بازی #مسیر_زندگی هماکنون در کافه #ایونت در حال برگزاری است.
بازی #مسیر_زندگی به پایان رسیده است و وقت بازبینی نتایج و دیدن ماحصل کار است.
Audio
سخنرانی مهم و صریح
دکتر علینقی مشایخی
عملکردمان رضایتبخش نیست
ما جمهوری اسلامی را دوست داریم
ساختار دولت باید اصلاح شود
به ارتقای کارایی دولت نیاز داریم
۲ دی ۹۶ | کنفرانس مدیریت
@systemsthinking
دکتر علینقی مشایخی
عملکردمان رضایتبخش نیست
ما جمهوری اسلامی را دوست داریم
ساختار دولت باید اصلاح شود
به ارتقای کارایی دولت نیاز داریم
۲ دی ۹۶ | کنفرانس مدیریت
@systemsthinking
در این بخش از #کتاب_بخوانیم، بخشهایی از کتاب " #صلح را باید از کودکی آموخت" را با هم میخوانیم:
📚 به کلاس میرویم، به بچهها که نشستهاند و نهایتا مربی یا معلم نگاه میکنیم. من از بچههای پیش از دبستان تا دانشگاه را در نظر میگیرم.
وقتی استاد یا معلم در کلاس بین بچهها یک حالت مقایسهای ایجاد میکند و عملا شروع به #تشویق کردن عدهای و تشویق نکردن عدهٔ دیگری میکند در آنهایی که تشویق نمیکند یک نوع احساس عدم امنیت ایجاد میکند و برای آنهایی که تشویق میشوند یک نوع دیگر احساس ناامنی ایجاد میشود.
📚 در آنهایی که تشویق میشوند، احساس ناامنی اینگونه ایجاد میآید که آنها میخواهند سعی کنند همیشه مقام اول را داشته باشند که در آموزش و پرورش از آن بهعنوان انگیزهای برای پیشرفت صحبت میشود. من این را انگیزهٔ پیشرفت نمیدانم، چرا؟
به دلیل اینکه این آدم در شرایط خاصی حبس میشود و دیگر خودش نیست و آزادی عملش را ندارد. در واقع بهطور روشمند یک حالت اسارت برای او ایجاد میشود.
📚 بچههایی که تشویق نمیشوند در وجودشان نسبت به بچههایی که تشویق میشوند حالت تعارض پیدا میکنند و اولین مشکلی که برایشان به وجود میآید این است که «چرا من نه!» گفتن چرا من نه، باعث میشود خودشان را دائم با دیگران مقایسه کنند. در واقع دیگر خودشان نیستند و ماهیت اصلی خودشان را از دست میدهند و این حالت مقایسه در وجودشان ناامنی ایجاد میکند. مربی ضمن اینکه دوست دارد دست حمایتیاش را برای پیشرفت پشت هر بچهای بگذارد، باید خیلی ظریف عمل کند، تا این حالت مقایسه پیش نیاید. برای اینکه بچهها حالت «چرا من نه؟» را پیدا نکنند، باید یاد بگیرند با هم کار کنند. ص۵۰
🗂 #کتاب صلح را باید از کودکی آموخت/ گفتو گو با #توران_میرهادی و #ناصر_یوسفی؛ به کوشش: #پریچهر_نسرینپی- تهیه شده در: مؤسسهٔ پژوهشی کودکان دنیا
@systemsthinking
📚 به کلاس میرویم، به بچهها که نشستهاند و نهایتا مربی یا معلم نگاه میکنیم. من از بچههای پیش از دبستان تا دانشگاه را در نظر میگیرم.
وقتی استاد یا معلم در کلاس بین بچهها یک حالت مقایسهای ایجاد میکند و عملا شروع به #تشویق کردن عدهای و تشویق نکردن عدهٔ دیگری میکند در آنهایی که تشویق نمیکند یک نوع احساس عدم امنیت ایجاد میکند و برای آنهایی که تشویق میشوند یک نوع دیگر احساس ناامنی ایجاد میشود.
