانید. شاید از گفتگویی با مدیران آغاز شود و شاید از جایی دیگر.
اگر هر سه گام را انجام دهید؛ شما به یک کنشگر فعال در سازمان خود تبدیل خواهید شد. تسلیم نشوید. ادامه دهید.
فردی را پیدا کنید که در سازمانی دیگر این سه گام را انجام داده است و از کنشگران فعال آن سازمان است، با او ارتباط برقرار کنید و ارتباط خودتان را حفظ کنید.
در مرحله بعد نفر سوم و چهارم را به جمع خود دعوت کنید. این جمع کنشگر، رفته رفته میتواند سبب یادگیری مستمر و ارتقای انگیزه تک تک حاضران شود.
اگر این جمعها شکل بگیرند، حفظ شوند و بزرگ شوند؛ در سالهای آتی وضعیت ایران در "کارایی بازار نیروی کار" بهبود چشمگیری خواهد یافت.
@kashizad | سیدعلیرضا کاشیزاد
-------------------------------------------
کانال تفکر سیستمی
@systemsthinking
#تفکر_در_طول_زمان
#تفکر_ساختار_به_عنوان_علت
در آخرین #گزارش_رقابت_پذیری_جهانی؛ سال ۲۰۱۸
رتبه ایران در رکن "کارایی بازار نیروی کار" در بین ۱۳۷ کشور، ۱۳۰ است. اگر به این رتبه در طول زمان نگاه کنیم متوجه میشویم
که مشکلات جدی و ساختاری وجود دارد، چرا که همیشه در بخش انتهایی جدول بودهایم.
در این گزارش رکن #کارایی_بازار_نیروی_کار، از ده مولفه تشکیل شده است. این ده مولفه عبارت است از:
همکاری در روابط کارگر - کارفرما
انعطافپذیری در تعیین دستمزد
سهولت استخدام و اخراج از نظر قانونی
هزینه اخراج کارکنان اضافی
اثر منفی مالیات بر انگیزه کار و سرمایهگذاری
وجود ارتباط بین دستمزد و بهره وری
عدم دخالت روابط در استخدام مدیران ارشد
فرار مغزها
ظرفیت کشور در جذب نیروی کار نخبه
مشارکت زنان در نیروی کار
خبر خوب این است که به نسبت سال ۲۰۱۷، ۴ رتبه بهبود داشتهایم و خبر بد این که همچنان در ده کشور آخر این فهرست هستیم.
یک نکته
ویژه سرمایههای انسانی سازمانها:
در هر سازمانی که هستید درباره این ده مولفه با همکاران خود گفتگو کنید. از همکارانتان بپرسید که با توجه به تجربه ایشان، وضعیت سازمان شما از کدام سازمان ایرانی بدتر است و از وضعیت کدام سازمان ایرانی بهتر است. با توجه به این گفتگوها، خودتان سه سازمان بدتر و سه سازمان بهتر را انتخاب کنید.
سه گام پیشنهادی
🔸یک. به وبسایتها و کانالهای ارتباطی هر یک از این شش سازمان نگاهی بیندازید.
پس از این بررسی در یک صفحه بنویسید که چه چیزی برایتان جالب بوده است و برای شخص شما آموزنده بود.
🔸دو. با شبکه روابطی که دارید، با یک یا چند نفر از سرمایههای انسانی این شش سازمان ارتباط برقرار کنید و با ایشان درباره شرایط نیروی کار در سازمانی که حضور دارند، گفتگو کنید.
پس از این بررسی در یک صفحه بنویسید که چه چیزی برایتان جالب بوده است و برای شخص شما آموزنده بود.
🔸سه. دو صفحهای را که در دو قسمت قبل نوشتهاید، خودتان بخوانید. درباره وضعیت سازمان خودتان فکر کنید.
پس از این با همکارانتان درباره یافتههای خود گفتگو کنید. و دست کم یک اقدام عملی برای بهبود وضع نیروی کار در سازمان خود طراحی کنید و با مشارکت همکاران داوطلب خود اقدام تان را به اجرا برسانید. شاید از گفتگویی با مدیران آغاز شود و شاید از جایی دیگر.