📚 در آنهایی که تشویق میشوند، احساس ناامنی اینگونه ایجاد میآید که آنها میخواهند سعی کنند همیشه مقام اول را داشته باشند که در آموزش و پرورش از آن بهعنوان انگیزهای برای پیشرفت صحبت میشود. من این را انگیزهٔ پیشرفت نمیدانم، چرا؟
به دلیل اینکه این آدم در شرایط خاصی حبس میشود و دیگر خودش نیست و آزادی عملش را ندارد. در واقع بهطور روشمند یک حالت اسارت برای او ایجاد میشود.
📚 بچههایی که تشویق نمیشوند در وجودشان نسبت به بچههایی که تشویق میشوند حالت تعارض پیدا میکنند و اولین مشکلی که برایشان به وجود میآید این است که «چرا من نه!» گفتن چرا من نه، باعث میشود خودشان را دائم با دیگران مقایسه کنند. در واقع دیگر خودشان نیستند و ماهیت اصلی خودشان را از دست میدهند و این حالت مقایسه در وجودشان ناامنی ایجاد میکند. مربی ضمن اینکه دوست دارد دست حمایتیاش را برای پیشرفت پشت هر بچهای بگذارد، باید خیلی ظریف عمل کند، تا این حالت مقایسه پیش نیاید. برای اینکه بچهها حالت «چرا من نه؟» را پیدا نکنند، باید یاد بگیرند با هم کار کنند. ص۵۰
🗂 #کتاب صلح را باید از کودکی آموخت/ گفتو گو با #توران_میرهادی و #ناصر_یوسفی؛ به کوشش: #پریچهر_نسرینپی- تهیه شده در: مؤسسهٔ پژوهشی کودکان دنیا
@systemsthinking
#یادگیری
#تفکر_در_طول_زمان
#تفکر_ساختار_به_عنوان_علت
پانزدهمین کنفرانس مدیریت در حال برگزاری است.
من در گوشه ای نشستهام. به تعداد زیاد صندلیهای خالی فکر میکنم و به تعداد زیادی از سخنرانیهای تکراری.
در روز نخست کنفرانس، نایب رییس اتاق بازرگانی گفت: چه حیف که صندلیهای خالی داریم. او گفت: همکارانش در بخش خصوصی باید به یادگیری و نوآوری اهمیت دهند. او گفت این اولین بار است که در طول پانزده سال گذشته اتاق بازرگانی به نمایندگی از بخش خصوصی در این کنفرانس حضور یافته است. او گفت: متاسفیم. جبران میکنیم.
به مدیران ارشد دولتی فکر میکنم.
درباره مدیران ارشد دولتی و مشاهدههایم از میزان و کیفیت مشارکت ایشان دست کم در طی هشت دوره اخیر این کنفرانس، بهتر است چیزی نگویم.
کنفرانس مدیریت؛ یکی از کنفرانسهای با سابقه ایرانی این گونه خود را تبلیغ میکند: " گردهمایی بزرگ مدیران؛ کنفرانسی برای آنان که وقت محدود دارند "
بگذارید چند سوال را فهرست کنم:
سوال اول:
چرا در یک کشوری که تعداد مدیران آن کم نیست، صندلیهای یک رویداد با سابقه ویژه آموزش مدیران و به اشتراک گذاری تجارب مدیریت خالی میماند؟
سوال دوم:
چرا مدیرانی داریم که وقت محدودی برای یاد گرفتن دارند؟ یا بهتر بگویم: چرا مدیرانی داریم که اصلا وقت یاد گرفتن ندارند؟
سوال سوم:
چرا بخش قابل توجهی از سخنرانیها تکراری میشوند؟ برای چه گروه از مخاطبان تکراری است و برای چه گروهی تازه؟
سوال چهارم:
چرا کنفرانس مدیریت و همایشهای مختلف مرتبط به مدیریت و اقتصاد در ایران به طور جدی نقد نمیشوند؟
اینجا نمیخواهم به این سوالات پاسخ دهم چرا که فکر میکنم پاسخ به این سوالات نیاز به مطالعه و بررسی دارد. اما چند نکته بیان میکنم که شاید در فرآیند تحلیل و پاسخ به سوالات مطرح شده، به کار آید.