اگر هر سه گام را انجام دهید؛ شما به یک کنشگر فعال در سازمان خود تبدیل خواهید شد. تسلیم نشوید. ادامه دهید.
فردی را پیدا کنید که در سازمانی دیگر این سه گام را انجام داده است و از کنشگران فعال آن سازمان است، با او ارتباط برقرار کنید و ارتباط خودتان را حفظ کنید.
در مرحله بعد نفر سوم و چهارم را به جمع خود دعوت کنید. این جمع کنشگر، رفته رفته میتواند سبب یادگیری مستمر و ارتقای انگیزه تک تک حاضران شود.
اگر این جمعها شکل بگیرند، حفظ شوند و بزرگ شوند؛ در سالهای آتی وضعیت ایران در "کارایی بازار نیروی کار" بهبود چشمگیری خواهد یافت.
@kashizad | سیدعلیرضا کاشیزاد
-------------------------------------------
کانال تفکر سیستمی
@systemsthinking
Forwarded from Systems Thinking (Bahareh Mirzapour)
📚 دورهٔ آموزشی #یادگیری_و_تفکرسیستمی_در_مدرسه
ویژه معلمان، مدیران و کارشناسان آموزشی
🗓 دی ۹۶
📍مجتمع آموزشی راه رشد
👈 ثبتنام: goo.gl/8uTTcc
@systemsthinking
ویژه معلمان، مدیران و کارشناسان آموزشی
🗓 دی ۹۶
📍مجتمع آموزشی راه رشد
👈 ثبتنام: goo.gl/8uTTcc
@systemsthinking
بازی #مسیر_زندگی هماکنون در کافه #ایونت در حال برگزاری است.
بازی #مسیر_زندگی به پایان رسیده است و وقت بازبینی نتایج و دیدن ماحصل کار است.
Audio
سخنرانی مهم و صریح
دکتر علینقی مشایخی
عملکردمان رضایتبخش نیست
ما جمهوری اسلامی را دوست داریم
ساختار دولت باید اصلاح شود
به ارتقای کارایی دولت نیاز داریم
۲ دی ۹۶ | کنفرانس مدیریت
@systemsthinking
دکتر علینقی مشایخی
عملکردمان رضایتبخش نیست
ما جمهوری اسلامی را دوست داریم
ساختار دولت باید اصلاح شود
به ارتقای کارایی دولت نیاز داریم
۲ دی ۹۶ | کنفرانس مدیریت
@systemsthinking
در این بخش از #کتاب_بخوانیم، بخشهایی از کتاب " #صلح را باید از کودکی آموخت" را با هم میخوانیم:
📚 به کلاس میرویم، به بچهها که نشستهاند و نهایتا مربی یا معلم نگاه میکنیم. من از بچههای پیش از دبستان تا دانشگاه را در نظر میگیرم.
وقتی استاد یا معلم در کلاس بین بچهها یک حالت مقایسهای ایجاد میکند و عملا شروع به #تشویق کردن عدهای و تشویق نکردن عدهٔ دیگری میکند در آنهایی که تشویق نمیکند یک نوع احساس عدم امنیت ایجاد میکند و برای آنهایی که تشویق میشوند یک نوع دیگر احساس ناامنی ایجاد میشود.
📚 در آنهایی که تشویق میشوند، احساس ناامنی اینگونه ایجاد میآید که آنها میخواهند سعی کنند همیشه مقام اول را داشته باشند که در آموزش و پرورش از آن بهعنوان انگیزهای برای پیشرفت صحبت میشود. من این را انگیزهٔ پیشرفت نمیدانم، چرا؟
به دلیل اینکه این آدم در شرایط خاصی حبس میشود و دیگر خودش نیست و آزادی عملش را ندارد. در واقع بهطور روشمند یک حالت اسارت برای او ایجاد میشود.