🔸نکته اول
به نظر میرسد مدیران سازمانهای ایرانی خیلی کم کتاب میخوانند؛ به ویژه کتابهای به روز مدیریت.
اگر بخش اعظمی از مدیران سازمانهای ما یاد بگیرند که کتاب بخوانند و درباره مطالعات و آموختههای خود فکر کنند... آنگاه در طول زمان میتوان امید داشت که مدیران ما آموختههای خود را در عمل به کار گیرند.
🔸نکته دوم
به نظر میرسد مدیران سازمانهای ایرانی خیلی کم یادداشت مینویسند؛ به ویژه یادداشت هایی از تجربههای خود.
اگر بخش اعظمی از مدیران سازمانهای ما یاد بگیرند که یادداشت بنویسند و تجربههای خود را روی کاغذ بیاورند... آنگاه در طول زمان میتوان امید داشت که مدیران ما به اشتباهات خود پیببرند و عطشی برای یادگیری بیابند.
🔸نکته سوم
به نظر میرسد پژوهشگران و کنشگران آموزش و مشاوره مدیریت در ایران، خیلی کم تفکر انتقادی دارند؛ به ویژه درباره فعالیتها و خدمات صنعت خودشان.
اگر بخش اعظمی از پژوهشگران و کنشگران آموزش و مشاوره مدیریت یاد بگیرند که انتقادی فکر کنند و فعالیتها و خدمات صنعت خود را در کشورمان تحلیل کنند... آنگاه در طول زمان میتوان امید داشت که میزان فعالیتهای ارزش آفرین صنعت آموزش و مشاوره مدیریت به طرز معناداری افزایش یابد.
@kashizad | سیدعلیرضا کاشیزاد
-------------------------------------------
کانال تفکر سیستمی
@systemsthinking
#تفکر_در_طول_زمان
#تفکر_ساختار_به_عنوان_علت
پانزدهمین کنفرانس مدیریت در حال برگزاری است.
من در گوشه ای نشستهام. به تعداد زیاد صندلیهای خالی فکر میکنم و به تعداد زیادی از سخنرانیهای تکراری.
در روز نخست کنفرانس، نایب رییس اتاق بازرگانی گفت: چه حیف که صندلیهای خالی داریم. او گفت: همکارانش در بخش خصوصی باید به یادگیری و نوآوری اهمیت دهند. او گفت این اولین بار است که در طول پانزده سال گذشته اتاق بازرگانی به نمایندگی از بخش خصوصی در این کنفرانس حضور یافته است. او گفت: متاسفیم. جبران میکنیم.
به مدیران ارشد دولتی فکر میکنم.
درباره مدیران ارشد دولتی و مشاهدههایم از میزان و کیفیت مشارکت ایشان دست کم در طی هشت دوره اخیر این کنفرانس، بهتر است چیزی نگویم.
کنفرانس مدیریت؛ یکی از کنفرانسهای با سابقه ایرانی این گونه خود را تبلیغ میکند: " گردهمایی بزرگ مدیران؛ کنفرانسی برای آنان که وقت محدود دارند "
بگذارید چند سوال را فهرست کنم:
سوال اول:
چرا در یک کشوری که تعداد مدیران آن کم نیست، صندلیهای یک رویداد با سابقه ویژه آموزش مدیران و به اشتراک گذاری تجارب مدیریت خالی میماند؟
سوال دوم:
چرا مدیرانی داریم که وقت محدودی برای یاد گرفتن دارند؟ یا بهتر بگویم: چرا مدیرانی داریم که اصلا وقت یاد گرفتن ندارند؟
سوال سوم:
چرا بخش قابل توجهی از سخنرانیها تکراری میشوند؟ برای چه گروه از مخاطبان تکراری است و برای چه گروهی تازه؟
سوال چهارم:
چرا کنفرانس مدیریت و همایشهای مختلف مرتبط به مدیریت و اقتصاد در ایران به طور جدی نقد نمیشوند؟
اینجا نمیخواهم به این سوالات پاسخ دهم چرا که فکر میکنم پاسخ به این سوالات نیاز به مطالعه و بررسی دارد. اما چند نکته بیان میکنم که شاید در فرآیند تحلیل و پاسخ به سوالات مطرح شده، به کار آید.
🔸نکته اول
به نظر میرسد مدیران سازمانهای ایرانی خیلی کم کتاب میخوانند؛ به ویژه کتابهای به روز مدیریت.
اگر بخش اعظمی از مدیران سازمانهای ما یاد بگیرند که کتاب بخوانند و درباره مطالعات و آموختههای خود فکر کنند... آنگاه در طول زمان میتوان امید داشت که مدیران ما آموختههای خود را در عمل به کار گیرند.
🔸نکته دوم
به نظر میرسد مدیران سازمانهای ایرانی خیلی کم یادداشت مینویسند؛ به ویژه یادداشت هایی از تجربههای خود.
اگر بخش اعظمی از مدیران سازمانهای ما یاد بگیرند که یادداشت بنویسند و تجربههای خود را روی کاغذ بیاورند... آنگاه در طول زمان میتوان امید داشت که مدیران ما به اشتباهات خود پیببرند و عطشی برای یادگیری بیابند.
🔸نکته سوم
به نظر میرسد پژوهشگران و کنشگران آموزش و مشاوره مدیریت در ایران، خیلی کم تفکر انتقادی دارند؛ به ویژه درباره فعالیتها و خدمات صنعت خودشان.
اگر بخش اعظمی از پژوهشگران و کنشگران آموزش و مشاوره مدیریت یاد بگیرند که انتقادی فکر کنند و فعالیتها و خدمات صنعت خود را در کشورمان تحلیل کنند... آنگاه در طول زمان میتوان امید داشت که میزان فعالیتهای ارزش آفرین صنعت آموزش و مشاوره مدیریت به طرز معناداری افزایش یابد.
@kashizad | سیدعلیرضا کاشیزاد
-------------------------------------------
کانال تفکر سیستمی
@systemsthinking
میلاد حضرت مسیح(ع) و آغاز سال جدید میلادی مبارک☘️
@systemsthinking
@systemsthinking
Dr_Sariolghalam_13961004
<unknown>
سخنرانی تأملبرانگیز
دکتر محمود سریعالقلم
جایگاه تصمیمگیری در توسعهیافتگی
کشور ما، کشور افراد است و نه سیستمها
سیستمها هستند که توسعه را هدایت میکنند
۴ دی ۹۶
کنفرانس مدیریت
@systemsthinking
دکتر محمود سریعالقلم
جایگاه تصمیمگیری در توسعهیافتگی
کشور ما، کشور افراد است و نه سیستمها
سیستمها هستند که توسعه را هدایت میکنند
۴ دی ۹۶
کنفرانس مدیریت
@systemsthinking
Forwarded from موسسهمطالعاتی حامیان فردا
چهارمین دوره
مهارتافزایی مدیریتی
سازمانهای مردمنهاد
⭕️ارائه مدرک مشترک
موسسه مطالعاتی«حامیان فردا»
و«دانشگاه شریف»
ثبتنام:
yon.ir/8VUKY
جزئیات بیشتر:
021_77944397
و نیز @mr_m20
✅ @hamianefarda
مهارتافزایی مدیریتی
سازمانهای مردمنهاد
⭕️ارائه مدرک مشترک
موسسه مطالعاتی«حامیان فردا»
و«دانشگاه شریف»
ثبتنام:
yon.ir/8VUKY
جزئیات بیشتر:
021_77944397
و نیز @mr_m20
✅ @hamianefarda
زلزله تهران
مدیریت بحران و یک اقدام تحسین برانگیز
#زلزله
#یادگیری
#مدیریت_بحران
طی ۴۸ ساعت گذشته در شبکههای اجتماعی و رسانههای مختلف صحبت از انتتشار نقشه امن تخلیه اضطراری در مناطق ۲۲ گانه شهر تهران است.
مطالعهای که به نظر میرسد در سال ۹۵ انجام شده و معلوم نبود اگر زلزله اخیر و التهاب ناشی از آن نبود، انتشار این نقشه چه زمانی رخ میداد. البته نباید یک نکته مهم را نادیده بگیریم:
این که شهرداری تهران به عنوان یکی از چندین نهاد مربوط به بحرانهای استان تهران، در فاصله کمتر از یک هفته از زلزله برای آگاهیبخشی عمومی چنین کاری میکند. بالاخره یکی از چندین مطالعهای که در قفسههای یک نهاد میتوانست خاک بخورد و فراموش شود، در دسترس عموم قرار گرفت.