📚 بچههایی که تشویق نمیشوند در وجودشان نسبت به بچههایی که تشویق میشوند حالت تعارض پیدا میکنند و اولین مشکلی که برایشان به وجود میآید این است که «چرا من نه!» گفتن چرا من نه، باعث میشود خودشان را دائم با دیگران مقایسه کنند. در واقع دیگر خودشان نیستند و ماهیت اصلی خودشان را از دست میدهند و این حالت مقایسه در وجودشان ناامنی ایجاد میکند. مربی ضمن اینکه دوست دارد دست حمایتیاش را برای پیشرفت پشت هر بچهای بگذارد، باید خیلی ظریف عمل کند، تا این حالت مقایسه پیش نیاید. برای اینکه بچهها حالت «چرا من نه؟» را پیدا نکنند، باید یاد بگیرند با هم کار کنند. ص۵۰
🗂 #کتاب صلح را باید از کودکی آموخت/ گفتو گو با #توران_میرهادی و #ناصر_یوسفی؛ به کوشش: #پریچهر_نسرینپی- تهیه شده در: مؤسسهٔ پژوهشی کودکان دنیا
@systemsthinking
📚 به کلاس میرویم، به بچهها که نشستهاند و نهایتا مربی یا معلم نگاه میکنیم. من از بچههای پیش از دبستان تا دانشگاه را در نظر میگیرم.
وقتی استاد یا معلم در کلاس بین بچهها یک حالت مقایسهای ایجاد میکند و عملا شروع به #تشویق کردن عدهای و تشویق نکردن عدهٔ دیگری میکند در آنهایی که تشویق نمیکند یک نوع احساس عدم امنیت ایجاد میکند و برای آنهایی که تشویق میشوند یک نوع دیگر احساس ناامنی ایجاد میشود.
📚 در آنهایی که تشویق میشوند، احساس ناامنی اینگونه ایجاد میآید که آنها میخواهند سعی کنند همیشه مقام اول را داشته باشند که در آموزش و پرورش از آن بهعنوان انگیزهای برای پیشرفت صحبت میشود. من این را انگیزهٔ پیشرفت نمیدانم، چرا؟
به دلیل اینکه این آدم در شرایط خاصی حبس میشود و دیگر خودش نیست و آزادی عملش را ندارد. در واقع بهطور روشمند یک حالت اسارت برای او ایجاد میشود.
📚 بچههایی که تشویق نمیشوند در وجودشان نسبت به بچههایی که تشویق میشوند حالت تعارض پیدا میکنند و اولین مشکلی که برایشان به وجود میآید این است که «چرا من نه!» گفتن چرا من نه، باعث میشود خودشان را دائم با دیگران مقایسه کنند. در واقع دیگر خودشان نیستند و ماهیت اصلی خودشان را از دست میدهند و این حالت مقایسه در وجودشان ناامنی ایجاد میکند. مربی ضمن اینکه دوست دارد دست حمایتیاش را برای پیشرفت پشت هر بچهای بگذارد، باید خیلی ظریف عمل کند، تا این حالت مقایسه پیش نیاید. برای اینکه بچهها حالت «چرا من نه؟» را پیدا نکنند، باید یاد بگیرند با هم کار کنند. ص۵۰
🗂 #کتاب صلح را باید از کودکی آموخت/ گفتو گو با #توران_میرهادی و #ناصر_یوسفی؛ به کوشش: #پریچهر_نسرینپی- تهیه شده در: مؤسسهٔ پژوهشی کودکان دنیا
@systemsthinking
#یادگیری
#تفکر_در_طول_زمان
#تفکر_ساختار_به_عنوان_علت
پانزدهمین کنفرانس مدیریت در حال برگزاری است.
من در گوشه ای نشستهام. به تعداد زیاد صندلیهای خالی فکر میکنم و به تعداد زیادی از سخنرانیهای تکراری.
در روز نخست کنفرانس، نایب رییس اتاق بازرگانی گفت: چه حیف که صندلیهای خالی داریم. او گفت: همکارانش در بخش خصوصی باید به یادگیری و نوآوری اهمیت دهند. او گفت این اولین بار است که در طول پانزده سال گذشته اتاق بازرگانی به نمایندگی از بخش خصوصی در این کنفرانس حضور یافته است. او گفت: متاسفیم. جبران میکنیم.