شاید با انتشار نقشه مراکز تخلیه امن اضطراری، جمعی از متخصصان مرتبط انتقاداتی به آن داشته باشند اما فراموش نکنیم که با توجه به وضعیت نهادهای مختلف بخش عمومی و شواهد بسیار از ناکارایی ایشان، باید از اقدامات مثبت و موثر پشتیبانی کرد. بدون تردید انتشار این نقشه و آگاهیبخشی عمومی، زمینه بهبودهای آتی را فراهم میکند.
امید است با پشتیبانی و یادگیری مستمر، شاهد ویرایش این نقشه در نسخههای آتی و ارتقای کیفیت سایر اقدامات موثر در مدیریت بحران باشیم.
شهروندان تهرانی لطفا این نقشه را با دقت مشاهده کنید و بخوانید. نشانی دسترسی به نقشه تخلیه امن اضطراری مناطق ۲۲ گانه شهر تهران:
http://www.tehran.ir/Default.aspx?tabid=401
نکته:
مسوولین شهرهای زلزلهخیز کشور، میتوانند از این اقدام یاد بگیرند. با مطالعه و آگاهیبخشی عمومی، خطرات بحران کاهش مییابد.
پینوشت:
کمتر از پنج دقیقه بعد از انتشار این یادداشت، تهران لرزید: با بزرگی ۴.۲ ریشتر
@kashizad | سیدعلیرضا کاشیزاد
-------------------------------------------
کانال تفکر سیستمی
@systemsthinking
مدیریت بحران و یک اقدام تحسین برانگیز
#زلزله
#یادگیری
#مدیریت_بحران
طی ۴۸ ساعت گذشته در شبکههای اجتماعی و رسانههای مختلف صحبت از انتتشار نقشه امن تخلیه اضطراری در مناطق ۲۲ گانه شهر تهران است.
مطالعهای که به نظر میرسد در سال ۹۵ انجام شده و معلوم نبود اگر زلزله اخیر و التهاب ناشی از آن نبود، انتشار این نقشه چه زمانی رخ میداد. البته نباید یک نکته مهم را نادیده بگیریم:
این که شهرداری تهران به عنوان یکی از چندین نهاد مربوط به بحرانهای استان تهران، در فاصله کمتر از یک هفته از زلزله برای آگاهیبخشی عمومی چنین کاری میکند. بالاخره یکی از چندین مطالعهای که در قفسههای یک نهاد میتوانست خاک بخورد و فراموش شود، در دسترس عموم قرار گرفت.
شاید با انتشار نقشه مراکز تخلیه امن اضطراری، جمعی از متخصصان مرتبط انتقاداتی به آن داشته باشند اما فراموش نکنیم که با توجه به وضعیت نهادهای مختلف بخش عمومی و شواهد بسیار از ناکارایی ایشان، باید از اقدامات مثبت و موثر پشتیبانی کرد. بدون تردید انتشار این نقشه و آگاهیبخشی عمومی، زمینه بهبودهای آتی را فراهم میکند.
امید است با پشتیبانی و یادگیری مستمر، شاهد ویرایش این نقشه در نسخههای آتی و ارتقای کیفیت سایر اقدامات موثر در مدیریت بحران باشیم.
شهروندان تهرانی لطفا این نقشه را با دقت مشاهده کنید و بخوانید. نشانی دسترسی به نقشه تخلیه امن اضطراری مناطق ۲۲ گانه شهر تهران:
http://www.tehran.ir/Default.aspx?tabid=401
نکته:
مسوولین شهرهای زلزلهخیز کشور، میتوانند از این اقدام یاد بگیرند. با مطالعه و آگاهیبخشی عمومی، خطرات بحران کاهش مییابد.
پینوشت:
کمتر از پنج دقیقه بعد از انتشار این یادداشت، تهران لرزید: با بزرگی ۴.۲ ریشتر
@kashizad | سیدعلیرضا کاشیزاد
-------------------------------------------
کانال تفکر سیستمی
@systemsthinking
#زلزله، استرس و آرامش
این روزها نقاط بسیاری از ایران 🇮🇷 عزیزمان زلزلههای پیاپی را تجربه میکنند.
چند نکته در این مورد دارم:
۱- احتیاط کنیم.
- راهنماهای حرفهای که برای شناسایی نقاط امن، ایمنسازی اولیه خانه، دم دست نگهداشتن وسایل ضروری، اقدامات زمان زلزله و مقاومسازی ساختمان نوشته شده را مطالعه کنیم و به کار ببندیم.
- بیمه را فراموش نکنیم
۲- مراقب آرامش ذهنی خودمان و بچهها باشیم.
- اگر زلزله به ما آسیب نزند، ترس و استرس و اضطراب ناشی از زلزله حتما به ما و فرزندانمان آسیب میزند. حواسمان باشد که بچهها از این نظر آسیب پذیرتر هستند و باید کمکشان کنیم تا به آرامش فکری برسند.
۳- به خدا نزدیکتر شویم.
- نماز آیات را فراموش نکنید. خیلی ساده و کوتاه است. دو رکعت که هر رکعت پنج حمد و سوره و بعد از هر حمد و سوره یک رکوع دارد.
- خواندن نماز و قرآن و ذکر خداوند کمک میکند تا به آرامش بیشتری برسیم.
- دعا کنیم که زمین آرام بگیرد و آسمان باران 🌧 رحمت ببارد
۴- با هم مهربانتر باشیم
این روزها اطرافیانمان به محبت بیشتری نیاز دارند. با هم بیشتر صحبت کنیم و به هم بیشتر محبت کنیم.
با رعایت این نکات شاید بتوانیم زلزله را از یک تهدید به یک فرصت تبدیل کنیم.
در پناه خدا باشیم
محمدعلی اسماعیل زاده
t.me/systemsthinking
این روزها نقاط بسیاری از ایران 🇮🇷 عزیزمان زلزلههای پیاپی را تجربه میکنند.
چند نکته در این مورد دارم:
۱- احتیاط کنیم.
- راهنماهای حرفهای که برای شناسایی نقاط امن، ایمنسازی اولیه خانه، دم دست نگهداشتن وسایل ضروری، اقدامات زمان زلزله و مقاومسازی ساختمان نوشته شده را مطالعه کنیم و به کار ببندیم.
- بیمه را فراموش نکنیم
۲- مراقب آرامش ذهنی خودمان و بچهها باشیم.
- اگر زلزله به ما آسیب نزند، ترس و استرس و اضطراب ناشی از زلزله حتما به ما و فرزندانمان آسیب میزند. حواسمان باشد که بچهها از این نظر آسیب پذیرتر هستند و باید کمکشان کنیم تا به آرامش فکری برسند.
۳- به خدا نزدیکتر شویم.
- نماز آیات را فراموش نکنید. خیلی ساده و کوتاه است. دو رکعت که هر رکعت پنج حمد و سوره و بعد از هر حمد و سوره یک رکوع دارد.
- خواندن نماز و قرآن و ذکر خداوند کمک میکند تا به آرامش بیشتری برسیم.
- دعا کنیم که زمین آرام بگیرد و آسمان باران 🌧 رحمت ببارد
۴- با هم مهربانتر باشیم
این روزها اطرافیانمان به محبت بیشتری نیاز دارند. با هم بیشتر صحبت کنیم و به هم بیشتر محبت کنیم.
با رعایت این نکات شاید بتوانیم زلزله را از یک تهدید به یک فرصت تبدیل کنیم.
در پناه خدا باشیم
محمدعلی اسماعیل زاده
t.me/systemsthinking
در این شماره از #مجله_رشد معلم کارکردهای الگوی موفقیت برای موفق تبیین شده است.
صفحه اول
@systemsthinking
صفحه اول
@systemsthinking
در این شماره از #مجله_رشد معلم کارکردهای الگوی موفقیت برای موفق تبیین شده است.
صفحه دوم
@systemsthinking
صفحه دوم
@systemsthinking
در این شماره از #مجله_رشد معلم کارکردهای الگوی موفقیت برای موفق تبیین شده است.