به مدیران ارشد دولتی فکر میکنم.
درباره مدیران ارشد دولتی و مشاهدههایم از میزان و کیفیت مشارکت ایشان دست کم در طی هشت دوره اخیر این کنفرانس، بهتر است چیزی نگویم.
کنفرانس مدیریت؛ یکی از کنفرانسهای با سابقه ایرانی این گونه خود را تبلیغ میکند: " گردهمایی بزرگ مدیران؛ کنفرانسی برای آنان که وقت محدود دارند "
بگذارید چند سوال را فهرست کنم:
سوال اول:
چرا در یک کشوری که تعداد مدیران آن کم نیست، صندلیهای یک رویداد با سابقه ویژه آموزش مدیران و به اشتراک گذاری تجارب مدیریت خالی میماند؟
سوال دوم:
چرا مدیرانی داریم که وقت محدودی برای یاد گرفتن دارند؟ یا بهتر بگویم: چرا مدیرانی داریم که اصلا وقت یاد گرفتن ندارند؟
سوال سوم:
چرا بخش قابل توجهی از سخنرانیها تکراری میشوند؟ برای چه گروه از مخاطبان تکراری است و برای چه گروهی تازه؟
سوال چهارم:
چرا کنفرانس مدیریت و همایشهای مختلف مرتبط به مدیریت و اقتصاد در ایران به طور جدی نقد نمیشوند؟
اینجا نمیخواهم به این سوالات پاسخ دهم چرا که فکر میکنم پاسخ به این سوالات نیاز به مطالعه و بررسی دارد. اما چند نکته بیان میکنم که شاید در فرآیند تحلیل و پاسخ به سوالات مطرح شده، به کار آید.
🔸نکته اول
به نظر میرسد مدیران سازمانهای ایرانی خیلی کم کتاب میخوانند؛ به ویژه کتابهای به روز مدیریت.
اگر بخش اعظمی از مدیران سازمانهای ما یاد بگیرند که کتاب بخوانند و درباره مطالعات و آموختههای خود فکر کنند... آنگاه در طول زمان میتوان امید داشت که مدیران ما آموختههای خود را در عمل به کار گیرند.
🔸نکته دوم
به نظر میرسد مدیران سازمانهای ایرانی خیلی کم یادداشت مینویسند؛ به ویژه یادداشت هایی از تجربههای خود.
اگر بخش اعظمی از مدیران سازمانهای ما یاد بگیرند که یادداشت بنویسند و تجربههای خود را روی کاغذ بیاورند... آنگاه در طول زمان میتوان امید داشت که مدیران ما به اشتباهات خود پیببرند و عطشی برای یادگیری بیابند.
🔸نکته سوم
به نظر میرسد پژوهشگران و کنشگران آموزش و مشاوره مدیریت در ایران، خیلی کم تفکر انتقادی دارند؛ به ویژه درباره فعالیتها و خدمات صنعت خودشان.
اگر بخش اعظمی از پژوهشگران و کنشگران آموزش و مشاوره مدیریت یاد بگیرند که انتقادی فکر کنند و فعالیتها و خدمات صنعت خود را در کشورمان تحلیل کنند... آنگاه در طول زمان میتوان امید داشت که میزان فعالیتهای ارزش آفرین صنعت آموزش و مشاوره مدیریت به طرز معناداری افزایش یابد.
@kashizad | سیدعلیرضا کاشیزاد
-------------------------------------------
کانال تفکر سیستمی
@systemsthinking
#تفکر_در_طول_زمان
#تفکر_ساختار_به_عنوان_علت
پانزدهمین کنفرانس مدیریت در حال برگزاری است.
من در گوشه ای نشستهام. به تعداد زیاد صندلیهای خالی فکر میکنم و به تعداد زیادی از سخنرانیهای تکراری.