صفحه سوم
@systemsthinking
صفحه سوم
@systemsthinking
#بازی_در_کلاس
در سال تحصیلی جاری، صفحاتی از مجلۀ رشد معلم با عنوان «بازی در کلاس» میزبان نگاه شماست.
در این صفحات تلاش میشود که با «بازی» به عنوان ابزاری برای «یادگیریِ» بهتر، بیشتر دوست شویم.
اگر از این بازیها و فعالیتها در کلاس درس خود بهره بردید، لطفا از طریق شناسههای کاربری تلگرام که در ادامه معرفی میشود، تجربیاتتان را ارسال کنید.
چالشهای احتمالی، یادگیریها و لحظههای نابی را بفرستید که هنگام انجام بازیها خلق میکنید. این نکات تسهیلکنندۀ یادگیری ماست.
به ویژه دربارۀ زمان واقعی و مورد نیاز برای اجرای بازیها و فعالیتها در کلاس بنویسید و اینکه شما برای مدیریت زمان، چه تمهیداتی را به کار میبرید.
متشکریم. 😊
برای مدیریت بهتر پیامها پیشنهاد میکنیم که بازخوردهایتان برای این صفحات در مجلۀ شماره یک را به تفکیک زیر ارسال کنید:
بازی «پیام را برسان»: BaharehMirzapour@
بازی «توپ زخمی»: moshiri2004@
@systemsthinking
در سال تحصیلی جاری، صفحاتی از مجلۀ رشد معلم با عنوان «بازی در کلاس» میزبان نگاه شماست.
در این صفحات تلاش میشود که با «بازی» به عنوان ابزاری برای «یادگیریِ» بهتر، بیشتر دوست شویم.
اگر از این بازیها و فعالیتها در کلاس درس خود بهره بردید، لطفا از طریق شناسههای کاربری تلگرام که در ادامه معرفی میشود، تجربیاتتان را ارسال کنید.
چالشهای احتمالی، یادگیریها و لحظههای نابی را بفرستید که هنگام انجام بازیها خلق میکنید. این نکات تسهیلکنندۀ یادگیری ماست.
به ویژه دربارۀ زمان واقعی و مورد نیاز برای اجرای بازیها و فعالیتها در کلاس بنویسید و اینکه شما برای مدیریت زمان، چه تمهیداتی را به کار میبرید.
متشکریم. 😊
برای مدیریت بهتر پیامها پیشنهاد میکنیم که بازخوردهایتان برای این صفحات در مجلۀ شماره یک را به تفکیک زیر ارسال کنید:
بازی «پیام را برسان»: BaharehMirzapour@
بازی «توپ زخمی»: moshiri2004@
@systemsthinking
#مجله_رشد
#بازی_در_کلاس
«استفادۀ بهنگام از بازیها و فعالیتها در کلاس درس، راهبردی است برای داشتن کلاسی بانشاطتر و باکیفیتتر.»
صفحه اول
@systemsthinking
#بازی_در_کلاس
«استفادۀ بهنگام از بازیها و فعالیتها در کلاس درس، راهبردی است برای داشتن کلاسی بانشاطتر و باکیفیتتر.»
صفحه اول
@systemsthinking
#مجله_رشد
#بازی_در_کلاس
«استفادۀ بهنگام از بازیها و فعالیتها در کلاس درس، راهبردی است برای داشتن کلاسی بانشاطتر و باکیفیتتر.»
صفحه دوم
@systemsthinking
#بازی_در_کلاس
«استفادۀ بهنگام از بازیها و فعالیتها در کلاس درس، راهبردی است برای داشتن کلاسی بانشاطتر و باکیفیتتر.»
صفحه دوم
@systemsthinking
Forwarded from اقتصاد و زندگی، مرتضی کاظمی (Morteza Kazemi)
✔️ بازی #مسیر_زندگی
✍ #دست_مریزاد به رفقای #گروه_آسمان در #دانشگاه_شریف که با طراحی و توسعه این بازی با عنوان #مسیر_زندگی یک فرصت کمنظیر برای تمرین، یادگیری و شبیه سازی با رویکرد #نگرش_سیستمی مهیا کردهاند.
✍ شنبه دوم دی ۹۶ به دعوت #حسین_توحیدی در بازی #مسیر_زندگی شرکت کردم و خوشبختانه از اجرا و تسهیلگری #مهدی_تقی_زاده واقعاً لذت بردم. با این بازی در یک همافزایی گروهی، مسیر زندگی را برای یک دورهی بیست ساله طراحی کردیم. درآمد و مخارج، هزینه فرصت، آموزش، تفریح، معنویت، خوششانسی وبدشانسی، ارث ومیراث، امیدواری و درماندگی، رقابت و مقایسه، آیندهنگری و خطرپذیری، مرگ و زندگی و سایر مؤلفههای واقعی در این #بازی لحاظ شده و بازیکننده را هنگام بازی در تشخیص #مسیر_زندگی با دشواریها، شیرینیها و تلخیهایش غرق میکند.
✍ انسان بسیار پیچیدهتر از آن است که با تئوریهای علمی به صورت کامل توصیف شود. سادهسازی، این مسیر که دشوار و برزخگونه است را هموار میکند. دانشپژوهان در حوزههای علوم انسانی از جمله اقتصاددانان با سادهسازی و ایجاد فرضهای متعدد، رفتارهای پیچیدهی انسانی را مدل کردهاند و خدمات بیشماری به بشریت داشتند. #مسیر_زندگی نیز با التفات به متدولوژی سادهسازی و تعیین مفروضاتی که متناسب با پیچیدگیهای زندگی ساده شدهاند برای طراحی و محاسبهی این #مسیر که پر پیچ و خم و بعضاً مهیب است فضایی کاربردی مهیا کرده و از نظر من در حد خود موفق ارزیابی میشود.
#دست_مریزاد به #گروه_آسمان
🍃
@Mortezaakazemii
🍃
✅ @EghtesadZendegi
✅ کانال اقتصاد و زندگی
✍ #دست_مریزاد به رفقای #گروه_آسمان در #دانشگاه_شریف که با طراحی و توسعه این بازی با عنوان #مسیر_زندگی یک فرصت کمنظیر برای تمرین، یادگیری و شبیه سازی با رویکرد #نگرش_سیستمی مهیا کردهاند.
✍ شنبه دوم دی ۹۶ به دعوت #حسین_توحیدی در بازی #مسیر_زندگی شرکت کردم و خوشبختانه از اجرا و تسهیلگری #مهدی_تقی_زاده واقعاً لذت بردم. با این بازی در یک همافزایی گروهی، مسیر زندگی را برای یک دورهی بیست ساله طراحی کردیم. درآمد و مخارج، هزینه فرصت، آموزش، تفریح، معنویت، خوششانسی وبدشانسی، ارث ومیراث، امیدواری و درماندگی، رقابت و مقایسه، آیندهنگری و خطرپذیری، مرگ و زندگی و سایر مؤلفههای واقعی در این #بازی لحاظ شده و بازیکننده را هنگام بازی در تشخیص #مسیر_زندگی با دشواریها، شیرینیها و تلخیهایش غرق میکند.
✍ انسان بسیار پیچیدهتر از آن است که با تئوریهای علمی به صورت کامل توصیف شود. سادهسازی، این مسیر که دشوار و برزخگونه است را هموار میکند. دانشپژوهان در حوزههای علوم انسانی از جمله اقتصاددانان با سادهسازی و ایجاد فرضهای متعدد، رفتارهای پیچیدهی انسانی را مدل کردهاند و خدمات بیشماری به بشریت داشتند. #مسیر_زندگی نیز با التفات به متدولوژی سادهسازی و تعیین مفروضاتی که متناسب با پیچیدگیهای زندگی ساده شدهاند برای طراحی و محاسبهی این #مسیر که پر پیچ و خم و بعضاً مهیب است فضایی کاربردی مهیا کرده و از نظر من در حد خود موفق ارزیابی میشود.
#دست_مریزاد به #گروه_آسمان
🍃
@Mortezaakazemii
🍃
✅ @EghtesadZendegi
✅ کانال اقتصاد و زندگی