در روز نخست کنفرانس، نایب رییس اتاق بازرگانی گفت: چه حیف که صندلیهای خالی داریم. او گفت: همکارانش در بخش خصوصی باید به یادگیری و نوآوری اهمیت دهند. او گفت این اولین بار است که در طول پانزده سال گذشته اتاق بازرگانی به نمایندگی از بخش خصوصی در این کنفرانس حضور یافته است. او گفت: متاسفیم. جبران میکنیم.
به مدیران ارشد دولتی فکر میکنم.
درباره مدیران ارشد دولتی و مشاهدههایم از میزان و کیفیت مشارکت ایشان دست کم در طی هشت دوره اخیر این کنفرانس، بهتر است چیزی نگویم.
کنفرانس مدیریت؛ یکی از کنفرانسهای با سابقه ایرانی این گونه خود را تبلیغ میکند: " گردهمایی بزرگ مدیران؛ کنفرانسی برای آنان که وقت محدود دارند "
بگذارید چند سوال را فهرست کنم:
سوال اول:
چرا در یک کشوری که تعداد مدیران آن کم نیست، صندلیهای یک رویداد با سابقه ویژه آموزش مدیران و به اشتراک گذاری تجارب مدیریت خالی میماند؟
سوال دوم:
چرا مدیرانی داریم که وقت محدودی برای یاد گرفتن دارند؟ یا بهتر بگویم: چرا مدیرانی داریم که اصلا وقت یاد گرفتن ندارند؟
سوال سوم:
چرا بخش قابل توجهی از سخنرانیها تکراری میشوند؟ برای چه گروه از مخاطبان تکراری است و برای چه گروهی تازه؟
سوال چهارم:
چرا کنفرانس مدیریت و همایشهای مختلف مرتبط به مدیریت و اقتصاد در ایران به طور جدی نقد نمیشوند؟
اینجا نمیخواهم به این سوالات پاسخ دهم چرا که فکر میکنم پاسخ به این سوالات نیاز به مطالعه و بررسی دارد. اما چند نکته بیان میکنم که شاید در فرآیند تحلیل و پاسخ به سوالات مطرح شده، به کار آید.
🔸نکته اول
به نظر میرسد مدیران سازمانهای ایرانی خیلی کم کتاب میخوانند؛ به ویژه کتابهای به روز مدیریت.
اگر بخش اعظمی از مدیران سازمانهای ما یاد بگیرند که کتاب بخوانند و درباره مطالعات و آموختههای خود فکر کنند... آنگاه در طول زمان میتوان امید داشت که مدیران ما آموختههای خود را در عمل به کار گیرند.
🔸نکته دوم
به نظر میرسد مدیران سازمانهای ایرانی خیلی کم یادداشت مینویسند؛ به ویژه یادداشت هایی از تجربههای خود.
اگر بخش اعظمی از مدیران سازمانهای ما یاد بگیرند که یادداشت بنویسند و تجربههای خود را روی کاغذ بیاورند... آنگاه در طول زمان میتوان امید داشت که مدیران ما به اشتباهات خود پیببرند و عطشی برای یادگیری بیابند.
🔸نکته سوم
به نظر میرسد پژوهشگران و کنشگران آموزش و مشاوره مدیریت در ایران، خیلی کم تفکر انتقادی دارند؛ به ویژه درباره فعالیتها و خدمات صنعت خودشان.
اگر بخش اعظمی از پژوهشگران و کنشگران آموزش و مشاوره مدیریت یاد بگیرند که انتقادی فکر کنند و فعالیتها و خدمات صنعت خود را در کشورمان تحلیل کنند... آنگاه در طول زمان میتوان امید داشت که میزان فعالیتهای ارزش آفرین صنعت آموزش و مشاوره مدیریت به طرز معناداری افزایش یابد.
@kashizad | سیدعلیرضا کاشیزاد
-------------------------------------------
کانال تفکر سیستمی
@systemsthinking
میلاد حضرت مسیح(ع) و آغاز سال جدید میلادی مبارک☘️
@systemsthinking
@systemsthinking